Η θεολογική σημασία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής

[toula]

Η θεολογική σημασία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής

Η Θεοτόκος κατέστη διά της θείας κυοφορίας Της η αγιότερη ανθρώπινη ύπαρξη. Αυτή αξιώθηκε και ευλογήθηκε να γίνει το τίμιο δοχείο στο οποίο καταδέχτηκε να ενοικήσει ο άπειρος Θεός. Αξιώθηκε να γίνει τροφός του απόλυτα ανενδεούς Θεού, για τη δική μας σωτηρία. Η συμβολή Της στην υλοποίηση του θείου σχεδίου και στο έργο της σωτηρίας του κόσμου υπήρξε καθοριστική. Το πάναγνο σώμα Της έγινε ο σύνδεσμος της ανθρώπινης φύσεως με την θεία φύση. Στο καθαρότατο και αγιότατο σαρκίο της έγινε η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου!

Η πάναγνη καρδιά Της ξεχειλίζει από αγάπη για τον κάθε άνθρωπο, όσο αμαρτωλός και αν είναι, ακόμα και για τους χυδαίους υβριστές Της. Δεν υπάρχει χώρος σε αυτή για μίσος και εκδίκηση. Ως φυσική μητέρα του Θεανθρώπου Υιού Της, είναι ταυτόχρονα και μητέρα όλων ημών των αδελφών του Χριστού (Εβρ. 2·12) και όπως η φυσική μάνα νοιάζεται για τα παιδιά της έτσι και Εκείνη νοιάζεται για μας.

Ως η μητέρα του Θεού, αξιώθηκε να έχει απόλυτη παρρησία σε Αυτόν. Ο θρόνος Της βρίσκεται κοντά στο φοβερό βήμα της Θεότητας. Την άκρα τιμητική αυτή θέση την χρησιμοποιεί για να δέεται αδιάκοπα στον Υιό Της για μας. Καί εμείς επειδή γνωρίζουμε αυτή την σχέση Της με τον Σωτήρα μας Χριστό την παρακαλούμε να πρεσβεύει για μας και να μας προστατεύει στις αντιξοότητες της ζωής.

Η αγία μας Εκκλησία διδάσκει πως η χάρις του Θεού διοχετεύεται στον κόσμο ακόμα και μέσω υλικών στοιχείων, διότι με την πρόσληψη του Θεού Λόγου του υλικού σώματος, μέσω αυτού έχει καθαγιαστεί ολόκληρη η υλική κτίση. Το πιο ευλογημένο υλικό στοιχείο είναι ίσως το νερό. Αυτό δίνει ζωή στον άνθρωπο και σε όλα τα έμβια όντα. Χάρις στην αναντικατάστατη χρησιμότητά του για τη ζωή κατέστη ο πιο συνηθισμένος δίαυλος της θείας χάριτος στην ανθρωπότητα. Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχαν στην Εκκλησία πάμπολλα «αγιάσματα», δηλαδή πηγές κάτω ή πλάι σε ιερούς ναούς, στα οποία οι πιστοί συνέρεαν για να ζητήσουν την ευλογία και την χάρη του Θεού και να αγιαστούν.

Τα πιο πολλά «αγιάσματα» ήταν και είναι αφιερωμένα στην Θεοτόκο, διότι, όπως αναφέραμε αυτή είναι, μετά τον Τριαδικό Θεό, η αγιότερη ύπαρξη και κατά συνέπεια η αέναη πηγή ευλογίας του κόσμου. Τα «αγιάσματα» της Θεοτόκου, δηλαδή τα ύδατα των πηγών, που έρεαν και ρέουν κοντά στους ναούς Της θεωρούνται αγιασμένα και οι πιστοί αντλούν από αυτά πλήθος θαυματουργών ιάσεων. Η χάρις της Παναγίας μας καθαγιάζει τα υλικά αντικείμενα, τα οποία έχουν σχέση με την τιμητική της προσκύνηση. Οι πηγές των υδάτων είναι οι κυριότεροι δίαυλοι αγιασμού των πιστών.

Ενα από τα ονομαστά «αγιάσματα» υπήρξε το προαναφερόμενο της Κωνσταντινουπόλεως. Σήμερα στον ελλαδικό χώρο υπάρχουν άπειρα «αγιάσματα». Σε όλα τα μεγάλα Προσκυνήματα της Παναγίας μας υπάρχουν ταυτόχρονα και «αγιάσματα». Αναφέρω για παράδειγμα το «αγίασμα» της Μεγαλόχαρης της Τήνου, του Μεγάλου Σπηλαίου, του Προυσού και άλλα.

Ο πιστός ορθόδοξος λαός μας σπεύδει να τιμήσει την Θεομήτορα και να ζητήσει την βοήθειά της. Τα ιερά Της Προσκυνήματα και «αγιάσματα» είναι τόποι έλξης χιλιάδων πιστών. Με δάκρυα στα μάτια πλησιάζουν τους ιερούς Της τόπους και εναποθέτουν σε Αυτή τα μεγάλα προβλήματά τους. Αγγίζουν τους αστείρευτους κρουνούς των «αγιασμάτων» Της, μεταλαμβάνουν από τα γάργαρα αγιασμένα νάματα και χρίουν με αυτό τα πονεμένα σαρκία τους. Εκείνη πλημμυρισμένη από ευσπλαχνία, χαρίζει απλόχερα τις ευλογίες Της. Πλήθος θαυματουργικών ιάσεων λαμβάνουν χώρα εκεί. Ο κάθε ευσεβής ορθόδοξος έχει να διηγηθεί κάποιο γεγονός θαυματουργικής επέμβασης της Παναγίας μας, στο οποίο έγινε αυτόπτης μάρτυρας. Ο κάθε ένας από εμάς έχει να επιδείξει μια προσωπική εμπειρία θαυμαστής ενέργειας Εκείνης στη ζωή του!

Ολα αυτά έχουν υπόψη τους οι πιστοί και γι’ αυτό γεραίρουν και τιμούν την γλυκιά μας Παναγία όπως της αξίζει. Γι’ αυτό και εμείς σήμερα συγκεντρωθήκαμε σ’ αυτόν εδώ τον ιερό χώρο να προσκυνήσουμε, να τιμήσουμε και να ευχαριστήσουμε την νοητή Ζωοδόχο Πηγή, την Μητέρα του Σωτήρα μας και να την παρακαλέσουμε να ανοίξει τους ακένωτους κρουνούς του θείου αγιασμού στον πολύπαθο κόσμο. Να είναι πάντοτε αρωγός στην ζωή μας και οδηγός στην ουρανοδρόμο πορεία μας.

http://www.imkby.gr

Η προέλευση της ονομασίας Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα: Μπαλούκ, (Balik) στα τουρκικά σημαίνει ψάρι. Η παράδοση μας λέει πως δίπλα στο Αγίασμα, στις 23 Μαΐου το 1453 μ.Χ. ένας μοναχός τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του είπε πως οι Τούρκοι πήραν την Πόλη. Ο μοναχός, τότε, απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν από το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο Αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και τότε τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στο Αγίασμα. Μέχρι και σήμερα, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου Πηγής υπάρχουν επτά ψάρια και μάλιστα από την μία πλευρά φαίνονται σαν μισοτηγανισμένα.

https://fdathanasiou.files.wordpress.com/