Σελίδα 1 από 1

Να βγάζουμε τον εαυτό μας απο την αγάπη μας

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 26, 2006 9:06 pm
από raxil
- Γέροντα ποιο είναι το μέτρο της αγάπης ?
- Το '' αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ ηγάπησα υμάς ''.
Με αυτό ο Χριστός εννοεί ότι πρέπει πάντοτε να θυσιαζόμαστε
για τους άλλους, όπως Εκείνος θυσιάστηκε για μας.
- Μπορεί Γέροντα , μέσα στην θυσία να υπάρχη θέλημα ?
- Ναι, μπορεί .Θυμάμαι - λαικός ήμουν ακομη -, κάποιος Κονιτσιώτης , αμέσως μετά την Ανάσταση έλεγε εις επήκοον πάντων
'' Θα πάω πάνω στο Μοναστήρι, στην Παναγία , να ανάψω τα καντήλια '' .
Με τον τρόπο όμως που το έλεγε , έβλεπες ότι είχε υπερηφάνεια , θελημα.
Πήγαινε λοιπόν την νύχτα στο μοναστήρι ,για να ανάψη τα καντήλια,
δύο ώρες δρόμο να πάη και δύο να γυρίση.
Και τι δρόμο? κακόδρομο . Και στο εκκλησάκι ήταν όλα εγκαταλελειμένα, πετάμενα εδώ κι εκεί .που να βρή καντηλήθρα και φιτίλο . Και τελικά, έκανε όλον αυτόν τον κόπο και όλα πήγαιναν χαμένα .
Αν του έλεγε κανείς '' τώρα ππου θα πάς στο σπίτι σου άναψε το καντήλι '', μπορεί και να μην το άναβε .
Αν ηθελε πραγματικά να κάνη θυσία, έπρεπε να πάη απλά,
αθόρυβα, στο μοναστήρι και να ανάψη τα καντήλια.
- Δηλαδή, Γέροντα, μπορεί κάποιος να κάνη μια θυσία απο υπερηφάνεια ?
- Πως δεν μπορεί ? Μπορεί να θυσιάσει , όπως λέει
ο Απόστολος Παύλος την ζωή του και αγάπη να μην έχη .
- Εχει αξία αυτή η θυσία ?
_ Δεν θυμάσαι τι λέει πάλι ο Απόστολος Παύλος ?
'' Αγάπην δε μη έχων , ουδέν ειμί ''
Η θυσία, για να είναι κατά Θεόν, πρέπει να μην έχει ανθρώπινα στοιχεία, ιδιοτέλεια, υπερηφάνεια κ.λ.π.
Οταν θυσιάζεται κανείς ταπεινά, τότε έχει αγάπη και τότε συγκινεί τον Θεό .
Οταν μιλάω για αγάπη μιλάω για την αληθινή, την γνήσια αγάπη που έχει αρχοντιά .
Γιατί μπορεί κανεις να αναπαύεται με τον λογισμό του ότι έχει αγάπη , επειδή τα δίνει όλα , και όμως αγάπη να μην έχει ,
επειδή μέσα στην αγάπη του αυτή , εχει τον εαυτό του, επειδή δηλαδή αποβλέπει σε ατομικό του συμφέρον .
Για να είναι γνήσια η αγάπη μας, πρέπει να την εξαγνίσουμε, να βγάλουμε τον εαυτό μας απο την αγάπη μας .
Και όταν όλοι βγάζουν τον εαυτό τους απο την αγάπη τους,
τότε ο ένας είναι μέσα στον άλλο και όλοι είναι ένα
και είναι πια ενωμένοι απο την μία αγάπη του Χριστού.
Και μέσα στον Χριστό είναι όλα τα προβλήματα λυμένα,
διότι η αγάπη του Χριστού μας διαλύει όλα τα προβλήματα .

Γέροντος Παισίου Αγιορείτου
Λόγοι Ε
Πάθη και Αρετές

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 26, 2006 9:37 pm
από STEVE73
Ο ύμνος της αγάπης όπως και οι πατέρες της εκκλησίας μας,μας διδάσκουν να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας.Απ`την άλλη πλευρά όμως έχουμε το "όχι φιλία με τον αμαρτωλό κόσμο" και τη σύσταση των πατέρων μας να αποφεύγουμε τις ανώφελες συναναστροφές.Πώς μπορούμε να τα συνδυάσουμε αυτά τα δύο?

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 26, 2006 9:42 pm
από max1
STEVE73 έγραψε:Ο ύμνος της αγάπης όπως και οι πατέρες της εκκλησίας μας,μας διδάσκουν να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας.Απ`την άλλη πλευρά όμως έχουμε το "όχι φιλία με τον αμαρτωλό κόσμο" και τη σύσταση των πατέρων μας να αποφεύγουμε τις ανώφελες συναναστροφές.Πώς μπορούμε να τα συνδυάσουμε αυτά τα δύο?
Tο να αγαπάς κάποιον δε σημαίνει κατ'ανάγκη να κάνεις παρέα μαζί του. Την αγάπη τη δείχνεις όταν ο άλλος έχει την ανάγκη σου. Θα έχεις ακούσει εξάλου την έκφραση : "Μακρυά κι αγαπημένοι" :wink:

Δημοσιεύτηκε: Τρί Δεκ 26, 2006 9:59 pm
από STEVE73
Είμαστε όλοι έτοιμοι να αγαπήσουμε τον πλησίον μας?Μήπως πρέπει πρώτα να διορθώσουμε τον εαυτό μας και να βγάλουμε την οργή και οποιοδήποτε άλλο πάθος από πάνω μας και μετά να προσφέρουμε αγάπη?Η λέμε αγάπη εδώ και τώρα?