προβληματισμος για το θεμα των μεταμοσχευσεων

[charis]

Ειμαι νοσηλευτης και ερχομαι συχνα αντιμετωπος σε συζητησεις σχετικα με το θεμα των μεταμοσχευσεων.Εχω κριση και αποψη για το θεμα.Ηθελα ομως να ρωτησω αν καποιος απο εσας ξερει αν η επισημη εκκλησια εχει παρει καποια θεση και πια ειναι αυτή.Επίσης μπορει να γραψει καποιος τι πιστευει για το θεμα.
Για το θεμα υπαρχει
η ιατρικη αποψη
η νομικη πτυχη
η βιοηθικη-δεοντολογιας
ψυχολογικη-κοινωνικη
θεολογικη αποψη και στην οποια με ενδιαφερει και περισσοτερο.
Αναμενω απαντησεις για ολες τις αποψεις.

[eis_anazitisin]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΔΕΡΦΕ ΧΑΡΗ!ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΝΩ Σ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ WWW.OODEGR.COM!ΕΙΝΑΙ Η "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΑΔΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ" Κ ΑΓΓΙΖΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ Κ ΜΕΣΑ Σ'ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Κ ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ!ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΒΡΕΙΣ Κ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ!Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ "ΠΑΙΞΩ" ΕΙΔΙΚΟΣ!ΟΤΑΝ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ SITE ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ "ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΓΕΓΟΝΟΤΑ"!ΕΠΙΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΙΣΩΣ ΒΡΙΣ ΚΑΤΙ ΣΤΟ "ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟ"-HTTP://CLUBS.PATHFINDER.GR,WWW.ORTHROS.GR,WWW.ORTHODOX.NET.GR!!ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΑ!ΚΑΛΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ!

[nousgr]

Καλημέρα!

Αν κάπου κάνω λάθος, διορθώστε με. Κατ΄αρχάς, απ' όσο γνωρίζω, αυτό ζήτημα δεν είναι δογματικό, αλλά θεολογούμενο, δηλαδή δεν υπάρχει κάποια σαφής θέση της Εκκλησίας, αλλά διεξάγεται διάλογος μεταξύ θεολόγων.

Πρόσφατα, η Εκκλησία της Ελλάδος κατόπιν σχετικών εισηγήσεων της επιτροπής Βιοηθικής πήρε, μόνη από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, την πρωτοβουλία να υιοθετήσει θετική στάση και να προτρέψει ενεργά τους πιστούς να γίνουν δωρητές οργάνων.

Στο κέντρο της συζήτησης νομίζω ότι βρίσκεται το ζήτημα του εγκεφαλικού θανάτου. Αν δηλαδή ένας άνθρωπος που πέσει σε κώμα και διατηρείται στη ζωή με μηχανική βοήθεια μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστικά νεκρός και άρα όργανά του μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μεταμοσχεύσεις. Κάποιοι λένε "ναι", κάποιοι "όχι".

[Charoush]

lovethink,
Η φοβία σου είναι κατανοητή από μένα.
Τώρα για τα περί "εγκεφαλικού θανάτου, πιστεύω πως αν δε σταματήσουν καρδιά και μυαλό μαζί ,ο άνθρωπος ζει. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο υποτιθέμενος εγκεφαλικά νεκρός ,ξαναζωντάνεψε.
Οι μεταμοσχεύσεις πιστεύω πως πρέπει να γίνονται γιατί βοηθούνται ανθρώποι οι οποίοι ζουν με προθεσμία και μετά από αυτή χάνονται.
Η δωρεά οργάνων είναι αρκετά μεγάλη πράξη αγάπης προς τον συνάνθρωπο.
Τώρα για εμένα προσωπικά, δε θα το κάνω γιατί η κοινωνία δε μου φέρεται σωστά. Έχω γυρίσει και τα δυο μάγουλα στα χτυπήματα της .

[annap]

Ειμαι νοσηλευτης και ερχομαι συχνα αντιμετωπος σε συζητησεις σχετικα με το θεμα των μεταμοσχευσεων.Εχω κριση και αποψη για το θεμα.

μιας και είστε νοσηλευτής, θα ήθελα να σας ρωτήσω... αληθεύει ότι σε κάποιες περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων χορηγήται αναισθησία και ότι μπορεί να αυξηθούν οι χτύποι της καρδιάς του δότη κατά την επέμβαση αφαίρεσης;

είχα διαβάσει κάτι τέτοιο παλιότερα σε κάποιο βιβλίο (πιθανόν να προωθούσε θέσεις Ιαχωβάδων) και μου φάνηκε περίεργο έως ανησυχητικό.

προς το παρόν μόνο αίμα διατίθεμαι να δωρήσω........!!

[nousgr]

Αξιόλογο ηχητικό υλικό (Mp3) για ενημέρωση πάνω στα ζητήματα βιοηθικής - μεταμοσχεύσεων - εγκεφαλικού θανάτου υπάρχει διαθέσιμο:

α. Στο athos.gr μια ανάλυση - ομιλία των π. Γεωργίου Μεταλληνού & π. Στεφάνου Στεφόπουλου (~ 10 ΜΒ):
http://www.athos.gr/index.php?option=co ... ent=folder

β. Στο floga.gr μια ηχογραφημένη ραδιοφωνική εκπομπή του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου (~50 ΜΒ):
http://www.floga.gr/01,%20Omilies/01,%2 ... eyseon.zip

[charis]

προς Annap ειλικρινα δεν εχω ακουσει η δει κατι τετοιο ισως το ψαξω λιγο.Οσο αφορα τις μεταμοσχευσεις τεραστιο θεμα.Επιστημονικα ακομη δεν εχει εργαστηριακη τεκμηριωση του θανατου αλλα μονο κλινικη εκτιμηση και διαπιστωση εγκεφαλικου θανατου.ΕΧΩ ΔΕΙ προσωπικα ατομο με εγκεφαλικο θανατο να βγαινει απο τον αναπνευστηρα μετα απο μηνες που θεωρειτο ιατρικα και επιστημονικα κλινικα νεκρος και ομως περπατα ,κινειται ,μιλα ,αναπνεει,με μολις λιγη αδυναμια και χαμηλα αντανακλαστικα αλλα ειναι ζωντανος εχει τα λογικα αυτοεξυπηρετητε κ.τ.λ
ενω τον ειχαν για νεκρο και δεν του δινανε ουτε 1 στο 1000000.Εχω ακουσει και για αλλες τετοιες περιπτωσεις απο συναδελφους δεν ειναι αρκετες οι φορες αυτες ειναι σπανιες ομως συμβαινουν.Αγνωστες οι βουλες του Θεου και πρεπει αυτος που μας εδωσε την ζωη να αποφασιζει και ποτε θα την παρει αυτη ηπροσωπικη μου αποψη.Χωρις να θελω να καταδικασω εκεινους που συγκαταθετουν για τετοιου ειδους αποφασεις θα ηταν καλο να θεσπιστει νομος [δεν ξερω αν υπαρχει στην ελλαδα]στο οποιο να γινετε έγγραφη συγκαταθεση του δοτη οταν ειναι καλα αν του τυχει κατι τετοιο και οχι εκ των υστερων να αποφασιζουν αλλοι για αυτον.Επισης πρεπει να θεσπιστει νομος που ναδιασφαλιζει τον δοτη για ελευθερη προσφορα αγαπης και οχι ανταλλαγη με στοχο το κερδος οχι να χρησιμοποιουνται ανθρωπινα οργανα για σκοπους εμποριου και κερδους και οι ποραβατες να διωκονται αυστηρα.Και να μην ξεχναμε ο ανθρωπος αποτελειται απο σωμα και ψυχη αν το σωμα θεωρησω οτι ειναι κλινικα νεκρο ηψυχη που βρισεται μεσα στο σωμα ποτε φευγει?μπορει να μην λειτουργουν ορισμενα οργανα λειτουργει ομως η ψυχη .Το αλλο ειναι πως το ζητουμενο τοσο για τον δοτη οσο και για τον ληπτη ειναι η παραταση της βιολογικης ζωής και μόνο?Μήπως η παρουσα ζωη ειναι και σταδιο προετοιμασίας για την αλλη ζωη?ο νους του ανθρωπου που βρισκεται?αφου και οταν κοιμομαστε βλεπουμε εικονες τι βλεπει τι αισθανετε ενας κλινικα νεκρός?Ερωτηματα για προβληματισμο και συζητηση.

[agioreiths]

Μήπως τελικά αφαιρούμε το δικαίωμα στο Θεό να επέμβει και να δώσει λύση στο δράμα που ζει "ο κλινικά νεκρός" θαυματουργικά; Και αν μέσω της θαυματουργικής ανάνηψης του γινόταν ένα ακόμη σημείο της ζωντανής παρουσίας του Θεού μας και η αιτία της σωτηρίας χιλιάδων ψυχών;

[annap]

έχω την αίσθηση ότι ένας εγκεφαλικά νεκρός άνθρωπος είναι ένας άνθρωπος που του αφαιρείται το δικαίωμα της επιλογής (αν δεν έχει δηλώσει ο ίδιος ότι επιθυμεί τη μεταμόσχευση οργάνων του).

μου θυμίζει τις εκτρώσεις... ένα αβοήθητο παιδί έρμαιο στις προσωπικές μας επιθυμίες...

ένας αβοήθητος ενήλικος ή ανήλικος στα χέρια συγγενών, γιατρών, προσωπικών συμφερόντων, με τη δυνατότητα να βοηθήσει έναν άλλον άνθρωπο ερήμην του...

δύσκολα πράγματα.

[pavmaria]

Δωρεά Οργάνων

Ήταν καλοκαίρι του 1998 όταν αποφάσισα να γίνω δωρητής ιστών και οργάνων, με σκοπό να βοηθήσω ορισμένους συνανθρώπους μου μετά το θάνατό μου, από τη στιγμή που θα είχαν ανάγκη κάποιο από τα (άχρηστα πλέον για εμένα) όργανά μου.

Έτσι και έγινε και για αρκετό καιρό, παρέμενα ήσυχος (όσο όμως και αδιάφορος για να ερευνήσω πιο προσεκτικά το θέμα), πως έκανα το καθήκον μου σαν άνθρωπος όπως θα το ήθελε ο Θεός .

Εκείνος όμως που ορίζει αλλά και διαχωρίζει ποιο πραγματικά είναι το καλό, δεν με άφησε για πολύ καιρό στην ηρεμία της πλάνης μου, παρέχοντάς μου τα ερεθίσματα εκείνα έτσι ώστε να αρχίζω να προβληματίζομαι .

Στην αρχή , εντύπωση μου προκάλεσαν κάποιες συζητήσεις που είχα με δύο φιλικά μου πρόσωπα (γιατροί και οι δύο αλλά με διαφορετική ειδικότητα ο καθένας), σχετικά με ορισμένα «ύποπτα περιστατικά ατυχημάτων», που συνέβησαν στην Ελλάδα και σε άτομα που ήταν δωρητές ιστών και οργάνων!

Αφού τα κράτησα όλα αυτά σε κάποια άκρη του μυαλού μου, σε ανύποπτο χρόνο άρχισε να διαφαίνεται ο δρόμος, που έμελλε να με οδηγήσει στην πηγή της αλήθειας .

Πιο συγκεκριμένα , καθώς ξεφύλλιζα μία εφημερίδα συνάντησα ένα άρθρο κάποιου Μητροπολίτη, το οποίο είχε ως θέμα τη δωρεά ιστών και οργάνων. Εκεί ο Σεβασμιότατος ανέφερε χαρακτηριστικά , πως «η πολυδιαφημισμένη αυτή πράξη είναι στην ουσία ένας φόνος, αφού για να είναι χρήσιμα τα όργανα που θα αφαιρεθούν πρέπει ο δότης να είναι ζωντανός!!! Ο άνθρωπος όμως σαν δισυπόστατο ον που είναι, αποτελείται από σώμα και ψυχή και κατά συνέπεια δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ποιες μυστικές ενέργειες μπορεί να πραγματοποιεί με την αθάνατη ψυχή του (αν και κλινικά νεκρός), εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αν δηλαδή έχει στραφεί προς τον Θεό για να ζητήσει συγχώρηση για τις αμαρτίες του, κατανοώντας τη ματαιότητα αυτού του κόσμου (πράγμα πολύ πιθανό αν αναλογιστούμε την τραγική σωματική του κατάσταση, την οποία ψυχικά αντιλαμβάνεται και βιώνει), αν εμείς διακόπτουμε βίαια κάτι τέτοιο, κάτι που για εκείνον αποτελεί την τελευταία προσπάθεια αποκατάστασης της Σχέσης του με τον Θεό, όπως επίσης και αν αιτείται μία ακόμα ευκαιρία Σωτηρίας, για να αξιωθεί να μετανοήσει πραγματικά όπως ο Κύριος ορίζει και προτρέπει, για να συγχωρήσει, να εξομολογηθεί, να μεταλάβει, να κάνει δηλαδή τις Πράξεις εκείνες οι οποίες είναι ικανές να τον οδηγήσουν στη Βασιλεία του Δημιουργού του. Ας σκεφτούμε πως αυτά τα αιτήματα δικαιούται να τα ζητήσει, αφού είναι ακόμα ζωντανός!»

Έπειτα από όλα αυτά, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο πιθανό είναι να εισακούσει ο Θεός τα αιτήματα ενός τέτοιου ανθρώπου και να του επιτρέψει να επανέλθει και πάλι σωματικά στη ζωή, έτσι ώστε να μπορέσει αυτοθελήτως να προετοιμαστεί κατάλληλα για το μεγάλο ταξίδι.

Αξίζει επίσης να τονιστεί πως αυτή είναι μία μόνο από τις αιτίες, που ο Θεός μπορεί να επαναφέρει και πάλι σωματικά στη ζωή κάποιον που θεωρείται κλινικά νεκρός , αφού δεν είναι δυνατό να εξερευνήσουμε την Πνευματικότητα του Κυρίου, η οποία παραμένει ακατανόητη αλλά και ασύλληπτη.

Έχοντας λάβει υπόψη μου όλα εκείνα που διάβασα στο συγκεκριμένο άρθρο, έκρινα πως θα ήταν αναγκαίο να ακούσω και την άποψη της ιατρικής και για το λόγο αυτό επισκέφθηκα ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας , το νοσοκομείο στο οποίο είχα γίνει δωρητής ιστών και οργάνων.

Εισερχόμενος εκεί κατευθύνθηκα προς την αρμόδια Υπηρεσία (Εξωνεφρικής Κάθαρσης και Μεταμοσχεύσεων), ζητώντας κάποιον υπεύθυνο για να συζητήσω λίγο μαζί του. Χωρίς να το επιδιώξω με παρέπεμψαν στον Διευθυντή της Υπηρεσίας, ο οποίος έδειξε πρόθυμος να με ακούσει .

Ξεκινώντας τη συζήτηση τον ρώτησα εάν ο δότης είναι ζωντανός κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης των οργάνων του, καθώς και με ποιο τρόπο γίνεται η όλη διαδικασία .

Η απάντησή του ήταν απόλυτα διαφωτιστική: «Για να έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τα όργανα ενός δότη, πρέπει οπωσδήποτε να του τα αφαιρέσουμε ενώ αυτός είναι ακόμα ζωντανός!!! Και για να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως δεν πρόκειται να ξυπνήσει, ο αναισθησιολόγος τον υποβάλλει σε ολική νάρκωση(!), με σκοπό να διασφαλιστεί έτσι η ομαλή εξέλιξη της επέμβασης!!!»

Προσπαθώντας να συγκρατήσω τον εαυτό μου και εκτιμώντας παράλληλα την ειλικρίνειά του, τον ρώτησα όσο πιο ήπια μπορούσα αν κατά την άποψη της επιστήμης, υπάρχουν πραγματικά πιθανότητες να ξυπνήσει ένας τέτοιος ασθενής , αφού με τη μεγάλη πρόοδο που παρουσιάζει η ιατρική, ανθρώπους που σήμερα τους θεωρεί κλινικά νεκρούς, σε λίγα χρόνια μπορεί να τους δίνει ελπίδες επαναφοράς .

Και αυτή του η απάντηση όμως ήταν το ίδιο ειλικρινής αλλά και το ίδιο εξοργιστική με την προηγούμενη: «Για να τον υποβάλλουμε σε ολική νάρκωση ασφαλώς και υπάρχουν πιθανότητες να ξυπνήσει!!! Και όπως σωστά παρατήρησες, η ιατρική καθώς και γενικότερα η επιστήμη, λόγω της εξέλιξης είναι συχνά υποχρεωμένη να αναθεωρεί τις απόψεις της».

«Άρα πρόκειται για φόνο!» συμπέρανα και χωρίς να συνεχίσω άλλο τη συζήτηση, ζήτησα τη διαγραφή μου από τους καταλόγους των δωρητών ιστών και οργάνων του νοσοκομείου, για να πάρω τη διαβεβαίωση πως ύστερα από κάποιες ημέρες , θα λάμβανα το χαρτί της διαγραφής στο σπίτι μου (όπως και έγινε).

Εδώ να σημειώσω πως το όνομα του συγκεκριμένου ανθρώπου, καθώς επίσης και το χαρτί της διαγραφής μου με την υπογραφή του, την ημερομηνία, τη σφραγίδα και το όνομα του νοσοκομείου, είναι στη διάθεση οποιουδήποτε αμφιβάλλει για όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.

Το μέγεθος της αμαρτίας αυτής όμως , είναι πολύ μεγαλύτερο και δεν περιορίζεται μόνο στο φόνο της ιατρικής, αλλά προεκτείνεται και στον ίδιο το δότη με τη μορφή της αυτοκτονίας, αφού ο καθένας που αποφασίζει να δώσει τη συγκατάθεσή του για κάτι τέτοιο, στην πραγματικότητα εξουσιοδοτεί με τον πιο επίσημο τρόπο κάποιους που θέλουν να λέγονται γιατροί, κάποιους που γνωρίζουν ότι έχει πιθανότητες να ξυπνήσει και για το λόγο αυτό λαμβάνουν τα μέτρα τους για να μην ξυπνήσει, όχι να τον γιατρέψουν, αλλά να τον τεμαχίσουν ζωντανό! Και όπως μας προειδοποιούν οι Άγιοι με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος , εκείνον που αυτοκτονεί δεν επιτρέπεται να τον κηδεύει η Εκκλησία, διότι ο Θεός τον κατατάσσει χωρίς Κρίση στους κολασμένους, σε εκείνους δηλαδή που θα οδηγηθούν οριστικά στην κόλαση κατά την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας.

Ας σταματήσουν λοιπόν τα παιχνίδια με τις ανθρώπινες ζωές κάποιοι «επιστήμονες», διότι είτε βρίσκονται στον κλάδο της Γενετικής (όπου και εκεί τα ίδια κάνουν με τα έμβρυα , τα οποία δεν τα θεωρούν ανθρώπους!), είτε βρίσκονται στις Μεταμοσχεύσεις, το ψέμα που χρησιμοποιούν ως άλλοθι είναι το ίδιο: « Όλα γίνονται για το καλό των ανθρώπων ».

Και ας φροντίσουμε να ενημερωνόμαστε περισσότερο και εμείς , προτού λάβουμε κάποια τόσο επικίνδυνη απόφαση, αλλά και να ενημερώνουμε παράλληλα και όσους δεν γνωρίζουν, διότι η αδιαφορία για ορθή και αντικειμενική ενημέρωση σε τόσο σοβαρά θέματα (θέματα κυριολεκτικά ζωής και θανάτου), μπορεί να αποδειχθεί η αιώνια Καταδίκη μας .

Τέλος, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθώ ως κατηχητής, σε μία ακόμη λανθασμένη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία αποφάσισε να γίνουν τα μέλη της (τα οποία σέβομαι και τιμώ απόλυτα ως Ιερείς) δωρητές οργάνων!

Από το 1998, χρονιά κατά την οποία ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου, ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριος Χριστόδουλος , η Ιερά Σύνοδος έχει λάβει ορισμένες τραγικές αποφάσεις , παντελώς αντίθετες με τους Άγιους και Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας, όπως για παράδειγμα: α) Να υποδεχθεί τον Πάπα ως αρχηγό Εκκλησίας (!), από τη στιγμή που όλοι οι Άγιοι της Πίστεώς μας αποκαλούν τον Πάπα αρχιαιρεσιάρχη (αφού από αυτόν προήλθε το Σχίσμα της Εκκλησίας , αλλά και οι μεγαλύτερες αιρέσεις που υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη) και μας προτρέπουν να τον αποφεύγουμε (για το ρόλο που διαδραματίζει με το αξίωμά του τόσους αιώνες μέσα στο Χριστιανισμό, αλλά και για τα δεινά που του προκάλεσε και συνεχίζει να του προκαλεί , παραμένοντας αμετακίνητος στ
ις αιρετικές απόψεις του και διατηρώντας έτσι διασπασμένο το Ποίμνιο του Χριστού), όπως κάποιος αποφεύγει το φίδι . β) Να καταργήσει τους Ιερούς Εξορκισμούς(!), που οι ίδιοι οι Άγιοι έχουν γράψει και παραδώσει στην Εκκλησία , με σκοπό την καταπολέμηση των δαιμονικών πνευμάτων, τα οποία κατακυριεύουν ορισμένους συνανθρώπους μας . γ) Να αποφεύγει τόσον καιρό να καταδικάσει τις πράξεις ορισμένων Ιερέων, όπως επίσης και να επιβάλλει σε εκείνους τις ποινές που προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας (ενώ είχε τα στοιχεία για κάτι τέτοιο), με αποτέλεσμα να σκανδαλιστούν εκατομμύρια πιστών, από τη στιγμή που οι εχθροί (και μη) του Χριστού, έφεραν στο φως της δημοσιότητας τα σκάνδαλα .

Βέβαια , ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός , ο μεγαλύτερος Προφήτης της Ορθοδοξίας , είχε επισημάνει στα κηρύγματά του πως θα υπάρξουν σοβαρά παραπτώματα από Ιερείς στο μέλλον. Για το λόγο αυτό δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την Προτροπή της Αγίας Γραφής , που μας διδάσκει «να πειθαρχούμε στον Θεό, περισσότερο από ό,τι πειθαρχούμε στους ανθρώπους».

Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν ακόμη αρκετοί άξιοι Ιερείς στην πατρίδα μας, τους οποίους μπορεί να εμπιστευτεί ο πιστός λαός του Θεού, αφού ακολουθώντας την Αγία Γραφή και γενικότερα τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας, είναι σε θέση να καθοδηγήσουν με υπευθυνότητα και ασφάλεια το πλήρωμά Της.