Μήτε χαίρειν σε αιρετικούς; Πως ερμηνεύεται;
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Μάιος 05, 2012 4:45 pm
αγαπητοί αδελφοί χαίρετε εν Κυρίω.
ως γνωστόν στο Ευαγγέλιο αναφέρεται ότι (κανω περιπου μια μεταφραση καπως ελεθερα)
"αν κάποιος έρθει προς το μέρος σας για να σας πλησιάσει και έχει πίστη ενάντια με την αληθινή, ούτε "χαίρετε" να του
πείτε διότι ακόμη και αυτό θεωρείται συμμετοχή στα πονηρά του εργα"
παιρνω το θαρρος να ρωτησω τη δικη σας γνωμη πανω σε αυτο και να πω και 2-3 σκεψεις πανω σε αυτο και αν θελετε
διορθωστε με η διαφωτιστε με.
διοτι το βρισκω καπως συνθετο αυτο το θεμα. να με συγχωρει η καλοσύνη σας αν σας ταλαιπωρω.
νομιζω ότι ο Απόστολος Ιάκωβος με αυτό το χωρίο αναφέρεται περισσοτερο ουσιαστικά και συμβολικά και γενικά,
θέλοντας να δειξει οτι πρεπει να παιρνουμε πολυ σοβαρά τις αλλοδοξες πίστεις και να μην εχουμε πολλες πολλες επικινδυνες
αδελφοσυνες, αλλά...
απο την άλλη μεριά νομιζω ότι δεν μιλάει απόλυτα και εντελώς πρακτικά.
δηλαδή εννοώ το εξής.
είσαι φούρναρης. αφου η δουλεια σου ειναι να πουλας ψωμι, αν μπουν αλλοδοξοι να ψωνισουν νομίζω οφειλεις να τους
εξυπηρετησεις ανθρωπινα και με ευγενεια. αυτο το θεωρω χριστιανικο και ανθρωπινο.
δηλαδη νομιζω για μια η ανθρωπινη συναναστροφή ΜΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ δεν εφαρμόζεται το παραπάνω χωρίο,
αλλά το παραπάνω χωρίο εφαρμοζεται όταν υπαρχει ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ.
αλλιως θα επρεπε να φυγουμε απο τις πολεις, να παμε στις ερημιες , να αποκοπουμε απο τον κόσμο
όπως ο αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. ομως οι εκκλησίες ήταν πάντοτε μέσα στον κόσμο, με επισκόπους.
και οι επισκοποι, ακομη και οι αγιοι νομιζω ότι ειχαν επαφες με αλλοδοξους, σε πνευμα ευγενειας, σεβασμου κ αγαπης.
βέβαια, δεν εννοώ ότι ο καθε αρχιερεας δεν πειραζει αν εχει αδελφοτητες με τον καθε αιρεσιαρχη,
διότι νομίζω ότι κοινωνικες σχεσεις-πάρε δώσε- μπορει να εχει, αλλα οχι συμπορευση σε θρησκευτικά πεδία.
συν ότι αν ειναι ολο φιλικός με τους αιρετικους μπορει να μπερδευτουν καποιοι χονδροκεφαλοι πιστοι και να πουν
ε,να λοιπον το ιδιο ειμαστε..
τι λετε για τα παραπανω?
ως γνωστόν στο Ευαγγέλιο αναφέρεται ότι (κανω περιπου μια μεταφραση καπως ελεθερα)
"αν κάποιος έρθει προς το μέρος σας για να σας πλησιάσει και έχει πίστη ενάντια με την αληθινή, ούτε "χαίρετε" να του
πείτε διότι ακόμη και αυτό θεωρείται συμμετοχή στα πονηρά του εργα"
παιρνω το θαρρος να ρωτησω τη δικη σας γνωμη πανω σε αυτο και να πω και 2-3 σκεψεις πανω σε αυτο και αν θελετε
διορθωστε με η διαφωτιστε με.
διοτι το βρισκω καπως συνθετο αυτο το θεμα. να με συγχωρει η καλοσύνη σας αν σας ταλαιπωρω.
νομιζω ότι ο Απόστολος Ιάκωβος με αυτό το χωρίο αναφέρεται περισσοτερο ουσιαστικά και συμβολικά και γενικά,
θέλοντας να δειξει οτι πρεπει να παιρνουμε πολυ σοβαρά τις αλλοδοξες πίστεις και να μην εχουμε πολλες πολλες επικινδυνες
αδελφοσυνες, αλλά...
απο την άλλη μεριά νομιζω ότι δεν μιλάει απόλυτα και εντελώς πρακτικά.
δηλαδή εννοώ το εξής.
είσαι φούρναρης. αφου η δουλεια σου ειναι να πουλας ψωμι, αν μπουν αλλοδοξοι να ψωνισουν νομίζω οφειλεις να τους
εξυπηρετησεις ανθρωπινα και με ευγενεια. αυτο το θεωρω χριστιανικο και ανθρωπινο.
δηλαδη νομιζω για μια η ανθρωπινη συναναστροφή ΜΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ δεν εφαρμόζεται το παραπάνω χωρίο,
αλλά το παραπάνω χωρίο εφαρμοζεται όταν υπαρχει ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ.
αλλιως θα επρεπε να φυγουμε απο τις πολεις, να παμε στις ερημιες , να αποκοπουμε απο τον κόσμο
όπως ο αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. ομως οι εκκλησίες ήταν πάντοτε μέσα στον κόσμο, με επισκόπους.
και οι επισκοποι, ακομη και οι αγιοι νομιζω ότι ειχαν επαφες με αλλοδοξους, σε πνευμα ευγενειας, σεβασμου κ αγαπης.
βέβαια, δεν εννοώ ότι ο καθε αρχιερεας δεν πειραζει αν εχει αδελφοτητες με τον καθε αιρεσιαρχη,
διότι νομίζω ότι κοινωνικες σχεσεις-πάρε δώσε- μπορει να εχει, αλλα οχι συμπορευση σε θρησκευτικά πεδία.
συν ότι αν ειναι ολο φιλικός με τους αιρετικους μπορει να μπερδευτουν καποιοι χονδροκεφαλοι πιστοι και να πουν
ε,να λοιπον το ιδιο ειμαστε..
τι λετε για τα παραπανω?