Του Ασώτου αύριο - Χρόνια πολλά για τη γιορτή μας...

[Merkourios]

Κυριακή τού Ασώτου αύριο καί ενθυμούμενος ημερών κακών καί αρχαίων, αλλά καί αναλογιζόμενος τήν μεγάλη μακροθυμία τού Χριστού απέναντί μου, δέν μπορώ παρά νά εξωτερικεύσω κάποια συναισθήματά μου καί νά ειπώ, όπως ό παλαιός εκείνος άσωτος:

" Πάτερ, ήμαρτον είς τόν ουρανόν καί ενώπιόν σου, καί ουκέτι ειμί άξιος κληθείναι υιός σου...".

Μέ τήν έννοια αυτή, γιορτάζω λοιπόν αύριο, κι΄ εάν καί κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι κι΄ αυτοί γιορτάζουν, άς δώσουμε συλλογικά τό ανάλογο παρόν σ΄ αυτό τό μικρό προσκλητήριο μνήμης χαμένων ημερών τής ζωής μας πού καλύτερα θά ήταν νά μή υπήρχαν...

Χρόνια πολλά λοιπόν, σε εορτάζουσες καί εορτάζοντες, καί ποτέ μά ποτέ νά μή ξαναζήσουμε άσωτοι...

( Όσοι εόρταζαν τήν προηγούμενη Κυριακή " Τελώνου καί Φαρισαίου", αυτοί εξαιρούνται...

Merkourios

[Misha]

Χρόνια μας πολλά Μερκουριε...

προς το παρόν τρώγω ακόμα χαρούπια και χαρουπόμελο συναγελαζόμενος τους χοίρους μου.

ευχηθείτε κάποτε να πω κι εγώ ειλικρινά και ολοκαρδίως το:"ως ο άσωτος υιός ήλθον καγώ Οικτιρμον ,δέξαι με μετανοούντα και ποίησον με ως ένα των μισθίων σου"

[123]

Πολύ καλό το θέμα…

Όσο για την αφεντιά μου…μακάρι να ήξερα που βρίσκομαι…..
έχω μετανιώσει για πάρα πολλά, μα είναι κι άλλα που πρέπει να εντοπίσω και να καθαρίσω που όσο προχωρώ όλο και βρίσκω….δεν ξέρω αν θα μπορέσω να φτάσω στο σπίτι του Πατέρα μας, όμως προχωρώ με ελπίδα…
Ίσως να μην φτάσω ποτέ αλλά είναι γλυκός ο πηγαιμός για την Ιθάκη
Θα ευχηθώ όμως χρόνια πολλά σε όλους του ασώτους (καλότυχοι!!!!) και καλό δρόμο σε μας τους οδοιπόρους.

[raxil]

Χρόνια Πολλά στους συνεορτάζοντες .
Δυστυχώς δεν έχω βρεί τον δρομο της επιστροφής.
Στην προσπάθεια είμαι ακόμα .
Το πετσί του παλαιού ανθρώπου και '' παλιανθρώπου '' εαυτού μου δεν μπορώ εύκολα να το πετάξω .
Στο μόνο που ελπίζω είναι το έλεος του Κυρίου .

[nemesis123]

123 το ίδιο αναρωτιέμαι κ εγω για το εαν πρόκειται να παω ποτέ στις ουράνιες Μονές.
κ το λέω αυτό λόγω κάποιων σοβαρών προβλημάτων που έχω τα οποία δυστηχώς είναι τόσο σοβαρά(μακάρι να είχα τη δύναμη να τα αναφέρω αλλα προτιμώ απάντηση πρώτα απο τουσ Γέροντες), και όπως φένεται μέχρι στιγμής με αποκλέιουν απ'εκεί ψηλά.μιλάμε,τρώω πόρτα κανονικά και με το νόμο.εγώ είμαι αυτός που πρέπει να υσχιρίζεται κατι τέτιο 123.
το Μάρτη που θα πάω στο Όρος, θα κινήσω να βρω κάποιους Πατέρες με σκοπό την επίλυση των σοβαροτάτων σε τραγελαφικό βαθμό προβλημάτων μου. εαν βρεθεί λύση,έχει καλως. ιδάλως όμως, δε πρόκειται να με ξαναδείται εδωμέσα .-

[123]

Συνονόματε κατά το ήμισυ nemesis123,
νομίζω ότι υπερβάλλεις, γιατί δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην έχει τη λύση του στον Χριστιανισμό. Αλλίμονο αν ο Χριστός μας έδινε διδασκαλία με κλειστές πόρτες. Το αν θα τις ανοίξουμε οφείλεται καθαρά και μόνο στην δική μας θέληση και δύναμη, που κι αυτή πάλι ο ίδιος ο Κύριος θα μας δώσει, αρκεί να του το ζητήσουμε με θέρμη.
Το κυριότερο όμως είναι υπομονή, που συνήθως δεν διαθέτουν οι νέοι, γιατί το ποθούμενο έρχεται πάντα αλλά όταν δεν το περιμένουμε.

[nemesis123]

όπως σου είπα φίλτατη 123, μακάρι να είχα τη δύναμη να το ξεστομίσω το ριμάδι το πρόβλημα... κ σε περίπτωση λόγου μου περι τούτου, θα διαπίστωνες στο έπακρο οτι δεν υπερβάλω καθόλου πίστεψε με.. γνωρίζω οτι ολα τα αμαρτήματα συγχωρούνται αλλα ας όψεται... εχω υπομονή κ μάλιστα γαϊδουρινή όμως προτιμώ να μου δώσει την απάντηση Γέροντας στο πρόβλημα παρά ο δόλιος μου εαυτός. αυτόν να μεμφόμεθα!!

[Xpnstos]

Γειά και χαρά σε όλους!
Δεν νομίζετε ότι οι άνθρωποι της εκκλησίας πάσχουμε περισσότερο από την ασθένεια του μεγάλου αδελφού της παραβολής?
Στο κάτω κάτω, ο μικρός ήταν τσαχπίνης και τσίφτης και αυτό τον έσωσε.
Από την αρχή συμπεριφέρθηκε με την μαγκιά του υιού και κληρονόμου:
"Δος μοι το επιβάλλον μέρος της ουσίας" Αυτή και μόνο η φράση, η φαινομενικά αντάρτικη, είχε και τον σπόρο της σωτηρίας. Έδειχνε ελευθερία και επίγνωση του κληρονομικού δικαιώματος. Ενώ ο μεγάλος, είχε φρόνημα δούλου: Δεν μούδωσες ένα κατσίκι να φάω με τους φίλους μου. Εξ ού και η απορία του πατέρα: Δεν είναι όλα τα δικά μου και δικά σου; (ήταν ανάγκη καυμένε να σου πώ εγώ; δεν έσφαζες ένα, να το φάτε; ποιός θα σε μάλωνε;)
Θα ήταν χρήσιμο στις εκκλησίες μας αύριο, μια και οι εκκλησιαζόμενοι δεν έχουμε την πολυτέλεια να μοιάζουμε στον μικρό γιό, να μας μιλήσουν οι παπάδες μας για τον μεγάλο, τον ζηλιάρη και μικρόψυχο. Και να προσπαθήσουμε όλοι οι θρησκευτικοί άνθρωποι να γίνουμε εκκλησιαστικοί αντί θρησκευτικοί, δηλαδή ανοιχτοί στην κοινωνία και την αποδοχή των αδελφών μας. Αμήν
Υ.Γ. Μερικές φορές αστειεύομαι με φίλους μου: καλά και φυλάει ο Αγιος Πέτρος την πόρτα του Παραδείσου. Αν την φυλάγαμε εμείς δεν θα αφήναμε κανένα να μπεί μέσα.

[nemesis123]

http://www.pigizois.net/arxeia/filadia_ ... anoias.pdf

http://www.pigizois.net/arxeia/ilektron ... nismos.pdf

http://www.pigizois.net/arxeia/ilektron ... rousia.pdf

[sakis_]

Ο Χριστός μας έδωσε την παραβολή του ασώτου για να μην απελπιζόμαστε οτι και αν έχουμε κάνει..Τώρα nemesis123 αν μας παραπέμπεις στην οπτασία του Μ.Γρηγορίου που εκεί μέσα λέει οτι θα σωθούν 1 στους 10.000 τώρα τι να πώ; Προ ημερών διάβασα εδώ στο Forum οτι ένα 5% μόνο θα σωθούν. Αν είναι ετσι μου φαίνεται οτι τζάμπα αγωνιζόμαστε Μάλλον ξεχνάμε πόσους καλεί ο Χριστός την τελευταία στιγμή, καρκινοπαθείς, αρρώστους οι οποίοι μετανοούν την τελευταία στιγμή και σώζονται. Ο Γέροντας Παίσιος έλεγε οτι εξαιτίας του καρκίνου έχει γεμίσει ο παράδεισος...Θυμάμαι ένα Ιερέα όταν πήγαινα κατηχητικό που έλεγε οτι αυτοί που θα σωθούν τελικά μπορεί και να είναι περισσότεροι από τους κολασμένους. Δεν ξέρω αν ισχύει πάντως προσωπικά μου δίνει κουράγιο και ώθηση να αγωνίζομαι :) Από τη γενιά των αγγέλων μόνο το 1/3 ξέπεσε και έγιναν δαίμονες. Γιατί να μην ισχύσει παρόμοιο ποσοστό για τους ανθρώπους και να λέμε οτι θα σωθούν ελάχιστοι;