ΓΙΟΓΚΑ: ΑΣΚΗΣΗ; ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ; ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

[aposal]

Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου

Ορθοδοξία και γιόγκα.
Τις τελευταίες ημέρες δεχθήκαμε από γονείς πληθώρα ερωτήσεων, σχετικά με το τί είναι «γιόγκα», εάν έχει ινδουιστικό θρησκευτικό προσανατολισμό, εάν αφορά μόνο τη γύμναση του σώματος, εάν είναι μία «αθώα» δραστηριότητα και τέλος εάν έρχεται σε αντίθεση με την ορθόδοξη πίστη μας.

Αφορμή για τα ερωτήματα αυτά στάθηκε η συμπερίληψη της «γιόγκα» με τον προσδιορισμό «παιδική» στις δράσεις δημόσιων και ιδιωτικών Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών.

Για το λόγο αυτό αναδημοσιεύουμε ένα πολύ επίκαιρο, υπεύθυνο και εμπεριστατωμένο από κάθε πλευρά άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου από την ιστοσελίδα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Ρομφαία», το οποίο απαντά σε όλα τα ανωτέρω ερωτήματα των ενδιαφερομένων και ταυτόχρονα πληροφορεί με τρόπο αντικειμενικό κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη για την «γιόγκα» και τη σχέση της με την ορθόδοξη πίστη.

«Για πολλούς ανθρώπους στη Δύση και εδώ στην Ελλάδα οι θεωρήσεις για τη Γιόγκα παρουσιάζονται σαν ένα απλό σύστημα σωματικής άσκησης, ένα καθαρά γύμνασμα του σώματος, που βοηθά δήθεν στην ηρεμία και τη θεραπεία των ψυχικών και σωματικών παθήσεων. Συνήθως όσοι είναι σε καλοκαιρινή δίαιτα, κατά τη διάρκεια της ημέρας συγκρατούνται, αλλά η πιο επικίνδυνη ώρα να... κυλήσουν σε παχυντικές τροφές είναι το βράδυ.
Έτσι, δεν είναι λίγοι οι γυμναστές και διαιτολόγοι που προτείνουν τη γιόγκα ως ένα καλό μέσο εξάσκησης του σώματος, αντιμετώπισης του άγχους και κατ’ επέκταση αποτροπής των νυχτερινών «επιδρομών» στο ψυγείο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό η γιόγκα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. «Με το όνομα γιόγκα νοείται ένα από τα έξι συστήματα της ινδικής φιλοσοφίας. Πρεσβεύει την ένωση της ψυχής με τη θεία ενέργεια, μέσω μεθόδων και κυρίως του διαλογισμού», λέει η wikipedia.

Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται στη χώρα μας τα διάφορα κέντρα «γιόγκα». Οι γνώσεις όμως γι’ αυτή παραμένουν πενιχρές, γενικές και συγκεχυμένες. Δημόσια, η γιόγκα προβάλλεται σαν «είδος γυμναστικής» για τις ασκήσεις των μυϊκών και νευροφυτικών κέντρων, για τις ασκήσεις αναπνοής, ενώ μερικές φορές προχωρούν και στη συγκράτηση των αισθήσεων, τη συγκέντρωση της προσοχής.
Αρκετές ιδιωτικές σχολές προσπαθούν κάπως να αποθρησκευτικοποιήσουν τον ινδουϊστικό χαρακτήρα της, ώστε να γίνεται ευκολότερα αποδεκτή από τον μέσο, αδιάφορο πνευματικά αλλά ενδιαφερόμενο για την εξωτερική εικόνα του, Έλληνα.
Υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι η «γιόγκα» δεν είχε ποτέ ούτε και έχει θρησκευτικό χαρακτήρα. Είναι απλώς «επιστήμη», «πνευματική επίγνωση» και «ψυχοσωματική άσκηση».
Όσο όμως κι αν επιστρατεύονται ιδιόμορφες και μεγαλοπρεπείς λέξεις, για να καλύψουν την πραγματικότητα, γεγονός παραμένει, ότι ο προσανατολισμός της ινδικής αυτής τεχνικής ήταν και είναι θρησκευτικός.

Όσοι μυούνται στο "διαλογισμό" της γιόγκα καθοδηγούνται σε μια κατεύθυνση σαφώς ινδουϊστική. Με οδηγούς τις Βέδες και τα άλλα ιερά ινδικά κείμενα (Ουπανισάντ, Πουράνας, Σούτρας, Τάντρας), έχοντας κυρίως ένα "δάσκαλο" (γκουρού), επιδιώκουν να αφομοιώσουν και να βιώσουν τις θεωρίες περί του νόμου του "κάρμα" (karma) βάσει του οποίου καθορίζεται η μετενσάρκωση, της "σαμσάρα" (samsara) δηλαδή της ανακυκλήσεως των μεταβιώσεων, αναζητώντας σε τελευταία ανάλυση τη λύτρωση "μόξα" (moksa), από αυτό τον κόσμο, τον μη πραγματικό (maya), σε "οδούς" που έχει καθορίσει η ινδουϊστική παράδοση.

Αυτόν τον "θρησκευτικό πυρήνα" αποσιωπούν και καλύπτουν τα διάφορα καταστατικά των Κέντρων Γιόγκα με γενικές φράσεις.
Ισχυρίζονται για παράδειγμα, ότι σκοπός τους είναι "η δημιουργία ολοκληρωμένων ανθρώπων διανοητικά και πνευματικά". Τα προσφερόμενα στη δημοσιότητα κείμενα συχνά εμφανίζονται κάτω από απλό κοινωνικό και φιλοσοφικό ένδυμα, συχνά μάλιστα επικαλύπτονται με αποφθέγματα αρχαίων ελλήνων σοφών, η και ακόμη... πατέρων της Εκκλησίας.

Βαθύτερα όμως, αιτιαρχικά αυτής της σωματικής εκγύμνασης, υπάρχουν οι ιστορικές ρίζες αυτής της πρακτικής.
Ο όρος Γιόγκα εξαρτάται, στην ινδουιστική αντίληψη, με τον Βράχμα. Ο Βράχμα είναι μια απρόσωπη θεϊκή ουσία που είναι παντού σε όλα και κρυμμένη απ όλα.
Η Γιόγκα είναι η ένωση, η ένωση με το πεπερασμένο, το μεταβατικό, με το άπειρο, με το αιώνιο εγώ.
Η αναζήτηση της πνευματικής και σωματικής άσκησης είναι η ένωσή μας με τη ινδουιστική θρησκευτική πίστη: "Ενωθείτε στο φως μέσα σας με το φως του Βράχμα".

Στις "Ουπανισάδες" γίνεται η εξής αναφορά: Το 150 μ.Χ. ο δάσκαλος της Γιόγκα συστηματοποίησε την Γιόγκα σε οκτώ σημεία ή άκρα.
Αυτά τα οκτώ σημεία, σαν μια σκάλα, υποτίθεται οδηγούν από την άγνοια στη φώτιση. Η Γιόγκα, με απλά λόγια, αποτελεί μια πανάρχαια πνευματική άσκηση αναζήτησης ενός μεταφυσικού, που συναντάται στην Ινδουιστική Θρησκεία.
Υπό τις συνθήκες αυτές πρέπει να αναρωτηθούμε, εάν πραγματικά ένας χριστιανός μπορεί να συμμετάσχει ή να ασκείται με το σύστημα της γιόγκα.

Γιόγκα - Ορθοδοξία: δρόμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι.
Όταν η Γιόγκα μιλά για το θεό ή το θείο ή τον βράχμα ταυτίζεται με κάτι απρόσωπο, μια πνευματική ουσία, μια άγνωστη και αόρατη δύναμη.
Στη Γιόγκα τα πάντα είναι θεός δηλαδή Πανθεϊσμός. Στον Χριστιανισμό ο Τριαδικός Θεός είναι Ένας. Έχει μία ουσία (φύση), και τρία πρόσωπα (υποστάσεις).
Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι Ο Πατήρ, Ο Υιός και Το Άγιο Πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά τη θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία.
Τα τρία πρόσωπα αυτά ή αλλιώς υποστάσεις, έχουν μοναδικές και αμεταβίβαστες ιδιότητες που προκύπτουν από τις αιώνιες (χωρίς χρονική αρχή) σχέσεις τους.

Υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ Δημιουργού και δημιουργίας. Δεν ταυτίζονται. Ο Θεός είναι άκτιστος, η δημιουργία κτιστή.
Για μας τους χριστιανούς, ο Θεός είναι πρόσωπο, δημιούργησε από αγάπη τον άνθρωπο, ο οποίος είναι επίσης πρόσωπο.
Ο Θεός επίσης δημιούργησε από αγάπη τον κόσμο και ενδιαφέρεται γι' αυτόν, όπως βέβαια, και πολύ περισσότερο, ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο.
Η φιλοσοφία της Γιόγκα διδάσκει ότι τα πάντα είναι θεός, άρα και ο άνθρωπος. Τα προβλήματα του ανθρώπου βρίσκονται στη άγνοιά του.
Η λύση είναι η φώτιση, μια εμπειρία η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μετά από έντονη προσωπική προσπάθεια.

Η ορθόδοξη Εκκλησία και ο Χριστιανισμός επισημαίνουν πως το πρόβλημα δεν είναι η άγνοια αλλά η αμαρτία, η λάθος αντιμετώπιση που οδηγεί στη λάθος πράξη, στην αποτυχία δηλαδή του ανθρώπου να συμμορφωθεί κατά το αρχέτυπο πρότυπό του που είναι ο ίδιος ο Τριαδικός Θεός.
Με την ενσάρκωση του Δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, ο άνθρωπος αποκτά τη δυνατότητα να ελευθερώνεται από την αμαρτία και έτσι η πολυπόθητη σωτηρία είναι δώρο του Θεού και όχι ανάγκη κάποιου "εγώ".
Είναι μια ευθεία πορεία ένωσης με τον Τριαδικό Θεό και όχι κάτι μη επιτυγχανόμενο (για τη Γιόγκα) εφόσον στη Γιόγκα η κυκλική κίνηση είναι επ’ άπειρον και ουσιαστικά άστοχη.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αντίθετη στην πρακτικής της Γιόγκα. Επειδή στη Γιόγκα:
1. Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ Δημιουργού και δημιουργίας.
2. Ο Χριστός για τους οπαδούς της Γιόγκα δεν είναι ο Σωτήρας και Θεός αλλά ένας απλώς διαφωτιστής.
3. Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των θρησκειών και όλων των πνευματικοτήτων, μεταξύ του καλού και του κακού, αφού όλα είναι ένα οδηγώντας τον άνθρωπο σε ένα θρησκευτικό πλουραλισμό, πανθεϊσμό.
4. Κτίση και άνθρωπος είναι ένα. Αντίθετα στην πίστη μας ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της Δημιουργίας, ο διαχειριστής και φρόνιμος οικονόμος της κτίσης.
Η δική του πτώση παρέσυρε και την κτίση στην πτώση, και η δική του ανόρθωση έλκει και την κτίση στο αρχικό στάδιο.

Και επειδή γίνεται λόγος για την «άσκηση» και αυτή η «άσκηση» είναι το προϊόν που η Γιόγκα μάς «σερβίρει», είναι καλό να θυμηθούμε τη δική μας διδασκαλία της ασκήσεως, η οποία προτείνεται στην περίοδο που διανύουμε, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Η άσκηση νομοθετείται από τον ίδιο τον Κύριό μας. Είναι το μέσον για να φθάσει ο άνθρωπος στο σκοπό της χριστιανικής ζωής, που είναι η απαλλαγή από τα πάθη και η ένωση με το Θεό, η κατά χάριν θέωσή του.
Μορφές ασκήσεως είναι η νηστεία, η αγρυπνία, η προσευχή, η μη κατάκριση, η ειλικρινής μετάνοια και η εξομολόγηση, η ταπείνωση, η συγχώρεση.
Να προσπαθούμε να κόβουμε το δικό μας θέλημα, το εγώ μας, κάνοντας υπακοή στο θέλημα του Θεού. Να έχουμε εμπιστοσύνη, όχι στις δικές μας δυνάμεις αλλά στη δύναμη του Θεού.
Να έχουμε επίγνωση σε Ποιόν πρέπει να αποδώσουμε όλα τα καλά και την όποια πρόοδο μας στο δρόμο της αρετής, και φυσικά στον εαυτό μας να επιρρίπτουμε την ευθύνη για τις αμαρτίες μας, σε κανένα άλλο αίτιο.

Μελέτη του λόγου του Θεού, συνειδητή συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, στο μυστήριο της μετανοίας - εξομολογήσεως και στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Άσκηση σημαίνει να βάλει ο άνθρωπος από τη δική του πλευρά το "θέλω". Το "μπορώ" το βάζει από τη δική του πλευρά ο Θεός. Η άσκηση δεν είναι για τους μοναχούς και τους κληρικούς, αλλά για όλους τους χριστιανούς.
Αυτόν τον δρόμο της ασκήσεως βάδισαν τα εκατομμύρια των αγίων της πίστεώς μας. Οι ίδιοι οι πατεράδες και οι μανάδες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας,
οι οποίοι μπορεί να μην ήξεραν Θεολογία, ήξεραν όμως να ζουν τη Θεολογία με μόνο οδηγό την ταπείνωση.

Έτσι σιγά-σιγά θεραπεύεται ο άρρωστος από την αμαρτία άνθρωπος. Και αυτή η θεραπεία γίνεται μόνο μέσα στο νοσοκομείο που λέγεται Εκκλησία. 

Η άσκηση στην ορθόδοξη παράδοση δεν είναι μια τεχνική. Είναι ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ. Δεν είναι σύνολο πρακτικών αλλά ανταπόκριση με φιλότιμο στην αγάπη του Θεού.
Εξάλλου ο Θεός κάνει το πρώτο βήμα, για να συναντήσει τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για να βρει το Θεό.

Από όσα ανεφέρθησαν μέχρι στιγμής, πιστεύω γίνεται φανερό ότι η Ορθοδοξία μας, η δικής μας Ορθοδοξία της άσκησης και της προσευχής, δεν έχει καμία ομοιότητα και συγγένεια με τη Γιόγκα και το διαλογισμό που καλλιεργεί.
Όσοι λένε το αντίθετο, πλανούν τους ανθρώπους! Ο μόνος ασφαλής τρόπος για να μην πέσει κάποιος θύμα όλων αυτών των ψευτών, είναι να ανήκει συνειδητά στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία είναι η μοναδική κιβωτός σωτηρίας μας.
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε το Πάσχα. Το Πάσχα των Ορθοδόξων που το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, όλοι μας θα δούμε ζωντανά από τις τηλεοράσεις μας, το αναστάσιμο ΦΩΣ να αναπηδά μέσα από το παγωμένο μάρμαρο του Τάφου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της Ζωής που όλους, μάς περιμένει, της Αιωνιότητας που όλοι καλούμαστε να ζήσουμε, όχι σε μια αόριστη και ακαθόριστη φωτεινή ενέργεια, αλλά μιας Αιώνιας Ζωής σε πλήρη κοινωνία και μέθεξη με το Αιώνιο Φως! Τον Αναστάντα Ιησού.

[dionysisgr]

Μεγαλο και σοβαροτατο θεμα, και πολλοι παρασυρονται οπως τα φερτα υλικα, σε μια ξαφνικη νεροποντη.

Αλλου πανε, αλλου φωναζουν, αλλου κατευθυνονται, και μολις βρουν πανω σε καμμια μαντρα
(κραζοντας ταυτοχρονα καποιο mantra ινδουϊστικο που τους εδωσε ο "δασκαλος¨ τους),
ακουνε ξαφνικα το μπαμ, και αναρωτιουνται τι πηγε στραβα..

Παρτε ενα mantra για παραδειγμα: "Om Namah Shivaya"
Μετάφραση: Υποκλίνομαι στη Σίβα την υπέρτατη θεότητα της μεταμόρφωσης που αντιπροσωπεύει τον πλέον αληθινό και υψηλό εαυτό*

*κατα τα αλλα, μας λενε οτι η yoga+mantra δεν ειναι προσευχη σε μια απο τις μολις: 350.000.000 διαβολο-θεοτητες των ινδουϊστων,
αλλα απλα μια μοντερνα εκγυμναση του σωματος...

Aμα ειναι ετσι και εγω ειμαι ψηλος, με γαλανα ματια, εχω γυρισει 50 ταινιες στο holywood, και εχω παρει 3 Οσκαρ..

Στην πραγματικοτητα ειμαι κοντος, χοντρος, σαν βατραχος, και η μονη προταση που μου εγινε, να παιξω, ηταν σε μια ταινια,
με οδηγιες κυκλοφοριακης αγωγης, για το ποιους πρεπει να αποφευγεται στον δρομο για να μην τρομαζετε ασκοπα..

Αλλη μεγαλη και απορρητη "σοφια" που τσαμπουνανε οι "ειδικοι" ειναι η παρακατω:

Τα Σανσκριτικα, -λενε- ειναι η τελεια μαθηματικη γλωσσα που οταν την προφερεις (με τροπο ομως, θελει στυλ..),
προκαλεις λενε δονησεις στο συμπαν, και πετυχαινεις οτι θελεις..

Τωρα γιατι οι περισσοτεροι απο δαυτους ειναι αφραγκοι και ταλαιπωροι, παρα τις δονησεις του συμπαντος, μαλλον φταιει,
το στυλ που δεν πετυχε τα απαραιτητα ριχτερ, δονησης, ωστε να συντονιστει το συμπαν για να τα κονομησουνε. Θελει πολλα G μαλλον.

Σκεφτειτε μονο, οτι στην γειτονια μου, οι περισσοτεροι δεν εχουν μαντηλι να κλαψουν λογω κρισης, αλλα και περιοχης, κλπ,
αλλα στο γιογκαδικο-διαβολαδικο που ανοιξε περυσι ειναι καμμια εικοσαρια καθε φορα, και προχωρανε "πνευματικα"..

Θεωρω λοιπον, οτι το να προσπαθησεις να εξηγησεις σε θεολογικο-δογματικο επιπεδο σε καποιον που εχει μπλεξει με αυτα,
ειναι κατ'αρχας χαμενος χρονος, και προπαντος απο απολογητικης σκοπιας, λαθεμενη τακτικη.

Γιατι; Οι ανθρωποι ψαχνουν ενα νοημα, στην ανερματιστη ζωη τους, και δεν εχουν χωρο καθαρο για να δεχθουν θεολογικα νοηματα.
Θα πρεπει πρωτα να καθαρισουν χωρο απο τα μπαζα, μεσα στα οποια ειναι παραχωμενοι, και επειτα, να αρχισουν να δεχονται σιγα σιγα καθαρα και ιερα νοηματα.

Ενα ποτηρι που ειναι γεματο, δεν μπορεις να το γεμισεις εαν δεν αδειασει πρωτα. Περιττολογια μεν, αλλα ετσι ειναι δε.

Γιατι επισης, στην πλειοψηφια τους, ειναι α-θεολογητοι, α-λιβανιστοι, και δεν εχουν, -η δεν θελουν να εχουν- ιδεα, περι της Πιστεως των Πατερων μας.

Τοτε, θα πει καποιος, πως θα τους βοηθησουμε, εξυπνακια Διονυσιε;
Δεν εχει δικιο ο Επισκοπος που εξηγει παραπανω;
Φυσικα εχει απολυτο δικιο και πολυ ωραια τα λεει για γενικη χρηση, και σαν κειμενο που βαζει τα πραγματα στην ορθη τους βαση.

Ο Επισκοπος κληθηκε να απαντησει για την θεση της Εκκλησιας, και ορθοτομησε τον λογο της εν αγαπη και αληθεια.

Αλλα ειναι αλλιως μια γενικη τοποθετηση, και εντελως αλλιως μια κατα προσωπο συζητηση με εναν μπλεγμενο με αυτα.

Οσο απεχει ο πολεμος, απο την ακοη του, οσο απεχει το να σε κυνηγουν σφαιρες απο το να διαβαζεις περι πολεμου.

Ας πουμε οτι καθεται μια τετοια συζητηση, τι κανουμε;

Και μας ζητειται λογος.
Η μας προτεινεται αντιλογος απαρχης επιθετικος, απαξιωτικος, εριστικος, η λογος αγνοιας, ημιμαθειας, (η αμαθεια ειναι πιο αγνη..)
Και ο αλλος απεναντι δεν εχει κανενα γνωστικο αντικειμενο σε θεολογια-βιβλικη-εκκλησιαστικη-κειμενικη πατερικη παραδοση.

Και σου παιρνει ενα υφος συνταξιουχου γκουρου, και σου αρχιζει, τα: Μου ειπαν οτι... Και εγω ξερω καλα οτι.. και στο κεντρο που παω μας λενε οτι.. και η Εκκλησια δεν.. μπλα μπλα μπλα... Και οι Παπαδες.... Αλλα ξερεις εκει βρηκα γαληνη.. Το σωμα μου πεταει... Και να'χαμε να λεγαμε.. Και οτι και να μου πεις εσυ... Τι Ανακαλυψα!! Να ξερες...

Τι κανουμε εκει;

Τον βαραμε μεχρι να μετανοησει; (καποτε τους καιγανε αυτους και το λυνανε ευκολα, ξερουν οι Παπικοι απο αυτα, Plug 'n' Play, το λενε)
Τον αρχιζουμε στην ειρωνια, αφ'υψηλου, τον "πλανεμενο", ως ταχα θεολογουντες-επαϊοντες;
Τον πλακωνουμε στην βιβλιογραφια, και τις παραπομπες, μεχρι να ζαλιστει και να πεσει ξερος, να ζηταει ελεος;
Τον αποφευγουμε αφηνοντας τον στην μοιρα του; (ουτως η αλλως πιστευει στο karma, οποτε ας φαει το τομαρι του, εχουμε και δουλειες..)
Τον αφηνουμε μονο και παιρνουμε οσους ειναι μαζι και φευγουμε, για να μην τους μολυνει;
Τον...

Που ειναι το κλειδι, ωστε να ξεκλειδωσει, να μας δωσει εμπιστοσυνη, και να μιλησει ανοιχτα χωρις να αμυνεται;

Eιναι στην βαθυτερη προαιρεση μας.
Στο "γιατι" τον πλησιαζουμε, η γιατι του απανταμε.

Εαν ειναι για να τον μειωσουμε, να τον απαξιωσουμε ειμαστε χαμενοι εξαρχης.
Εαν ειναι απο αγαπη, ειλικρινες ενδιαφερον, αληθινη συμ-παθεια, τοτε κατι θα βγει, ακομα και εαν φαινομενικα απορριψει τα λεγομενα.

Τοτε θα φωτισει ο Θεος, και σε εμας, και σε εκεινον, για να δει λιγο, μεσα στο σκοτος που παραπαταει.

Απο την βασικη και ειλικρινη ερωτηση, γιατι πηγες εκει, μπορουμε να αρχισουμε να ξετυλιγουμε το νημα.

Σε καθε περιπτωση, ο ανθρωπος, παντα κανει το ταδε, δια το δεινα. Παντοτε ενυπαρχει ενα βαθυτερο κινητρο-νοημα.

Απο εκει ξεκινωντας, μπορει να διαλεχθει καποιος.

Μπορουμε να το συνεχισουμε παρακατω, για να μην γινεται σεντονι εδω.

[nickzark]

Είχα πετύχει σε μια καφετέρια να κάθεται σε μια καρέκλα οκλαδων με κλειστά ματια και τα χέρια πάνω στα γόνατα και να μουρμουρίζει άσχετα πράγματα . Στάση γιόγκα . Αν όλη αυτή η εικόνα δεν είναι ξεκάθαρη επίκληση σε κάτι τότε τι είναι . Δεν είχε επαφή με τους διπλα της . Αν την ρωτούσες όμως ίσως σου έλεγε ότι γυμνάζεται

[aposal]

Μπορεί να βίωνε εξωσωματική εμπειρία...

[nickzark]

Μπορεί να βίωνε εξωσωματική εμπειρία...

Στα ικεα ήταν . Ίσως έφαγε άλογο και μην πω τι βίωνε . Κάτι ά-λόγο σίγουρα

[srev]

Ο Διονύσης, όπως πάντα, κάλυψε ένα σωρό σχετικά θέματα και συμφωνώ εν πολλοίς μαζί του. Η Γιόγκα είναι θρησκευτική πρακτική, είτε αποστερήσεις τμήματά της ή λογοκρίνεις γλωσσικά σημεία της, είναι σαφές. Ωστόσο υπάρχει πληθώρα ανθρώπων που - ελαφρά τη καρδία - ακολουθώντας τα κελεύσματα τής εποχής εξασκούν γιόγκα χωρίς δεύτερη σκέψη για τις συνέπειες και τούς κινδύνους. Υπάρχουν αναρίθμητες πρακτικές που βλάπτουν τον άνθρωπο (κάπνισμα, κακή διατροφή, τοξικομανία, αλκοολισμός, πορνεία κ.α.) που - αναλόγως των επιταγών τής μόδας - βρίσκουν ευήκοα ώτα πολύ μεγάλου αριθμού συνανθρώπων μας. Είναι όμως τραγικό όταν μια καταστροφική πρακτική ακολουθείται όχι από αδυναμία παρά από ιδεολογικό φανατισμό. Προσωπικά εναντιώνομαι στο τελευταίο γιατί έχει δυναμική απείρως - τρόπος τού λέγειν - πιο καταστρεπτική. Ο καπνιστής που αναγνωρίζει την σχετική ιατρική γνώση είναι απλώς ένας ψυχικά και πνευματικά αδύναμος συμπολίτης μας (όπως και εμείς σε κάποιον τομέα τής ζωής μας) και τίποτα χειρότερο. Ένας καπνιστής όμως που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις για τη βλαπτικότητα τού καπνίσματος είναι δυνάμει πολύ επικίνδυνος γιατί βλάπτει τον εαυτόν του και ταυτόχρονα δηλητηριάζει με ψέματα τον κοινωνικό του περίγυρο- όταν οι λόγοι γι' αυτήν τη συμπεριφορά είναι ιδεολογικοί τότε η επικινδυνότητά της μεγιστοποιείται. Το επιπλέον πρόβλημα με πρακτικές όπως η γιόγκα είναι ότι βρίσκεται σε πνευματικό επί τής αρχής επίπεδο όπου είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσει κάποιος και να πείσει για την ύπαρξη τού προβλήματος. Μια τυπική (ψευδο)αντίκρουση είναι ότι το πνευματικό επίπεδο δεν υπάρχει άρα δεν υφίσταται καθόλου πρόβλημα ή κίνδυνος. Επιπρόσθετο, δε, πρόβλημα προκαλείται όταν υπάρχει πολιτικοϊδεολογικό ρεύμα υποστήριξης μια πρακτικής, όπως στην περίπτωση τής διεμφυλικότητας. Ευτυχώς στην τελευταία περίπτωση, πέραν τής πνευματικής διαστάσεως, η επιστημονική βιβλιογραφία βρίθει δεδομένων και επιχειρημάτων που καταδεικνύουν ότι πρόκειται για σοβαρή ψυχική διαταραχή (κι όχι για "δικαίωμα").