Π Ρ Ο Σ Φ Ω Ν Η Σ Ι Σ
Δημοσιεύτηκε: Παρ Δεκ 15, 2006 9:34 am
Π Ρ Ο Σ Φ Ω Ν Η Σ Ι Σ
της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
προς την Α.Α. τον Πάπαν Ρώμης
ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΝ ΙΣΤ΄
Αγιώτατε Επίσκοπε και Πάπα Ρώμης
Μετά χαράς ερχόμεθα σήμερον εκ της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών, δια να προσκυνήσωμεν τα μνημεία των Αγίων και ιδία του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ιδρυτού της Εκκλησίας ημών, τα οποία ευρίσκονται εις την περίπυστον πόλιν της πρεσβυτέρας Ρώμης. Ερχόμεθα δια να προσκυνήσωμεν τον τάφον του Αγίου Αποστόλου Πέτρου και δια να τιμήσωμεν τους μάρτυρας των Κατακομβών και τους Έλληνας Αγίους Ισαποστόλους Κύριλλον και Μεθόδιον. Ερχόμεθα δια να ευχηθώμεν ώστε να λάμψη η αλήθεια του Χριστού εις τον κόσμον «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4.3) και «ίνα αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος εστιν η κεφαλή Χριστός» (Εφ. 4.15). Μετά χαράς ερχόμεθα, ως Προκαθήμενος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, να επισκεφθώμεν Υμάς, Κύριε Βενέδικτε, δια πρώτην φοράν ως Επίσκοπον της πόλεως ταύτης, κατόπιν ευγενούς Υμών προσκλήσεως. Ερχόμεθα προς Υμάς, τον διαπρεπή θεολόγον και ακαδημαϊκόν διδάσκαλον, τον εμβριθή μελετητήν της αρχαίας ελληνικής σκέψεως και των Ελλήνων Πατέρων της Ανατολής, ως και τον οραματιστήν της ενότητος των Χριστιανών και της συνεργασίας των θρησκειών προς εξασφάλισιν της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου. Ενθυμούμεθα ότι η προηγουμένη συνάντησις ημών επραγματοποιήθη κατά την 8ην Απριλίου 2005, ημέραν της εξοδίου Ακολουθίας του Μακαριστού Πάπα Ιωάννου – Παύλου Β´. Η επίσκεψις του αειμνήστου εκείνου και μεγάλου Πάπα εις Αθήνας και η συνάντησις μεθ ἡμῶν την 4ην Μαΐου 2001, κατά την οποίαν είχομεν την ευκαιρίαν να ανταλλάξωμεν λόγον αγάπης και αληθείας, εσηματοδότησε την επιθυμίαν αμφοτέρων να θέσωμεν θεμέλιον λίθον, επί του οποίου θα οικοδομηθή η κατανόησις, η συγγνώμη, η καταλλαγή και η ανακάθαρσις της εκκλησιαστικής μνήμης.
Σήμερον ευχαριστούμεν τον Θεόν δια την ευκαιρίαν, την οποίαν έχομεν, να ανταλλάξωμεν αδελφικόν ασπασμόν αγάπης μετά της Υμετέρας Αγιότητος εγκαινιάζοντες ούτω σταθμόν εις την δια πολλών σημείων ήδη διαγεγραμμένην κοινήν πορείαν των Εκκλησιών ημών δια τα προβλήματα του συγχρόνου κόσμου. Η διάσωσις υπό των Εκκλησιών ημών της τιμής προς τα ιερά Λείψανα των Αγίων επεσημάνθη επανειλημμένως δια της ευγενούς χορηγήσεως Τιμίων Λειψάνων υπό της Εκκλησίας της Ρώμης προς διαφόρους Μητροπόλεις και Προσκυνήματα της Εκκλησίας ημών. Προσβλέπομεν μάλιστα εις την κατά τας επομένας ώρας χορήγησιν τμήματος της Αλύσεως του Αγίου Αποστόλου Παύλου, το οποίον προορίζεται να φυλαχθή μετά πάσης τιμής και ευλαβείας εις την Αγιωτάτην Εκκλησίαν των Αθηνών.
Μετά ιδιαιτέρας ικανοποιήσεως επισημαίνομεν την πραγματοποίησιν επισήμων αποστολών διαφόρων Αντιπροσωπειών της Εκκλησίας της Ελλάδος προς την Αγίαν Έδραν, ιδία από του έτους 2002, με σκοπόν την εμβάθυνσιν της αλληλογνωριμίας, την ενημέρωσιν και την συνεργασίαν εις τον κοινωνικόν, πολιτισμικόν, εκπαιδευτικόν, οικολογικόν και βιοηθικόν τομέα. Ενθυμούμεθα μεταξύ άλλων τας προς την Εκκλησίαν της Ελλάδος επισήμους αποστολάς υπό τον Εκλαμπρότατον Καρδινάλιον Walter Kasper το 2003 και τας άλλας υπό τους Εκλαμπροτάτους Καρδιναλίους, Jean – Louis Tauran, Dionigi Tettamanzi και Angelo Scola. Ενθυμούμεθα επίσης τας προς ημάς επισκέψεις του Εξοχωτάτου Επισκόπου Vincenzo Apicella, επί κεφαλής Κληρικών της Επισκοπής Ρώμης, και του πρώην Προέδρου της COMECE Εξοχωτάτου Επισκόπου Josef Homayer, ο οποίος υπεγράμμισε την σημασίαν της σταθεράς συνεργασίας της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας ημών εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν μετά της COMECE, δια να προσφέρωμεν συνεργαζόμενοι πειστικήν μαρτυρίαν προς τον Ευρωπαίον του 21ου αιώνος δια του ευαγγελίου της ζωής, της χάριτος και της ελευθερίας.
Κατ ὀφειλὴν αναφερόμεθα εις το πλήθος των Κληρικών και λαϊκών μελών της Εκκλησίας ημών, οι οποίοι μετεξεπαιδεύθησαν εις ανώτατα Ρωμαιοκαθολικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα τυχόντες υποτροφιών υπό του Ποντιφικού Συμβουλίου δια την προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών. Και ημείς, εις αντίδωρον της γενομένης φιλαδέλφου προσφοράς, εχορηγήσαμεν υποτροφίας κατά τα δύο παρελθόντα έτη προς πεντήκοντα Ρωμαιοκαθολικούς Κληρικούς και υποψηφίους Κληρικούς, οι οποίοι σπουδάζουν εν Ρώμη, προς εκμάθησιν της ελληνικής γλώσσης και εξοικείωσιν αυτών μετά του ελληνικού πολιστιμού και της Ορθοδόξου παραδόσεως. Έχομεν μάλιστα την επιθυμίαν να συνεχίσωμεν το πρόγραμμα αυτό γνωριμίας και συνεργασίας.
Επ εὐκαιρίᾳ επιθυμούμεν να υπογραμμίσωμεν συγκεκριμένως την αγαστήν μεταξύ των Εκκλησιών ημών συνεργασίαν δια την συντελεσθείσαν έκδοσιν του πανομοιοτύπου του Μηνολογίου του Βασιλείου Β´, ενός εκ των σημαντικωτέρων ιστορημένων βυζαντινών χειρογράφων, το οποίον σώζεται εις την Αποστολικήν Βατικανήν Βιβλιοθήκην.
Η ανάμνησις πάντων τούτων, καθώς και η στερρά ημών προσδοκία δια την υπέρβασιν των αποκλειόντων τον δρόμον της εν τη πίστει ενότητος δογματικών εμποδίων, εμπλουτίζουν την προσευχήν ημών και ενδυναμώνουν την επιθυμίαν να βιώσωμεν με την επίνευσιν την πλήρη ενότητα και να μεταλάβωμεν του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου εκ του αυτού Ποτηρίου της Ζωής. Προς τούτο ευχόμεθα ευόδωσιν των εργασιών της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής.
Αι συνθήκαι αι οποίαι διαμορφώνουν σήμερον το νέον πρόσωπον του κόσμου και ιδία της Ευρώπης, επιβάλλουν εις ημάς, ως Πνευματικούς Πατέρας των πιστών μελών των ημετέρων Εκκλησιών, ηυξημένην προσοχήν προς έγκαιρον επισήμανσιν των κινδύνων, οι οποίοι απειλούν τας αξίας και δομάς του ευρωπαϊκού πολιτισμού, τας όντως διαποτισμένας βαθέως υπό της Χριστιανικής Πίστεως. Η τάσις δια σταδιακήν αποχριστιανοποίησιν της Ευρώπης, με απώτερον στόχον τον εξωβελισμόν της Εκκλησίας από τον δημόσιον βίον και την απώθησίν Της εις το κοινωνικόν περιθώριον• τα προβλήματα τα οποία δημιουργούνται εκ της μετακινήσεως χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, ποικίλης προσελεύσεως• οι κίνδυνοι οι προερχόμενοι εκ του θρησκευτικού φανατισμού• αι τολμηραί και εγγίζουσαι τα όρια της αρχαιοελληνικής «ύβρεως» εξελίξεις της βιοτεχνολογίας εις το τομέα της Γενετικής• η διεύρυνσις του χάσματος μεταξύ πλουσίων και πτωχών• οι κίνδυνοι τους οποίους διατρέχουν οι νέοι μας• η διαφαινομένη πιθανότης συγκρούσεως πολιτισμών και θρησκειών• η ανάγκη διαφυλάξεως της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητος των Ευρωπαίων πολιτών και του πυρήνος της οικογενείας• η εξαχρείωσις και ο ευτελισμός του ανθρώπου, μάλιστα πολλάκις υπό τον μανδύαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων• η παντί τρόπω καλλιεργουμένη καταναλωτική μανία και η συνακόλουθος παραγωγή τυποποιημένου τρόπου ζωής με μοναδικήν αξίαν την, ανεξαρτήτως ψυχικού κόστους, απόλαυσιν και πλείστα άλλα κοινωνικά προβλήματα, περί των οποίων πολλάκις και Υμείς έχετε ομιλήσει, αποτελούν δι ἡμᾶς αληθείς προκλήσεις, τας οποίας είμεθα έτοιμοι να αντιμετωπίσωμεν εν τω αληθεί πνεύματι της εν Χριστώ ζωής. Η συμβολή ενταύθα του Ορθοδόξου θεολογικού και ποιμαντικού λόγου είναι απολύτως αναγκαία. Η Εκκλησία οφείλει να απλώνη συνεχώς την χείρα δια να αρπάζη και σώζη πνιγομένους από τον χείμαρον του Βάαλ. Αισθάνεται ότι εις τον σημερινόν κόσμον της υπερεπικοινωνίας οφείλει να οικειωθή τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και να ομιλήση με σύγχρονον γλώσσαν εις τον άνθρωπον της εποχής μας, χωρίς όμως να αλλοτριωθή ο λόγος Της από τα σύγχρονα μέσα και χωρίς να υποκύψη το μήνυμά Της εις την επικοινωνιακήν τεχνικήν. Αισθάνεται ότι είναι υποχρεωμένη να αντιταχθή εις τα κράτη και τας υπερδυνάμεις του κόσμου τούτου όταν θεωρή ότι πλήττεται δια των αποφάσεών των η έμψυχος εικών του Θεού επί της γης, χωρίς όμως να υποκύψη εις τον πειρασμόν να αισθανθή η ιδία ότι αποτελεί δύναμιν του κόσμου τούτου.
Επί δε τούτοις, δια πρεσβειών των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και των Αγίων Αθηναίων Προκατόχων Υμών Ανακλήτου, Υγείνου, και Σίξτου Β´ ευχόμεθα εις Υμάς προσωπικώς, Αγιώτατε, υγιείαν και μακρότητα ημερών. «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ο Θεός ο Πατήρ ημών, ο αγαπήσ
ας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι, παρακαλέσαι υμών τας καρδίας και στηρίξαι εν παντί λόγω και έργω αγαθώ» (Β´ Θεσσαλ. 2, 16 – 17).
ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΤΩ.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
προς την Α.Α. τον Πάπαν Ρώμης
ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΝ ΙΣΤ΄
Αγιώτατε Επίσκοπε και Πάπα Ρώμης
Μετά χαράς ερχόμεθα σήμερον εκ της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών, δια να προσκυνήσωμεν τα μνημεία των Αγίων και ιδία του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ιδρυτού της Εκκλησίας ημών, τα οποία ευρίσκονται εις την περίπυστον πόλιν της πρεσβυτέρας Ρώμης. Ερχόμεθα δια να προσκυνήσωμεν τον τάφον του Αγίου Αποστόλου Πέτρου και δια να τιμήσωμεν τους μάρτυρας των Κατακομβών και τους Έλληνας Αγίους Ισαποστόλους Κύριλλον και Μεθόδιον. Ερχόμεθα δια να ευχηθώμεν ώστε να λάμψη η αλήθεια του Χριστού εις τον κόσμον «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4.3) και «ίνα αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος εστιν η κεφαλή Χριστός» (Εφ. 4.15). Μετά χαράς ερχόμεθα, ως Προκαθήμενος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, να επισκεφθώμεν Υμάς, Κύριε Βενέδικτε, δια πρώτην φοράν ως Επίσκοπον της πόλεως ταύτης, κατόπιν ευγενούς Υμών προσκλήσεως. Ερχόμεθα προς Υμάς, τον διαπρεπή θεολόγον και ακαδημαϊκόν διδάσκαλον, τον εμβριθή μελετητήν της αρχαίας ελληνικής σκέψεως και των Ελλήνων Πατέρων της Ανατολής, ως και τον οραματιστήν της ενότητος των Χριστιανών και της συνεργασίας των θρησκειών προς εξασφάλισιν της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου. Ενθυμούμεθα ότι η προηγουμένη συνάντησις ημών επραγματοποιήθη κατά την 8ην Απριλίου 2005, ημέραν της εξοδίου Ακολουθίας του Μακαριστού Πάπα Ιωάννου – Παύλου Β´. Η επίσκεψις του αειμνήστου εκείνου και μεγάλου Πάπα εις Αθήνας και η συνάντησις μεθ ἡμῶν την 4ην Μαΐου 2001, κατά την οποίαν είχομεν την ευκαιρίαν να ανταλλάξωμεν λόγον αγάπης και αληθείας, εσηματοδότησε την επιθυμίαν αμφοτέρων να θέσωμεν θεμέλιον λίθον, επί του οποίου θα οικοδομηθή η κατανόησις, η συγγνώμη, η καταλλαγή και η ανακάθαρσις της εκκλησιαστικής μνήμης.
Σήμερον ευχαριστούμεν τον Θεόν δια την ευκαιρίαν, την οποίαν έχομεν, να ανταλλάξωμεν αδελφικόν ασπασμόν αγάπης μετά της Υμετέρας Αγιότητος εγκαινιάζοντες ούτω σταθμόν εις την δια πολλών σημείων ήδη διαγεγραμμένην κοινήν πορείαν των Εκκλησιών ημών δια τα προβλήματα του συγχρόνου κόσμου. Η διάσωσις υπό των Εκκλησιών ημών της τιμής προς τα ιερά Λείψανα των Αγίων επεσημάνθη επανειλημμένως δια της ευγενούς χορηγήσεως Τιμίων Λειψάνων υπό της Εκκλησίας της Ρώμης προς διαφόρους Μητροπόλεις και Προσκυνήματα της Εκκλησίας ημών. Προσβλέπομεν μάλιστα εις την κατά τας επομένας ώρας χορήγησιν τμήματος της Αλύσεως του Αγίου Αποστόλου Παύλου, το οποίον προορίζεται να φυλαχθή μετά πάσης τιμής και ευλαβείας εις την Αγιωτάτην Εκκλησίαν των Αθηνών.
Μετά ιδιαιτέρας ικανοποιήσεως επισημαίνομεν την πραγματοποίησιν επισήμων αποστολών διαφόρων Αντιπροσωπειών της Εκκλησίας της Ελλάδος προς την Αγίαν Έδραν, ιδία από του έτους 2002, με σκοπόν την εμβάθυνσιν της αλληλογνωριμίας, την ενημέρωσιν και την συνεργασίαν εις τον κοινωνικόν, πολιτισμικόν, εκπαιδευτικόν, οικολογικόν και βιοηθικόν τομέα. Ενθυμούμεθα μεταξύ άλλων τας προς την Εκκλησίαν της Ελλάδος επισήμους αποστολάς υπό τον Εκλαμπρότατον Καρδινάλιον Walter Kasper το 2003 και τας άλλας υπό τους Εκλαμπροτάτους Καρδιναλίους, Jean – Louis Tauran, Dionigi Tettamanzi και Angelo Scola. Ενθυμούμεθα επίσης τας προς ημάς επισκέψεις του Εξοχωτάτου Επισκόπου Vincenzo Apicella, επί κεφαλής Κληρικών της Επισκοπής Ρώμης, και του πρώην Προέδρου της COMECE Εξοχωτάτου Επισκόπου Josef Homayer, ο οποίος υπεγράμμισε την σημασίαν της σταθεράς συνεργασίας της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας ημών εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν μετά της COMECE, δια να προσφέρωμεν συνεργαζόμενοι πειστικήν μαρτυρίαν προς τον Ευρωπαίον του 21ου αιώνος δια του ευαγγελίου της ζωής, της χάριτος και της ελευθερίας.
Κατ ὀφειλὴν αναφερόμεθα εις το πλήθος των Κληρικών και λαϊκών μελών της Εκκλησίας ημών, οι οποίοι μετεξεπαιδεύθησαν εις ανώτατα Ρωμαιοκαθολικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα τυχόντες υποτροφιών υπό του Ποντιφικού Συμβουλίου δια την προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών. Και ημείς, εις αντίδωρον της γενομένης φιλαδέλφου προσφοράς, εχορηγήσαμεν υποτροφίας κατά τα δύο παρελθόντα έτη προς πεντήκοντα Ρωμαιοκαθολικούς Κληρικούς και υποψηφίους Κληρικούς, οι οποίοι σπουδάζουν εν Ρώμη, προς εκμάθησιν της ελληνικής γλώσσης και εξοικείωσιν αυτών μετά του ελληνικού πολιστιμού και της Ορθοδόξου παραδόσεως. Έχομεν μάλιστα την επιθυμίαν να συνεχίσωμεν το πρόγραμμα αυτό γνωριμίας και συνεργασίας.
Επ εὐκαιρίᾳ επιθυμούμεν να υπογραμμίσωμεν συγκεκριμένως την αγαστήν μεταξύ των Εκκλησιών ημών συνεργασίαν δια την συντελεσθείσαν έκδοσιν του πανομοιοτύπου του Μηνολογίου του Βασιλείου Β´, ενός εκ των σημαντικωτέρων ιστορημένων βυζαντινών χειρογράφων, το οποίον σώζεται εις την Αποστολικήν Βατικανήν Βιβλιοθήκην.
Η ανάμνησις πάντων τούτων, καθώς και η στερρά ημών προσδοκία δια την υπέρβασιν των αποκλειόντων τον δρόμον της εν τη πίστει ενότητος δογματικών εμποδίων, εμπλουτίζουν την προσευχήν ημών και ενδυναμώνουν την επιθυμίαν να βιώσωμεν με την επίνευσιν την πλήρη ενότητα και να μεταλάβωμεν του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου εκ του αυτού Ποτηρίου της Ζωής. Προς τούτο ευχόμεθα ευόδωσιν των εργασιών της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής.
Αι συνθήκαι αι οποίαι διαμορφώνουν σήμερον το νέον πρόσωπον του κόσμου και ιδία της Ευρώπης, επιβάλλουν εις ημάς, ως Πνευματικούς Πατέρας των πιστών μελών των ημετέρων Εκκλησιών, ηυξημένην προσοχήν προς έγκαιρον επισήμανσιν των κινδύνων, οι οποίοι απειλούν τας αξίας και δομάς του ευρωπαϊκού πολιτισμού, τας όντως διαποτισμένας βαθέως υπό της Χριστιανικής Πίστεως. Η τάσις δια σταδιακήν αποχριστιανοποίησιν της Ευρώπης, με απώτερον στόχον τον εξωβελισμόν της Εκκλησίας από τον δημόσιον βίον και την απώθησίν Της εις το κοινωνικόν περιθώριον• τα προβλήματα τα οποία δημιουργούνται εκ της μετακινήσεως χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, ποικίλης προσελεύσεως• οι κίνδυνοι οι προερχόμενοι εκ του θρησκευτικού φανατισμού• αι τολμηραί και εγγίζουσαι τα όρια της αρχαιοελληνικής «ύβρεως» εξελίξεις της βιοτεχνολογίας εις το τομέα της Γενετικής• η διεύρυνσις του χάσματος μεταξύ πλουσίων και πτωχών• οι κίνδυνοι τους οποίους διατρέχουν οι νέοι μας• η διαφαινομένη πιθανότης συγκρούσεως πολιτισμών και θρησκειών• η ανάγκη διαφυλάξεως της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητος των Ευρωπαίων πολιτών και του πυρήνος της οικογενείας• η εξαχρείωσις και ο ευτελισμός του ανθρώπου, μάλιστα πολλάκις υπό τον μανδύαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων• η παντί τρόπω καλλιεργουμένη καταναλωτική μανία και η συνακόλουθος παραγωγή τυποποιημένου τρόπου ζωής με μοναδικήν αξίαν την, ανεξαρτήτως ψυχικού κόστους, απόλαυσιν και πλείστα άλλα κοινωνικά προβλήματα, περί των οποίων πολλάκις και Υμείς έχετε ομιλήσει, αποτελούν δι ἡμᾶς αληθείς προκλήσεις, τας οποίας είμεθα έτοιμοι να αντιμετωπίσωμεν εν τω αληθεί πνεύματι της εν Χριστώ ζωής. Η συμβολή ενταύθα του Ορθοδόξου θεολογικού και ποιμαντικού λόγου είναι απολύτως αναγκαία. Η Εκκλησία οφείλει να απλώνη συνεχώς την χείρα δια να αρπάζη και σώζη πνιγομένους από τον χείμαρον του Βάαλ. Αισθάνεται ότι εις τον σημερινόν κόσμον της υπερεπικοινωνίας οφείλει να οικειωθή τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και να ομιλήση με σύγχρονον γλώσσαν εις τον άνθρωπον της εποχής μας, χωρίς όμως να αλλοτριωθή ο λόγος Της από τα σύγχρονα μέσα και χωρίς να υποκύψη το μήνυμά Της εις την επικοινωνιακήν τεχνικήν. Αισθάνεται ότι είναι υποχρεωμένη να αντιταχθή εις τα κράτη και τας υπερδυνάμεις του κόσμου τούτου όταν θεωρή ότι πλήττεται δια των αποφάσεών των η έμψυχος εικών του Θεού επί της γης, χωρίς όμως να υποκύψη εις τον πειρασμόν να αισθανθή η ιδία ότι αποτελεί δύναμιν του κόσμου τούτου.
Επί δε τούτοις, δια πρεσβειών των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και των Αγίων Αθηναίων Προκατόχων Υμών Ανακλήτου, Υγείνου, και Σίξτου Β´ ευχόμεθα εις Υμάς προσωπικώς, Αγιώτατε, υγιείαν και μακρότητα ημερών. «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ο Θεός ο Πατήρ ημών, ο αγαπήσ
ας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι, παρακαλέσαι υμών τας καρδίας και στηρίξαι εν παντί λόγω και έργω αγαθώ» (Β´ Θεσσαλ. 2, 16 – 17).
ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΟ ΘΕΤΩ.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
