Το στάδιον των αρετών
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Σεπ 15, 2007 10:03 am
Με πολύ σοφή μέριμνα, η Μήτηρ Εκκλησία θέσπισε το στάδιο των Νηστειών, ώστε όλοι να ενθυμηθώμεν τας εκ του αγίου Βαπτίσματος υποχρεώσεις μας, να αντιληφθώμεν ότι είμεθα εξʼ ορισμού αγωνισταί και αθληταί και να επιδοθώμεν με φιλοτιμία εις τα ποικίλα αγία αγωνίσματα: την αλληλοσυγχώρησιν, την νηστεία, την προσευχή, την ελεημοσύνη, την υπομονή εις τας θλίψεις και τας ταλαιπωρίας της ζωής, την εγκαρτέρησιν εις τον πόνο, την εις αλλήλους αγία αδελφική αγάπη.
Η νηστεία ανακουφίζει το σώμα από περιττά βάρη και χυμούς δίδει πτερά εις την προσευχή, ταπεινώνει το φρόνημα και ανοίγει την θύρα της μετάνοιας. Αι σωματικαί “μετανοιαι” καταπονούν και γυμνάζουν το σώμα, αλλά ταυτοχρόνως είναι και μία κραυγαλέα ένδειξης αυτοσυνειδησίας του ότι είμεθα αμαρτωλοί και πεπτωκότες και εν μετάνοια ζητούμε ταπεινά από τον Θεό να μας αναστήσει. Είναι μία εξομολόγησης και προσευχή εις την οποίαν συμμετέχει και το σώμα. Η ελεημοσύνη αγιάζει την νηστεία και καθιστά ευπρόσδεκτο την προσευχή μας ενώπιον του Ελεήμονος Θεού. Η υπομονή εις τας ασθενείας, τον πόνο και τας θλίψεις μας οδηγεί επί τα ίχνη των αγίων Μαρτύρων και μας εξασφαλίζει μεγάλας δωρεάς και στεφάνους από τον Κύριο. Η συγχώρησης όλων όσοι με οποιονδήποτε τρόπον μας έβλαψαν και ζημίωσαν και η αγάπη προς πάντας, αποτελούν την σφραγίδα της γνησιότητας ημών ως Χριστιανών και μας καθιστούν μιμητάς του Χριστού. Η συχνή μελέτη των Αγίων Γραφών, της διδασκαλίας των Πατέρων και των Βίων των Αγίων μας δίδουν την απαραίτητο τροφή του πνεύματος, την οποία χρειαζόμεθα δια να αγωνισθώμεν καλώς και μέχρι τέλους.
Η προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου: “Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δος πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισε μοι τω σω δούλω. Ναι, Κύριε, δώρησαι μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου, ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας, των αιώνων Αμήν”, την οποία καλούμεθα να επαναλαμβάνωμεν πολλάς φοράς κατά την διάρκεια των ιερών αγώνων της Τεσσαρακοστής, και μάλιστα κάνοντας μετανοίας, είναι ο “ενδεδειγμένος ύμνος” της ευσεβείας. Επικαλούμεθα Αυτόν τον Κύριο και Δεσπότη της Ζωής και ζητούμε δι Αυτού απαλλαγή από τα τέσσαρα κυριότερα πονηρά πνεύματα, τα τέσσαρα φοβερότερα πάθη, και την δωρεάν των τεσσάρων κυριοτέρων αγαθών πνευμάτων, των τεσσάρων σπουδαιότερων δηλαδή αρετών. Ταυτοχρόνως ζητούμε να αποκτήσομε την μεγάλη αρετή της αυτογνωσίας, ώστε να ασχολούμεθα με την ιδική μας αμαρτία και όχι την αμαρτία των άλλων. Η προσευχή αυτή είναι ίσως η πληρεστέρα και ωραιοτέρα προσευχή της μετανοίας.
Ας εισέλθωμεν, αδελφοί, με χαρά εις το άγιο Στάδιον. Ας αρχίσομε με την ευλογία του Θεού και την ευχή της Υπεραγίας Θεοτόκου τον καλόν αγώνα της μετανοίας και καθάρσεως με την νηστεία, την εγκράτεια, την αλληλοσυγχώρησιν, την υπομονή, τας ελεημοσύνας, την προσευχή και την αγάπη. Ας αγωνισθώμεν με φιλοτιμία, όπως όλοι οι Άγιοι. Με πόθο Χριστού και με πνευματική “αρχοντιά”. Με ταπεινοφροσύνη, αλλά και με ζήλο. Η Μήτηρ Εκκλησία, από της μαρτυρικής καθέδρας του ταπεινού μεν, αλλά πάντοτε φωτεινού Φαναριού, στέλλει προς πάντας την ευχή και ευλογία της και προτρέπει εν αγάπη, ουδείς να παραμείνει αδρανής, ουδείς να αναζητήσει κερκίδα θεατού, ουδείς να παραμείνει αδιάφορος προς το σάλπισμα των πνευματικών αγώνων.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Η νηστεία ανακουφίζει το σώμα από περιττά βάρη και χυμούς δίδει πτερά εις την προσευχή, ταπεινώνει το φρόνημα και ανοίγει την θύρα της μετάνοιας. Αι σωματικαί “μετανοιαι” καταπονούν και γυμνάζουν το σώμα, αλλά ταυτοχρόνως είναι και μία κραυγαλέα ένδειξης αυτοσυνειδησίας του ότι είμεθα αμαρτωλοί και πεπτωκότες και εν μετάνοια ζητούμε ταπεινά από τον Θεό να μας αναστήσει. Είναι μία εξομολόγησης και προσευχή εις την οποίαν συμμετέχει και το σώμα. Η ελεημοσύνη αγιάζει την νηστεία και καθιστά ευπρόσδεκτο την προσευχή μας ενώπιον του Ελεήμονος Θεού. Η υπομονή εις τας ασθενείας, τον πόνο και τας θλίψεις μας οδηγεί επί τα ίχνη των αγίων Μαρτύρων και μας εξασφαλίζει μεγάλας δωρεάς και στεφάνους από τον Κύριο. Η συγχώρησης όλων όσοι με οποιονδήποτε τρόπον μας έβλαψαν και ζημίωσαν και η αγάπη προς πάντας, αποτελούν την σφραγίδα της γνησιότητας ημών ως Χριστιανών και μας καθιστούν μιμητάς του Χριστού. Η συχνή μελέτη των Αγίων Γραφών, της διδασκαλίας των Πατέρων και των Βίων των Αγίων μας δίδουν την απαραίτητο τροφή του πνεύματος, την οποία χρειαζόμεθα δια να αγωνισθώμεν καλώς και μέχρι τέλους.
Η προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου: “Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δος πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισε μοι τω σω δούλω. Ναι, Κύριε, δώρησαι μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου, ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας, των αιώνων Αμήν”, την οποία καλούμεθα να επαναλαμβάνωμεν πολλάς φοράς κατά την διάρκεια των ιερών αγώνων της Τεσσαρακοστής, και μάλιστα κάνοντας μετανοίας, είναι ο “ενδεδειγμένος ύμνος” της ευσεβείας. Επικαλούμεθα Αυτόν τον Κύριο και Δεσπότη της Ζωής και ζητούμε δι Αυτού απαλλαγή από τα τέσσαρα κυριότερα πονηρά πνεύματα, τα τέσσαρα φοβερότερα πάθη, και την δωρεάν των τεσσάρων κυριοτέρων αγαθών πνευμάτων, των τεσσάρων σπουδαιότερων δηλαδή αρετών. Ταυτοχρόνως ζητούμε να αποκτήσομε την μεγάλη αρετή της αυτογνωσίας, ώστε να ασχολούμεθα με την ιδική μας αμαρτία και όχι την αμαρτία των άλλων. Η προσευχή αυτή είναι ίσως η πληρεστέρα και ωραιοτέρα προσευχή της μετανοίας.
Ας εισέλθωμεν, αδελφοί, με χαρά εις το άγιο Στάδιον. Ας αρχίσομε με την ευλογία του Θεού και την ευχή της Υπεραγίας Θεοτόκου τον καλόν αγώνα της μετανοίας και καθάρσεως με την νηστεία, την εγκράτεια, την αλληλοσυγχώρησιν, την υπομονή, τας ελεημοσύνας, την προσευχή και την αγάπη. Ας αγωνισθώμεν με φιλοτιμία, όπως όλοι οι Άγιοι. Με πόθο Χριστού και με πνευματική “αρχοντιά”. Με ταπεινοφροσύνη, αλλά και με ζήλο. Η Μήτηρ Εκκλησία, από της μαρτυρικής καθέδρας του ταπεινού μεν, αλλά πάντοτε φωτεινού Φαναριού, στέλλει προς πάντας την ευχή και ευλογία της και προτρέπει εν αγάπη, ουδείς να παραμείνει αδρανής, ουδείς να αναζητήσει κερκίδα θεατού, ουδείς να παραμείνει αδιάφορος προς το σάλπισμα των πνευματικών αγώνων.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος