Σελίδα 1 από 2
Καλό ταξίδι φίλε μου...
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 3:58 pm
από Yunan
Καλό ταξίδι φίλε μου…
Ξέρω, έφυγες στα 34, τόσο ξαφνικά και άδικα από την αγαπημένη σου σύζυγο, τα τρία μικρά παιδιά σου, τους γονείς σου, τα αδέρφια σου και από όλους εμάς…
Αναπαύσου εν ειρήνη.
Ο πόνος είναι πολύς για όλους μας. Και πάνω από όλα για τους δικούς σου ανθρώπους…
Εσύ Θεέ μου ήξερες τον λόγο μα εμείς όχι...
Γι'αυτό σε παρακαλώ πολύ, γέμισέ τους με κουράγιο, με δύναμη και κυρίως στάσου κοντά τους σαν πατέρας, σύζυγος, γιος και αδερφός…
Συμπλήρωσε το κενό του…
Φίλε μου, είμαι βέβαιος πως μας άκουσες σήμερα να ψέλνουμε πάνω απ’το μνήμα σου το Χριστός Ανέστη στο τέλος του Δεκέμβρη. Λίγο μετά τα Χριστούγεννα…
Το ξέρεις. Δεν ήταν ένας χαιρετισμός. Ήταν η προσδοκία της συνάντησης όλων μας, όταν ο Θεός μας καλέσει κοντά Του.
Καλή Ανάπαυση και Καλό Παράδεισο…
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 5:06 pm
από stratos
Yunan πριν κανα 10 ημερο εχασα και εγω εναν παιδικο φιλο 40 ετων με 2 παιδια
δεν ξερω ...δεν μπορω να φανταστω οτι δεν θα τον ξαναδω
ακομα δεν το χωνεψα καλα..
ξαφνικα εφυγε αυτος..
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 5:11 pm
από neosathos
γεια
Καλή Ανάπαυση και Καλό Παράδεισο για τον φιλο σου και απο εμενα
εχασα και εγω τον αδερφο μου πριν 22 χρονια και καταλαβαινω
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 5:21 pm
από Misha
φίλε Γιουνάν όσο μπορείτε σταθείτε δίπλα στη σύζυγο και στα παιδάκια του αδελφού μας Γρηγόρη...
έχουν χάσει τη γη κάτω από τα πόδια τους...και θα παρέλθει ικανός καιρός μέχρι να ορθοποδήσουν...
βιώνω από πολύ κοντά την πρόσφατη απώλεια δικού μου ανθρώπου και η ψυχοθεραπευτική διαδικασία του θρήνου είναι καθημερινή εμπειρία ....
καλο Παράδεισο να έχει ο αδελφός μας που έφυγε και μακάρι ο καλός Θεός να παρηγορήσει με τη θεία παρηγοριά την συμβία και τα μικρά του ,που υποχρεώνονται να πιουν το πικρό ποτήρι της ορφάνιας....
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 5:39 pm
από NIKOSZ
Συγκλονισμενος ευχομαι η Παναγια μας να χαριζει
κουραγιο και δυναμη στην οικογενεια του,την γυναικα του
και τα μικρα του παιδια.
Ας ειναι ελεφρυ το χωμα που τον σκεπαζει.
Ευχομαι να βρει αναπαυση εκει ψηλα.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 6:03 pm
από katerina71
Εύχομαι κι εγώ καλό ταξίδι και ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του.
Εύχομαι στην σύντροφό του δύναμη και κουράγιο. Αλλά κυρίως τα παιδιά σκέφτομαι.....προστάτεψέ τα Παναγία μου.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 6:16 pm
από NIKOSZ
Σκεφτομαι συνεχεια το γεγονος και μου ερχονται στο μυαλο
σκεψεις και εικονες απο τον ξαδερφο μου που εχασα
πριν απο 3 χρονια μπροστα στα ματια μου στην εθνικη οδο σε ηλικια
μολις 22 χρονων!!Και εκεινος που τον ειχε χτυπησει εξαφανιστηκε,
χωρις να ξερουμε μεχρι τωρα ποιος ειναι.
Το σοκ για μενα ηταν ισχυρο και ακομη τον σκεφτομαι πολυ συχνα.
Ευχομαι οι ψυχουλες τους να ειναι αναπαυμενες...
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 6:21 pm
από paroikos
Πόσοι από αυτούς που πέρασαν ήταν αδιάφοροι. Πόσοι διαβασανε τα βιβλία σου δάσκαλε που ήταν μια πρόσκληση "έρχου και ίδε". Πόσοι ξεκίνησαν το ταξίδι προς Εκείνον από τα βιβλία σου! Κουράγιο δάσκαλε! Ο Θεός να σε παρηγορεί και να αναπαύσει το παιδί σου. Κουράγιο δάσκαλε!
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 7:29 pm
από vfilip
Σε αυτή τη στιγμή μία μόνο απορία βγαίνει από τα εσώψυχα μας :
Γιατί Θεέ μου ?
Το ίδιο αναρωτήθηκα κ εγώ παιδάκι 3 χρονών τότε πριν 37 χρόνια όταν έχασα τον πατέρα μου.
Μεγάλωσα, σπούδασα , παντρεύτηκα, έκαμα παιδιά κ ακόμα ζώ .
Μεγάλος ο Σταυρός !!
Καλό κουράγιο φίλε μου κ στάσου δίπλα στη χήρα κ στα παιδιά στο διηνεκές .
Το ενδιαφέρον σου κ μόνο θα τους ξεκουράζει .
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 28, 2006 9:14 pm
από katerina71
Είδες όμως vfilip,
αξιώθηκες να σπουδάσεις, να παντρευτείς,να γίνεις πατέρας, όλο και καλύτερα.
Οι δοκιμασίες σου ήταν αυτές.Πιστεύω πως η θεία πρόνοια σε φρόντισε καθώς κια ο μπαμπάς από ψηλά!