"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

θα ήθελα να σας πω και εγώ πως
έζησα ένα θαύμα.Ήμουν πολύ νέα
(στην Ελλάδα)παντρεμένη.δεν ξέρω πως?k, τι?αλλα κάποια βραδια
ξαφνικά,άρχισε να μου συμβαίνει κάτι παράξενο.ξαφνικά,ξυπνούσα
με φόβο,και αισθανόμουν να μην μπορώ να κουνήσω tipote.mono να σκεφτώ μπορούσα.πήγαινα να φωνάξω και δεν μπορούσα,να σκουντήσω τον άντρα m,διπλα m,τίποτε,αναρωτιόμουν,τι συμβαίνει,και σκεφτόμουν,να κάνω τον σταυρο m,mihanika,omos.me το που το σκεφτόμουν,ένα σαν paf και λυνόμουν.αυτό συνέχισε για πολύ καιρό.και άρχισα να φοβάμαι να κοιμηθώ κανεις δεν με πίστευε.δεν,ξέρω πως?ξέρω πως?ήρθε στο μυαλό μου,και πριν κοιμηθώ άρχισα να φωνάζω,στο κρεβάτι μου.Ταξιάρχη Μιχαήλ
έλα τρέξε και βοηθησε με.δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό m.
απλά φώναζα και προσπαθούσα να φέρω στο μυαλό m,κάποια εικόνα
Του Ταξιάρχη από αυτές που έβλεπα στις εκκλησιες.Αυτό έγινε
κάποια βραδια,ώσπου κάποιο βραδυ,
έτσι όπως φώναζα,μέσα m,βλέπω να χάνεται η οροφή του σπιτιού
(μονοκατοικία)και να βλέπω τον ουρανό έτσι όπως ήταν νύχτα.όμως
σαν να με ταξίδευε,και με πήγαινe,σε μια αυλή όπου ήταν μια μεγάλη πόρτα,με τζαμι μπροστά
μεγάλη τότε άνοιγε με μεγαλοπρεπη κίνηση και έβγαινε από μέσα ο Ταξιάρχης,άπλωνε τα χερια,άνοιγαν τα φτερά του και τον έβλεπα να πετα,και νατόν μπροστά στο κρεβάτι μου.καταλαβαίνετε φόβος και αγνοια
και αλλα συναισθήματα ήταν ανακατωμένα.νόμισα πως στο μυαλό
μου είχε mini κάποια εικόνα που είχα δη κάπου,μετά από αυτό,
κοιμόμουν ειρηνικά και έβλεπα όνειρο κάπως Aγιος να με βοηθα.
όμως δεν ήξερα τίποτε.Aρχισα να το λέω αυτό που m συνέβαινε,σε φίλες,και m έλεγαν ότι μια τέτοια εικόνα ήταν στο
εκκλησάκι του νεκροταφείου.όμως
όσες φορες πήγαινα πάντα ήταν γεμάτο.έμεινα με την εντύπωση,ένταξη εδώ είναι κάποια στιγμή θα παο.περνούσε ο καιρός,μου συνέβαιναν διαφορα άρχισα να το ξεχνάω.
κάποια φορα,βρήκα το εκκλησάκι τυχαία,αdeiίο,και μπήκα ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα δω την εικόνα,όμως
τίποτε,ρωτάω τους ανθρώπους μέσα, μπα λένε ποτε δεν είχαμε τέτοια εικόνα.τέλος λέω μπα η ιδέα ,m htan.πέρασε πολύς καιρός,και έτυχε να πάμε σαν εκδρομή στην μυτιλήνη,
στον ʼγιο Rafail,που μέχρι τότε δεν γνώριζα.πήγαμε αλλα η γυναίκες εκεί μου λένε.κοίτα θα πας και στον Ταξιάρχη στο Μανταμάδο
αν δεν πας, ο Ταξιάρχης εδώ,δέρνει.Λέω δεν χρειάζεται γιατί αγαπώ τον
Ταξιάρχη.δεν είχα πάει ποτε άλλοτε
στην μυτιλήνη.πράγματι την άλλη μέρα πήγαμε.όμως μόλις άρχισα να φθανο κάτι απροσδιόριστο με έπιανε μέσα m.μόλις έφθασα στην αυλή πριν τον Ναό σαν να τα έχασα,Το μέρος μου ήταν πολύ γνωστό
σαν να είχα έρθει,κοίταζα σαν χαμένη,ότι δεν είναι δυνατόν να m συμβαίνει εμενα αυτό?την τόσο ,αμαρτωλή μπα δεν είναι δυνατόν,κοίταζα την μεγάλη εικόνα και,φοβόμουν να πιστέψω.,αυτό που έβλεπα,όμως ήταν πολύς κόσμος και έπρεπε να προχωρήσω
έτσι σαν χαμένη έφθασα μπροστά
στην εικόνα που είναι μέσα στον Ναό.δεν γνώριζα τίποτε,άκουγα άλλους που λέγαν μπα ο Ταξιάρχης σήμερα είναι πολύ σκληρός.αυτοί ήξεραν εγώ αγνοιατέλος παο να προσκυνήσω,και μην ξέροντας?από το σοκ?τον φίλο στο αριστερό μάγουλο και ακούω!!!!
την φωνή του!!εκεί φίλησε ο ιούδας τον Ιησού Χριστό.ΕΕ
κοκάλωσα Τον άκουσα τέλος.βγαίνω ξανά έξω και κάθομαι στην μεγάλη εικόνα,μην μπορώντας ακόμη να siner8o.πήγα στο σπίτι σαν χαμένη.και ξέσπασα σε κάτι κλάματα ήταν
αλήθεια αυτό που πριν χρονια
έβλεπα ήταν αλήθεια ούτε κοιμόμουν ούτε είχα πάθη κάτι
ο Ταξιάρχης μου τον είχα βρει,ναι έστω και μετά από κάποια χρονιa.omos
έκλαιγα από δέος από την μια
k από στενοχώρια από την άλλη.
γιατί έλεγα με μάλωσε, m είπε
αυτό.παρηγοριά δεν είχα.έτσι ήθελα να παο πάλι.αυτήν την φορα etoimi.me katpoia που ήθελα,αλλα
και με λίγο βαμβάκι,σαν να σκουπίσω την εικόνα σαν συγγνώμη
έτσι το σκέφτηκα.πήγα με το παιδί m, δεν είχε κόσμο,μονο κάποιες γυναίκες ντόπιες,μπροτά.αυτό που έζησα δεν θα το ξεχάσω ποτε.ένας
Ταξιάρχης?Με πρόσωπο μωρού εγώ,δεν γνώριζα και πήγα με κλάματα
να προσκυνήσω,και να σκουπίσω,την εικόνα την ανάγλυφη.Να αρχίσει να κουνάει το κεφάλι του
να χαμογελάει να έχει πάρει ένα ροδαλό χρώμα σαν μωρού,η γυναίκες έβλεπαν,εγώ ήμουν χαμένη σε αυτά που έλεγα,άρχισε να ιδρώνει,σαν κάποιος που τρέχει,όπως σκούπιζα,με παίρνει το χέρι και το ζουλάει,
στο πρόσωπο και m αφήνει στο xeri,στο βαμβάκι ένα τεράστιο κομμάτι
εκεί είπα πάει τώρα?χάλασα την εικόνα?"παναγιαμ" μα δεν έκανα τίποτε τι θα πω τώρα?οι γυναίκες όμως που ήξεραν άρχισαν να φωνάζουν θαύμα ο ταξιάρχης
ποτάμι ο ιδρώτας.έζησα,φοβερες στιγμές δεν θα τις ξεχάσω ποτε.
προς προς ΔΌΞΑ ΘΕΟΎ σας είπα την αλήθεια και του ΜΑΓΑΛΟXΑΡΟΥ
ΤΑΞΙAΡΧΗ.έτσι γνώρισα τον Ταξιάρχη στο Μανταμάδο.





.

Αδελφή evagelia, o εν Χριστώ αδελφός σου Silver, εύχεται σε σένα και στην οικογένειά σου Καλή και Ευλογημένη Ανάσταση!
Σε παρακαλώ στην προσευχή σου, ρώτησε τον Ταξιάρχη, αν θυμάται τον δούλο Του Silver. Νάσαι καλά.

================

Όλοι γονατίζουμε μπροστά στις συνεχιζόμενες θυσίες του λαού για να σταθεί στα πόδια του, για να κρατήσει την ιστορία, παράδοση, γλώσσα, θεσμούς, όλα όσα συνθέτουν τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, που άρδευσε και αρδεύει το δένδρο που λέγεται Ελλάδα. Ας είναι αιωνία η μνήμη εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, των πρωτεργατών, των δεσποτάδων, των παπάδων, των στρατιωτικών, των κοτσαμπάσιδων, των γερόντων, των νέων, των πλουσίων, των φτωχών. Ήταν ένας γενικός ξεσηκωμός για να απολαύσουμε τα αγαθά της ειρήνης και της ελευθερίας.

Δόξα σοι Κύριε.
Μιχαήλ Μεγαλόχαρε και Αρχιστράτηγε του Εθνους,
πρέσβευε υπερ ημων.
Θαυμαστά πράγματα.
Ασε να ψάχνουν οι Δυτικοί με την πολλή λογική τους
να τα καταλάβουν.
Ωσπου να κάνουν αυτοί τα χρυσόδετα διδακτορικά τους,
οι Ελληνες ξημερώματα εισήλθαν στην Πόλη την Ανω.
Και στην Κάτω προσεχώς !!!

Καλη ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Καλημέρα...Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι κάπου στο φωτο άλμπουμ της ιστοσελίδας υπάρχουν δυο φωτογραφίες του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο όπου αν τις βάλετε δίπλα δίπλα θα δείτε ξ ε κ ά θ α ρ η την διαφορά έκφρασης του ανάγλυφου προσώπου του Ταξιάρχη Μιχαήλ.Στην μία είναι με ανοιχτό το στόμα και στη άλλη με κλειστό...


Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών αδελφοί...

Δοξα τον Θεο !!!!ευλογημενη εισαι!!!Καλη ανασταση.

ayth einai h megalh eikona pou evlepa na peta zwntanos.

Αδέλφια μου σας ευχαριστώ πολύ
Ο θεός και ο "Mεγαλοxαρος" Ταξιάρχης μαζί σας και τις οικογένειες σας panta.me τον Ταξιάρχη εκεί στην Mυτιλήνη
εκείνες τις μέρες έζησα άλλο ένα θαυμαστό από τον ιερό Ναό του
Ταξιάρχη Καγιάνvh.Κάποια στιγμή θα σας το πω και αυτό
ΚΑΛΉ ΑΝAΣΤΑΣΗ ΣΕ ΌΛΟΥΣ
προσευχηθείτε και για μένα την αμαρτωλή γιατί πολλά συμβαίνουν σε μένα και στα παιδιά m
ευχαριστώ

ξέχασα να σας πω να προσέξετε
την ανάγλυφη που έβαλα
θα δείτε τα δάκρυα του Ταξιάρχη
γιατί εκτος που δακρύζει κλέη
κάποιες φορες.

εκτος που ιδρώνει κλαίει*