Σελίδα 1 από 1
Χριστιανισμός και κοσμική δικαιοσύνη.
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 5:13 pm
από sakis
Π.Αντώνιε ευλογείτε.
Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε ένα ερώτημα που με απασχολεί εδώ και καιρό.
Οι Χριστιανοί επιτρέπεται να υποβάλλουν μηνύσεις;
Αν ναι, σε ποιές περιπτώσεις και υπό ποίες προϋποθέσεις;
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 5:18 pm
από Nici-D
koita genika den einai kalo na mpaineis sta dikastiria, giati ekei se bazoune na orkisteis. Kalos Xristianos apofeugei ta dikastiria
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 5:23 pm
από sakis
Nici-D εαν κληθείς να καταθέσεις ως μάρτυρας πως θα αποφύγεις τα δικαστήρια??????
Τέλος πάντων το ερώτημα είναι αν επιτρέπεται να υποβάλλουμε μηνύσεις ως Χριστιανοί.
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 6:10 pm
από inaapp
Η δική μου ταπεινή άποψη είναι η εξής: Έχει κανείς την υπομονή και την ταπείνωση να σηκώσει την αδικία που του ρίχνει κάποιος; Τότε δεν θα καταφύγει στα δικαστήρια. Αλλά λόγω της (πνευματικής) αδυναμίας μας να αντέξουμε ανθρώπινες αδικίες, στο κάτω-κάτω γι`αυτό υπάρχουν τα δικαστήρια, επιτρέπεται να γίνει προσφυγή σ`αυτά, αρκεί να μην αδικήσουμε τους άλλους. Τι κάνουμε π.χ σε περιπτώσεις όταν η κότα του γείτονα μας φάει τα λουλούδια της γλάστρας μας, ή η κατσίκα της κυρά Κατίνας (κουτσομπόλα ταυτόχρονα) μας δαγκώνει σιγά-σιγά το αμπέλι, ή κάτι ποιό σοβαρό, όταν ο γνωστός μας καταπατά 10τ.μ από το χωράφι μας;
Έχουμε την αγάπη να προσευχηθούμε για αυτόν που μας αδικεί, και να μην ζητήσουμε αθρώπινη δικαιοσύνη;
Οπωσδήποτε το θέμα αυτό δεν εξαντλήται με μια πρόχειρη σκέψη. Έχει βάθος γιατί, γενικά όλα τα πράγματα δεν πρέπει να τα βλέπουμε εξωτερικά αλλά να εμβαθύνουμε σ`αυτά πάντα με τον οφθαλμό του Πνεύματος.
Θα περιμένω και τις σκέψεις των υπολοίπων μελών και αν χρειαστεί
θα καταθέσω και άλλες δικές μου.
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 6:58 pm
από jimysn
Απόδοτε τα του καίσαρος τω καίσαρι......
Ζούμε σε κοινωνία ανθρώπων και όχι αγγέλων. Εδώ και οι άγγελοι επαναστάτησαν.......
Το ζήτημα του όρκου είναι σοβαρό και από πνευματικούς ακούγονται πολλά.
Μιλάμε για τις κότες...για τα λουλούδια...για μια χούφτα γης....
Ρωτώ ποιά η θέση ενός εξομοληγητή όταν ο αμαρτάνων εξομολογηθεί φόνο ή κάτι σοβαρό που έχει σχέση με τη δικαιοσύνη??
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 9:14 pm
από inaapp
jimysn έγραψε:Απόδοτε τα του καίσαρος τω καίσαρι......
Ζούμε σε κοινωνία ανθρώπων και όχι αγγέλων. Εδώ και οι άγγελοι επαναστάτησαν.......
Το ζήτημα του όρκου είναι σοβαρό και από πνευματικούς ακούγονται πολλά.
Μιλάμε για τις κότες...για τα λουλούδια...για μια χούφτα γης....
Ρωτώ ποιά η θέση ενός εξομοληγητή όταν ο αμαρτάνων εξομολογηθεί φόνο ή κάτι σοβαρό που έχει σχέση με τη δικαιοσύνη??
Όσον αφορά το γνωστό χωρίο δια λόγου του Κυρίου μας ''Απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι'' δεν μπορούμε σε κάθε περίπτωση και αδιακρίτως να χρησιμοποιούμε. Θα δώσουμε αγάπη, θα δώσουμε αυτό που πρέπει στην κοινωνία που ζούμε, στους συνανθρώπους μας αλλά να μην διεκδικήσουμε
στερώντας εμείς από τους άλλους. Ένα λάθος που κάνουμε συνήθως είναι να πέρνουμε ένα χωρίο από την Αγία Γραφή και να το κολάμε στα μούτρα του άλλου ζητώντας να το εφαρμόσει. Η Αγία Γραφή ότι λέει αναφέρεται στον καθένα προσωπικά και όχι στους άλλους.
Το ότι ζούμε σε μια κοινωνία ανθρώπων και όχι Αγγέλων και αποδεχόμενοι αυτό είναι σα να αποδεχόμαστε μια κατάσταση αρνητική και καλώς-κακώς τι να κάνουμε θα το υποστούμε. Να μην εθελοτυφλούμε διότι εμείς οι Χριστιανοί ήμαστε το άλας της γής. Εμείς θα πρέπει να είμαστε το παράδειγμα για τους άλλους.
Το να ορκιστούμε στην αλήθεια για την αλήθεια δε νομίζω ότι είναι καταδικαστέο. Στη περίπτωση του εξομολόγου, για το ερώτημα που έθεσες,
οφείλει να τηρήσει σιγή ιχθύος και μυστικά, υπομονετικά να θεραπεύσει τον αμαρτάνοντα και εδώ είναι το κάλλος της θεραπευτικής της Εκκλησίας μας.
Τώρα για το θέμα περί δικαιοσύνης έχω μια προσωπική άποψη και πιθανόν λανθασμένη. Ο ίδιος ο Πνευματικός απαγορεύεται να μιλήσει π.χ
για ένα φόνο που κάποιος του εξομολογήθηκε. Στο χέρι του εξομολογουμένου είναι να βιώσει την πραγματική μετάνοια. Αν μετανοήσει πραγματικά έχει συγχωρηθεί από το Θεό. Από τον Θεό ερχόμαστε και στο Θεό πηγαίνουμε. Ποιός ο λόγος να ζητήσουμε και την κοσμική δικαιοσύνη;
Ποιό το όφελος και ποιά η ουσία; Τι θα βγεί εάν τιμωρηθεί ο φονέας, που κατά την Εκκλησία μετανόησε, από τα κοσμικά δικαστήρια; Να ξαναμετανοήσει; Η μετάνοια είναι θέμα της Εκκλησίας. Θα μου πεί κάποιος ότι αυτοί που έχασαν τον άνθρωπό τους θα ικανοποιηθούν. Δηλ. τι θα ικανοποιήσουν; Την αδυναμία τους να συγχωρήσουν. Οπότε δεν υπάρχει η τέλεια αγάπη η οποία ''ου ζητεί τα εαυτής''. Προσωπικά συμπεραίνω ότι η δικαιοσύνη του κόσμου έχει να κάνει με την αδυναμία του αδικουμένου. Και σωστά γιατί αλλιώς θα γινόταν το έλα να δείς εάν δεν υπήρχε μια τάξη στο κόσμο.
Τώρα εάν κάποιος δεν μετανοήσει για το κακό που έκανε και δεν τον πιάσουν για να τον δικάσουν τότε το κρίμα στο λαιμό του.
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Νοέμ 17, 2007 10:39 pm
από jimysn
Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε.
Παράδειγμα ο Αγ. Διονύσιος της Ζακύνθου.
Τώρα όσον αφορά τα χωρία πολλές φορές κολάνε και φυτρώνουν εκεί που δεν τα σπέρνουν. Αν και η Κυριακή του Σπορέως πέρασε!!!!
Ο Χριστός μιλούσε με παραβολές για να τον καταλαβαίνουν οι άνθρωποι απλά. Σήμερα χάθηκε η απλότητα και όλοι μας "θεολογίζουμε", ως αθεολόγητοι θεολόγοι. Μπροστά μας, δίπλα μας, γύρω μας, είναι η αλήθεια μα δεν την βλέπουμε.
Re: Χριστιανισμός και κοσμική δικαιοσύνη.
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Νοέμ 18, 2007 10:07 pm
από pAntonios
sakis έγραψε:Π.Αντώνιε ευλογείτε.
Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε ένα ερώτημα που με απασχολεί εδώ και καιρό.
Οι Χριστιανοί επιτρέπεται να υποβάλλουν μηνύσεις;
Αν ναι, σε ποιές περιπτώσεις και υπό ποίες προϋποθέσεις;
Όπως όλα τα θέματα και εδώ χρειάζεται ΔΙΑΚΡΙΣΗ.
Ο Χριστός είπε
"εκείνος που θέλει να σου πάρει το ιμάτιο δώσε του και το χιτώνα"! Και μόνον αυτό μας καλύπτει αν θέλουμε να λεγόμαστε χριστιανοί. Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν είπε να τους πάμε στα δικαστήρια. Ίσα ίσα που ο Απόστολος Παύλος ψέγει τους χριστιανούς που καταφεύγουν σε κοσμικά δικαστήρια.
Ο γέρων Παίσιος πάλι λέει ότι ο πνευματικός άνθρωπος δεν έχει δικαιώματα!!!
Από την άλλη όμως όπως είπε κάποιος δεν είμαστε τέλειοι. ΣΩΣΤΟ. Όμως καλό είναι να γνωρίζουμε το τέλειο και να τείνουμε προς αυτό...
Είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα
όταν η υπόθεση αφορά και την υπεράσπιση άλλων προσώπων και μάλιστα ανυπεράσπιστων, όπως των μικρών παιδιών μας και της οικογένειας. Εκεί είναι πιστεύω φρόνιμο να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, χωρίς ψευδολογίες και άτιμα μέσα, χωρίς φόβο και πάθος!
Καλό είναι πάντοτε να ζητάμε και τη γνώμη του πνευματικού ΄και πάντως τη βοήθεια του Θεού.