Χάος ή Πραότητα...!!!
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 11, 2006 11:19 pm
Χάος ή Πραότητα
Διάβασμα ,μελέτη, φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, πανελλήνιες, άγχος· λέξεις απαγορευμένες στα χείλη του μαθητή προκαλώντας φόβο, ταραχή, αγωνία, κούραση.
Πόσοι από τους υποψήφιους μαθητές που δοκιμάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις δεν βιώνουν αυτά τα συναισθήματα; Τί κάνουν όμως για να τα αντιμετωπίσουν; Πώς άραγε μπορούν να ειρηνεύσουν στην ψυχή τους;
Αυτά τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη να συζητήσουν τα προβλήματα τους με ένα υπεύθυνο άτομο, όπως το σωστό πνευματικό; Δεν έχουν πνευματικές αναζητήσεις, απορίες;
Δυστυχώς ο φρενήρης ρυθμός της τεχνοκρατικής μας κοινωνίας δεν αφήνει κάποιο περιθώριο για ανθρωπιά και πνευματικότητα· το μόνο που μας προβάλει είναι ο υλισμός και ο «επιτυχημένος» άνθρωπος, μόνο που δεν ξέρουν ποιος είναι ο «επιτυχημένος»…
Κι όμως, μέσα από την αθεϊστική και υπερκαταναλωτική κοινωνία, εκεί που ο διάβολος διεισδύει στις καρδιές μας, εκεί που τα αρπακτικά ξεσκίζουν κάθε καλή και αγνή καρδιά· υπάρχει ο Χριστός, αυτός που θα μας δώσει το χέρι να σηκωθούμε. Προσωπικά, ως μαθητής της Γ΄ Τάξης Ενιαίου Λυκείου, δεν μπορώ να λησμονήσω στιγμές που πραγματικά χρειάστηκα τη βοήθεια Του και να μη μου την έδωσε απλόχερα. Δεν είναι λίγες οι φορές που μόνο με τη είσοδο μου σε μία Εκκλησία, βρίσκω την ηρεμία που αναζητώ. Ο Χριστός είναι Αυτός που στέκεται αθόρυβος βοηθός μου και η Εκκλησία είναι ο χώρος μέσα στον οποίο γαληνεύει η ψυχή μου.
Αχ! Πόσα παιδιά στην ηλικία μας, έχουν αυτή την ανάγκη της ηρεμίας και της γαλήνης μέσα στο χάος της κοινωνίας μας; Ποιος προτρέπει τους νέους σήμερα να κάνουν μία προσευχή, να βιώσουν το μυστήριο της εξομολόγησης, να μπουν στην Εκκλησία να ανάψουν ένα κεράκι ευχαριστώντας Τον Κύριο, που και σήμερα μερίμνησε; Ποιος τους προτρέπει σ’ αυτά; Μήπως τα «σπουδαία» πρότυπα της κοινωνίας μας ή μήπως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Ποιος θα σταθεί αρωγός στους νέους σήμερα;
Όσο και αν ψάξουμε στα υλικά αγαθά και τα πρότυπα της κοινωνίας δεν πρόκειται να βρούμε ποτέ τη λύση.
Γιατί απλούστατα η λύση βρίσκεται στον Ουράνιο Πατέρα, τον οποίο αγνοούμε καθημερινά, κι όμως Εκείνος ουδέποτε μας ξέχασε. Πόσες φορές μας βγάζει από το αδιέξοδο, παρ’ όλη την αμαρτωλή και ολιγόπιστη καρδιά μας;
Και όπως είπε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στο βιβλίο «Υποθήκες Ζωής»:
“Το αδιέξοδο του ανθρώπου, είναι η ευκαιρία του Θεού.”
Ο Χριστός περιμένει με τα χέρια ανοιχτά να μας δεχτεί στη γλυκιά, ζεστή αγκαλιά Του…!!!
Ο Τριαδικός Θεός να φωτίζει τον καθένα ξεχωριστά και ιδιαίτερα τα παιδιά που δοκιμάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Ευχαριστώ πολύ το χρήστη Parikos ο οποίος δημοσίευσε αυτήν την όμορφη φράση καθώς και με ενημέρωσε για τον άνθρωπο που την είπε.
Διάβασμα ,μελέτη, φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, πανελλήνιες, άγχος· λέξεις απαγορευμένες στα χείλη του μαθητή προκαλώντας φόβο, ταραχή, αγωνία, κούραση.
Πόσοι από τους υποψήφιους μαθητές που δοκιμάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις δεν βιώνουν αυτά τα συναισθήματα; Τί κάνουν όμως για να τα αντιμετωπίσουν; Πώς άραγε μπορούν να ειρηνεύσουν στην ψυχή τους;
Αυτά τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη να συζητήσουν τα προβλήματα τους με ένα υπεύθυνο άτομο, όπως το σωστό πνευματικό; Δεν έχουν πνευματικές αναζητήσεις, απορίες;
Δυστυχώς ο φρενήρης ρυθμός της τεχνοκρατικής μας κοινωνίας δεν αφήνει κάποιο περιθώριο για ανθρωπιά και πνευματικότητα· το μόνο που μας προβάλει είναι ο υλισμός και ο «επιτυχημένος» άνθρωπος, μόνο που δεν ξέρουν ποιος είναι ο «επιτυχημένος»…
Κι όμως, μέσα από την αθεϊστική και υπερκαταναλωτική κοινωνία, εκεί που ο διάβολος διεισδύει στις καρδιές μας, εκεί που τα αρπακτικά ξεσκίζουν κάθε καλή και αγνή καρδιά· υπάρχει ο Χριστός, αυτός που θα μας δώσει το χέρι να σηκωθούμε. Προσωπικά, ως μαθητής της Γ΄ Τάξης Ενιαίου Λυκείου, δεν μπορώ να λησμονήσω στιγμές που πραγματικά χρειάστηκα τη βοήθεια Του και να μη μου την έδωσε απλόχερα. Δεν είναι λίγες οι φορές που μόνο με τη είσοδο μου σε μία Εκκλησία, βρίσκω την ηρεμία που αναζητώ. Ο Χριστός είναι Αυτός που στέκεται αθόρυβος βοηθός μου και η Εκκλησία είναι ο χώρος μέσα στον οποίο γαληνεύει η ψυχή μου.
Αχ! Πόσα παιδιά στην ηλικία μας, έχουν αυτή την ανάγκη της ηρεμίας και της γαλήνης μέσα στο χάος της κοινωνίας μας; Ποιος προτρέπει τους νέους σήμερα να κάνουν μία προσευχή, να βιώσουν το μυστήριο της εξομολόγησης, να μπουν στην Εκκλησία να ανάψουν ένα κεράκι ευχαριστώντας Τον Κύριο, που και σήμερα μερίμνησε; Ποιος τους προτρέπει σ’ αυτά; Μήπως τα «σπουδαία» πρότυπα της κοινωνίας μας ή μήπως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Ποιος θα σταθεί αρωγός στους νέους σήμερα;
Όσο και αν ψάξουμε στα υλικά αγαθά και τα πρότυπα της κοινωνίας δεν πρόκειται να βρούμε ποτέ τη λύση.
Γιατί απλούστατα η λύση βρίσκεται στον Ουράνιο Πατέρα, τον οποίο αγνοούμε καθημερινά, κι όμως Εκείνος ουδέποτε μας ξέχασε. Πόσες φορές μας βγάζει από το αδιέξοδο, παρ’ όλη την αμαρτωλή και ολιγόπιστη καρδιά μας;
Και όπως είπε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στο βιβλίο «Υποθήκες Ζωής»:
“Το αδιέξοδο του ανθρώπου, είναι η ευκαιρία του Θεού.”
Ο Χριστός περιμένει με τα χέρια ανοιχτά να μας δεχτεί στη γλυκιά, ζεστή αγκαλιά Του…!!!
Ο Τριαδικός Θεός να φωτίζει τον καθένα ξεχωριστά και ιδιαίτερα τα παιδιά που δοκιμάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Ευχαριστώ πολύ το χρήστη Parikos ο οποίος δημοσίευσε αυτήν την όμορφη φράση καθώς και με ενημέρωσε για τον άνθρωπο που την είπε.