"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Πάνε χρόνια τώρα που μια απορία με βασανίζει πολύ, όχι όμως τόσο ώστε να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια. Μάλλον συμπεριφέρομαι ως προς αυτή την απάντηση ακριβώς όπως και με όλες τις άλλες. Την διώχνω από το μυαλό μου, την προσπερνώ αλλά όχι γιατί με ταράζει όπως προείπα αλλά γιατί όπως πάντα βαριέμαι να την απαντήσω. Σε όλες μου τις αναζητήσεις λειτουργώ πανομοιότυπα. Ψάχνω προς όλες τις κατευθύνσεις και μόλις βρω τη σωστή φωνάζω όλο χαρά «Να!! Εδώ είναι!!». Έπειτα την κοιτώ λίγο από μακριά, στρώνω το μπλουζάκι μου, φτιάχνω τα μανίκια, κάνω μεταβολή και φεύγω αδιάφορα.
Μετά από καιρό όμως πάντα τυχαίνει να ξαναπεράσω από κει, και λέω ότι τυχαίνει γιατί είμαι τεμπέλης και από μόνος μου ποτέ δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω. Μα δεν τα ορίζουμε όλα εμείς κι αυτό τώρα που το σκέφτομαι είναι απόδειξη ότι υπάρχει λύτρωση. Όταν τυχαίνει να ξαναπεράσω λοιπόν, κοιτώ πάλι και λέω «Α…ναι, εσύ είσαι εδώ!» κοιτώ πάλι για λίγο, προσέχω μια άλλη λεπτομέρεια που πέρασε απαρατήρητη την προηγούμενη και φωνάζω «Αχά!!! Εσύ κρύβεσαι λοιπόν πίσω από αυτό!!!» και έπειτα ακολουθώ την ίδια διαδικασία φυγοπονίας που περιέγραψα.
Την απορία μου φυσικά δεν θα την πω γιατί ήταν απλά η δικαιολογία για να ομολογήσω το πάθος μου. Φυσικά υπάρχει η απορία αλλά να…βαριέμαι τώρα να τη λύσω!

Στην πραγματικότητα αγαπητέ Carlos το ερώτημα που βάζεις θά πρεπε να είναι:

"Θέλουμε πραγματικά να μάθουμε την Αλήθεια".

Για μας τους Χριστιανούς η αλήθεια είναι μία και είναι πρόσωπο, ο Κύριος. Θελούμε, λοιπόν, προγματικά να μάθουμε ποιος είναι ο Κύριος και ποιο είναι το θέλημά Του. Γιατί οι περισσότεροι μόλις πλησιάσουμε την Αλήθεια φεύγουμε τρέχοντας, γιατί δεν είμαστε διατεθημένοι νά αρνηθούμε το θέλημά μας για χάρη Του.

Δεν είμαστε δηλαδή διατεθημένοι να ξεβολευτούμε από την εγωκεντρική μας ζωή, την εξασφάλιση των απολαύσεων και των ανέσεων της σάρκας μας, και να κοιτάξουμε και τις ανάγκες του διπλανού μας, για χάρη της αγάπης του Κυρίου.

Κι όταν το πάρουμε απόφαση να πλησιάσουμε το κάνουμε με φόβο και δυσπιστία και δίνοντας κομματάκι - κομματάκι έδαφος στο Χριστό να μπει στην καρδιά μας. Μόλις όμως νοιώσουμε έστω και λίγο τη ζεστασιά του Φωτός Του, αρχίζει να σημιουργείται σιγά σιγά ο πόθος, ο Θείος Έρωτας, να τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Κι αν τον γνωρίσουμε ακόμη λίγο καλύτερα τότε καταλαβαίνουμε, πως τίποτα μα τίποτα σ΄αυτό τον κόσμο δε συγκρίνεται με την παρουσία Του μέσα στην καρδιά μας. Ύστερα απ΄αυτό δεν υπάρχει γυρισμός το τέρμα είναι μόνο ο Ουρανός.

Η αλήθεια είναι μία , η αλήθεια καίει , πονάει , σχίζει σαν δίκοπο μαχαίρι την καρδιά , τον νου , την ψυχή! Η αλήθεια είναι ελευθερία!

Ο Κύριος είναι Ελευθερία, κι όποιος δοθεί μ΄όλο του το είναι σ΄Αυτόν ελευθερώνεται.

"Γνωρίστε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει"

=D> =D> =D> =D> =D> =D> =D>