Σελίδα 1 από 1

...και η παραφροσύνη του μικρού αδελφού

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Ιαν 04, 2007 5:41 pm
από justin
Κωνσταντίνου η πόλις, Πρωτοκλήτου λυχνία τε άγει εορτήν λαμπροφόρον δεχομένη τον Πρόεδρον, Ρωμαίων Εκκλησίας της σεπτής, καθέδρας Κορυφαίου μαθητού, φιλαδέλφω διαθέσει τε εκ ψυχής, ευξώμεθα γηθοσύνως: Μείνον, Παράκλητε, εν ημίν, άγων ημάς προς σην αλήθειαν, ίν' ομοφώνως στόματι ενί, καρδία Σε δοξάζωμεν».

- «Ναυς, η πάντιμος Ορθοδοξίας αγλαΐζεται νυν δεχομένη, εκ Δυσμών σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον καλλιερούσα δ' ευσήμως ευφραίνεται εν ευσεβεία Χριστόν ικετεύουσα: Τη δυνάμει σου τον κόσμον σου περιφρούρησον εν' ομονοία συντηρών ως υπεράγαθος».

- «Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν».

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΘΕΕ ΜΟΥ ΙΝΑ ΤΙ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ;