Για το νόημα της Χριστιανικής Σωτηρίας
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Για το νόημα της Χριστιανικής Σωτηρίας
Προϋπόθεση για το βίωμα της εν Χριστώ σωτηρίας είναι η γνώση του μυστηρίου της Εκκλησίας.
Το νόημα της εκκλησιαστικής ζωής δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να εξαντληθεί στην επίσκεψη σε κάποιον ενοριακό ναό στο πλαίσιο της λατρείας. Οπωσδήποτε, η συμμετοχή στη λατρεία είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος του βιώματος και της ζωής της εκκλησίας. από την άλλη μεριά, όμως, η εκκλησιαστική ζωή οφείλει να ξεπηδήσει μέσα από τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο, ώστε ν΄ απλωθεί και σε άλλους τομείς της ζωής του, για ν΄ αγκαλιάσει την καθημερινότητά του. Αλλιώς, φτάνει κανείς να θεωρεί τη συμμετοχή του στην εκκλησία σαν κάτι που αφορά σε μια συγκεκριμένη στιγμή ή ενδεχομένως σ΄ ενα κομμάτι της ζωής του, το οποίο όμως είναι στεγανά αποκομμένο από οτιδήποτε άλλο. Κι αν ο άνθρωπος αρκεσθεί σε κάτι τέτοιο, τότε πάντοτε θα μένει με μια μεγάλη απορία: τελικά, τί νόημα έχουν όλα αυτά;
Από δω πρέπει να ξεκινήσει κάθε προβληματισμός πάνω σ΄ αυτά τα ζητήματα. Αν περιορίζουμε την εκκλησιαστική ζωή σε μια εξωτερική συμμετοχή στη λατρεία, τότε έχουμε μία πολύ μερική εικόνα και είναι αμφίβολο αν μέσα από αυτή τη μερικότητα είναι δυνατόν να ξεπηδήσει κάποιο νόημα.
Σαν άνθρωποι που έχουμε ένα ενδιαφέρον για τα πνευματικά, θα πρέπει να κατανοούμε ότι αυτό που λέμε νόημα δεν μπορεί να προκύψει παρά μέσα από μια καθολικότητα και η καθολικότητα αγκαλιάζει τα πάντα μέσα στη ζωή μας. Δεν είναι δυνατόν να ξεπηδήσει νόημα από το επί μέρους. Το επί μέρους ποτέ δεν παράγει νόημα από μόνο του, παρά μόνο μια αποσπασματική εικόνα. Το επί μέρους έχει πάντοτε το στοιχείο της ιδιωτικότητας, είναι δηλαδή αυτό που κάνει ο άνθρωπος ως ιδιώτης στη ζωή του. Το αν θα πάει, για παράδειγμα, την Κυριακή το πρωί στην εκκλησία ή όχι είναι ένα θέμα ιδιωτικής απόφασης και ιδιωτικής ζωής. Και επειδή στην ιδιωτικότητα δεν περικλείεται το όλο του νοήματος, μόνο αν αυτό το μέρος της ζωής του ξεπηδήσει από μια καθολικότερη και ευρύτερη ανθρώπινη πνευματική διάσταση και εμπειρία - η οποία πραγματικά τον οδηγεί να ζει κάθε στιγμή της ζωής του μ΄ έναν ορισμένο τρόπο - μόνον τότε μπορεί ο άνθρωπος να διακρίνει νόημα πίσω από όλες αυτές τις επιμέρους πράξεις.
Αν θέλουμε η πράξη μας να καρποφορεί, οφείλουμε να αποφεύγουμε εκείνη τη στάση του ανθρώπου που απλώς αναπαράγει συγκεκριμένες πρακτικές, ενώ σπάνια προβληματίζεται για το νόημα που μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτές. Είναι γεγονός ότι δεν πρόκειται να κριθούμε αν εκπληρώσαμε το νόμο ή κάποιους κανόνες χριστιανικής ζωής, αλλά για το ήθος της ζωής που ξεπήδησε από μέσα μας μ΄ έναν ζωντανό τρόπο, ως μαρτυρία του Χριστού και του Ευαγγελίου.
Από το περιοδικό “Επίγνωση” τεύχος 79
Το νόημα της εκκλησιαστικής ζωής δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να εξαντληθεί στην επίσκεψη σε κάποιον ενοριακό ναό στο πλαίσιο της λατρείας. Οπωσδήποτε, η συμμετοχή στη λατρεία είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος του βιώματος και της ζωής της εκκλησίας. από την άλλη μεριά, όμως, η εκκλησιαστική ζωή οφείλει να ξεπηδήσει μέσα από τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο, ώστε ν΄ απλωθεί και σε άλλους τομείς της ζωής του, για ν΄ αγκαλιάσει την καθημερινότητά του. Αλλιώς, φτάνει κανείς να θεωρεί τη συμμετοχή του στην εκκλησία σαν κάτι που αφορά σε μια συγκεκριμένη στιγμή ή ενδεχομένως σ΄ ενα κομμάτι της ζωής του, το οποίο όμως είναι στεγανά αποκομμένο από οτιδήποτε άλλο. Κι αν ο άνθρωπος αρκεσθεί σε κάτι τέτοιο, τότε πάντοτε θα μένει με μια μεγάλη απορία: τελικά, τί νόημα έχουν όλα αυτά;
Από δω πρέπει να ξεκινήσει κάθε προβληματισμός πάνω σ΄ αυτά τα ζητήματα. Αν περιορίζουμε την εκκλησιαστική ζωή σε μια εξωτερική συμμετοχή στη λατρεία, τότε έχουμε μία πολύ μερική εικόνα και είναι αμφίβολο αν μέσα από αυτή τη μερικότητα είναι δυνατόν να ξεπηδήσει κάποιο νόημα.
Σαν άνθρωποι που έχουμε ένα ενδιαφέρον για τα πνευματικά, θα πρέπει να κατανοούμε ότι αυτό που λέμε νόημα δεν μπορεί να προκύψει παρά μέσα από μια καθολικότητα και η καθολικότητα αγκαλιάζει τα πάντα μέσα στη ζωή μας. Δεν είναι δυνατόν να ξεπηδήσει νόημα από το επί μέρους. Το επί μέρους ποτέ δεν παράγει νόημα από μόνο του, παρά μόνο μια αποσπασματική εικόνα. Το επί μέρους έχει πάντοτε το στοιχείο της ιδιωτικότητας, είναι δηλαδή αυτό που κάνει ο άνθρωπος ως ιδιώτης στη ζωή του. Το αν θα πάει, για παράδειγμα, την Κυριακή το πρωί στην εκκλησία ή όχι είναι ένα θέμα ιδιωτικής απόφασης και ιδιωτικής ζωής. Και επειδή στην ιδιωτικότητα δεν περικλείεται το όλο του νοήματος, μόνο αν αυτό το μέρος της ζωής του ξεπηδήσει από μια καθολικότερη και ευρύτερη ανθρώπινη πνευματική διάσταση και εμπειρία - η οποία πραγματικά τον οδηγεί να ζει κάθε στιγμή της ζωής του μ΄ έναν ορισμένο τρόπο - μόνον τότε μπορεί ο άνθρωπος να διακρίνει νόημα πίσω από όλες αυτές τις επιμέρους πράξεις.
Αν θέλουμε η πράξη μας να καρποφορεί, οφείλουμε να αποφεύγουμε εκείνη τη στάση του ανθρώπου που απλώς αναπαράγει συγκεκριμένες πρακτικές, ενώ σπάνια προβληματίζεται για το νόημα που μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτές. Είναι γεγονός ότι δεν πρόκειται να κριθούμε αν εκπληρώσαμε το νόμο ή κάποιους κανόνες χριστιανικής ζωής, αλλά για το ήθος της ζωής που ξεπήδησε από μέσα μας μ΄ έναν ζωντανό τρόπο, ως μαρτυρία του Χριστού και του Ευαγγελίου.
Από το περιοδικό “Επίγνωση” τεύχος 79
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Re: Για το νόημα της Χριστιανικής Σωτηρίας
NIKOSZ έγραψε:Προϋπόθεση για το βίωμα της εν Χριστώ σωτηρίας είναι η γνώση του μυστηρίου της Εκκλησίας....
Είναι γεγονός ότι δεν πρόκειται να κριθούμε αν εκπληρώσαμε το νόμο ή κάποιους κανόνες χριστιανικής ζωής, αλλά για το ήθος της ζωής που ξεπήδησε από μέσα μας μ΄ έναν ζωντανό τρόπο, ως μαρτυρία του Χριστού και του Ευαγγελίου.
Από το περιοδικό “Επίγνωση” τεύχος 79
ΝΙΚΟ Ζ ποιό είναι αυτό το ήθος;
Τι σημαίνει κατά την γνώμη σου, "χριστισνικό ήθος" και πως μπορούμε να το αποκτήσουμε;
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1347
- Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Νίκο δεν συμφωνώ με τη φιλοσοφία αυτού του άρθρου. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη αντίληψη δεν είναι Χριστιανός αυτός που κάνει Χριστιανικές πράξεις ή έχει Χριστιανική ηθική (πολύ περισσότερο βέβαιο αυτός που αρκείται μόνο στο να πηγαίνει την Κυριακή στην εκκλησία), γιατί μπορείς να βρεις πολλούς μη Χριστιανούς που να κάνουν καλές πράξεις ή να έχουν Χριστιανικό ήθος. Χριστιανός είναι αυτός που αγαπά τον Κύριο και τον αποδέχεται ως λυτρωτή και μοναδικό σκοπό της ζωής του κι εξ αιτίας της αγάπης του αυτής αγαπά και βοηθά και τους συνανθρώπους του.
Δεν αρκούν ούτε οι καλές πράξεις όπως πιστεύουν οι παπικοί ούτε μόνο η πίστη στο Θεό όπως πιστεύουν οι προτεστάντες. Χρειάζονται και τα δυο. Και ν΄αγαπάμε το Θεό και να τηρούμε τις εντολές του.
Η Ορθόδοξη αλλαγή του ανθρώπου από μη Χριστιανό σε Χριστιανό γίνεται από μέσα προς τα έξω, δηλαδή ο άνθρωπος συνειδητοποιεί την Αγάπη του Θεού για αυτόν και την δική του αναξιότητα, μετανοεί κι αγωνίζεται να καθαρίσει την καρδιά του για να μπορέσει να αξιοποιήσει την απέραντη Αγάπη του Θεού γι αυτόν, και σαν αποτέλεσμα του αγώνα αυτού με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος εφαρμόζει τις εντολές του Κυρίου.
Κείμενα γι αυτό υπάρχουν πάρα πολλά ξεκινώντας απ΄τα λόγια του Κυρίου και τις επιστολές των Αποστόλων και φθάνωντας μέχρι και τους σύγχρονους Πατέρες.
Πιστεύω ότι θά ΄ταν χρήσιμο όποιος έχει κάτι υπ΄όψη του να μας το μεταφέρει.
Δεν αρκούν ούτε οι καλές πράξεις όπως πιστεύουν οι παπικοί ούτε μόνο η πίστη στο Θεό όπως πιστεύουν οι προτεστάντες. Χρειάζονται και τα δυο. Και ν΄αγαπάμε το Θεό και να τηρούμε τις εντολές του.
Η Ορθόδοξη αλλαγή του ανθρώπου από μη Χριστιανό σε Χριστιανό γίνεται από μέσα προς τα έξω, δηλαδή ο άνθρωπος συνειδητοποιεί την Αγάπη του Θεού για αυτόν και την δική του αναξιότητα, μετανοεί κι αγωνίζεται να καθαρίσει την καρδιά του για να μπορέσει να αξιοποιήσει την απέραντη Αγάπη του Θεού γι αυτόν, και σαν αποτέλεσμα του αγώνα αυτού με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος εφαρμόζει τις εντολές του Κυρίου.
Κείμενα γι αυτό υπάρχουν πάρα πολλά ξεκινώντας απ΄τα λόγια του Κυρίου και τις επιστολές των Αποστόλων και φθάνωντας μέχρι και τους σύγχρονους Πατέρες.
Πιστεύω ότι θά ΄ταν χρήσιμο όποιος έχει κάτι υπ΄όψη του να μας το μεταφέρει.
Νομιζω οτι το κειμενο αυτο ειναι ξεκαθαρο !
Λεει
στην Εκκλησια [ και απο πισω να κατηγορει συνανθρωπους του η
να κανει πραγματα που δεν αρμοζουν με τη διδασκαλια του Κυριου ]
θα σωθει!
Οπωσδηποτε ειναι απαραιτητη η εκκλησιαστικη ζωη
αλλα μονο αυτη δεν σωζει !
Ο Κυριος βλεπει ολο το φασμα της ζωης μας στην συναναστροφη μας
με τους συνανθρωπους μας και οχι αν οι γνωσεις μας
στα εκκλησιαστικα ειναι πολλες !
Διαβαζω και δω απο αλλο θεμα
Λεει
Το νόημα της εκκλησιαστικής ζωής δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να εξαντληθεί στην επίσκεψη σε κάποιον ενοριακό ναό στο πλαίσιο της λατρείας. Οπωσδήποτε, η συμμετοχή στη λατρεία είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος του βιώματος και της ζωής της εκκλησίας. από την άλλη μεριά, όμως, η εκκλησιαστική ζωή οφείλει να ξεπηδήσει μέσα από τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο, ώστε ν΄ απλωθεί και σε άλλους τομείς της ζωής του, για ν΄ αγκαλιάσει την καθημερινότητά του.
Δεν μπορει δλδ μονο και μονο επειδη παει καποιος μια Κυριακηθα πρέπει να κατανοούμε ότι αυτό που λέμε νόημα δεν μπορεί να προκύψει παρά μέσα από μια καθολικότητα και η καθολικότητα αγκαλιάζει τα πάντα μέσα στη ζωή μας. Δεν είναι δυνατόν να ξεπηδήσει νόημα από το επί μέρους. Το επί μέρους ποτέ δεν παράγει νόημα από μόνο του, παρά μόνο μια αποσπασματική εικόνα. Το επί μέρους έχει πάντοτε το στοιχείο της ιδιωτικότητας, είναι δηλαδή αυτό που κάνει ο άνθρωπος ως ιδιώτης στη ζωή του. Το αν θα πάει, για παράδειγμα, την Κυριακή το πρωί στην εκκλησία ή όχι είναι ένα θέμα ιδιωτικής απόφασης και ιδιωτικής ζωής. Και επειδή στην ιδιωτικότητα δεν περικλείεται το όλο του νοήματος, μόνο αν αυτό το μέρος της ζωής του ξεπηδήσει από μια καθολικότερη και ευρύτερη ανθρώπινη πνευματική διάσταση και εμπειρία - η οποία πραγματικά τον οδηγεί να ζει κάθε στιγμή της ζωής του μ΄ έναν ορισμένο τρόπο - μόνον τότε μπορεί ο άνθρωπος να διακρίνει νόημα πίσω από όλες αυτές τις επιμέρους πράξεις.
στην Εκκλησια [ και απο πισω να κατηγορει συνανθρωπους του η
να κανει πραγματα που δεν αρμοζουν με τη διδασκαλια του Κυριου ]
θα σωθει!
Οπωσδηποτε ειναι απαραιτητη η εκκλησιαστικη ζωη
αλλα μονο αυτη δεν σωζει !
Ο Κυριος βλεπει ολο το φασμα της ζωης μας στην συναναστροφη μας
με τους συνανθρωπους μας και οχι αν οι γνωσεις μας
στα εκκλησιαστικα ειναι πολλες !
Διαβαζω και δω απο αλλο θεμα
Αλλα και δωΑυτή όμως η προσπάθεια κρύβει τον κίνδυνο να παρουσιάζεται η Εκκλησία ως χώρος των τελείων ανθρώπων, στον οποίο οι όποιοι ανήθικοι δεν έχουν θέση. Κι ακόμα, να δίνεται το μήνυμα ότι «για να έχεις θέση στην Εκκλησία, πρέπει πρώτα νʼ απαλλαγείς από τις αμαρτίες και τα πάθη σου».
η ακομα και δω«η Εκκλησία δεν είναι η κοινωνία των τελείων, αλλά η σωτηρία αυτών που χάνονται» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος)αν την προσεγγίσουμε επικριτικά παύει να ενεργεί αποτελεσματικά, θεραπευτικά και σωτήρια
και καταλαβαινω πολλα !Τη σωτηρία δεν την παρέχουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, κληρικοί ή λαϊκοί. Δεν σώζουν αυτοί, ο Χριστός σώζει. Και σκανδαλίζονται από τις πράξεις των άλλων παραβλέποντας τις δικές τους αστοχίες, μόνο όσοι βρίσκουν δικαιολογίες για να μη ζήσουν Θεό που δεν Τον θέλουν.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η προσοχή δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τη ζωή μας ως χριστιανών, κληρικών και λαϊκών. Ο Χριστός μίλησε με αυστηρά λόγια για όσους αδιαφορούν για τους αδύνατους που πέφτουν και για όσους με θρασύτητα σκανδαλίζουν τους αδελφούς τους «υπέρ ων χριστός απέθανε».
Αλλά η Εκκλησία δεν χάνει την αγιαστική της χάρη ούτε από τους σκανδαλίζοντες ούτε από τους σκανδαλιζόμενους. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο της και να φράξει την πορεία της για τη σωτηρία του κόσμου".
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Αφου το λεει ρε συ Νικολα μεσα σ'αυτο το ιδιο το κειμενοnkope έγραψε:Εντάξει Νικόλα, αλλά τα υπόλοιπα δεν περιέχονται σ΄αυτό που δημοσίευσες. Στο τμήμα που δημοσίευσες φαίνεται σαν η σωτηρία να είναι θέμα συμπεριφοράς κι όχι μετάνοιας.
Πιστευω να καταλαβατε !Οπωσδήποτε, η συμμετοχή στη λατρεία είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος του βιώματος και της ζωής της εκκλησίας. από την άλλη μεριά, όμως, η εκκλησιαστική ζωή οφείλει να ξεπηδήσει μέσα από τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο, ώστε ν΄ απλωθεί και σε άλλους τομείς της ζωής του, για ν΄ αγκαλιάσει την καθημερινότητά του.
Να'σαι καλα !
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1644
- Εγγραφή: Τρί Ιουν 13, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Χρήστος@Thessaloniki
- Επικοινωνία:
Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας
Nikz επειδή είχα δεί την έλλειψη που είχα στο σημείο που αναφέρεις "Προϋπόθεση για το βίωμα της εν Χριστώ σωτηρίας είναι η γνώση του μυστηρίου της Εκκλησίας...." είχα ξεκινήσει να διαβάζω και να γράφω για την ερμηνεία της θείας λειτουργίας ---> http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... highlight=
Το ποστ σου μου θυμίζει ξανά να το συνεχίσω ...
Χρ.
Το ποστ σου μου θυμίζει ξανά να το συνεχίσω ...
Χρ.
στα εύκολα ξέρω τι να κάνω - στα δύσκολα σε θέλω ...
Καποτε που λετε ειχα ακουσει σε μια εκπομπη της πειραικης εκκλησιας
οτι υπηρχε στην Αμερικη ενας βαθυπλουτος Ελληνας που δεν εκκλησιαζοταν ποτε δεν κοινωνουσε και γενικα δεν ειχε σχεσεις με την εκκλησιαστικη ζωη !
Λιγο πριν "φυγει" πηγε καποιος φωτισμενος γεροντας ο
οποιος τον εξομολογησε !
Ε αυτος ο γεροντας ειδε μετα οτι αυτος ΣΩΘΗΚΕ !
Ειπατε κατι ;
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ Ο ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ
ΟΤΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ !
Ολους μας δεχεται κοντα του !
Και αυτους που "ξερουν" πραγματα αλλα και τους
πορνους και τους μοιχους !
Γιατι ποτε δεν ξερουμε ποτε θα μετανοησουν ειλικρινα !
Η ΑΓΑΠΗ του Θεου ειναι ΑΠΕΙΡΗ για τα δημιουργηματα Του !
Και περιμενει αναλογα με το τι κρυβουμε μεσα μας
και πως θα εκπαιδευτει η ψυχη μας για να σωθει
τελικα !
Αυτα νομιζω και συγχωρεστε με αν καταλαβαινω λαθος
και διορθωστε με σας παρακαλω !
οτι υπηρχε στην Αμερικη ενας βαθυπλουτος Ελληνας που δεν εκκλησιαζοταν ποτε δεν κοινωνουσε και γενικα δεν ειχε σχεσεις με την εκκλησιαστικη ζωη !
Λιγο πριν "φυγει" πηγε καποιος φωτισμενος γεροντας ο
οποιος τον εξομολογησε !
Ε αυτος ο γεροντας ειδε μετα οτι αυτος ΣΩΘΗΚΕ !
Ειπατε κατι ;
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ Ο ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ
ΟΤΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ !
Ολους μας δεχεται κοντα του !
Και αυτους που "ξερουν" πραγματα αλλα και τους
πορνους και τους μοιχους !
Γιατι ποτε δεν ξερουμε ποτε θα μετανοησουν ειλικρινα !
Η ΑΓΑΠΗ του Θεου ειναι ΑΠΕΙΡΗ για τα δημιουργηματα Του !
Και περιμενει αναλογα με το τι κρυβουμε μεσα μας
και πως θα εκπαιδευτει η ψυχη μας για να σωθει
τελικα !
Αυτα νομιζω και συγχωρεστε με αν καταλαβαινω λαθος
και διορθωστε με σας παρακαλω !
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Τελικα μου φαινεται οτι αυτο το τραγουδακι
εχει γινει ΥΜΝΟΣ και ταιριαζει πολυ
στην ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΜΑΣ με σκοπο να μας θυμισει
ΤΗΝ ΜΗΔΑΜΗΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ !
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΜΑΣ !
Με πολυ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ και στον αδερφο Κωστα
που του αρεσε !
http://www.youtube.com/watch?v=YYG6Q4O8x08
εχει γινει ΥΜΝΟΣ και ταιριαζει πολυ
στην ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΜΑΣ με σκοπο να μας θυμισει
ΤΗΝ ΜΗΔΑΜΗΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ !
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΜΑΣ !
Με πολυ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ και στον αδερφο Κωστα
που του αρεσε !
http://www.youtube.com/watch?v=YYG6Q4O8x08
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
============================================
Ο NIKOSZ έγραψε :
Σε ευχαριστώ αδελφέ που με σκέπτεσαι. Έτσι είναι δυστυχώς.
συνήδομαι γαρ τω νόμω του Θεού κατά τον έσω άνθρωπον,
βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου.
Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος· τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου;
============================================
Ο NIKOSZ έγραψε :
Τελικα μου φαινεται οτι αυτο το τραγουδακι
εχει γινει ΥΜΝΟΣ και ταιριαζει πολυ
στην ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΜΑΣ με σκοπο να μας θυμισει
ΤΗΝ ΜΗΔΑΜΗΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ !
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΜΑΣ !
Με πολυ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ και στον αδερφο Κωστα
που του αρεσε !
http://www.youtube.com/watch?v=YYG6Q4O8x08
Σε ευχαριστώ αδελφέ που με σκέπτεσαι. Έτσι είναι δυστυχώς.
συνήδομαι γαρ τω νόμω του Θεού κατά τον έσω άνθρωπον,
βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου.
Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος· τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου;
============================================