Ένα αγκάθι για τον «Εγκεφαλικό θάνατο»

[toula]

Ένα αγκάθι για τον «Εγκεφαλικό θάνατο»

H διατήρηση στη ζωή εγκεφαλικά νεκρών εγκύων γυναικών για κάποιες εβδομάδες με στόχο το κυοφορούμενο έμβρυο να γίνει βιώσιμο και να γεννηθεί χωρίς προβλήματα, είναι ένα μεγάλο αγκάθι στην αποδοχή του εγκεφαλικού θανάτου. Μέχρι σήμερα στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν αναφερθεί περισσότερες από 20 περιπτώσεις, με μέγιστο χρόνο υποστήριξης της ζωής 90 με 110 ημέρες. Μία τέτοια περίπτωση παρουσιάστηκε πρόσφατα στο διαδίκτυο (Νοέμβριος 2013) από πολλούς διαδικτυακούς ισότοπους, όπως το euronews.com, lifenews.com, News.Va και άλλους.

Η πρόσφατη περίπτωση αφορούσε μία 31 ετών έγκυο γυναίκα στην 15η εβδομάδα της κυήσεως, η οποία διακομίσθηκε την άνοιξη του 2013 στο University of Debrecen Medical Center της ανατολικής Ουγγαρίας, με εγκεφαλική αιμορραγία και υποβλήθηκε άμεσα σε χειρουργική επέμβαση. Όμως δύο ήμερες μετά διαπιστώθηκε η εγκατάσταση εγκεφαλικού θανάτου. Η οικογένεια της μαζί με τους γιατρούς αποφάσισαν να την κρατήσουν στη ζωή, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο κυοφορούμενο παιδί της να γίνει βιώσιμο και να γεννηθεί υγιές. Τον Ιούλιο του 2013, ύστερα από 92 ημέρες εντατικής υποστήριξης της μητέρας και ενώ διένυε την 27η εβδομάδα της κυήσεως, το μωρό γεννήθηκε με καισαρική τομή. Η υποστήριξη της μητέρας συνεχίσθηκε για άλλες δύο ημέρες και στη συνέχεια τα όργανα της δόθηκαν σε τέσσερις αναμένοντες ασθενείς. Οι γιατροί και η οικογένεια δεν δημοσιοποίησαν άμεσα την περίπτωση, γιατί ήθελαν να είναι σίγουροι για την υγεία του νεογνού, το όποιο σή¬μερα είναι απόλυτα υγιές με την οικογένεια του.

Η περίπτωση αυτή, όπως και οι προηγούμενες παρόμοιες περιπτώσεις, υποδηλώνουν τη μεγάλη πρόοδο της υποστηρικτικής αγωγής στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, αλλά ταυτόχρονα θέτουν και το ερώτημα πως μία νεκρή γυναίκα μπορεί να συντηρεί τη ζωή του κυοφορούμενου παιδιού της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Μερικοί ίσως βιαστούν να απαντήσουν ότι η γυναίκα ήταν όντως νεκρή και απλά το σώμα της έπαιξε το ρόλο μίας σύγχρονης θερμοκοιτίδας, μέσα στην οποία επιβιώνουν τα πρόωρα νεογνά. Όμως τα ιατρικά δεδομένα άλλα δείχνουν και δεν συμφωνούν με την άποψη αυτή.

Σήμερα το όριο βιωσιμότητας ενός νεογνού τοποθετείται στην 24η εβδομάδα της κυήσεως, με μία γκρίζα περιοχή μεταξύ 22ης και 24ης εβδομάδος. Το μικρότερο νεογνό που έχει επιζήσει ήταν 21 εβδομάδων και 6 ήμερων. Οι περισσότεροι νεογνολόγοι δεν επιχειρούν καν ανάνηψη νεογνών μικρότερων των 22 εβδομάδων, γιατί η επιβίωση τους χωρίς μείζονες αναπηρίες, είναι εξαιρετικά σπάνια. Η επιβίωση κάτω της 21ης εβδομάδας είναι πρακτικά μηδενική. Έτσι ένα έμβρυο στην 15η εβδομάδα της κυήσεως, όπως στην ανα-φερόμενη περίπτωση, δεν είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης έκτος μήτρας. Όμως μέσα στη μήτρα της εγκεφαλικά νεκρής μητέρας του επέζησε για 12 εβδομάδες και γεννήθηκε χωρίς ανωμαλίες και σήμερα είναι απόλυτα υγιές. Το σώμα της εγκεφαλικά νεκρής γυναίκας προφανώς ήταν βιολογικά ζωντανό, γι' αυτό και συντήρησε τη ζωή του εμβρύου για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι περιπτώσεις των εγκεφαλικά νεκρών εγκύων που συντηρούνται στη ζωή, δείχνουν με τον πλέον εναργή και σαφή τρόπο ότι ο εγκεφαλικά νεκρός δεν είναι και βιολογικά νεκρός. Ασφαλώς η ζωή του είναι υποβαθμισμένη και έντονα υποστηριζόμενη από τη σύγχρονη ιατρική γνώση και τεχνολογία, είναι όμως ζωή που μπορεί να συντηρεί μια άλλη ζωή, αυτή του κυοφορούμενου εμβρύου.

τoυ Έμμ. Παναγόπουλου
Άμ. Έπικ. Καθηγητού Χειρουργικής τ.
Συντ/στή Δ/ντή Χειρ/γου ΕΣΥ

Τεύχος 516, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014 περιοδικό "Η Δράση μας"

[Dimitris39]

Ευχαριστώ τουλα το χρειάζομαι το κείμενο.....
Υ. Γ βγαίνεις από την λίστα του ξύλου