Νοερά προσευχή
Δημοσιεύτηκε: Παρ Ιαν 19, 2007 8:15 am
ΤΟ έσβυσα γιατί άλλα λέω άλλα καταλαβαίνετε
Καλώς ήλθατε στην σελίδα για το Αγιο Ορος
https://xristianos.net/forum/
καλημερα Μανοlovethink έγραψε:Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση
ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Για ποιό λόγο δεν είναι πιο "διάσημο" αυτό του είδους η προσευχή ?
Από μικρό παιδί ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ για δείγμα δεν άκουσα από άμβωνος να την προβάλει κάποιος και να την προτείνει
Ούτε στο σχολείο στο μάθημα των θρησκευτικών
Ποιός ο λόγος ? ενέχει κάποιους κινδύνους ? από ότι έχω ακούσει ναι
Αμα γίνει δηλαδή σωστά μπορεί να δεχτείς επιθέσεις από τον διάβολο και αυτό είναι που την κάνει επικίνδυνη και όχι διαδεδομένη ?
Είναι σαν κάποιο μυστικό η νοερά προσευχή που πρέπει να την ανακαλύψεις μόνος χωρίς να στην αναφέρουν
Εσείς πως πρωτοακούσατε για τη νοερά προσευχή ?
Εγώ νομίζω από το βιβλίο "οι περιπέτειες ενός προσκυνητή"
έχουν άλλα να λένε από άμβωνος... για την κοινωνία που πάει από το κακό στο χειρότερο, για τους νέους που είναι άσωτοι, για τους μεγάλους που είναι πόρνοι και μοιχοί. Έχουν τοοοοοοοσους να κατηγορήσουν που δεν τους φτάνει η ώρα να πούνε για την προσευχή.lovethink έγραψε: Από μικρό παιδί ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ για δείγμα δεν άκουσα από άμβωνος να την προβάλει κάποιος και να την προτείνει
Ούτε στο σχολείο στο μάθημα των θρησκευτικών
Αδελφοί μου καλημέρα και ο Θεός μαζί μας!!123 έγραψε:Έχει δίκιο ο Μάνος. Δεν την ξέρει κανείς τη Νοερά Προσευχή, εκτός κι αν διαβάσει βιβλία με προσευχές ή αγίων ή γερόντων.
Το "Πάτερ ημών" το γνωρίζουν όλοι και χωρίς να έχουν διαβάσει κανένα βιβλίο.
τι Νοερά γιατί όχι? Μήπως επειδή είναι σύντομη και δεν της δίνουμε βαρύτητα?
Θα πρέπει να αλλά ξει αυτή η εικόνα....
«Καί μίαν ήμέραν με έτυχαν πολλοί πειρασμοί. Καί όλην αυτήν τήν ήμέραν έφώναζα μέ μεγαλύτερον πόνον. Καί πλέον τό βράδυ, δύοντος τον ήλιου, κατέπανσα' νηστικός, παϊλτισμένος από τά δάκρνα.
Έκοίταζα τήν Έκκλησίαν, τήν Μεταμόρφωσιν εις τήν Κορυφήν καί παρεκάλουν τόν Κύριον μαραμένος και πληγωμένος.
Καί από εκείθεν μον έφάνη ότι ήλθεν μία βιαία πνοή. Καί έγέμισεν ή ψυχή μον άρρητον ενωδίαν. Καί ευθυς ήρχισεν ή καρδία μου ωσάν ώρολόγιον νά λέγη τήν εϋχήν νοερώς.
Ήγέρθην λοιπόν πλήρης χάριτος καί άπειρον χαράς καί έμβήκα εις τό σπήλαιον. Καί κύψας τήν σιαγόνα μου εις τό στήθος ήρχισα νοερώς
νά λέγω τήν εΰχήν.
"Εκτοτε δέν έπανσεν νοερώς μέσα μου νά λέγεται ή ευχή».