Τα σφάλματα των άλλων...

[NIKOSZ]

Επειδή και όση περισσότερη υπόληψη και τιμή έχουμε στον εαυτό μας, τόσο περισσότερο παρακινούμαστε στο να κατακρίνουμε και να καταφρονούμε σου άλλους, με τον να μας φαίνονται πως εμείς είμαστε μακριά από εκείνες τις ατέλειες και ελαττώματα, που νομίζουμε πως βρίσκονται σε αυτούς. Και ο πανούργος διάβολος, που βλέπει σε μας τέτοια κάκιστη διάθεση γνώμης, στέκει πάντοτε άγρυπνος, για να μας ανοίγει τα μάτια και να μας κρατά ξύπνιους στο να βλέπουμε και να εξετάζουμε και να μεγαλώνουμε τα ελαττώματα των άλλων. Αλλά δεν το πιστεύουν , ούτε το γνωρίζουν οι αμελείς, πόσο αυτός ο εχθρός συνεργεί και σπουδάζει για να εντυπώσει στο νου μας και αυτά τα μικρά ελαττώματα του ενός και του άλλου.

Το δραστικότερο γιατρικό της κακίας αυτής είναι το να καταγίνεσαι πάντοτε στο να ερευνάς με τον λογισμό τα δικά σου πάθη και κακά, τα οποία είναι τόσα πολλά, και τόσο απόκρυφα που μόνο για να τα γνωρίσεις και για να τα γιατρεύσεις δεν σου φτάνουν όλες οι μέρες και ώρες της ζωής σου∙ όχι να σου περισσεύει και καιρός στο να προσέχεις τις πράξεις των άλλων. Εάν έτσι ερευνάς και κρίνεις μόνο τα πάθη τα δικά σου, θα καθαρίσεις τα εσωτερικά μάτια του νου σου από εκείνους τους κακούς χυμούς, και τα μεγάλα δοκάρια, που έχουν μέσα, από τα οποία παρακινείσαι να βλέπεις τα μικρά ξυλάκια, που έχουν οι άλλοι στα μάτια τους, καθώς είπε ο Κύριος: «Τι βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς;»(Ματθ.ζ΄3).

Γιατί να ξέρεις πως, όταν λογιστείς άσχημα για κανένα κακό του αδελφού σου, είναι κάποια ρίζα του ίδιου κακού και στην καρδιά την δική σου∙ η οποία κατά την διάθεση και το πάθος που έχει , έτσι εμπαθώς κρίνει και τα πράγματα των άλλων, όπως έχει γραφεί: «Ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού της καρδίας εκβάλλει τα πονηρά» (Ματθ. 35). Διότι κατά άλλον τρόπο ένας καθαρός και απαθής οφθαλμός απαθώς βλέπει και τα πράγματα και όχι πονηρά. «Καθαρός ο οφθαλμός του μη οράν πονηρά» (Αβακ. Α΄13). Λοιπόν, όταν έλθει στον λογισμό σου να κρίνεις άλλους για κανένα ελάττωμα , αγανάκτησε κατά του εαυτού σου , ως φταίχτη και δράστης του ίδιου σφάλματος και πες στην καρδιά σου: «Πως εγώ ο ταλαίπωρος , ευρισκόμενος εις το ίδιον σφάλμα και εις άλλα βαρύτερα ελαττώματα θέλω αποτολμήσει να υψώσω την κεφαλήν διά να ιδώ και να κρίνω των άλλων τα σφάλματα;». Και έτσι τα άρματα, που θέλεις να μεταχειριστείς κατά των άλλων , μεταχειρίσου τα κατά σου, δια να δώσεις γιατρειά στις πληγές σου».

Αν όμως το σφάλμα κάποιου αδελφού σου είναι τυχόν δημόσιο και φανερό, εσύ δικαιολόγησε τον με αγάπη και φιλαδέλφεια και πες, ότι σε εκείνον τον αδελφό, με το να βρίσκονται άλλες αρετές απόκρυφες , σε φύλαξη αυτών , παραχώρησε ο Θεός να πέσει ο αδελφός στο σφάλμα ή να έχει μικρό χρόνο εκείνο το ελάττωμα, για να κρατείται περισσότερο ευτελής στα μάτια του∙ και καταφρονημένος ακόμη και από τους άλλους, να γεννήσει καρπό ταπεινώσεως και να βρεθεί περισσότερο ευάρεστος στον Θεό∙ και έτσι το κέρδος του να είναι μεγαλύτερο από τη ζημιά του. Εάν όμως η αμαρτία κάποιου είναι όχι μόνο φανερή , αλλά και μεγάλη και από ισχυρόγνωμη καρδιά, μη τον κατακρίνεις, αλλά πρόσεξε με τον λογισμό σου στις φοβερές κρίσεις του Θεού , και εκεί θα δεις άλλους μεν ανθρώπους, που ήταν πριν τελείως παράνομοι και μετά με την μετάνοια έφτασαν σε μέτρα μεγάλης αγιότητας, άλλους πάλι , που από την υψηλότερη στάση της τελειότητας έφτασαν να πέσουν σε αθλιότατο γκρεμό.

Γιʼ αυτό να στέκεσαι με φόβο και τρόμο περισσότερο για τον εαυτό σου, παρά για κανένα άλλο. Και ας είσαι βέβαιος , ότι ο κάθε καλός λόγος , που λέγεις για τον πλησίον σου και η χαρά που δοκιμάζεις γιʼ αυτόν είναι καρπός και αποτέλεσμα του Αγίου Πνεύματος∙ και πάλι , κάθε καταφρόνηση και αυθάδη κρίση και καταλαλιά στον πλησίον προέρχεται από την κακία μας και από διαβολική παρακίνηση. Λοιπόν, εάν κανένα ελάττωμα κάποιου αδελφού μπορεί να σε σκανδαλίσει, μη αναπαυθείς ποτέ ούτε να δώσεις ύπνο στα μάτια σου, έως ότου να το διώξεις από την καρδιά σου με όλη την δύναμη.


Αγίου Νικοδήμου Αγειορείτη
Αόρατος Πόλεμος

[NIKOSZ]

ειπατε τιποτα ;

[Nici-D]

skuboume to kefali, den mas symferei Niko!

[aposal]

Τι ωραία διαχρονικά λόγια!
Μόνο που ισχύουν - βασικά - για τους άλλους και όχι για μας! Γιατί οι άλλοι μας (κατα)κρίνουν πρώτοι και εμείς, αναγκαστικά, απαντάμε προς "αποκατάστασιν της αληθείας"! Της οποίας είμαστε (εξ ορισμού) οι μόνοι κομιστές!

[john1984]

Ορθότατα είναι τα λόγια του Ιερού Νικοδήμου. Πλην όμως ο ίδιος ο ιερός συγγραφέας αναφέρει κάπου αλλού στον Αόρατο Πόλεμο ότι:

Εαν ομως ο λογος και η υποθεσις ειναι περι πιστεως και των παραδοσεων της Εκκλησιας μας, τοτε και ο πλεον ειρηνικος και ησυχος πρεπει να πολεμη υπερ αυτων˙ πλην οχι με ταραχην της καρδιας, αλλα με ενα θυμον ανδρειον και σταθερον, κατ'εκεινο το του Ιωηλ «εκει ο πραϋς εστω μαχητης.»

Δηλαδή άλλο είναι τα φανερά ατοπήματα που αναφέρονται στην ηθική ζωή του χριστιανού και άλλο οι πτώσεις στην πίστη οι οποίες μάλιστα κηρύσσονται επ'εκκλησίαις. Στην πρώτη περίπτωση ισχύουν τα όσα παρέθεσε ο αδελφός NIKOSZ. Στη δεύτερη όμως περίπτωση είναι απαραίτητη η έμπρακτος αντίδραση του ποιμνίου, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι επιτρέπεται η κατάκριση, η λοιδορία ή άλλα αμαρτήματα. Όχι όμως και να σκύβουμε το κεφάλι όταν διδάσκονται διεστραμμένα λόγια περί την πίστη.

Μα είναι άραγε τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτή η διαφορά μεταξύ των βιοτικών και των ζητημάτων της πίστεως;

[NIKOSZ]

ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΑΣ ΡΕ ΣΥ JOHN Ο ΧΛΕΥΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ
ΜΕ ΤΙ ΞΕΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ;

ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΝΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑ
ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ !

ΑΓΙΟΙ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ !

ΡΕ ΚΑΝΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ !

http://www.youtube.com/watch?v=1xfaKWxx76I

[ROMFAIA]

Ο Χριστός που πιστευουμε Νίκο εκτός από αγάπη ειναι και Αλήθεια.
Ενεκεν Αληθειας ταπείνωσε εαυτόν και ανεβηκε στον Σταυρό.

Προτού ανέβη όμως φωναξε και τα περίφημα ουαί...

Η υπόθεση "Χριστόδουλος" δεν τελείωσε ακόμα. Γιατί δεν σεβάστηκε τίποτα από την Ορθοδοξία. Γιατί από την πρώτη στιγμή της εκλογής του (εκλογή που υποδείχτηκε από τους ινστρούχτορες της ΝΤΠ - δες επίσκεψη Μπερνς στον Βόλο) έδειξε το πρόσωπο του λυκοποιμένα όταν μας ανήγγειλε κατα τον ενθρονιστήριο λόγο του "η εκκλησία εισέρχεται σε μία Νέα Εποχή..."
Η υπόθεση Χριστόδουλος δεν θα τελειώσει....όσο υπάρχουν ορθόδοξοι ελληνες.

Να σεβαστω μου λες τα δάκρυα και τον πόνο των χιλιάδων ....Ποιων χιλιάδων ...?
Αυτων που ξεγελασε με το θεμα των ταυτοτητων, πέρνωντας τους την υπογραφή και πετώντας την στον κάλαθο των αχρήστων..? ΄Η των άλλων που γνωρίζουν την εκκλησία για πεντε λεπτά το βραδυ της Ανάστασης (η γειτόνισσα μου δεν πάει ούτε στην Ανάσταση, στην κηδεία όμως πήγε)

Να σεβαστω ποιόν?
Αυτόν που έφερε τον αιρεσιάρχη και συμπροσευχήθηκε μαζί του, και παρεδωσε την Ελλάδα στα νύχια του Αντιχρίστου..?
Αυτόν που δεν ειχε το θαρρος και την παρησσεία να δεχτει καν το ψηφισμα διαμαρτυρίας χιλιάδων ορθοδόξων γιατι θα του το παρεδιδε ενας μη προσκυνημένος και την "κοπάνησε" από την πίσω πόρτα για να μην τον συναντήσει..?
Αυτόν που μετετρεψε την εκκλησία σε "οίκο ασεβείας" καλώντας τους πάντες "όπως είναι" λες και ο Χριστός και η Ορθοδοξία εχουν ανάγκη από "αυξημενο πελατολόγιο" ?
Αυτόν που έγραψε στα "παλαιότερα των υποδηματων του" ακόμα και τις συνοδικές εγκυκλίους επί Σεραφείμ για το θέμα "Σεγκεν"?
Αυτόν που εν μία νυκτι διέγραψε Ιερούς Κανόνες και Παραδόσεις αιώνων και παρέδωσε τον κόσμο που εσυ επικαλείσαι στο "αναθεμα" ?

Πονάει η Αλήθεια..!

Η δημόσια κυρηττόμενη αίρεση όταν αυτη ξεστομίζεται από ποιμενες και ιεραρχες πρέπει και δημοσίως να αποκυρήσσεται. Το περιμέναμε, το ελπίζαμε, το ευχόμασταν. Μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν ακούστηκε όμως το "συγγνωμη" του.

Μέχρι την τελευταία στιγμή "υπάλληλος". Και φανηκε ξεκαθαρα ακόμα και στην κηδεία του. Όλοι οι "υπάλληλοι" παρεβρέθησαν.
Ακόμα και οι εκκλησιομάχοι. Τι περίεργο...!!! Αυτοί που μεχρι χτες τον κατεκριναν για τις παρεμβάσεις του ήταν παρόντες.

Τον Αθηναγόρα δεν τον γνώρισα....και δεν με αφορά παρα μόνο για ιστορικούς λόγους. Όμως είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από πολύ κοντα το "εργο του μακαριστού". Δεν με αφορα η προσωπική του ζωή...πολλά ακούστηκαν...

Το κεφαλαιο Χριστόδουλος δεν έκλεισε. Και δεν θα κλείσει όσο θα συνεχίζεται η μαζική "πλύση εγκεφάλου" σχετικά με την "αγιότητα" και το "ανάστημα" του "γελαστου ιεράρχη". [/b]

[NIKOSZ]

Το δραστικότερο γιατρικό της κακίας αυτής είναι το να καταγίνεσαι πάντοτε στο να ερευνάς με τον λογισμό τα δικά σου πάθη και κακά, τα οποία είναι τόσα πολλά, και τόσο απόκρυφα που μόνο για να τα γνωρίσεις και για να τα γιατρεύσεις δεν σου φτάνουν όλες οι μέρες και ώρες της ζωής σου∙ όχι να σου περισσεύει και καιρός στο να προσέχεις τις πράξεις των άλλων

ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ JOHN ;

ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ
ΜΑΛΛΟΝ ΣΑΣ ΠΕΡΙΣΕΥΟΥΝ ΜΕΡΕΣ ΑΚΟΜΗ Ε ;

[aposal]

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!
Μπορεί να διαφωνώ με κάποιες ενέργειες του Αρχιεπισκόπου, αλλά ΠΟΙΟΣ είμαι εγώ που θα (κατα)κρίνω έναν Αρχιεπίσκοπο;
Ο ανάξιος, ο αχάριστος και πολύ αμαρτωλός Απόστολος!!
Και εν πάσει περιπτώσει, είναι αδελφός μας και αυτές τις ημέρες, όπως όλοι όσοι αναχωρούν, χρειάζεται την στήριξή μας! Την προσευχή μας!
Υπενθυμίζω (αν και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Ζωή τουλάχιστον το ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα) πως όσο αυστηροί είμαστε για τους άλλους, με την ίδια αυστηρότητα θα μας κρίνει κι εμάς ο Θεός!

[NIKOSZ]

Δεν έχει... νόημα!

Οι άλλες αμαρτίες, κι αν ακόμη έχουν παράλογες αιτίες, ωστόσο έχουν!

Για παράδειγμα ο πόρνος ικανοποιεί κάποια επιθυμία του, ο κλέφτης δίνει λύση στη φτώχια του, ο δολοφόνος σταματά το θυμό του. Αυτός που κατηγορεί δεν μπορεί να πει καμιά δικαιολογία!

Ποια λοιπόν, πες μου, χρήματα αποκτά;

Ποια επιθυμία ικανοποιεί;

Δεν είναι τίποτε άλλο παρά αιτία του φθόνου, χωρίς να έχει ούτε δίκαιη ούτε άδικη αιτία.

Γιʼ αυτό κι έχει χάσει όλη τη συγγνώμη.



[Απʼ τη Β΄ Ομιλία του Αγ. Χρυσοστόμου «Περί Ασαφείας των Προφητειών».
Μετάφραση: Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλος,

από το βιβλίο «Η Κατάκριση είναι η πιο εύκολη Αμαρτία»

των εκδόσεων «Φωτοδότες»]