Έυλογημενος ανθρωπος ειναι ο αδικήμενος

[NIKOSZ]

Ἡ ταπεινή ἀγάπη δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά διωγμός γιά τή δικαιοσύνη. Ὅπως θά δοῦμε καί παρακάτω, ὅποιος διώκεται γιά τή δικαιοσύνη γίνεται μέγας καί τρανός. Καί αὐτός πού ἀγαπᾶ τούς πάντες ὅταν κυνηγιέται, οὐσιαστικά διώκεται γιά τή δικαιοσύνη. Ἄν γιά τήν ἀγάπη σου ξεφτιλίζεσαι συγγενεύεις μέ τόν Χριστό. Ἡ ἄκρα ταπείνωσις ἐπί τοῦ σταυροῦ. Ὁ Χριστός σταυρωμένος ἀνάμεσα στούς κακούργους. Τό ἀποκορύφωμα τῆς ἀγάπης του γιά τόν ἄνθρωπο συνοδευόταν ἀπό τήν τέλεια ταπείνωσή του· «μεμαλάκισται διά τάς ἁμαρτίας μας» ὁ Χριστός. Γέμισε μώλωπες γιά νά θεραπευθοῦμε (Ἡσαΐας). Κάθε φορά πού ἐκδηλώνεις τήν ἀγάπη σου, ὅταν αὐτή εἶναι γνήσια, νά περιμένεις μιά ἄκρα ταπείνωση. Πόσες φορές ζοῦμε τήν ταπεινή ἀγάπη; Ὅμως κλοτσᾶμε, δέν τήν ἀντέχουμε. Κι ὅμως ἔτσι συγγενεύουμε μέ τόν Χριστό.

Ὁ σύζυγος πού καθυστερεῖ στή δουλειά του ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἐλάχιστους συνανθρώπους του καί κατόπιν τρώει τήν γκρίνια τῆς συζύγου, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ὁ καλός Σαμαρείτης πού ἀσχολεῖται μέ τόν ἄγνωστο πληγωμένο καί πάει καθυστερημένος στή δουλειά του, γιά νά τόν «ψάλει» τό ἀφεντικό, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ὁ ἐθελοντής πού διακονεῖ σέ μία ἐνορία καί ἀντιμετωπίζει ἐπιπλήξεις, κουτσουμπολιά, ζήλιες, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ὁ ἱερέας πού κάνει ἀγαπητικά ἀνοίγματα ἔξω ἀπό τό χῶρο του γιά νά βοηθήσει κάπου μακριά, ἕναν ἀνάπηρο ἄνθρωπο, καί κατόπιν τοῦ φωνάζουν οἱ συνεργάτες του, διότι δέν ἦταν τυπικός στά καθήκοντά του, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ἡ μητέρα πού θυσιάζεται γιά τό παιδί της καί ἀδιαμαρτύρητα δέχεται τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό κοντά της, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ὁ πονόψυχος ἄνθρωπος πού μαζεύει ἕναν ζητιάνο σπίτι του καί ἀφοῦ τόν πλύνει καί τόν ντύσει, αὐτός στό τέλος τόν κλέβει καί φεύγει, ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη μετά ταπεινώσεως.

Ὅποιος ἀγαπᾶ μέχρι τέλους καί ἀντέχει τίς ἀπανωτές ταπεινώσεις χαριτώνεται. Ἄν εἶσαι ἕτοιμος νά ξεφτιλιστεῖς πήγαινε νά ἐκδηλώσεις τήν ἀγάπη σου, εἰδάλλως μήν τό κουνᾶς ρούπι. Θά πληγώσεις καί θά πληγωθεῖς.

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες ξεφτίλισαν τό σῶμα τους ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Τούς ἔλιωσαν τίς σάρκες οἱ δήμιοι γιατί ἀγάπησαν πολύ τόν Ἰησοῦ τόν Ἐσταυρωμένο.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ξεφτιλίστηκε γιά τόν Χριστό. Γυμνότητα, ἀρρώστιες, ναυάγια, σέ φυλακές, σέ συναγωγές, πείνα, δίψα. Καί ὅλα ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τούς ἀνθρώπους. Ἀγάπη ἀτσαλάκωτη δέν ὑπάρχει.

Ἄν θές νά ἀγαπήσεις ἀληθινά πρέπει νά εἶσαι ἕτοιμος νά ξεφτιλιστεῖς, νά στερηθεῖς, να ἀυπνήσεις, νά νηστέψεις, νά σταυρωθεῖς.

Ὧρες ἀτελείωτες ὁ πατήρ Πορφύριος δεχόταν ἀνθρώπους στό κελί του καί διέλυσε τό σῶμα του. Ἡ καρδιά του δέν ἄντεξε καί μπούκωσε ἀκούγοντας τόσα βάσανα.

Ὁ ἀπόστολος Πέτρος. Ὁ στύλος τῆς Ἐκκλησίας. Πάνω σέ αὐτόν τήν ἔχτισε ὁ Χριστός. Πόπο, τί λόγια τοῦ εἶπε ὁ Κύριος: «Ἐσύ εἶσαι Πέτρος καί πάνω στήν πέτρα θά χτίσω τήν Ἐκκλησία μου. Σοῦ δίνω τά κλειδιά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ὅλη ἡ κόλαση δέν θά μπορέσει νά τήν ντροπιάσει». Γιατί τοῦ μίλησε ἔτσι; Μά ὁ Πέτρος συνέχεια ἀπό μεγάλη ἀγάπη γιά τόν Χριστό ξεφτιλιζόταν. Ἔπεσε στή θάλασσα καί βούλιαξε. Ἔκοψε τό αὐτί τοῦ στρατιώτη. Ἀρνήθηκε νά τοῦ πλύνει τά πόδια ὁ Χριστός. Βρέθηκε μέσα στό πραιτώριο καί ἀρνήθηκε τόν διδάσκαλο. Δέν θέλησε νά πᾶνε στά Ἱεροσόλυμα γιά νά μήν σταυρωθεῖ ὁ Ἰησοῦς. Καί πάντα ὁ Χριστός τόν ἐπέπληττε γιά τίς ἄτσαλες ἀγαπητικές κινήσεις του. Γιʼαὐτό στό τέλος τοῦ λέγει: «Πέτρο, μέ ἀγαπᾶς;» Καί ὁ Πέτρος: «Κύριε, ξέρεις πόσο σέ ἀγαπῶ. Ἐγώ γιά σένα ἔπεφτα στή φωτιά καί καιγόμουν». Ἔτσι γίνεται ὁ καλός ποιμένας τῶν προβάτων τοῦ Κυρίου.

Αρχιμ..Αρσένιος Κωτσόπουλος