Ο Περίεργος

[umarth]

Πεθαίνει ο Κύριος Περίεργος, έχοντας ζήσει μία απλή και ταπεινή ζωή. Σε ότι είχε σχέση με τον Θεό ήταν ενάρετος, αλλά το μεγάλο του ελάττωμα ήταν ότι ήταν περίεργος. Έτσι πεθαίνοντας πάει στον Παράδεισο, όλα καταπληκτικά και ωραία. Πέρναγε ο καιρός και άρχισε εκείνο το παλιό ελάττωμα να τον τρώει πάλι. Μία μέρα δεν άντεξε άλλο και αν και όλα πήγαιναν μία χαρά ρώτησε τον Άγιο Πέτρο, αν μπορεί να πάει διακοπές... για να δει και άλλα μέρη. Ο Άγιος Πέτρος δίνοντας του για άλλη μία φορά την ελευθερία βούλησης, του έδωσε την άδεια.

Εκείνος όλο χαρά ξεκίνησε για την κόλαση για να δει πως είναι. Η περιέργεια στον δρόμο όλο και μεγάλωνε. Ήθελε να δει με τα ίδια του τα μάτια αν ήταν έτσι όπως του την είχαν περιγράψει.
Φτάνοντας τελικά ανοίγει μία τεράστια πύλη... και τον υποδέχονται με χορούς και πανηγύρια. Όπου και να πήγαινε τον κέρναγαν, του τραγουδούσαν, του χόρευαν για να τον διασκεδάσουν. Κάθισε μία βδομάδα, αλλά κάθε μέρα του έδιναν όλο και περισσότερα και προσπαθούσαν με κάθε μέσον να τον ευχαριστήσουν. Τελικά αποφασισμένος πάει πίσω στον Άγιο Πέτρο στον Παράδεισο για να του αναγγείλει ότι στην κόλαση πέρναγε καλύτερα και ήθελε να μετακομίσει μόνιμα. Ο Άγιος Πέτρος για μία φορά ακόμη του έδωσε την άδεια.
Φεύγει χαρούμενος το άλλο πρωί, ξαναπάει στην μεγάλη πόρτα... αλλά δεν τον περίμενε κανείς εκεί. Μπαίνει μέσα, κανείς δεν κοίταγε, κανείς δεν ασχολιόταν μαζί του. Οι περισσότεροι τον χλεύαζαν τον κορόιδευαν με κάθε τρόπο και τον έκαναν να αισθανθεί μειονεκτικά. Πήγε να μιλήσει σε αυτούς που είχε μιλήσει την προηγούμενη μέρα και έκαναν πως δεν το ήξεραν. Τέλος πήγε στην διεύθυνση για να παραπονεθεί.


-Εμα, δεν είναι πράγματα αυτά, χτες ήμουν εδώ και όλα ήταν καλά και ωραία και σήμερα δεν μου μιλάει κανείς. Τι έγινε?!



-Χθες... και όλη την προηγούμενη βδομάδα είχες έρθει σαν τουρίστας. Σήμερα είσαι μετανάστης.

[Christos]

Φίλε "umarth", το εύστοχο ανέκδοτο σου αναδεικνύει την σκληρή Αλήθεια...
Καλοσόρισες στην Θεματική Ενότητα μου!


Ο συντονιστής

Christos