Αποριων συνέχεια (2η)

[IOANNISBATATZHS]

ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ ;

[XRHSTOS]

Όχι γιατι αν γνώριζε τότε τα μέντιουμ θα <αποκαλύπτανε> τα μελλοντικά γεγονότα. Μπορεί όμως να κάνει υποθέσεις μιας και ΄εχει εμπειρία τόσων χιλιάδων ετών. Ούτε το επόμενο δευτερόλεπτο δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί. Μόνο πιθανολογεί.

[IOANNISBATATZHS]

όχι το λοιπόν...
κανένας άλλος ;

[nikolaos-9]

Είσαι περίεργος για τα μελλούμενα έτσι;

E, λοιπόν... ναί, εγώ προβλέπω ότι θα έχεις κι άλλες απορίες! (όπως κι εγώ)

[lovethink]

όχι το λοιπόν...
κανένας άλλος ;

Οχι και από μένα
Μόνο συμπεράσματα βγάζει :p

[alexios71]

Oχι αλλά επειδή είναι πνεύμα μπορεί να πηγαίνει σε διαφορους τόπους πιο γρήγορα και να βλέπει με αυτόν τον τρόπο τι πρόκειτε :shaking2: να συμβεί :shaking2:

[nkope]

όχι το λοιπόν...
κανένας άλλος ;

Φυσικά υπάρχει φίλε μου, ο Θεός. Ο Θεός γνωρίζει και τα παρελθόντα και τα τρέχοντα και τα μελλούμενα. Αντίθετα ο διάβολος ξέρει μόνο τα παρελθόντα κι από τα τρέχοντα μόνο αυτά στα οποία συμμετέχει. Δηλαδή γνωρίζει μόνο τους κακούς λογισμούς των ανθρώπων κι όχι τους καλούς. Όσο για τα μελλούμενα, όπως λέει ο Χρήστος, μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει, βάσιμες όμως.

Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει στους Αγίους, όσα απ' τα μελλούμενα μπορούν να βοηθήσουν στη σωτηρία των ανθρώπων, εκείνοι τα εκφράζουν πρεοφορικά ή εγγράφως, κι έτσι υπάρχουν οι προφητείες. Επειδή το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει μόνο όσα είναι απαραίτητα για τη σωτηρία των ανθρώπων, και με τρόπο που να είναι κατανοητός μόνο σ΄όσους αγωνίζονται πνευματικά και βασίζονται στη βοήθειά Του για να κατανοήσουν τις προφητείες, υπάρχει μεγάλη σύγχιση γύρω από το πραγματικό νόημα των προφητειών.

Εγώ νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να σπάμε το κεφάλι μας γύρω από τις προφητείες, γιατί δεν εξηγούνται με τη λογική, όπως και τίποτε άλλο που αφορά τη Θεολογία δεν εξηγείται μόνο με τη λογική. Μπορούμε να μελετούμε τις προφητείες χωρίς άγχος να τις εξηγήσουμε, κι όταν κι αν θέλει ο Θεός θα μας αποκαλυφθεί το νόημά τους, αν αυτό είναι οφέλιμο για την ψυχή μας ή άλλους ανθρώπους γύρω μας.

[stratos]

Εγω εχω αυτη την απορια..
Αφου ο διαβολος ξερει οτι τελικα θα καταδικαστει και θα ειναι αιωνια σε μια τραγικη κατασταση [κολαση]
Ξερει φυσικα οτι δεν μπορει να αλλαξει αυτην την πορεια και καταληξη
Πως λοιπον δεν μετανοει;
Την ελευθερια της επιλογης που του εδωσε ο Θεος δεν την εχει ακομα;

[aposal]

όχι το λοιπόν...
κανένας άλλος ;

Φυσικά υπάρχει φίλε μου, ο Θεός. Ο Θεός γνωρίζει και τα παρελθόντα και τα τρέχοντα και τα μελλούμενα. Αντίθετα ο διάβολος ξέρει μόνο τα παρελθόντα κι από τα τρέχοντα μόνο αυτά στα οποία συμμετέχει. Δηλαδή γνωρίζει μόνο τους κακούς λογισμούς των ανθρώπων κι όχι τους καλούς. Όσο για τα μελλούμενα, όπως λέει ο Χρήστος, μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει, βάσιμες όμως.

Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει στους Αγίους, όσα απ' τα μελλούμενα μπορούν να βοηθήσουν στη σωτηρία των ανθρώπων, εκείνοι τα εκφράζουν πρεοφορικά ή εγγράφως, κι έτσι υπάρχουν οι προφητείες. Επειδή το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει μόνο όσα είναι απαραίτητα για τη σωτηρία των ανθρώπων, και με τρόπο που να είναι κατανοητός μόνο σ΄όσους αγωνίζονται πνευματικά και βασίζονται στη βοήθειά Του για να κατανοήσουν τις προφητείες, υπάρχει μεγάλη σύγχιση γύρω από το πραγματικό νόημα των προφητειών.

Εγώ νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να σπάμε το κεφάλι μας γύρω από τις προφητείες, γιατί δεν εξηγούνται με τη λογική, όπως και τίποτε άλλο που αφορά τη Θεολογία δεν εξηγείται μόνο με τη λογική. Μπορούμε να μελετούμε τις προφητείες χωρίς άγχος να τις εξηγήσουμε, κι όταν κι αν θέλει ο Θεός θα μας αποκαλυφθεί το νόημά τους, αν αυτό είναι οφέλιμο για την ψυχή μας ή άλλους ανθρώπους γύρω μας.

Συμφωνώ απόλυτα! Σχετικά με τα μελλούμενα που (δεν ) γνωρίζει ο διάβολος χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που αναφέρει ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κοστώφ στο βιβλίο του Μανώλη Μελινού με τίτλο : "Πίστη και λογική" :

Θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο Διάβολος ΔΕΝ γνωρίζει καθόλου το μέλλον. Κανένα μέλλον. Μερικές φορές βέβαια, προλέγει κάτι, το οποίο σε εμάς μεν φαίνεται μέλλον, γι’ αυτόν όμως είναι παρελθόν ή παρόν. Παράδειγμα : Πέφτουν καταρρακτώδεις βροχές στην Αιθιοπία, που είναι οι πηγές του Νείλου ποταμού. Φυσικό είναι, ότι μετά από κάποιες ημέρες τα νερά αυτά θα κατέβουν, μέσω του ποταμού, στην Αλεξάνδρεια. Ο Διάβολος το γνωρίζει αυτό, όπως και την ποσότητα των νερών καθώς και την ταχύτητά τους. Έτσι, μπορεί να υπολογίσει πότε ακριβώς θα έρθει η πλημμύρα στην Αλεξάνδρεια. Προτρέχει ως πνεύμα και το λέει σε δικούς του ανθρώπους στην Αλεξάνδρεια και αυτοί με τη σειρά του το «προφητεύουν». Πράγμα το οποίο γίνεται και οι κάτοικοι της πόλης μένουν με την εντύπωση ότι υπήρξε πρόγνωση του μέλλοντος, ενώ ο Διάβολος στην πραγματικότητα χρησιμοποίησε στοιχεία του παρελθόντος! Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και οι «προρρήσεις» ασθενειών. Σαν πνεύμα που είναι ο Διάβολος, βλέπει τα όργανα του σώματος που έχουν υποστεί βλάβη, γνωρίζει τη βιωσιμότητά τους, καλύτερα μάλιστα από τους γιατρούς, υπολογίζει το χρόνο και «προλέγει το θάνατο». Δεν αναφέρεται δηλαδή σε κάτι που θα γίνει στο μέλλον, αλλά στην κατάληξη ενός γεγονότος που έχει ήδη δρομολογηθεί.

[fotios]

Εγω εχω αυτη την απορια..
Αφου ο διαβολος ξερει οτι τελικα θα καταδικαστει και θα ειναι αιωνια σε μια τραγικη κατασταση [κολαση]
Ξερει φυσικα οτι δεν μπορει να αλλαξει αυτην την πορεια και καταληξη
Πως λοιπον δεν μετανοει;
Την ελευθερια της επιλογης που του εδωσε ο Θεος δεν την εχει ακομα;

Ευλογείτε αδέρφια!
Ο πονηρός δεν θέλει να αλλάξει και δεν μετανοεί από το μέγεθος της
κακίας και υπερηφανείας. Ο Θεός του παρέχει ακόμη ελευθερία επιλογής και αυτό αποδεικνύεται από το πλήθος των κακών που επικρατούν στο κόσμο(τα οποία προκαλεί ως επί ο πλείστον), βέβαια του δίνει τόση ελευθερία όση θα μας είναι "χρήσιμος" (αυτό φαίνεται και στην περίπτωση του Ιώβ όπου για να κάνει κακό στον Ιώβ ζητούσε άδεια από τον Κύριο).
Ακόμη, όπως λένε οι Πατέρες, ο πονηρός έχει αλλάξει την ίδια του τη φύση σε τέτοιο βαθμό και είναι τόσο πωρωμένος (αλλοίμονο και στους ανθρώπους που φτάνουν στην πώρωση της καρδιάς ) που δεν υπάρχει πλεόν πιθανότητα και δυνατότητα αλλαγής.
Ενα είναι σίγουρο: Είναι τόση η υπερηφάνεια του πονηρού που δεν μπορεί να μετανοήσει και να ταπεινωθεί.