"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

ΠΕΡΙ ΣΙΩΠΗΣ Γέροντος Γερμανού Σταυροβουνιώτη

Σιώπα και ειρήνευε.

Ο πολύλογος, έστω κι άν είναι ρήτορας, πνευματικά δεν ευδοκιμεί. Η αργολογία εκδιώκει από την καρδία το χαροποιόν πένθος. Να ομιλείς μόνο όταν πρόκειται να πεις κάτι ανώτερο της σιωπής. Αυτός, που θέλει να μιμηθή τον πράο και ησύχιο Κύριο, πρέπει να αγαπήση την ευλογημένη σιωπή. Τότε μονο θα μπορεί να προφέρη αδιαλείπτως το πανάγιο Του όνομα και να εργάζεται διαρκώς το θέλημα Του "εξ όλης της ψυχής" του και με πόθο άγιο. Για να αποκτήσης τη σιωπή και την ησυχία στην καρδιά σου, απόφευγε τις περιττές βιοτικές σκέψεις. Έτσι θα σωθείς και θα συγχορεύης με Αγγέλους. Να γνωρίζεις για ποιό σκοπο σιωπάς. Αν π.χ. με τη γλώσσα σιωπάς και με τον λογισμό σου κατακρίνης, δεν σε ωφελεί μια τέτοια σιωπή. Ούτε πάλιν ωφελεί να σιωπάς και στην καρδία σου να βασιλεύη μελαγχολία και απόγνωση. Ένας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, είπε: "Εκείνη την ημέρα, που θα παραβιάσω ασκόπως την ευλογημένη σιωπή, δεν μπορώ ούτε κι αυτό τον κανόνα της νηστείας μου να τηρήσω, καθώς πρέπει". Για τη σιωπή, που μʼ ερωτάς, πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν έγκειται μόνο στη σιωπή της γλώσσας, αλλά προ παντός στη σιωπή των λογισμών. Αν δηλαδή σιωπά η γλώσσα σου, οι λογισμοί σου όμως κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους, ε! Τότε αυτό δεν είναι σιωπή! Είναι γραμμένο κάπου: "Μπορεί να ομιλής όλη την ημέρα, και όμως εσωτερικά να έχης ευλογημένη σιωπή, επειδή δηλαδή δεν θα λέγης εκείνα, που δεν αρμόζουν. Και μπορεί να σιωπάς όλη την ημέρα, και όμως να μην τηρής θεάρεστα τη σιωπή, διότι ο λογισμός σου φλυαρεί και κατακρίνει". Έλεγε κάποιος: "Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή μίλησα, όμως ποτέ μου δεν μετάνοιωσα, επειδή σιώπησα." Και εγώ σε συμβουλεύω να ομιλής μόνο, όταν πρόκειται να ʼπης κάτι, που είναι καλύτερο της σιωπής! Όπως υπάρχει η καλή σιωπή, υπάρχει και η κακή. Όπως υπάρχει η καλή ομιλία, υπάρχει και η κακή. Καλή σιωπή είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά. Κακή σιωπή είναι εκείνη, που την συνοδεύει η δειλία, η εσωτερική κατάκριση, η ολιγοπιστία, η θλίψη, η απόγνωση. Καλή ομιλία είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή ομιλία είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε "νουν Χριστού" (Αʼ Κορ. βʼ 16), ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πότε θα πρέπει να μιλήσουμε και πότε θα πρέπει να σιωπήσουμε.

Σκέφτομαι πως ο Χριστός σώπασε ακόμα και την ώρα που τον συκοφαντούσαν
Εμείς δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε ούτε με την πιο απλή σιωπή
Στο απλό κουτσομπολιό που θα μας πουν , στην απλή συζήτηση που θα παρεκτραπεί , στην εργασίας μας , στο σούπερ μάρκετ , στο τηλέφωνό μας , στο φόρουμ κτλπ

Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή μίλησα, όμως ποτέ μου δεν μετάνοιωσα, επειδή σιώπησα."

Αυτό στις διαπροσωπικές σχέσεις είναι ότι πιο όμορφο έχω διαβάσει
Δυστυχώς όμως υπάρχει ο κίνδυνος παρερμήνευσης κάποιου γραπτού λόγου που διαβάζουμε

Στο παραπάνω κείμενο πρέπει να δώσουμε βάση σε αυτό το διαχωρισμό

Καλή ομιλία είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή ομιλία είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια

Πολλές φορές όμως έρχομαι σε δίλλημα όταν πρέπει να υπερασπισθώ τις θέσεις μου και σκεφτόμενος ότι θα εκθέσω τον άλλον , έχω δίλλημα στο να μην μιλήσω

Αν στη δουλειά μου πχ έχω πέσει "θύμα εκμετάλευσης" και υποχρεωθώ να παραιτηθώ επειδή πχ μου κάνουν πόλεμο ψυχολογικό οι προϊστάμενοί μου ή οι συνάδελφοί μου , πρέπει να μιλήσω στον Διευθυντή ; πρέπει να εξηγήσω τους λόγους που θα παραιτηθώ πχ ;
Αν με διώξουν , πρέπει να απαιτήσω την αποζημίωσή μου ; δηλαδή να μιλήσω ; Να μη σωπάσω ;

Τι θέλω να πω με αυτό ; ότι η πράγματι ευλογημένη σιωπή , θα ήθελα να καταλάβω αν στις καθημερινές μας καταστάσεις και επικοινωνίες είναι πάντα η πιο σωστή λύση

Στο άδικο πρέπει να σιωπάμε ; Αν ναι , στο άδικο που γίνετε στους άλλους ; ή στο άδικο που γίνετε σε μας ;

Νομίζω πως και εδώ θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να ξεχωρίζουμε πότε η σιωπή είναι ευλογία και πότε είναι δειλία

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός και δούλευα κάπου , έπρεπε να πάω να ζητήσω τα χρήματά μου και ντρεπόμουν , ο πνευματικός μου τότε με είχε παρακινήσει να πάω και να τους πω να με πληρώσουν

Αρα η σιωπή που συζητάμε έχει να κάνει γενικότερα με τη στάση μας απέναντι σε όλους τους τομείς της ζωής μας ; ή απλά είναι ένας συμβουλευτικός τρόπος αντιμετώπισης των μικρών καταστάσεων της ζωής μας ;

Διότι ... φανταστείτε ένα κόσμο που θα βασίλευε μόνο η σιωπή
Ολο το κακό και η αδικία θα έμενε στη σιωπή

Για αυτό και εστίασα στο διαχωρισμό αυτό που ήδη απαντά στην ερώτηση και στους προβληματισμούς μου

Καλή ομιλία είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή ομιλία είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια

Τι λέτε κι εσείς ;

Νομίζω πως οι νέοι άγιοι πατέρες της ορθοδοξίας θα πρέπει να κάνουν νύξη για την διαδικτυακή μας φλυαρία γιατί με το παλιό σύστημα όλο εν σιωπή είμαστε αφού όλη την ημέρα γράφουμε... :D

Τι λέτε κι εσείς;

Τώρα να..... μιλήσουμε; =)) =)) \:D/ =)) \:D/ :D


Λέμε ότι πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τα σύνορα του νοήματος μεταξύ των ομιλιών. Άλλο μιλάω λέω κάτι χρήσιμο, άλλο φλυαρία, άλλο σιωπώ, άλλο, άλλο, άλλο...

Μάνο μου αρέσει που έγραψες μισή σελίδα για ν΄αποδείξεις την αξία της σιωπής:

=)) =)) =)) =)) =)) =))

nkope έγραψε:Μάνο μου αρέσει που έγραψες μισή σελίδα για ν΄αποδείξεις την αξία της σιωπής:

=)) =)) =)) =)) =)) =))

=)) =)) =))

Για να μη λέω πολλά δείτε αυτό:

http://aggelosspyrou.blogspot.com/2007/ ... st_02.html

nkope έγραψε:Μάνο μου αρέσει που έγραψες μισή σελίδα για ν΄αποδείξεις την αξία της σιωπής:

=)) =)) =)) =)) =)) =))

Αδελφέ όπως λέει κάποιος σε ένα τραγούδι "την αξία της σιωπής - θέλει λόγια για να πεις / θέλει η αγάπη μίσος - και η σιγουριά το "ίσως""...

Σιώπα και ειρήνευε.

Ο κομπιουτεράς, έστω κι άν είναι ρήτορας, πνευματικά δεν ευδοκιμεί. Η κομπιουτερομανιογραφιολογία εκδιώκει από την καρδία το χαροποιόν πένθος. Να πληκτρολογείς μόνο όταν πρόκειται να πεις κάτι ανώτερο της γραφής στο κομπιούτερς. Αυτός, που θέλει να μιμηθή τον πράο και ησύχιο Κύριο, πρέπει να αγαπήση την ευλογημένη σιωπής. Τότε μονο θα μπορεί να προφέρη αδιαλείπτως το πανάγιο Του όνομα και να εργάζεται διαρκώς το θέλημα Του "εξ όλης της ψυχής" του και με πόθο άγιο. Για να αποκτήσης την εγκράτεια στο κομπιούτερ και την ησυχία στην καρδιά σου, απόφευγε τις περιττές βιοτικές σκέψεις. Έτσι θα σωθείς και θα συγχορεύης με Αγγέλους. Να γνωρίζεις για ποιό σκοπο δεν γράφεις στο φόρουμ. Αν π.χ. με το πληκτρολόγιο σιωπάς και με τον λογισμό σου κατακρίνης, δεν σε ωφελεί μια τέτοια αποχή από το πληκτρολόγιο. Ούτε πάλιν ωφελεί να μη γράφεις στο φόρουμ και στην καρδία σου να βασιλεύη μελαγχολία και απόγνωση. Ένας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, είπε: "Εκείνη την ημέρα, που θα παραβιάσω ασκόπως την ευλογημένη εγκράτειας στο κομπιούτερ, δεν μπορώ ούτε κι αυτό τον κανόνα της νηστείας μου να τηρήσω, καθώς πρέπει". Για την εγκράτεια στο κομπιούτερ, που μʼ ερωτάς, πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν έγκειται μόνο στην αποχή από το φόρουμ, αλλά προ παντός στη σιωπή των λογισμών. Αν δηλαδή σταματάς να πληκτρολογείς , οι λογισμοί σου όμως κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους, ε! Τότε αυτό δεν είναι παύση πληκτρολόγησης! Είναι γραμμένο κάπου:
"Μπορεί να πληκτρολογείς όλη την ημέρα, και όμως εσωτερικά να έχης ευλογημένη σιωπή, επειδή δηλαδή δεν θα γράφεις εκείνα, που δεν αρμόζουν.
Και μπορεί να πληκτρολογείς όλη την ημέρα, και όμως να μην τηρής θεάρεστα τη σιωπή, διότι ο λογισμός σου φλυαρεί και κατακρίνει". Έλεγε κάποιος: "Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή πληκτρολόγησα, όμως ποτέ μου δεν μετάνοιωσα, επειδή άφησα το πληκτρολόγιο στην ησυχία του." Και εγώ σε συμβουλεύω να πληκτρολογείς μόνο, όταν πρόκειται να ʼγράψεις κάτι, που είναι καλύτερο της αποχής από το κομπιούτερ
! Όπως υπάρχει η καλή εγκράτεια στο κομπιούτερ, υπάρχει και η κακή. Όπως υπάρχει η καλή πληκτρολόγηση, υπάρχει και η κακή.
Καλή εγκράτεια στο φόρουμ είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά.
Κακή πληκτρολόγηση και συμμετοχή στα φόρουμ σείναι εκείνη, που την συνοδεύει η δειλία, η εσωτερική κατάκριση, η ολιγοπιστία, η θλίψη, η απόγνωση.

Καλή πληκτρολόγηση και συμμετοχή στα φόρουμ είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή συμμετοχή στο φόρουμ είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε "νουν Χριστού" (Αʼ Κορ. βʼ 16), ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πότε θα πρέπει να πληκτρολογήσουμε και πότε θα πρέπει να κλείσουμε το κομπιούτερ Ε ?

lovethink έγραψε:Σιώπα και ειρήνευε.

Ο κομπιουτεράς, έστω κι άν είναι ρήτορας, πνευματικά δεν ευδοκιμεί. Η κομπιουτερομανιογραφιολογία εκδιώκει από την καρδία το χαροποιόν πένθος. Να πληκτρολογείς μόνο όταν πρόκειται να πεις κάτι ανώτερο της γραφής στο κομπιούτερς. Αυτός, που θέλει να μιμηθή τον πράο και ησύχιο Κύριο, πρέπει να αγαπήση την ευλογημένη σιωπής. Τότε μονο θα μπορεί να προφέρη αδιαλείπτως το πανάγιο Του όνομα και να εργάζεται διαρκώς το θέλημα Του "εξ όλης της ψυχής" του και με πόθο άγιο. Για να αποκτήσης την εγκράτεια στο κομπιούτερ και την ησυχία στην καρδιά σου, απόφευγε τις περιττές βιοτικές σκέψεις. Έτσι θα σωθείς και θα συγχορεύης με Αγγέλους. Να γνωρίζεις για ποιό σκοπο δεν γράφεις στο φόρουμ. Αν π.χ. με το πληκτρολόγιο σιωπάς και με τον λογισμό σου κατακρίνης, δεν σε ωφελεί μια τέτοια αποχή από το πληκτρολόγιο. Ούτε πάλιν ωφελεί να μη γράφεις στο φόρουμ και στην καρδία σου να βασιλεύη μελαγχολία και απόγνωση. Ένας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, είπε: "Εκείνη την ημέρα, που θα παραβιάσω ασκόπως την ευλογημένη εγκράτειας στο κομπιούτερ, δεν μπορώ ούτε κι αυτό τον κανόνα της νηστείας μου να τηρήσω, καθώς πρέπει". Για την εγκράτεια στο κομπιούτερ, που μʼ ερωτάς, πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν έγκειται μόνο στην αποχή από το φόρουμ, αλλά προ παντός στη σιωπή των λογισμών. Αν δηλαδή σταματάς να πληκτρολογείς , οι λογισμοί σου όμως κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους, ε! Τότε αυτό δεν είναι παύση πληκτρολόγησης! Είναι γραμμένο κάπου:
"Μπορεί να πληκτρολογείς όλη την ημέρα, και όμως εσωτερικά να έχης ευλογημένη σιωπή, επειδή δηλαδή δεν θα γράφεις εκείνα, που δεν αρμόζουν.
Και μπορεί να πληκτρολογείς όλη την ημέρα, και όμως να μην τηρής θεάρεστα τη σιωπή, διότι ο λογισμός σου φλυαρεί και κατακρίνει". Έλεγε κάποιος: "Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή πληκτρολόγησα, όμως ποτέ μου δεν μετάνοιωσα, επειδή άφησα το πληκτρολόγιο στην ησυχία του." Και εγώ σε συμβουλεύω να πληκτρολογείς μόνο, όταν πρόκειται να ʼγράψεις κάτι, που είναι καλύτερο της αποχής από το κομπιούτερ
! Όπως υπάρχει η καλή εγκράτεια στο κομπιούτερ, υπάρχει και η κακή. Όπως υπάρχει η καλή πληκτρολόγηση, υπάρχει και η κακή.
Καλή εγκράτεια στο φόρουμ είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά.
Κακή πληκτρολόγηση και συμμετοχή στα φόρουμ σείναι εκείνη, που την συνοδεύει η δειλία, η εσωτερική κατάκριση, η ολιγοπιστία, η θλίψη, η απόγνωση.

Καλή πληκτρολόγηση και συμμετοχή στα φόρουμ είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή συμμετοχή στο φόρουμ είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε "νουν Χριστού" (Αʼ Κορ. βʼ 16), ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πότε θα πρέπει να πληκτρολογήσουμε και πότε θα πρέπει να κλείσουμε το κομπιούτερ Ε ?

Άγιος ...Μάνος!