Σελίδα 1 από 3

Απελπισμένος και μόνος

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 9:34 pm
από lovecraft85
ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΝΑ ΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΛΥΟΥΝ?ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΘΕΟΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΦΕΥΡΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΑΔΕ ΕΦΗ Ο ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΕΝ ΜΕΡΗ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ...
ΠΡΟΛΟΓΙΖΩ ΕΤΣΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥ(ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΒΑΣΙΚΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΗ ΘΕΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ)ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΕΙ ΠΟΛΥ ΘΥΜΟΣ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.........ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΥΛΟΓΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ.....ΠΡΟΤΙΜΙΣΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΝΑ ΦΕΡΟΜΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ,ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ,ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ....ΕΓΙΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑΣ ¨"ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ¨"ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΟΡΕΥΟΤΑΝΕ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΤΕ ΑΔΡΑΞΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ.....ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΡΥΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΜΟΥ ΑΠΛΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΜΟΡΦΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΜΟΥ...ΛΟΙΠΟΝ ΟΣΟ ΠΙΟ ΜΕΣΤΑ ΜΠΟΡΩ(ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΟ)ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ....ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΕΝΗΛΙΚΑΣ 21 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΥΠΟΘΕΤΩ ΤΑ ΕΦΗΒΙΚΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ.....ΑΡΧΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΝ-Α ΑΠΟ ΕΣΑ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΥΡΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΙΣΩΣ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΡΟΥΔΑ ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΥ ΤΡΕΦΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΑΝ ΔΕ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΧΛΕΥΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΚΕΝΤΡΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΙΣΤΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.......ΛΟΙΠΟΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ ΕΧΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΜΙΖΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΣΗΨΗΣ.ΠΡΩΤΑ ΧΩΡΙΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ 1,5 ΧΡΟΝΟ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΥΣ..ΜΕΤΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΤΡΙΧΩΠΤΩΣΗ ΣΤΟ ΜΑΚΡΥ ΚΑΙ ΠΕΡΟΙΠΟΙΗΜΕΝΟ ΠΑΝΤΑ ΜΑΛΛΙ ΜΟΥ..ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΜΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΟΔΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ..Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΕΝΗ ΠΑΝΤΑ (ΕΞ¨ΑΠ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΗΤΑΝ)ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΝΑ ΛΟΓΟΜΑΧΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ....ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΝΑ ΒΑΛΛΟΜΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ.....ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ.......ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΜΠΑΙΡΝΩ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΓΩΓΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΣΤΗΣΑΝ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΛΙΩΝΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ...ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΦΩΤΟΣ ΜΟΝΟ Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΔΥΟ ΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΦΕΡΘΗΚΑ ΑΘΛΙΑ.ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΟΘΗΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΙΣ ΕΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ..ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΤΟ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΑΝΤΙΛΗΦΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΧΩΡΙΣΑΜΕ.ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΑΤΑΙΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΕ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΒΕΙ..ΕΠΙΑΣΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΜΕ ΜΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ.....ΑΡΧΗΣΑ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ(ΑΠΟ ΠΡΙΝ)ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΗΝΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΜΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΗΣ.....ΑΡΧΙΣΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.....1 ΧΡΟΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΙΟ ΜΠΗΚΑ(ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ)ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.......ΕΤΣΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΚΑΙ ΚΡΥΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ..ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ.....ΓΙΑΤΙ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΟΝ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ.......ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ,ΠΕΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ......Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΙΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΡΑΦΩ.......ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Ε ΤΟ ΞΕΡΩ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ.......ΟΛΟΙ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΗΤΕΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ....ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΩ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΑΓΩ ΚΑΤΙ ΑΣΧΗΜΟ ΣΕ ΩΡΑΙΟ....ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΩ ΤΟ ΜΕΛΟ ΜΥΘΥΣΤΟΡΙΜΑ ΜΟΥ.......ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥ Σ ΜΗΝΕΣ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΜΟΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ.....ΑΝ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΛΙΠΟΨΥΧΟΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΧΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΥΝΑΜΗ.......ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΧΙΑ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ...........

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 9:40 pm
από Misha
εδω ειμαστε φιλε μου...

στον πατο φτασαμε πολλες φορες καποιοι απο εμας..ισως και να είμαστε ακόμα στον πάτο...

προσωπικά σε νοιωθω όσο δεν μπορείς να φανταστείς...

δες σε λιγο τα pm σου...


:wink: :wink: :wink: :wink:

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 9:50 pm
από NIKOSZ
Καλως ηρθες στη παρεα μας φιλε!Και εγω εχω περασει καποιες παρομοιες καταστασεις με χωρισμους,μοναξια και γκρινια των γονιων μα προσπαθω το τελευταιο καιρο μεσα απο τη προσευχη,την εξομολογηση και διαβαζοντας την Αγια Γραφη αλλα και βιους και λογους Αγιων και γερονταδων να βοηθησω περισσοτερο τον εαυτο μου ελπιζοντας και αφηνοντας το Θεο να ενεργησει μεσα μου.Πιστευω οτι δεν πρεπει να χανουμε την ελπιδα μας ποτε.Και μεσα απο την ταπεινοτητα θα γνωρισουμε καλυτερα το Κυριο.Ολοι κουβαλαμε τις αμαρτιες μας, αλλα πρεπει να παλευουμε καθε μερα και περισσοτερο.Ευχομαι να μας ελεησει ο καλαγαθος και ελεημων Χριστος.Να εισαι παντα καλα


____________________________________
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
Η ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΗ ΚΟΛΑΣΗ

Π.ΠΑΙΣΙΟΣ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 9:56 pm
από katerina71
Φίλε lovecraft85,
1.Κατ΄αρχάς συγχαρητήρια για τη γραφή σου. Πραγματικά πρέπει να έχεις ταλέντο στο γράψιμο. Όπως και πολύ ενέργεια. Γιατί δεν ρποσπαθείς να την μετατρέψεις σε θετική ενέργεια. Σε γράψιμο ας πούμε, ενός μυθιστορήματος?
2.Συγχαρητήρια για το θάρρος σου να μιλήσεις για τα συναισθήματά σου και τα προσωπικά σου.
3.Για την σχέση των γονιών σου, δεν φταις εσύ. Πολλές φορές οι γονείς μας έχουν δικούς τους κώδικες επικοινωνίας που εμάς μας φαίνεται ότι μαλλιοτραβιούνται ενώ αυτοί απλά επικοινωνούν. Φαίνεται τραγικό στα παιδιά η λογομαχία, η ασυμφωνία χαρακτήρων κ.α. αλλά αυτοί έτσι έκαναν και έτσι θα κάνουν, χωρίς να φταίνε, για τους δικούς τους λόγους. Αγάπα τους γονείς σου όπως είναι, δέξου τους, συγχώρεσέ τους και φρόντισε τον εαυτό σου για να είναι κι εκείνοι περήφανοι για σένα. Πιθανόν αυτά τα καταθλιπτικά συναισθήματα που έχεις να είναι κραυγές βοήθειας προς εκείνους. Ίσως όμως εκείνοι να μην μπορούν να σε ακούσουν για τους δικούς τους λόγους, για τα δικά τους προσωπικά εμπόδια. Σε αγαπούν με τον τρόπο τους. Η σχέση τους, και η προσωπική τους ζωή είναι δική τους, χωρίς να φταις κια να ευθύνεσαι. ΣΑφώς τους θέλουμε αγαπημένους κια μονιασμένους αλλά στη ζωή δεν έρχονται όλα όπως τα θέλουμε. Κι εγώ θα ήθελα πολύ να ήταν πατέρας μου ο Ωνάσης!
4.Είσαι πάρα πολύ μικρός και πολύ τυχερός που αυτά που σου συμβαίνουν σου συμβαίνουν τώρα. Ισως για να φτιάξεις καλύτερα τον εαυτό σου. Ίσως για να αποκτήσεις πείρα.
5.Πράγματι η ζωή είναι σκληρή. Δεν έχεις στήριγμα κι όμως δεν υστερείς σε τίποτα από συνομιλήκους σου.
6. Και ο ήλιος για να ανατείλει πρέπει να δύσει πρώτα!
Αυτά είχα να σου πω, ύστερα από τις δικές μου διαδρομές.

re

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 9:58 pm
από prentzaeleni
YPOMONH....KAI KOYRAGIO
DEN THA SOY PO

YPARXOY KAI XEIROTERA,GIATH TO KSERHS

TO SYGOYRO PADOS EINE POS XREIAZESE GRHGORH VOHTHIA
MHN DYSTAZHS NA THN ZHTHSHS
KAI POTE MHN PISTEYHS POS FTENE OI ALOI

THA TA KATAFERHS

FILIKA .

ELENH

Re: re

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 10:18 pm
από xenos
prentzaeleni έγραψε: DEN THA SOY PO
YPARXOY KAI XEIROTERA,GIATH TO KSERHS
Όχι, δεν υπάρχουν χειρότερα... η τραγωδία αυτή που ζει ο καθένας μας είναι η μεγαλύτερη του κόσμου. Προσωπικά, όταν περνάω τα προσωπικά μου αδιέξοδα δεν με παρηγορεί καθόλου το γεγονός ότι κάποιοι άλλοι είναι άρρωστοι ή πεθαίνουν, ή κι εγώ δεν ξέρω τι... Το χειρότερο στον κόσμο για μένα είναι το μηδαμινό μου πρόβλημα...

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 10:42 pm
από 123
Εγώ θα συμφωνήσω με τον ΧΕΝΟ.
Όταν πονάς δεν νοιάζεσαι για τη δυστυχία του άλλου...δεν σ αφήνει ο πόνος να σκεφτείς... Και δεν μπορεί κανείς να σε βοηθήσει.
Το μόνο που ξέρεις είναι ότι αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα που μπορεί να είναι καλλίτερη μπορεί και όχι, αλλά είναι δική σου και πρέπει να τη ζήσεις για να πάς στο μεθαύριο.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 10:46 pm
από GiorgosDuess
Filaraki lovecraft85, ekei pou yparxei adynamia, ekei yparxei kai H Dynamis tou Xristou. Ekei pou yparxei akoma pio megali adynamia, ekei akrivos yparxei akoma pio megali Dynami tou Xristou. Oso pio poly noiotheis adynamos toso pio poly megali POSOTITA THEIAS CHARIS tha exeis apo ton Xristo. Mi masas loipon. Mono ama thes kai mporeis, proseuxisou ston Theo kai gia parti mou gia ton diko mou kairo adynamias :)

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 10:57 pm
από katerina71
Συμφωνώ με την 123 και τον xeno. Ξέρω ότι πεθαίνουν αυτή τη στιγμή παιδιά, ότι υπάρχουν ετοιμοθάνατες μάνες με μικρά παιδιά, πεινασμένοι και πολύ ακόμη δυστυχία, όμως τώρα γύρω μου υπάρχει η δυστυχία η δικιά μου. Αν κάτσω και σκεφτώ με τη στενοχωριομουν πέρυσι τώρα πιθανόν και να γελάσω.Όμως όταν είσαι μέσα στο πρόβλημα σου είναι τόσο τεράστιο, τόσο βαρύ που με δυσκολία το αντέχεις και το ξεπερνάς.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 18, 2006 11:53 pm
από pilotos
Φίλε,
όλοι κάποτε φτάσαμε στο πάτο, από διάφορες καταστάσεις.Στη κρίσιμη στιγμή μας στήριξε ο Χριστός και η Εκκλησία. Πόσες φορές δεν έκλαψα για οικογενειακές και προσωπικές ιστορίες. Βρήκα έναν φλογερό ιεροκύρηκα τον π.Αυγουστίνο, βρήκα παρηγοριά στη Άγιο Όρος, όπου σε πνευματικό ιερέα ακούμπησα τους πόνους και τους καημούς της ζωής. Έτρεξα σε Χριστιανικές ομιλίες, διάβασα βιβλία πατερικά και άκουσα κηρύγματα,προσπάθησα να ξεπεράσω το πρόβλημα το ψυχολογικό. Και μετά από τόσα χρόνια κατάλαβα ότι η Ορθοδοξία δεν είναι μία ιδεολογία, αλλά είναι προσευχή και ΜΥΣΤΗΡΙΑ ( εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία τακτική ).Τώρα κάθε μέρα λέω την ευχή :Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό. Και σιγά σιγά ηρεμεί η ψυχή μου.Όσο περισσότερο το λέω,τόσο περισσότερο ηρεμώ, αναπαύομαι,ξεκουράζομαι ψυχικά.
Θα προσευχόμαστε για σένα, ώστε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός να σου δώσει δύναμη και κουράγιο.Εϊναι μεγάλη υπόθεση να ξερεις ότι κάποιοι προσεύχονται μαζί σου.Τελικά η ζωή μας είναι η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ που μας περιμένει μετά, χωρίς πόνο, θλίψεις, στεναχώριες...