=============================================
Ή πυκνή άρθρογραφία, τόν τελευταίον καιρόν, περί τού άμέσου καί όρατού κινδύνου πού διατρέχει ή Ελλάς ύστερα άπό τάς άνακατατάξεις είς τήν Βαλκανικήν περιοχήν, καθιστά σχεδόν περιττήν μίαν έπί πλέον περιγραφήν. Συνοπτικώς μόνον δύναται νά λεχθή, ότι ούδέποτε ή Πατρίς μας εύρίσκετο είς τόσον δεινήν θέσιν, άπό άπόψεως άσφαλείας τών συνόρων της, είς όσην σήμερον. Πράγματι, εύρέθημεν αίφνιδίως κυκλωμένοι άπό συνασπισμούς έχθρικούς, ίσχυροτάτους καί άπειλητικούς: Παντουρκισμός, Πανισλαμισμός, Πανσλαυισμός καί Πανπαπισμός. Καί οί μέν πρώτοι τρείς είναι όρατοί καί άπτοί καί δέν χρειάζονται άποδείξεις. Ό δέ τελευταίος, ώς άόρατος καί φορτισμένος μέ θρησκευτικόν πάθος αίώνων κατά τής Όρθοδοξίας καί, ίδιαίτερα, τής Έλληνικής είναι όχι μόνον ό πλέον έπικίνδυνος, άλλά καί ό είς μέγα ποσοστόν κινών έκ τού άφανούς τά νήματα τής άντορθοδόξου Εύρωπαικής διπλωματίας κατά τής Έλλάδος.
Ό Παπισμός έμφανίζεται μέ τήν ίερότητα τής Έκκλησίας, όπως άντιστοίχως ή νόσος τού Χάνσεν χαρακτηρίζεται ώς "ίερά νόσος". Ή παρουσία του έντός τής Ίστορίας ύπήρξεν έγκληματική, έξ άφορμής τής "δυτικής όφρύος", όπως έγραφεν ό Μέγας Βασίλειος. Μετά τό Σχίσμα, είς τά μέσα τού 11ου αίώνος, πόσα έγκλήματα δέν διέπραξε, μέ τάς Σταυροφορίας του, είς βάρος τού Όρθοδόξου Βυζαντίου—ίδίως τής 4ης, ήτις προεκάλεσε καί τήν πρώτην Άλωσιν. Καί όταν, πλέον έξησθενημένη ή Κωνσταντινούπολις άπό τήν δράσιν τών Φράγκων παπιστών, έπιπτε ύπό τά πλήγματα τών βαρβάρων Άσιατών, ό Πάπας Εύγένιος ό Ε' είπε: "Δέν θά έχαιρόμην τόσον, έάν είχαμε δέκα νίκας κατά τών Τούρκων, όσον τώρα, πού καταστράφηκαν οί Σχισματικοί"!
Άλλά μήπως ή ίστορία τού παπικού μίσους έσταμάτησεν; Όταν έπληροφορήθηκαν οί παπικοί τής Κωνσταντινουπόλεως τόν άπαγχονισμόν τού Πατριάρχου Γρηγορίου τού Ε' καί τών λοιπών ίεραρχών, ήλάλαζαν έκ χαράς, ψάλλοντες τήν Λατινικήν δοξολογίαν. Καί όταν τό 1922 έμελετάτο ή κατάληψις τής Πόλεως ύπό τού Έλληνικού Στρατού, οί Ούνίται έφώναζαν ότι "ή Άγία Σοφία άνήκει στούς Ούνίτες". Τό δέ πρώτον συγχαρητήριον τηλεγράφημα, πού έλάμβανεν ό Κεμάλ, προήρχετο άπό τόν Πάπαν! Οί Έλληνες Όρθόδοξοι Χριστιανοί ώλοφυρόμεθα διά τήν άπερίγραπτον συμφοράν καί οί παπικοί έχαίροντο! Άλλως Τε, αύτοί, έκ τού άφανούς, παρεσκεύασαν τήν ήτταν μας…
Όσοι έχουν μελετήσει τάς έρμηνείας διαφόρων Έλλήνων περί τής Άποκαλύψεως, κατά τήν περίοδον τής Τουρκοκρατίας, γνωρίζουν ότι τό 666 (τό άναφερόμενον είς τόν Άντίχριστον) ούτοι τό ταύτίζουν μέ τόν Πάπαν-Λατίνον, γεγονός έκφραστικόν τής άνθελληνικής δράσεως τού Παπισμού, γεγονός πού έκαμνε τόν έθνομάρτυρα Κοσμάν τόν Αίτωλόν νά λέγη: " Τόν Πάπαν νά καταράσθε", δηλαδή νά τόν αίτιάσθε διά τά δεινά τού Έλληνισμού. Καί δέν άποτελεί ρητορικόν σχήμα ό λόγος τού Σέρβου θεολόγου, μακαρίτου Ίουστίνου Πόποβιτς, ότι "τρείς πτώσεις ύπάρχουν είς τήν ίστορίαν τού κόσμου: Τού 'Αδάμ, τού Ίούδα καί τού Πάπα"…
Ποίος παρασκεύασε τούς γενιτσάρους έκείνους τού Παπισμού, τούς Κροάτας Ούνίτας, νά κατασφάξουν τό 1941 όκτακοσίας χιλιάδας άθώους Σέρβους Όρθοδόξους; Καί ποίος, σήμερα, τούς ένισχύει, έκ τού άφανούς, νά έπαναλαμβάνουν τό ίδιον άνόσιον έργον; Ποίος, διά πυρός καί μαχαίρας, έξουνίτισε τούς Όρθοδόξους Χριστιανούς τής Κεντρικής Εύρώπης, κατά τόν 18ον αίώνα; Ποίος έδημιούργησε τόν Δούρειον Ίππον τής Ούνίας έντός τού χώρου τών Όρθοδόξων Έκκλησιών, μέ συνέπειαν τόν τόσον άντιχριστιανικόν άνταγωνισμόν καί τάς άντιορθοδόξους δραστηριότητας των Ούνιτών;
Άλλά δέν πρέπει νά παραδράμωμεν καί τήν ήθικήν αύτουργίαν τού Παπισμού είς τήν πρόκλησιν τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πλήθος τεκμηρίων διπλωματικών βοούν, ότι τόσον τόν μεγαλομανή Μουσσολίνι, όσον καί τόν παρανοικόν Χίτλερ, άνέδειξε τό Βατικανόν διά νά συντρίψουν τόν Κομμουνισμόν. Καί τελικώς έπέτυχον νά 'εμπρήσουν τήν Άνθρωπότητα καί νά έγκαθιδρύσουν τόν Κομμουνισμόν είς τήν καρδίαν τής Εύρώπης! Άλλ' ένώ τό Δικαστήριον τής Νυρεμβέργης κατεδίκασεν είς θάνατον τούς έκτελεστάς τών τοιούτων σχεδίων, ώς έγκληματίας πολέμου, τούς ήθικούς αύτουργούς δέν ήθέλησε νά τούς άποκαλύψη.
Ταύτα γράφοντες, δέν άποβλέπομεν είς τό νά έπιρρίψωμεν εύθύνας είς τούς άπλούς λαούς τού Καθολικισμού, άλλά νά έπισημάνωμεν τήν έγκληματικήν δραστηριότητα, άνά τούς αίώνας, τών άνωτέρων κλιμακίων τού Παπισμού, όστις όχι μόνον διέσπασε τήν ένότητα τής Έκκλησίας μέ καταστρεπτικάς συνεπείας διά τόν κόσμον, όχι μόνον διέστρεψε τό ταπεινόν πνεύμα τής θρησκείας τής Άγάπης, άλλά καί σήμερον έξακολουθεί νά δρά καί νά διαμορφώνη τήν συμπεριφοράν τών Εύρωπαίων καί τής Άμερικής είς βάρος τών Όρθοδόξων, μέσω τής Παπικής διπλωματίας. Έτσι, βλέπομεν τάς παλινωδίας διαφόρων ξένων κυβερνήσεων είς βάρος τής Έλλάδος. Όπως όπίσω άπό κάθε έγκλημα αί Γαλλικαί διωκτικαί ύπηρεσίαι "βλέπουν" τήν γυναίκα, ούτω όπίσω άπό κάθε άνθελληνικήν ένέργειαν κρύπτεται ό Παπισμός, διότι, χωρίς νά έκτιμάται άπό τούς πολιτικούς, έχει τεραστίαν δύναμιν. Τί νά κάμη ό δυστυχής Μπούς τάς ψήφους τών τριών έκατομμυρίων Έλλήνων, ένώπιον τών δεκάδων έκατομμυρίων τών παπικών τής Άμερικής;
Τά άνωτέρω έπιβάλλουν νά συνετισθώμεν, μή έλπίζοντες τί πέραν τών δυνάμεών μας, άλλά καί νά παρασκευάσωμεν τήν άμυνάν μας διά τής ένότητος τού λαού μας, τών πολιτικών κομμάτων αίρομένων ύπεράνω μικροκομματικών ύπολογισμών. Καί, πρό παντός άλλου, πρέπει τό Έθνος μας νά έπανεύρη τήν αύτοσυνειδησίαν τής Όρθοδόξου Ρωμιοσύνης, δυνάμει τής όποίας έπέζησε φοβερών κινδύνων έπί χίλια έτη.
ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
« ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ» ΜΟΝΤΡΕΑΛ ΚΑΝΑΔΑ
==============================================
Ορθόδοξος Φωνή Μόντρεαλ Καναδά
Συντονιστής: Συντονιστές
-
silver
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
=============================================
ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Aνησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος. Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων ! Ποίος θα το εφαντάζετο; Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι! Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του ανθρώπου και του ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γής. Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων διά του οποίου φονεύονται 300-400 χιλιάδες Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της χώρας. Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογενείας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακό δίκαιο και ενομιμοποίησε την μοιχεία και ομοφυλοφιλίαν. Με την ανεξέλεκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την πληθυσμιακή αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρούν διασπαστικά στο τέλος, ως Πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανική αγωγή του λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία και οι εκτρώσεις είναι θέμα κυρίως ηθικό. Ηλλοίωσε και το εθνικό φρόνημα. Είναι ολοφάνερο, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων! Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονο το αίσθημα της φιλοπατρίας, πως είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος; Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίες εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’ εαυτών! «Ζήτω η Ελλάς», αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί. Αλλά πως θα ζήση η Ελλάς χωρίς Ελληνες;;;
EΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ»
ΜΟΝΤΡΕΑΛ ΚΑΝΑΔΑ
==============================================
ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Aνησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος. Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων ! Ποίος θα το εφαντάζετο; Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι! Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του ανθρώπου και του ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γής. Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων διά του οποίου φονεύονται 300-400 χιλιάδες Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της χώρας. Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογενείας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακό δίκαιο και ενομιμοποίησε την μοιχεία και ομοφυλοφιλίαν. Με την ανεξέλεκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την πληθυσμιακή αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρούν διασπαστικά στο τέλος, ως Πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανική αγωγή του λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία και οι εκτρώσεις είναι θέμα κυρίως ηθικό. Ηλλοίωσε και το εθνικό φρόνημα. Είναι ολοφάνερο, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων! Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονο το αίσθημα της φιλοπατρίας, πως είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος; Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίες εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’ εαυτών! «Ζήτω η Ελλάς», αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί. Αλλά πως θα ζήση η Ελλάς χωρίς Ελληνες;;;
EΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ»
ΜΟΝΤΡΕΑΛ ΚΑΝΑΔΑ
==============================================
Είναι ακρως ενδιαφερον (πιστευω να συμφωνούν και οι άλλοι αδελφοί) να μπορούμε να εχουμε εικόνα του πως αντιλαμβάνονται οι αδελφοί μας του εξωτερικού τα πραγματα.
Ίσως θα μπορούσε λοιπόν ο αδελφός να μας αναδημοσιεύσει και άλλα θεματα από το εντυπο (περί εντυπου δεν πρόκειται...?), αλλά και άλλα αδελφια του εξωτερικού να μας ενημερωνουν σχετικά με τα νεα και τις δραστηριότητες της ομογενειας.
Θα πρότεινα μάλιστα στην διαχείριση να ανοίξει ενότητα με θεμα "οι Ελληνες της ομογενειας" ή κάπως ετσι, προκειμενου να μπορούμε να εχουμε αμεση πρόσβαση στο θεμα και να μην ψαχνουμε σε όλο το φορουμ....
Ίσως θα μπορούσε λοιπόν ο αδελφός να μας αναδημοσιεύσει και άλλα θεματα από το εντυπο (περί εντυπου δεν πρόκειται...?), αλλά και άλλα αδελφια του εξωτερικού να μας ενημερωνουν σχετικά με τα νεα και τις δραστηριότητες της ομογενειας.
Θα πρότεινα μάλιστα στην διαχείριση να ανοίξει ενότητα με θεμα "οι Ελληνες της ομογενειας" ή κάπως ετσι, προκειμενου να μπορούμε να εχουμε αμεση πρόσβαση στο θεμα και να μην ψαχνουμε σε όλο το φορουμ....
ΕΦ΄ΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΖΕΙ
ΕΦ΄ΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΖΕΙ
ΕΦ΄ΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
-
margaritis
- Απλό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 10
- Εγγραφή: Τετ Σεπ 05, 2007 5:00 am
============================================
H Τρίτη Ρώμη.
Υπάρχουν λειτουργικά και πατερικά κείμενα στα οποία γίνεται λόγος ότι τα Ιεροσόλυμα είναι η Νέα Σιών, η μητέρα των Εκκλησιών. Χαρακτηριστικό είναι το αναστάσιμο τροπάριο: «Χαίρε Σιών αγία, μήτηρ των Εκκλησιών, Θεού κατοικητήριον, συ γαρ εδέξω πρώτη άφεσιν αμαρτιών διά της Αναστάσεως». Σιών ήταν το υψηλότερο μέρος των Ιεροσολύμων, δηλαδή η ακρόπολη, και συνεκδοχικώς θεωρήθηκαν τα Ιεροσόλυμα. Και είναι βέβαιον ότι στα Ιεροσόλυμα ιδρύθηκε η πρώτη Εκκλησία. Γι' αυτό ο ιερός Χρυσόστομος γράφει: «Εντεύθεν το αγαλλίαμα πανταχού της οικουμένης γέγονεν· εντεύθεν η ευφροσύνη και χαρά· εντεύθεν αι πηγαί της φιλοσοφίας, όπου ο Χριστός εσταυρώθη· όθεν οι Απόστολοι εξώρμησαν». Υπάρχει όμως και πατερική ερμηνεία κατά την οποία ο ιερός υμνογράφος σε πολλά κείμενα με τη λέξη Σιών εννοεί την καθόλου Εκκλησία, που είναι το Σώμα του Χριστού και η οποία είναι εξαπλωμένη πανταχού της οικουμένης και υπεράνω του χρόνου και του τόπου.
Πέρα όμως από την ιστορική ερμηνεία υπάρχει και η εκκλησιολογική, σύμφωνα με την οποία όταν η Εκκλησία του Χριστού έγινε παγκόσμια, οικουμενική, δηλαδή όταν υπερέβη τον τοπικό, εθνικό, ιουδαϊκό χαρακτήρα, και σε αυτό συνετέλεσαν όλοι οι Απόστολοι, ιδιαιτέρως ο Απόστολος Παύλος, για μας τους Ορθοδόξους μητέρα των Εκκλησιών δεν είναι το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων αλλά το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Η Νέα Σιών, η μητέρα των Εκκλησιών, είναι η Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όπως φαίνεται στους Κανόνας της Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως προεδρεύει όλων των τοπικών Εκκλησιών, έχει υψηλές ευθύνες και δεν είναι απλώς ο Επίσκοπος που προεδρεύει αλλά εκείνος που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και έχει ηυξημένες αρμοδιότητες για τη σύγκληση των Οικουμενικών και Πανορθοδόξων Συνόδων, για τη λύση διαφόρων προβλημάτων που αναφύονται στις κατά τόπους Εκκλησίες. Ακόμη η δικαστική απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου δεν υπόκειται σε έκκλητο διότι «πάσης ανακρίσεως έσται επέκεινα». Εκκλησιαστικά λοιπόν και διοικητικά πρωτόθρονο και μητέρα των Εκκλησιών είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Πριν από μερικά χρόνια βλέπαμε την προσπάθεια των πανσλαβιστών να υποσκελίσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να προετοιμάσουν το έδαφος ώστε η Μόσχα να θεωρηθεί Πρωτόθρονος Εκκλησία, ως η τρίτη Ρώμη. Και αργότερα, όταν και με τη δυναμική παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποφεύχθηκε αυτό, τότε οι πανσλαβιστές επεχείρησαν να επιτύχουν τον σκοπό τους με την ώθηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη θέση της μητέρας των Εκκλησιών. Τότε αντέδρασε δυναμικά το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αυτό το κάνει όταν βλέπει να γίνονται προσπάθειες διάσπασης της ενότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και είναι γεγονός ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την εμπειρία που διαθέτει βλέπει τα εκκλησιαστικά προβλήματα με μια βαθιά προοπτική και δεν περιορίζεται σε απλές εξωτερικές αφορμές.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ
ΜΟΝΤΡΕΑΛ ΚΑΝΑΔΑ
=============================================
H Τρίτη Ρώμη.
Υπάρχουν λειτουργικά και πατερικά κείμενα στα οποία γίνεται λόγος ότι τα Ιεροσόλυμα είναι η Νέα Σιών, η μητέρα των Εκκλησιών. Χαρακτηριστικό είναι το αναστάσιμο τροπάριο: «Χαίρε Σιών αγία, μήτηρ των Εκκλησιών, Θεού κατοικητήριον, συ γαρ εδέξω πρώτη άφεσιν αμαρτιών διά της Αναστάσεως». Σιών ήταν το υψηλότερο μέρος των Ιεροσολύμων, δηλαδή η ακρόπολη, και συνεκδοχικώς θεωρήθηκαν τα Ιεροσόλυμα. Και είναι βέβαιον ότι στα Ιεροσόλυμα ιδρύθηκε η πρώτη Εκκλησία. Γι' αυτό ο ιερός Χρυσόστομος γράφει: «Εντεύθεν το αγαλλίαμα πανταχού της οικουμένης γέγονεν· εντεύθεν η ευφροσύνη και χαρά· εντεύθεν αι πηγαί της φιλοσοφίας, όπου ο Χριστός εσταυρώθη· όθεν οι Απόστολοι εξώρμησαν». Υπάρχει όμως και πατερική ερμηνεία κατά την οποία ο ιερός υμνογράφος σε πολλά κείμενα με τη λέξη Σιών εννοεί την καθόλου Εκκλησία, που είναι το Σώμα του Χριστού και η οποία είναι εξαπλωμένη πανταχού της οικουμένης και υπεράνω του χρόνου και του τόπου.
Πέρα όμως από την ιστορική ερμηνεία υπάρχει και η εκκλησιολογική, σύμφωνα με την οποία όταν η Εκκλησία του Χριστού έγινε παγκόσμια, οικουμενική, δηλαδή όταν υπερέβη τον τοπικό, εθνικό, ιουδαϊκό χαρακτήρα, και σε αυτό συνετέλεσαν όλοι οι Απόστολοι, ιδιαιτέρως ο Απόστολος Παύλος, για μας τους Ορθοδόξους μητέρα των Εκκλησιών δεν είναι το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων αλλά το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Η Νέα Σιών, η μητέρα των Εκκλησιών, είναι η Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όπως φαίνεται στους Κανόνας της Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως προεδρεύει όλων των τοπικών Εκκλησιών, έχει υψηλές ευθύνες και δεν είναι απλώς ο Επίσκοπος που προεδρεύει αλλά εκείνος που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και έχει ηυξημένες αρμοδιότητες για τη σύγκληση των Οικουμενικών και Πανορθοδόξων Συνόδων, για τη λύση διαφόρων προβλημάτων που αναφύονται στις κατά τόπους Εκκλησίες. Ακόμη η δικαστική απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχου δεν υπόκειται σε έκκλητο διότι «πάσης ανακρίσεως έσται επέκεινα». Εκκλησιαστικά λοιπόν και διοικητικά πρωτόθρονο και μητέρα των Εκκλησιών είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Πριν από μερικά χρόνια βλέπαμε την προσπάθεια των πανσλαβιστών να υποσκελίσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να προετοιμάσουν το έδαφος ώστε η Μόσχα να θεωρηθεί Πρωτόθρονος Εκκλησία, ως η τρίτη Ρώμη. Και αργότερα, όταν και με τη δυναμική παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποφεύχθηκε αυτό, τότε οι πανσλαβιστές επεχείρησαν να επιτύχουν τον σκοπό τους με την ώθηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη θέση της μητέρας των Εκκλησιών. Τότε αντέδρασε δυναμικά το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αυτό το κάνει όταν βλέπει να γίνονται προσπάθειες διάσπασης της ενότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και είναι γεγονός ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την εμπειρία που διαθέτει βλέπει τα εκκλησιαστικά προβλήματα με μια βαθιά προοπτική και δεν περιορίζεται σε απλές εξωτερικές αφορμές.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ
ΜΟΝΤΡΕΑΛ ΚΑΝΑΔΑ
=============================================
-
silver
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
=============================================
To υπέρτατον χρέος.
Η Ολομέλεια της 8ης Συνελεύσεως της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής του διαλόγου Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων που συνήλθε από 9ης έως 19ης Ιουλίου εν. έτους στο Emmitsburg του Maryland των Ηνωμένων Πολιτειών, τερμάτισε τις εργασίες της, άνευ συμφωνίας. Θέμα του συνεδρίου ήτο «Εκκλησιολογικά και Κανονικά επακόλουθα της Ουνίας». Η προκαταρτική εργασία έγινε το 1998 στην Ariccia της Ρώμης. Όπως αναφέρει το ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής Ρωμαιοκαθολικών Βαλτιμόρης, το θέμα της Ουνίας είναι σημαντικό, μετά τις αλλαγές που έγιναν στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη τα τελευταία δέκα έτη. Παρ΄ όλες τις δυσκολίες, η Επιτροπή διαλόγου ελπίζει στην περαιτέρω ανάπτυξιν προσπαθειών αναζητήσεως πλήρους κοινωνίας των δύο εκκλησιών, μια διαδικασία η οποία έχει κάνει πολύ ενδιαφέρουσα πρόοδον εις τα συνέδρια του Μονάχου (1982), Κρήτης (1984), Bari Ιταλίας (1986 και 1987) και Valamo Φιλανδίας (1988).
Στο συνέδριο έλαβαν μέρος, Παπικές αντιπροσωπίες από το Βατικανό (Καρδινάλιος Cassidy, συμπρόεδρος), τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιταλία, Πολωνία, Αυστρία, Βέλγιο και Γερμανία. Επίσης Ουνίτικες από την Ρουμανία, Λίβανο, Ισραήλ και την Ελλάδα («Αρχιεπίσκοπος» κ. Νικόλαος Φώσκολος). Εκ των Ορθοδόξων έλαβον μέρος, η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας (Αρχιεπ. κ. Στυλιανός, συμπρόεδρος), το Οικουμενικό Πατριαρχείο (Μητροπ. κ. Γεννάδιος, εκκλησία Εσθονίας), Πατριαρχείο Ρωσίας, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ρουμανίας, η εκκλησία Κύπρου, Ηνωμένων Πολιτειών, Πολωνίας, Φιλανδίας και Ελλάδος (Μητροπ. Περιστερίου κ. Χρυσόστομος και ο Καθ. Πανεπ. Αθηνών θεολόγος κ. Μέγας Φαράντος). Κατά την διάρκεια του συνεδρίου τα μέλη της επιτροπής διαλόγου έλαβον μέρος σε συμπροσευχές ως επίσης στην Θεία Λειτουργία στον Ελληνικό Καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας της Washington.
Τα πρόσφατα όμως γεγονότα της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, κατέδειξαν την αληθινήν φύσιν της Παπικής «Εκκλησίας» και το ασύστολον παπικόν ψεύδος. Με το εκκλησιολογικό τερατούργημα της Παπωσύνης και το εκ της σαρκός του προελθόν τερατογέννημα της Ουνίας, προσπάθησαν και προσπαθούν οι «Άγιοι Πατέρες» της Ρώμης να πλύξουν την Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν. Ενέπνευσαν και διωργάνωσαν τας Σταυροφορίας και προέβησαν εις θηριωδίας ανηκούστους εναντίον των «αδελφών» Ορθοδόξων. Συνεκάλουν συνόδους φιλενωτικάς, όχι διότι επεθύμουν πραγματικήν ένωσιν των Εκκλησιών, αλλά δια να παγιδεύσουν τους Ορθοδόξους, ώστε ν' αναγνωρίσουν το παπικόν πρωτείον και να υποτάξουν αυτούς εις την «Εκκλησίαν» της Ρώμης. Διωργάνωσαν την Ουνίαν, ύπουλον κατασκεύασμα διπλωματίας και ψεύδους, ομόλογον προς την γενικωτέραν υφήν του Παπισμού. Οι Ουνίται είναι «μιξόθηρες άνθρωποι, κατά τους εν μύθοις ιπποκενταύρους, μέσοι Γραικολατίνοι την μεσότητα περιέποντες, ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού» (Άγιος Μάρκος Εφέσου Ευγενικός). Το «μασκάρεμα» δε τούτο της Ουνίας εις ουδέν άλλο αποβλέπει, ειμή εις την παραπλάνησιν των Ορθοδόξων. Είναι ο Δούρειος ίππος του Παπισμού εις τον χώρον της Ορθοδοξίας.
Είναι καιρός πλέον να διακόψωμεν κάθε επικοινωνίαν με την «Αυτού Αγιότητα». Είναι καιρός να διακόψωμεν τον διάλογον της αγάπης, ο οποίος εξελίσσεται από μέρους εκείνου εις διάλογον επιβουλής και εχθρότητος• τον θεολογικόν διάλογον, ο οποίος χρησιμεύει εις τον Πάπαν ως προγεφύρωμα, διά να εισέλθη ευχερέστερον εις την περιοχήν των θυμάτων του, όπως και τα γελοία «συλλείτουργα» και τας ποικίλας άλλας οικουμενιστικάς αβρότητας. Το «παρών» εις τον αγώνα έδωσαν επανειλημμένως εκλεκτοί Ορθόδοξοι κληρικοί. Εναπόκειται στον Ορθόδοξο λαό, ο οποίος είναι ο φύλαξ της πίστεώς του να δώση το παρών εις τον αγώνα. Είναι καιρός να αποβάλωμεν την παθητικότητά μας, να αναρριπίσωμεν την εθνικοθρησκευτικήν μας αξιοπρέπειαν, να αναλάβωμεν δραστικώτερον την προάσπισιν της πανταχόθεν βαλλομένης υποθέσεώς μας. Τούτο αποτελεί το υπέρτατον χρέος και δικαίωμά μας. Και ας μένουν οπίσω οι άλλοι, όσοι βαυκαλίζονται με την ελπίδα ότι θα προωθήσουν την υπόθεσιν της Ορθοδοξίας εις τας αυλάς του Παπισμού!
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ
ΜΟΝΤΡΕΑΛ-ΚΑΝΑΔΑ
=============================================
To υπέρτατον χρέος.
Η Ολομέλεια της 8ης Συνελεύσεως της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής του διαλόγου Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων που συνήλθε από 9ης έως 19ης Ιουλίου εν. έτους στο Emmitsburg του Maryland των Ηνωμένων Πολιτειών, τερμάτισε τις εργασίες της, άνευ συμφωνίας. Θέμα του συνεδρίου ήτο «Εκκλησιολογικά και Κανονικά επακόλουθα της Ουνίας». Η προκαταρτική εργασία έγινε το 1998 στην Ariccia της Ρώμης. Όπως αναφέρει το ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής Ρωμαιοκαθολικών Βαλτιμόρης, το θέμα της Ουνίας είναι σημαντικό, μετά τις αλλαγές που έγιναν στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη τα τελευταία δέκα έτη. Παρ΄ όλες τις δυσκολίες, η Επιτροπή διαλόγου ελπίζει στην περαιτέρω ανάπτυξιν προσπαθειών αναζητήσεως πλήρους κοινωνίας των δύο εκκλησιών, μια διαδικασία η οποία έχει κάνει πολύ ενδιαφέρουσα πρόοδον εις τα συνέδρια του Μονάχου (1982), Κρήτης (1984), Bari Ιταλίας (1986 και 1987) και Valamo Φιλανδίας (1988).
Στο συνέδριο έλαβαν μέρος, Παπικές αντιπροσωπίες από το Βατικανό (Καρδινάλιος Cassidy, συμπρόεδρος), τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιταλία, Πολωνία, Αυστρία, Βέλγιο και Γερμανία. Επίσης Ουνίτικες από την Ρουμανία, Λίβανο, Ισραήλ και την Ελλάδα («Αρχιεπίσκοπος» κ. Νικόλαος Φώσκολος). Εκ των Ορθοδόξων έλαβον μέρος, η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας (Αρχιεπ. κ. Στυλιανός, συμπρόεδρος), το Οικουμενικό Πατριαρχείο (Μητροπ. κ. Γεννάδιος, εκκλησία Εσθονίας), Πατριαρχείο Ρωσίας, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ρουμανίας, η εκκλησία Κύπρου, Ηνωμένων Πολιτειών, Πολωνίας, Φιλανδίας και Ελλάδος (Μητροπ. Περιστερίου κ. Χρυσόστομος και ο Καθ. Πανεπ. Αθηνών θεολόγος κ. Μέγας Φαράντος). Κατά την διάρκεια του συνεδρίου τα μέλη της επιτροπής διαλόγου έλαβον μέρος σε συμπροσευχές ως επίσης στην Θεία Λειτουργία στον Ελληνικό Καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας της Washington.
Τα πρόσφατα όμως γεγονότα της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, κατέδειξαν την αληθινήν φύσιν της Παπικής «Εκκλησίας» και το ασύστολον παπικόν ψεύδος. Με το εκκλησιολογικό τερατούργημα της Παπωσύνης και το εκ της σαρκός του προελθόν τερατογέννημα της Ουνίας, προσπάθησαν και προσπαθούν οι «Άγιοι Πατέρες» της Ρώμης να πλύξουν την Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν. Ενέπνευσαν και διωργάνωσαν τας Σταυροφορίας και προέβησαν εις θηριωδίας ανηκούστους εναντίον των «αδελφών» Ορθοδόξων. Συνεκάλουν συνόδους φιλενωτικάς, όχι διότι επεθύμουν πραγματικήν ένωσιν των Εκκλησιών, αλλά δια να παγιδεύσουν τους Ορθοδόξους, ώστε ν' αναγνωρίσουν το παπικόν πρωτείον και να υποτάξουν αυτούς εις την «Εκκλησίαν» της Ρώμης. Διωργάνωσαν την Ουνίαν, ύπουλον κατασκεύασμα διπλωματίας και ψεύδους, ομόλογον προς την γενικωτέραν υφήν του Παπισμού. Οι Ουνίται είναι «μιξόθηρες άνθρωποι, κατά τους εν μύθοις ιπποκενταύρους, μέσοι Γραικολατίνοι την μεσότητα περιέποντες, ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού» (Άγιος Μάρκος Εφέσου Ευγενικός). Το «μασκάρεμα» δε τούτο της Ουνίας εις ουδέν άλλο αποβλέπει, ειμή εις την παραπλάνησιν των Ορθοδόξων. Είναι ο Δούρειος ίππος του Παπισμού εις τον χώρον της Ορθοδοξίας.
Είναι καιρός πλέον να διακόψωμεν κάθε επικοινωνίαν με την «Αυτού Αγιότητα». Είναι καιρός να διακόψωμεν τον διάλογον της αγάπης, ο οποίος εξελίσσεται από μέρους εκείνου εις διάλογον επιβουλής και εχθρότητος• τον θεολογικόν διάλογον, ο οποίος χρησιμεύει εις τον Πάπαν ως προγεφύρωμα, διά να εισέλθη ευχερέστερον εις την περιοχήν των θυμάτων του, όπως και τα γελοία «συλλείτουργα» και τας ποικίλας άλλας οικουμενιστικάς αβρότητας. Το «παρών» εις τον αγώνα έδωσαν επανειλημμένως εκλεκτοί Ορθόδοξοι κληρικοί. Εναπόκειται στον Ορθόδοξο λαό, ο οποίος είναι ο φύλαξ της πίστεώς του να δώση το παρών εις τον αγώνα. Είναι καιρός να αποβάλωμεν την παθητικότητά μας, να αναρριπίσωμεν την εθνικοθρησκευτικήν μας αξιοπρέπειαν, να αναλάβωμεν δραστικώτερον την προάσπισιν της πανταχόθεν βαλλομένης υποθέσεώς μας. Τούτο αποτελεί το υπέρτατον χρέος και δικαίωμά μας. Και ας μένουν οπίσω οι άλλοι, όσοι βαυκαλίζονται με την ελπίδα ότι θα προωθήσουν την υπόθεσιν της Ορθοδοξίας εις τας αυλάς του Παπισμού!
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ
ΜΟΝΤΡΕΑΛ-ΚΑΝΑΔΑ
=============================================
-
silver
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
==============================================
ΤΟΤΕ… ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Σεβαστοί Αγιορείται Πατέρες, κατώδυνον το λείμμα της τοπικής Εκκλησίας του Καναδά παρίσταται θεατής επικινδύνων ενεργειών σας, όσον αφορά εις την ιστορικήν Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου. Ειλικρινά εξεπλάγημεν από το περιεχόμενο της ιεροκοινοτικής ανακοινώσεως. Μας γυρίσατε στους χρόνους του Λατινόφρονος Οικ. Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βέκκου, ο οποίος συνοδευόμενος από δειλοκάρδιους Αγιορείτας Μοναχούς ήλθον εις την Ιεράν Μονήν Ζωγράφου με σκοπόν να καταστρέψουν το θεμελιώδες τούτο στήριγμα της Ορθοδοξίας. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν διά το Άγιον Όρος καιρόν, η έφορος του Αγίου Όρους Κυρία Θεοτόκος γνωστοποίησε στούς Πατέρες της Μονής Ζωγράφου την άφιξιν των εχθρών του Υιού της, όπως ακριβώς ελέχθη από τα πάναγνα χείλη Της. Όταν οι Λατίνοι με τους λατινόφρονας πλησίασαν, παρεκίνουν τους Πατέρες δι’ όλης της δυνάμεως και της ρητορικής τέχνης να κοινωνήσουν μαζί των. Τους ομίλησαν για υπακοή στην ανωτάτη πνευματική τους ηγεσία. Έκαναν γνωστόν στους Πατέρες της Μονής Ζωγράφου ότι η ακοινωνησία τους αυτή έχει ως αποτέλεσμα την παράβασιν θεμελιωδών διατάξεων της εκκλησιαστικής τάξεως γενικά και της Αγιορειτικής παραδόσεως ειδικώτερα. Ότι η ακοινωνησία τους αυτή είναι προσβολή της πνευματικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ότι είναι προσβολή της θεμελιώδους αρχής της εκκλησιαστικής ενότητος του Αγίου Όρους. Ότι είναι εμπλοκή συνόλου του διοικητικού συστήματος του Αγίου Όρους. Ότι…, Ότι… Ο επίλογος της προσπαθείας των λατινοφρόνων είναι γνωστός: Εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τον λατινόφρονα Πατριάρχην Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.
Σεβαστοί πατέρες μας, γιατί τόση χολή και κακία για την ιστορικήν Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου; Για θέματα πίστεως αγωνίζονται οι αδελφοί σας. Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν βλέπουν τον Οικ. Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως να αθετή –εν ονόματι της αγάπης! –ιερούς Κανόνας, να ανατρέπη αιωνοβίους Παραδόσεις, να κρημνίζη τείχη ασφαλείας, να μεταίρη όρια ά έθεντο αγιώτατοι Πατέρες της Εκκλησίας; Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν ο διαθρησκευτικός Οικουμενισμός του Φαναρίου καλπάζη ακόμη και εις το λατρευτικόν επίπεδον: Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων και δή Ιουδαίων και Μουσουλμάνων; Η ελπιζομένη δηλαδή μαρτυρία της Ορθοδοξίας κατέληξε σε αποστασία και αλλοτρίωση! Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν στην βυζαντινή Θεία Λειτουργία, πού ετέλεσε ο Οικ. Πατριάρχης στη Ραβέννα όχι μόνον παρίσταντο και συμπροσηύχοντο αιρετικοί και ετερόθρησκοι, παπικοί δηλαδή και Μουσουλμάνοι, αλλά και εκοινώνησαν πολλοί εκ των παπικών. Πραγματοποιήθηκε η από πολλού επιδιωκομένη διακοινωνία(Interkommunio). Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν με τον Οικ. Πατριάρχην τον κοινωνούντα με τον … «εκ Δυσμων σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον» αιρεσιάρχην Πάπα; Τι δηλαδή εκ των δύο συνέβη, σεβαστοί Αγιορείται, ο Πάπας προσεχώρησεν εις την Ορθοδοξίαν ή ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εις τον Παπισμόν; Εάν το πρώτον, αναγγείλατε τούτο και εις ημάς, ίνα φαιδρώς πανηγυρίσωμεν. Εάν το δεύτερον, ομιλήσατε μετ’ ειλικρινείας και ευθύτητος, ίνα βεβαιωθώμεν ότι μετά της παλαιάς, απώλετο και η νέα Ρώμη και κατεπόθη υπό της αιρέσεως. Σεβαστοί Αγιορειται πατέρες, το πλήρωμα της Εκκλησίας, το ουσία και ουχί τύποις, θρησκεύον, μόλις και μετά βίας ανέχεται την συμπόρευσίν σας με τους οικουμενιστάς του Φαναρίου και των Αθηνών, εναντίον της αγωνιζομένης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. Μη αυταπατάσθε, μη καταλαμβάνεσθε υπό παραισθήσεων. Ο Φρουρός της Ορθοδοξίας σιωπά και ανέχεται τας εν τη Ορθοδόξω Πίστει ακροβασίας και μειοδοσίας των οικουμενιστών του Φαναρίου και της Ελλαδικής Εκκλησίας, ουχί ένεκα ημβλυμμένης Ορθοδόξου συνειδήσεως, αλλά μόνον διότι κήδεται της ειρήνης της Εκκλησίας και σκέπτεται μετά τρόμου τας εξελίξεις και τας καταλήξεις των σχισμάτων. Πατέρες, το οικουμενιστικό πνεύμα εκορυφώθη, προσέλαβε μορφήν βιαίας πνοής – ουχί όμως, ουρανίου – και σείει τον Οίκον, ου εσμέν καθήμενοι, την Ορθόδοξον του Χριστού Εκκλησίαν. Διά την αγάπη του Κυρίου, οπισθοχωρήσατε. Κάτω τα χέρια από την αγωνιζομένη Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου!
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ ΜΟΝΤΡΕΑΛ- ΚΑΝΑΔΑ ΤΗΛ: (450) 681-0446
============================================
ΤΟΤΕ… ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Σεβαστοί Αγιορείται Πατέρες, κατώδυνον το λείμμα της τοπικής Εκκλησίας του Καναδά παρίσταται θεατής επικινδύνων ενεργειών σας, όσον αφορά εις την ιστορικήν Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου. Ειλικρινά εξεπλάγημεν από το περιεχόμενο της ιεροκοινοτικής ανακοινώσεως. Μας γυρίσατε στους χρόνους του Λατινόφρονος Οικ. Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βέκκου, ο οποίος συνοδευόμενος από δειλοκάρδιους Αγιορείτας Μοναχούς ήλθον εις την Ιεράν Μονήν Ζωγράφου με σκοπόν να καταστρέψουν το θεμελιώδες τούτο στήριγμα της Ορθοδοξίας. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν διά το Άγιον Όρος καιρόν, η έφορος του Αγίου Όρους Κυρία Θεοτόκος γνωστοποίησε στούς Πατέρες της Μονής Ζωγράφου την άφιξιν των εχθρών του Υιού της, όπως ακριβώς ελέχθη από τα πάναγνα χείλη Της. Όταν οι Λατίνοι με τους λατινόφρονας πλησίασαν, παρεκίνουν τους Πατέρες δι’ όλης της δυνάμεως και της ρητορικής τέχνης να κοινωνήσουν μαζί των. Τους ομίλησαν για υπακοή στην ανωτάτη πνευματική τους ηγεσία. Έκαναν γνωστόν στους Πατέρες της Μονής Ζωγράφου ότι η ακοινωνησία τους αυτή έχει ως αποτέλεσμα την παράβασιν θεμελιωδών διατάξεων της εκκλησιαστικής τάξεως γενικά και της Αγιορειτικής παραδόσεως ειδικώτερα. Ότι η ακοινωνησία τους αυτή είναι προσβολή της πνευματικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ότι είναι προσβολή της θεμελιώδους αρχής της εκκλησιαστικής ενότητος του Αγίου Όρους. Ότι είναι εμπλοκή συνόλου του διοικητικού συστήματος του Αγίου Όρους. Ότι…, Ότι… Ο επίλογος της προσπαθείας των λατινοφρόνων είναι γνωστός: Εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τον λατινόφρονα Πατριάρχην Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.
Σεβαστοί πατέρες μας, γιατί τόση χολή και κακία για την ιστορικήν Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου; Για θέματα πίστεως αγωνίζονται οι αδελφοί σας. Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν βλέπουν τον Οικ. Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως να αθετή –εν ονόματι της αγάπης! –ιερούς Κανόνας, να ανατρέπη αιωνοβίους Παραδόσεις, να κρημνίζη τείχη ασφαλείας, να μεταίρη όρια ά έθεντο αγιώτατοι Πατέρες της Εκκλησίας; Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν ο διαθρησκευτικός Οικουμενισμός του Φαναρίου καλπάζη ακόμη και εις το λατρευτικόν επίπεδον: Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων και δή Ιουδαίων και Μουσουλμάνων; Η ελπιζομένη δηλαδή μαρτυρία της Ορθοδοξίας κατέληξε σε αποστασία και αλλοτρίωση! Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν στην βυζαντινή Θεία Λειτουργία, πού ετέλεσε ο Οικ. Πατριάρχης στη Ραβέννα όχι μόνον παρίσταντο και συμπροσηύχοντο αιρετικοί και ετερόθρησκοι, παπικοί δηλαδή και Μουσουλμάνοι, αλλά και εκοινώνησαν πολλοί εκ των παπικών. Πραγματοποιήθηκε η από πολλού επιδιωκομένη διακοινωνία(Interkommunio). Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν με τον Οικ. Πατριάρχην τον κοινωνούντα με τον … «εκ Δυσμων σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον» αιρεσιάρχην Πάπα; Τι δηλαδή εκ των δύο συνέβη, σεβαστοί Αγιορείται, ο Πάπας προσεχώρησεν εις την Ορθοδοξίαν ή ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εις τον Παπισμόν; Εάν το πρώτον, αναγγείλατε τούτο και εις ημάς, ίνα φαιδρώς πανηγυρίσωμεν. Εάν το δεύτερον, ομιλήσατε μετ’ ειλικρινείας και ευθύτητος, ίνα βεβαιωθώμεν ότι μετά της παλαιάς, απώλετο και η νέα Ρώμη και κατεπόθη υπό της αιρέσεως. Σεβαστοί Αγιορειται πατέρες, το πλήρωμα της Εκκλησίας, το ουσία και ουχί τύποις, θρησκεύον, μόλις και μετά βίας ανέχεται την συμπόρευσίν σας με τους οικουμενιστάς του Φαναρίου και των Αθηνών, εναντίον της αγωνιζομένης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. Μη αυταπατάσθε, μη καταλαμβάνεσθε υπό παραισθήσεων. Ο Φρουρός της Ορθοδοξίας σιωπά και ανέχεται τας εν τη Ορθοδόξω Πίστει ακροβασίας και μειοδοσίας των οικουμενιστών του Φαναρίου και της Ελλαδικής Εκκλησίας, ουχί ένεκα ημβλυμμένης Ορθοδόξου συνειδήσεως, αλλά μόνον διότι κήδεται της ειρήνης της Εκκλησίας και σκέπτεται μετά τρόμου τας εξελίξεις και τας καταλήξεις των σχισμάτων. Πατέρες, το οικουμενιστικό πνεύμα εκορυφώθη, προσέλαβε μορφήν βιαίας πνοής – ουχί όμως, ουρανίου – και σείει τον Οίκον, ου εσμέν καθήμενοι, την Ορθόδοξον του Χριστού Εκκλησίαν. Διά την αγάπη του Κυρίου, οπισθοχωρήσατε. Κάτω τα χέρια από την αγωνιζομένη Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου!
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ ΜΟΝΤΡΕΑΛ- ΚΑΝΑΔΑ ΤΗΛ: (450) 681-0446
============================================
-
silver
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
============================================
Φύλακες γρηγορείτε!
Μετά το πέρας των συμπροσευχών στο Βατικανό, αι οποίαι έλαβον χώραν την 25ην Ιανουαρίου εν. έτους, μεταξύ παπικών, «ορθοδόξων» και προτεσταντών, διά την ενότητα των «Εκκλησιών», ύψιστον καθήκον απέναντι της ορθοδόξου πίστεώς μας, δεν μας αφήνει να ησυχάσωμεν, αλλά μας υποχρεώνει να ρίξωμεν και ημείς φωνήν διαμαρτυρίας, δι’ όσα κατά τας ημέρας αυτάς συμβαίνουν, εις βάρος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δυστυχώς, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η Εκκλησία της Ελλάδος, δια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, επικαλούνται τον χρόνον. Μας λέγουν τα πάντα ήλλαξαν. Είμεθα εις την Νέαν Εποχήν! «Γέγονε τα πάντα καινά», και κατ’ ουσίαν μας έκαναν Ουνίτας! Αλλά ποία άλλαξαν; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της Ορθοδοξίας; Αλλάσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως Δόγματα, Όρους, Ι. Κανόνας; Εάν οι καιροί πρέπει να προσδιορίζουν το πνεύμα της Εκκλησίας, διατί οι τελευταίοι προς ημάς Πατέρες ενέμειναν εις την διδασκαλίαν των Πατέρων των πρώτων αιώνων; Και όχι μόνον ενέμειναν, αλλά και ήντλησαν. Όχι κατά τρόπον δουλικόν, μιμητικόν, αλλά κατά εσωτερικήν κοινωνίαν, εκ ταυτότητος βίου, από «νούν Χριστού». Και αυτοί δεν είναι ολίγοι και άσημοι. Πλήθη Οσίων και Ομολογητών, που ανέπνεαν Χριστόν, πλήθη αγίων διδασκάλων, από τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμά μέχρις Ιωσήφ του Βρυεννίου και του αγίου Μάρκου Εφέσου, του Πατριάρχου Γενναδίου, Ευγενίου Βουλγάρεως, αγίου Μακαρίου Κορίνθου, αγίου Αθανασίου του Παρίου, αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και μέχρις εσχάτων, έως του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Διά μίαν εισέτι φοράν, οι παπικοί, ευρίσκουν την προς ενότητα τείνουσαν εποχήν μας ως μίαν σπανίαν ευκαιρίαν να αντλήσουν οφέλη τόσον από τους αφελείς «ορθοδόξους», όσον και από το επαναστατήσαν τέκνον των, τόν προτεσταντισμόν, αρκούμενοι μόνον εις την αξίωσιν να βλέπουν πάντες εις το πρόσωπον του πάπα την μίαν εν τω κόσμω Εκκλησίαν. Και ας κρατούν τας παραδόσεις των…..
Συμπροσευχή λοιπόν στο Βατικανό να ενωθούμε με τους αιρετικούς. Με αυτούς που δεν εβάστασαν ανόθευτον την πίστιν τών Πατέρων μας. Να ενωθούμε. Αλλά πώς; Να ενωθή η αλήθεια με το ψεύδος; Το φώς με το σκότος; Οι πιστοί εις την Εκκλησίαν με εκείνους που ηρνήθησαν την Εκκλησίαν; Να ενωθούμε, ναί. Αλλ’ αφού αποβάλουν οι κακόδοξοι τας κακοδοξίας των. Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ’ όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας καί να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας…Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς μας «δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, πού εμαρτύρησαν ματαίως και πρό του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται, το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πύρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! Δεν αγόμεθα από ακρίτους μισαλλοδοξίας. Δεν είμεθα τετυφλωμένοι φανατικοί. Αισθανόμεθα την ανάγκην, ως τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να δώσωμεν «την μαρτυρίαν του Αρνίου, ήν έχομεν». Η Ορθόδοξος Εκκλησία, διετήρησεν απαραχάρακτον την παρακαταθήκην της πίστεως, ως Δόγμα και Ηθικήν, και οφείλομεν να το γνωρίζωμεν. Εκπέμπομεν το φώς τής πίστεως και όσοι οι εν τω σκότει άς προσέλθουν. Θέλουν εξηγήσεις; Θέλουν «λόγον περί της εν ημίν ελπίδος»; Είμεθα έτοιμοι. Όχι να δίδωμεν αφορμάς, δια να λέγουν οι κακόδοξοι ότι αμφιβάλλομεν δια την πάμφωτον και αδαμαντίνην Ορθοδοξίαν μας. Όσα καλώς και εν Αγίω Πνεύματι παρελάβομεν υπό της Εκκλησίας αυτά τηρούμεν ως κόρην οφθαλμού. Δεν γνωρίζομεν άλλα δόγματα και ανθρώπινα καινοτομήματα. Γνωρίζομεν τα αναθέματα, διά των οποίων η αγία Εκκλησία μας κατωχύρωσε τας εν Οικουμενικαίς Συνόδοις διατυπωθείσας δογματικάς αληθείας και δεν τολμώμεν να σκεφθώμεν καμμίαν μεταβολήν και κανένα συμβιβασμόν.
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ”
3805 BOUL. DE SOUVENIR, CHOMEDEY, LAVAL, Q.C. CANADA H7V 1Y2
TEL : (450) 681-0446 FAX : (450) 681-0446
Για όσους έχουν Διαδίκτυο(Internet) μπορούν 24 ώρες το 24ωρο να ακούν τους Ελληνικούς Ορθόδοξους Εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς :
WWW.PE912FM.COM
WWW.ECCLESIA.GR
==============================================
Φύλακες γρηγορείτε!
Μετά το πέρας των συμπροσευχών στο Βατικανό, αι οποίαι έλαβον χώραν την 25ην Ιανουαρίου εν. έτους, μεταξύ παπικών, «ορθοδόξων» και προτεσταντών, διά την ενότητα των «Εκκλησιών», ύψιστον καθήκον απέναντι της ορθοδόξου πίστεώς μας, δεν μας αφήνει να ησυχάσωμεν, αλλά μας υποχρεώνει να ρίξωμεν και ημείς φωνήν διαμαρτυρίας, δι’ όσα κατά τας ημέρας αυτάς συμβαίνουν, εις βάρος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δυστυχώς, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η Εκκλησία της Ελλάδος, δια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, επικαλούνται τον χρόνον. Μας λέγουν τα πάντα ήλλαξαν. Είμεθα εις την Νέαν Εποχήν! «Γέγονε τα πάντα καινά», και κατ’ ουσίαν μας έκαναν Ουνίτας! Αλλά ποία άλλαξαν; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της Ορθοδοξίας; Αλλάσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως Δόγματα, Όρους, Ι. Κανόνας; Εάν οι καιροί πρέπει να προσδιορίζουν το πνεύμα της Εκκλησίας, διατί οι τελευταίοι προς ημάς Πατέρες ενέμειναν εις την διδασκαλίαν των Πατέρων των πρώτων αιώνων; Και όχι μόνον ενέμειναν, αλλά και ήντλησαν. Όχι κατά τρόπον δουλικόν, μιμητικόν, αλλά κατά εσωτερικήν κοινωνίαν, εκ ταυτότητος βίου, από «νούν Χριστού». Και αυτοί δεν είναι ολίγοι και άσημοι. Πλήθη Οσίων και Ομολογητών, που ανέπνεαν Χριστόν, πλήθη αγίων διδασκάλων, από τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμά μέχρις Ιωσήφ του Βρυεννίου και του αγίου Μάρκου Εφέσου, του Πατριάρχου Γενναδίου, Ευγενίου Βουλγάρεως, αγίου Μακαρίου Κορίνθου, αγίου Αθανασίου του Παρίου, αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και μέχρις εσχάτων, έως του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Διά μίαν εισέτι φοράν, οι παπικοί, ευρίσκουν την προς ενότητα τείνουσαν εποχήν μας ως μίαν σπανίαν ευκαιρίαν να αντλήσουν οφέλη τόσον από τους αφελείς «ορθοδόξους», όσον και από το επαναστατήσαν τέκνον των, τόν προτεσταντισμόν, αρκούμενοι μόνον εις την αξίωσιν να βλέπουν πάντες εις το πρόσωπον του πάπα την μίαν εν τω κόσμω Εκκλησίαν. Και ας κρατούν τας παραδόσεις των…..
Συμπροσευχή λοιπόν στο Βατικανό να ενωθούμε με τους αιρετικούς. Με αυτούς που δεν εβάστασαν ανόθευτον την πίστιν τών Πατέρων μας. Να ενωθούμε. Αλλά πώς; Να ενωθή η αλήθεια με το ψεύδος; Το φώς με το σκότος; Οι πιστοί εις την Εκκλησίαν με εκείνους που ηρνήθησαν την Εκκλησίαν; Να ενωθούμε, ναί. Αλλ’ αφού αποβάλουν οι κακόδοξοι τας κακοδοξίας των. Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ’ όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας καί να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας…Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς μας «δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, πού εμαρτύρησαν ματαίως και πρό του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται, το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πύρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! Δεν αγόμεθα από ακρίτους μισαλλοδοξίας. Δεν είμεθα τετυφλωμένοι φανατικοί. Αισθανόμεθα την ανάγκην, ως τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να δώσωμεν «την μαρτυρίαν του Αρνίου, ήν έχομεν». Η Ορθόδοξος Εκκλησία, διετήρησεν απαραχάρακτον την παρακαταθήκην της πίστεως, ως Δόγμα και Ηθικήν, και οφείλομεν να το γνωρίζωμεν. Εκπέμπομεν το φώς τής πίστεως και όσοι οι εν τω σκότει άς προσέλθουν. Θέλουν εξηγήσεις; Θέλουν «λόγον περί της εν ημίν ελπίδος»; Είμεθα έτοιμοι. Όχι να δίδωμεν αφορμάς, δια να λέγουν οι κακόδοξοι ότι αμφιβάλλομεν δια την πάμφωτον και αδαμαντίνην Ορθοδοξίαν μας. Όσα καλώς και εν Αγίω Πνεύματι παρελάβομεν υπό της Εκκλησίας αυτά τηρούμεν ως κόρην οφθαλμού. Δεν γνωρίζομεν άλλα δόγματα και ανθρώπινα καινοτομήματα. Γνωρίζομεν τα αναθέματα, διά των οποίων η αγία Εκκλησία μας κατωχύρωσε τας εν Οικουμενικαίς Συνόδοις διατυπωθείσας δογματικάς αληθείας και δεν τολμώμεν να σκεφθώμεν καμμίαν μεταβολήν και κανένα συμβιβασμόν.
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ”
3805 BOUL. DE SOUVENIR, CHOMEDEY, LAVAL, Q.C. CANADA H7V 1Y2
TEL : (450) 681-0446 FAX : (450) 681-0446
Για όσους έχουν Διαδίκτυο(Internet) μπορούν 24 ώρες το 24ωρο να ακούν τους Ελληνικούς Ορθόδοξους Εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς :
WWW.PE912FM.COM
WWW.ECCLESIA.GR
==============================================
silver έγραψε:============================================
Φύλακες γρηγορείτε!...
Όσα καλώς και εν Αγίω Πνεύματι παρελάβομεν υπό της Εκκλησίας αυτά τηρούμεν ως κόρην οφθαλμού. Δεν γνωρίζομεν άλλα δόγματα και ανθρώπινα καινοτομήματα. Γνωρίζομεν τα αναθέματα, διά των οποίων η αγία Εκκλησία μας κατωχύρωσε τας εν Οικουμενικαίς Συνόδοις διατυπωθείσας δογματικάς αληθείας και δεν τολμώμεν να σκεφθώμεν καμμίαν μεταβολήν και κανένα συμβιβασμόν.
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ”
3805 BOUL. DE SOUVENIR, CHOMEDEY, LAVAL, Q.C. CANADA H7V 1Y2
TEL : (450) 681-0446 FAX : (450) 681-0446
Για όσους έχουν Διαδίκτυο(Internet) μπορούν 24 ώρες το 24ωρο να ακούν τους Ελληνικούς Ορθόδοξους Εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς :
WWW.PE912FM.COM
WWW.ECCLESIA.GR
==============================================
Silver, μπορείς να δημοσιεύσεις , παρακαλώ, μερικά αναθέματα στο τόπικ " τι είναι κατάρα στην Ορθοδοξία;".
-
konstantinoupolitis
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1080
- Εγγραφή: Τετ Ιαν 17, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: Μακεδονία
Αυτά τα περι Εσφιγμένου τί τα ήθελες;
Πρώτον μιλάμε και τυπικά πλέον για καταληψίες της Μονής.
Δεύτερον είναι Γ.Ο.Χ. που απλά καλύπτονται απο την τήρηση του ΠΑλαιού απο το Όρος και ουσιαστικά το ζόρι τους είναι το ημερολόγιο και η πλάνη τους.
Τρίτον είναι γνωστή η "αγάπη" τους και η "αναγνώρισή" που αποδίδουν προς το πρόσωπο Αγιασμένων μορφών της Ορθοδοξίας όπως οι γέροντες Παΐσιος και Πορφύριος και όχι μόνο.
Τέταρτον δεν έχουν κοινωνία με τις Μονές του Αγίου Όρους, με το οποίο ούτως ή άλλως αποτελούν ξένο σώμα.
Η αποκοπή της κοινωνίας δεν μπορεί να γίνει όσο και τυπικά ο εκάστοτε ιεράρχης είναι ο επίσημος και κανονικός και μη ανακηρυγμένος ως αιρετικός απο Σύνοδο. Εκείνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να προστατεύει την ψυχούλα του απο αγάπες παγκοσμίων συμβουλίων και να αποστρέφεται τις συμπροσευχητικές πράξεις και όχι το σχήμα τους.
Πρώτον μιλάμε και τυπικά πλέον για καταληψίες της Μονής.
Δεύτερον είναι Γ.Ο.Χ. που απλά καλύπτονται απο την τήρηση του ΠΑλαιού απο το Όρος και ουσιαστικά το ζόρι τους είναι το ημερολόγιο και η πλάνη τους.
Τρίτον είναι γνωστή η "αγάπη" τους και η "αναγνώρισή" που αποδίδουν προς το πρόσωπο Αγιασμένων μορφών της Ορθοδοξίας όπως οι γέροντες Παΐσιος και Πορφύριος και όχι μόνο.
Τέταρτον δεν έχουν κοινωνία με τις Μονές του Αγίου Όρους, με το οποίο ούτως ή άλλως αποτελούν ξένο σώμα.
Η αποκοπή της κοινωνίας δεν μπορεί να γίνει όσο και τυπικά ο εκάστοτε ιεράρχης είναι ο επίσημος και κανονικός και μη ανακηρυγμένος ως αιρετικός απο Σύνοδο. Εκείνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να προστατεύει την ψυχούλα του απο αγάπες παγκοσμίων συμβουλίων και να αποστρέφεται τις συμπροσευχητικές πράξεις και όχι το σχήμα τους.
Δικά του, πρωτότυπα εννοείς; ή από την Αγία Γραφή;justin έγραψε:
Silver, μπορείς να δημοσιεύσεις , παρακαλώ, μερικά αναθέματα στο τόπικ " τι είναι κατάρα στην Ορθοδοξία;".
(Silver, αυτό ήταν καλοπροαίρετο πείραγμα - σε προλαβαίνω, όχι τίποτα άλλο, για να μην τα εκτοξεύσεις κατ' εμού τα αναθέματα:lol:)