"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Πρωτοπήγα στο Άγιο Όρος το 1980. Η μοναδική συγκοινωνία που υπήρχε τότε, ήταν τα καραβάκια που περιέπλεαν την χερσόνησο και το μοναδικό λεωφορείο της γραμμής Δάφνη – Καρυές. Τα διαμονητήρια τα προμηθευόσουν τότε στις Καρυές. Και προσκυνούσες και την Παναγία την Άξιον Εστίν. Όσο για το τηλέφωνο… έμπαινες και μέχρι να ξαναβγείς χανόσουν. Σε κάθε μοναστήρι που πήγαινες, υπήρχε μια φιλόξενη και χαμογελαστή διάθεση. Κέρασμα, προσκύνημα στο Καθολικό και μετά αν έμενες σε οδηγούσαν στο (κοινόχρηστο) κελί σου. Δεν ρωτούσε κανείς αν έχεις πάρει τηλέφωνο πριν και αν έχεις «κλείσει» δωμάτιο.
Σταδιακά γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης αλλοίωσης, της οποίας η αιτία νομίζω πώς είναι η εύκολη πλέον (οδική) μετακίνηση από μονή σε μονή. Ξαφνικά το «προσκύνημα» έγινε εύκολο – πράγμα που ήταν πάντα αντίθετο με την έννοια του – και άρχισαν να κατακλύζουν το Όρος ορδές «προσκυνητών» κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίοι ευκαίρως ακαίρως και με συχνότητα Σαββατοκύριακου επισκέπτονται το Όρος και μάλιστα ομαδικά τις περισσότερες φορές. Το β΄ΚΑΠΗ Καλαμαριάς, ο σύλλογος πρώην καταδρομέων (με φόρμα παραλλαγής παρακαλώ και με όλη εκείνη την ηλίθια νοοτροπία του πρώην καταδρομέα) κλπ. κλπ. Όλο αυτό το ετερόκλητο πλήθος, άλλαξε και την νοοτροπία του προσκυνήματος. Ως Ιουδαίοι οι οποίοι αιτούσι σημείον, επισκέπτονται το Όρος και ζητούν να βρούν θαυματουργούς και προορατικούς γέροντες, για να μιλήσουν, να εξομολογηθούν, να ρωτήσουν τι παιδί θα κάνει η γυναίκα τους, να τους ενημερώσουν για την «κατάντια» του κόσμου, και εν τέλει να μετρήσουν άλλη μία επίσκεψη στο ενεργητικό τους ως να περιμένουν να πραγματοποιήσουν κάποιο ρεκόρ Γκίνες, με την συχνότητα των επισκέψεων, το οποίο θα τους εξασφαλίσει μια καλή θέση στον Παράδεισο. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ακούς συνέχεια γύρω σου: «Εγώ έχω έρθει 26 φορές. Εσύ πόσες;» Εύκολα υπερασπίζονται το άβατο, κρατώντας από το χέρι τα δεκάχρονα παιδιά τους, ξεχνώντας επιλεκτικά πως και γι αυτά απαγορεύεται η είσοδος στο Όρος. Καυχώνται για τον τάδε γνωστό τους γέροντα που τους «κάνει πρόσκληση» και έτσι βγάζουν διαμονητήριο εκτός σειράς, ή τους επιτρέπει και μπαίνουν μέσα με το αυτοκίνητό τους, συνήθως με την πρόφαση ότι φέρνουν προμήθειες στο μοναστήρι ή το κελί, οπότε το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο. Τσαλαπατιούνται στα καραβάκια και τα λεωφορεία, και είναι ικανοί να σε ξεκοιλιάσουν με τον αγκώνα τους προκειμένου να προηγηθούν στην είσοδο στο λεωφορείο.
Από την άλλη, η ζήτηση έφερε και την προσφορά και ακολούθησαν τα πολλά λεωφορεία και τα «ταξί» του Όρους. Μοναχοί που πρίν είχαν ως εργόχειρο το ψάρεμα ή την ξυλογλυπτική «έπιασαν» ως αετονύχηδες το νόημα και έγιναν ταξιτζήδες. Στη συνέχεια, επειδή η δουλειά ήταν πολλή, προσέλαβαν και οδηγούς (αλλοδαπούς, κυρίως Ρουμάνους – κάτι περίεργες φάτσες) και πλέον ανέλαβαν ρόλο συντονιστή από το κελί τους, μέσω κινητού. Οι οδηγοί των λεωφορείων – άνθρωποι της πιάτσας – αντιλήφθηκαν εύκολα με το τι χαϊβάνια έχουν να κάνουν, και συμπεριφέρονται όπως ο λοχίας που καψονάρει τους νεοσύλλεκτους. Εσχάτως το ίδιο παρατηρείται και με τους υπαλλήλους των ακτοπλοϊκών εταιριών οι οποίοι σου συμπεριφέρονται ως να σου κάνουν χάρη. Και ανάμεσα σε σπρωξιές και αγκωνιές ακούς από το κοπάδι: «Κάντε υπομονή, έτσι θα έχουμε μεγαλύτερο μισθό» και άλλα τέτοια φαιδρά, ως να διόρισε κανείς τον οδηγό του λεωφορείου ως γέροντά του και περιμένει από αυτόν να τον εξασκήσει στην υπακοή και την ταπείνωση.
Στα μοναστήρια, πρέπει πλέον να έχεις κλείσει δωμάτιο (και τι να κάνουν οι άνθρωπο με τόσο κόσμο) και πάντα θα βρείς πρόθυμους περιφερόμενους, περίεργους «γέροντες» να συμβουλεύουν τους αφελείς περί παντός επιστητού. Στα κελιά μπήκαν τηλεοράσεις, οι γέροντες πηγαινοέρχονται μέσα έξω, φτάνουν και μέχρι το εξωτερικό, εισπηδώντας στην ουσία σε αλλότριες επισκοπές και κηρύττοντας, ως να μην υπήρχαν ιερείς και πνευματικοί στον κόσμο, και γενικά η κατάσταση έχει γίνει εξαιρετικά λυπηρή.
Θέλουμε πίσω το Άγιο Όρος που χάσαμε.
Το Άγιο Όρος της ησυχίας και της περισυλλογής.
(Είχα σκοπό να γράψω κι άλλα, αλλά το κείμενο βγήκε ήδη μεγάλο. Το αφήνω ως έχει και θα επενέλθω)

Ο τίτλος κολλάει σε αυτά που ήθελα να γράψω συνολικά αλλά τελικά τα περιέκοψα λόγω χώρου και χρόνου. Θα επανέλθω στη συνέχεια και νομίζω θα γίνει αντιληπτός (το προσκυνητής ωστόσο είναι σε εισαγωγικά)

Πολύ καλό κείμενο. Συγκινητικό θα έλεγα. Περιμένουμε την συνέχεια αδελφέ :)

Μετά από ερώτηση που μου έκανε με pm ο filtor, σχετικά με τις τηλεοράσεις στα κελλιά που έγραψα στο προηγούμενο κείμενο, θέλω να δώσω μιά διευκρίνηση. Αυτό το είχα ακούσει (για Κελλιά στις Καρυές) αλλά δεν το είχα δεί. Επειδή όμως είναι σοβαρό το θέμα (και ας είναι καλά ο filtor που με έκανε να το αισθανθώ) επικοινώνησα με κάποιο γνωστό μου ο οποίος έχει καλύτερη γνώση μια και ζεί στις Καρυές, και μου είπε ότι δεν ξέρει κάτι τέτοιο.
Το αναιρώ λοιπόν το συγκεκριμένο κομμάτι, γιατί δεν θέλω να αδικήσω κανέναν με το κείμενό μου, πολύ δε περισσότερο τους πατέρες.

Το τι μας αρέσει και τγο τι όχι και το αν θα θέλαμε το μοναχισμό με κάποιο τρόπο κι αυτός είναι αλλοιώτικος, λίγη σημασία έχει. Άλλωστε ούτε είμαστε μοναχοί ούτε και πρόκειται (οι περισσότεροι από μας) να μονάσουμε. Αυτό που έχει σημασία είναι, αν το Άγιο Όρος εξακολουθεί να προσφέρει στην Ορθοδοξία αυτό που πρόσφερε πάντοτε, δηλαδή να είναι ένας φάρος Ορθοδοξίας, με παγκόσμια ακτινοβολία και πλούσιο πνευματικό έργο. Σε πληροφορώ λοιπόν Χρήστο ότι αυτό το κάνει. Και μάλιστα το Άγιο Όρος σήμερα ακμάζει και πάλι μετά από μια περίοδο που φαινόταν ότι έβαινε προς τη δύση του (την εικοσαετία του 1960-1980). Τα Μοναστήρια ξαναγέμισαν συνηδειτοποιημένους μοναχούς, οι σκήτες ξανάνοιξαν και τα κελιά ξαναχτίζονται.

Όσο για τον εκσυγχρονισμό, αυτό γινόταν πάντα ανά τους αιώνας. Δεν είναι κακό να χρησιμοποιεί κάποιος τη σύγχρονη τεχνολογία, όταν τη χρησιμοποιεί σωστά και παράγει το σωστό αποτέλεσμα. Κακό είναι να φύγει μακριά απ΄την Ορθόδοξη πίστη. Η παράδοση της Εκκλησίας δεν βρίσκεται στα μέσα που χρησιμοποιεί αλλά στην πίστη.

Όλ' αυτά που λέτε είναι αναχρονισμός, είναι σαν να θέλετε να καταργήσουμε τ΄αυτοκίνητα και να κυκλοφοράμε με κάρα και να κόψουμε το τηλέφωνο και να επικοινωνούμε με περιστέρια. Όταν ασχολείστε μόνο με τα εξωτερικά χάνετε την ουσία.

Όσο για τους μοναχούς που βγαίνουν στον κόσμο και κηρύττουν, πάντα με την άδεια των οικείων Μητροπολιτών, δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό. Πάντοτε οι μοναχοί του Αγίου Όρους και όχι μόνο πρόσφεραν πλούσιο έργο στη στήριξη και τη διάδοση της Ορθόδοξης πίστης.

Από εκείνη την πρώτη μου επίσκεψη στο Όρος το 1980, οι μακαριστοί Γέροντες Χριστόδουλος (δεξιά) και ο υποτακτικός του Καλλίνικος, της Καλύβης του Αγ.Γερασίμου στα Κατουνάκια (κάτω από την Καλύβα του παπα Εφραίμ)
Ο Γέροντας Χριστόδουλος, είχε να βγεί 46 χρόνια από το Όρος.

σύλλογος πρώην καταδρομέων (με φόρμα παραλλαγής παρακαλώ και με όλη εκείνη την ηλίθια νοοτροπία του πρώην καταδρομέα)
(Είχα σκοπό να γράψω κι άλλα, αλλά το κείμενο βγήκε ήδη μεγάλο. Το αφήνω ως έχει και θα επενέλθω)[/quote]

Αγαπητέ μου φίλε αν υπήρξες άνδρας και πήγες στρατό δεν θα μιλούσες έτσι για τούς Ελληνες Καταδρομείς και το σταματάω εδώ.

Κοίτα λοιπόν τα χάλια σου και μην κρίνεις το Αγιον Ορος γιατί έχει οδηγό την Παναγία και δεν έχει ανάγκη την κριτική του καθενός. Μήπως είσαι απο τους Προτεστάντες που μπαίνουν εδώ?

ε! τι να κάνουμε. Αφού είναι πολύς ο κόσμος αυτά είναι παρεπόμενα.
Δυστηχώς οι ζωή έξω είναι πολύ αλλοπρόσαλη, πιά.
Αν από την άλλη δεν είχαμε αυτό τον κόσμο να επισκέπεται το Όρος,
δεν θα είχαμε αυτή την κάποια επανάκαψη της ορθοδοξίας στην κοινωνία.
Θα έλεγες ορθόδοξος και θα σε κοιτούσαν εντελώς παράξενα.
Το όλο βάρος τελικά το επωμίζονται οι μοναχοί. Οι οποίοι δεν βρίσκουν χρόνο για προσωπική εργασία.

dompros έγραψε:σύλλογος πρώην καταδρομέων (με φόρμα παραλλαγής παρακαλώ και με όλη εκείνη την ηλίθια νοοτροπία του πρώην καταδρομέα)
(Είχα σκοπό να γράψω κι άλλα, αλλά το κείμενο βγήκε ήδη μεγάλο. Το αφήνω ως έχει και θα επενέλθω)

Αγαπητέ μου φίλε αν υπήρξες άνδρας και πήγες στρατό δεν θα μιλούσες έτσι για τούς Ελληνες Καταδρομείς και το σταματάω εδώ.

Κοίτα λοιπόν τα χάλια σου και μην κρίνεις το Αγιον Ορος γιατί έχει οδηγό την Παναγία και δεν έχει ανάγκη την κριτική του καθενός. Μήπως είσαι απο τους Προτεστάντες που μπαίνουν εδώ?[/quote]

Αδελφέ καλόν θα ήτο να προσέχεις πως εκφράζεσαι απέναντι σε άλλους που δεν γνωρίζεις και να μην χαρακτηριζείς εύκολα κάποιον αλλά να σκέφτεσαι πρίν ομιλήσεις, θα έπρεπε να καταλάβεις πως ο αδελφός παραθέτει σκέψεις του και βιώματα και να το σέβεσαι αυτό. Σου εύχομαι ο Πανάγαθος να σε φωτίσει να αποκτήσεις Διάκριση και Ταπεινότητα.