"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που σκοτώθηκε άδικα και ύπουλα στη μάχη με τουρκικά αεροσκάφη , νοτίως της Καρπάθου , ο Σμηναγός (Ι) της Πολεμικής μας Αεροπορίας , Κώστας Ηλιάκης .
Θερμά σας παρακαλώ όλους γνωστούς και αγνώστους όχι να αποδώσετε τιμή σε ένα σύγχρονο ήρωα που σκοτώθηκε για να ήμαστε εμείς καθημερνά ελεύθεροι , όπως και τόσοι άλλοι , αλλά να προσευχηθείτε υπέρ αναπάυσεως της ψυχής του Κωστή και υπέρ υγείας της οικογενείας αυτού .

Ο Κώστας άφησε πίσω του στα Χανιά , γυναίκα και δύο παιδάκια 3 και 6 χρονών σήμερα .

Ήσουν αετός και πέταγες ,
με κόντρα τον αέρα ,
και με αγγέλου τα φτερά ,
πετάς πια κάθε μέρα..

Αετος πραγματικα...

Ελαφρυ να'ναι το χωμα που τον σκεπαζει !!

http://www.youtube.com/watch?v=0KZfOCEEQAI

Αιωνία η μνήμη του.

http://www.haf.gr/el/news.asp?id=1297

http://www.youtube.com/watch?v=IrpQaRYb6R8

http://www.youtube.com/watch?v=-OdiQWWp ... ed&search=

NIKOSZ έγραψε:

Αετος πραγματικα...

Ελαφρυ να'ναι το χωμα που τον σκεπαζει !!

http://www.youtube.com/watch?v=0KZfOCEEQAI

Βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο . Πολύ με εσυγκίνησες.. ( (
Θα ρθει η ώρα τους Κωστή..υπάρχει Θεός και θα αποδώσει δικαοσύνη , αιωνία η μνήμη σου ! Δεν σε ξεχνάμε...

Tα παιδιά του θα είναι περήφανα για τον πατέρα τους
Ο σταυρός που σηκώνει η γυναίκα του τώρα μεγάλος
ΚΑΙ σε αυτούς πρέπει να εστιαστεί η προσευχή όλων
Αυτοί που μένουν πίσω τραβάνε το κουπί
Υπέρ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ Της ψυχής του λοιπόν
και Υπέρ ευλογίας Υγείας και ευημερίας της οικογένειάς του

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.

Ο Θεος να αναπαυσει τη ψυχη του και να προστατευει τη οικογενεια του.

Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, να προστατεύει και να ενισχύει την οικογένειά του και να αξιώνει την πατρίδα μας να βγάζει πραγματικά τέτοιες μορφές, με φρόνημα ηρωϊκό και θυσιαστικό.
Ευτυχώς, φαίνεται ότι το φρόνημα αυτό δεν έχει τελείως εκλείψει...

Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 26, 2006 11:18 am Θέμα δημοσίευσης: ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ!

--------------------------------------------------------------------------------

Αφιερωμένο στα φιλαράκια μου Τζίμη και Κώστα που υπηρετούν στην Πολεμική Αεροπορία.

Άλλος ένας Έλληνας πιλότος έπεσε στον βωμό της προστασίας της χώρας μας.
Οι ίδιοι στις μονάδες τους εξεγείρονται.
«Φτάνει πια η ξεφτίλα!» λένε και το μάτι τους γυαλίζει.
Από την μια πλευρά εξαγριωμένοι με τις παραβιάσεις των Τούρκων και από την άλλη εγκλωβισμένοι στις παθητική τακτική που τους επιβάλλουν οι εκάστοτε πολιτικές εξουσίες μοιάζουν με ανθρώπους πιασμένους στην μέγγενη.
Αυτοί που ισορροπούν στο κενό με μαεστρία τα αεροπλάνα τους δυσκολεύονται να ισορροπήσουν πια ανάμεσα στην λογική και στο συναίσθημα, ανάμεσα στον επαγγελματισμό και τον παρορμητισμό.
Ο αγώνας τους μεγάλος και η ισορροπία πολύ δύσκολη.
Είναι ακόμα πιο δύσκολη όταν βλέπουν ότι οι συνέπειες της πολιτικής τακτικής είναι να χάνεται κάθε φορά κι ένας από αυτούς.
Αψηφώντας αν την επόμενη φορά είναι οι ίδιοι θύματα αυτού του ακύρηχτου πολέμου, αψηφώντας τα ελάχιστα χρήματα που παίρνουν σε σχέση με τον ρόλο που έχουν για την ασφάλεια και την ύπαρξη της Ελλάδας είναι εκεί κάθε φορά που τους χρειάζεται η Πατρίδα.
Σ’ ένα κόσμο διεφθαρμένων λαμογιών που όλα γίνονται για τα λεφτά, αυτοί παίζουν κορώνα-γράμματα την ζωή τους κάθε μέρα, κάθε στιγμή έχοντας απόλυτη συνείδηση της ευθύνης τους.
Μπορεί να γίναν πιλότοι γιατί τους αρέσουν τα αεροπλάνα, μπορεί στην πορεία να τους «κάνανε έτσι» και να μην κάνουν αυτό ακριβώς που επιδίωκαν εξ’ αρχής όμως τώρα είναι εκεί, στην μάχη και την δίνουν κάθε ημέρα για να κάνουμε εμείς οι χλιαροί, οι μη-«εθνικόφρονες» και οι «ανοιχτόμυαλοι» το γούστο μας, ξένοιαστοι και ανυποψίαστοι.

Φίλιππος - Κοζάνη
_________________

Πιο περήφανους αλλά και τραγικούς ανθρώπους δεν γνώρισα...

Ο καλός Θεός δεν θα τους αφήσει έτσι...