Σελίδα 1 από 2

Προσωπικό θαύμα

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 9:29 am
από WHEEL
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΦΟΤΟΥ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΤΑΙΗ ΑΥΤΗ ΖΩΗ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΕΠΑΛΗΛΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ. ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ. ΙΣΩΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΙΤΕ ΕΤΣΙ " ΕΞΟΦΛΟΥΜΕ ", ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ.
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΓΕΙ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΠΟΥΤΧΙΕΣ ΕΊΤΕ ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΛΗ ΤΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΑΦΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΑΙΝΟΥΝ.
ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΠΗΡΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΠΛΑΝΟ ΧΩΡΙΟ.
ΚΑΤΕΒΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ.Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΗΤΑΝ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ. ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΟ ΞΥΛΙΝΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. ΣΚΥΒΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΡΥΣΗ ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ, Η ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΑΡΡΗΤΗ ΕΥΩΔΙΑ ΚΑΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 8 ΜΗΝΕΣ ΜΟΣΧΟΒΟΛΑ ΑΚΟΜΗ. Η ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 1:57 pm
από Thomas15n
Ο Χριστός να σου δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέχεις, έτσι κι'αλλιώς ζούμε στην πιό πονηρή εποχή, άρα και την πιό δύσκολη.
Μία ερώτηση η οικογένειά σου είναι ας πούμε "θρησκευόμενη".

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 2:08 pm
από Cordelia
Τώρα έχεις την εικονίτσα αυτή για να σου θυμίζει διαρκώς ότι δεν είσαι μόνη και ότι η Παναγία είναι μαζί σου !!!
Να μην το βάζεις κάτω. Όλοι δοκιμαζόμαστε συνέχεια με διαφόρους τρόπους.

RE

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 4:57 pm
από prentzaeleni
WHEEL EYXOME NA EXEIS PANTA DYNAMH KAI KOYRAGIO

KAI NA KSERHS POS DEN EISAI MONH

SE KATALAVENOYME KAI THA SE EXOYME STHN PROSEYXI MAS

OI PERISOTERH APO EMAS DOKIMAZOMASTE APO POLES STENOXORIES

YPOMONH !!!!!!

O KYRIOS NA SE EYLOGH

Re: RE

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 5:03 pm
από Cordelia
prentzaeleni έγραψε: SE KATALAVENOYME .....
OI PERISOTERH APO EMAS DOKIMAZOMASTE APO POLES STENOXORIES
YPOMONH !!!!!!
Ακριβώς !!! Κι εγώ παίρνω κουράγιο από αυτά που διαβάζω εδώ.

Πρέπει να διατηρούμε την ελπίδα μας στον Κύριο. Μας δίδονται τέτοια θαύματα για να μην ατονεί η πίστη μας.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 8:39 pm
από ELPIZO
Οι δοκιμασίες είναι μεγάλη ευλογία στη ζωή έλεγε ο Γέροντας Παίσιος.

Για να αντικρύσουμε το γλυκό παράδεισο πρέπει να φάμε πολλές πίκρες εδώ,να έχουμε το διαβατήριο των δοκιμασιών στο χέρι έλεγε.

Ας μην χάνουμε την πίστη μας στο Θεό λοιπόν καθώς Εκείνος ξέρει πάντα καλύτερα....

Δημοσιεύτηκε: Δευ Δεκ 31, 2007 11:06 pm
από giannisxr
ενας αλλος μεγαλος αγιος του καιρου μας ο γερων σωφρονιος του essex ειχε πει πως οταν φτασεις στην ακρη του γκρεμου στασου και φτιαξε ενα φλυτζανι τσαι να πιεις που σημαινει δες τα πραγματα οπως τα εστειλε ο θεος και σκεψου πως ο θανατος πλεον δεν υπαρχει ως οντοτητα στην ανθρωπινη φυση υπαρχει η ανασταση και η ελπιδα
προφανως και ευχομαι απο τα βαθυ της καρδιας μου καλον παραδεισο στον πατερα σου και καλην αναπαυση αλλα και σε σενα υπενθυμιζω πως ο θεος μας ειναι θεος ζωντων και παντα ειναι διπλα μας
η προσευχη σου οταν ειναι ταπεινη θα "τουμπαρει" τον θεο μονο προσευχη και ολα θα πανε καλα

Re: ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιαν 01, 2008 4:33 pm
από Melpomeni
WHEEL έγραψε:ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΦΟΤΟΥ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΤΑΙΗ ΑΥΤΗ ΖΩΗ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΕΠΑΛΗΛΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ. ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ. ΙΣΩΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΙΤΕ ΕΤΣΙ " ΕΞΟΦΛΟΥΜΕ ", ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ.
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΓΕΙ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΠΟΥΤΧΙΕΣ ΕΊΤΕ ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΛΗ ΤΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΑΦΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΑΙΝΟΥΝ.
ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΠΗΡΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΠΛΑΝΟ ΧΩΡΙΟ.
ΚΑΤΕΒΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ.Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΗΤΑΝ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ. ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΟ ΞΥΛΙΝΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. ΣΚΥΒΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΡΥΣΗ ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ, Η ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΑΡΡΗΤΗ ΕΥΩΔΙΑ ΚΑΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 8 ΜΗΝΕΣ ΜΟΣΧΟΒΟΛΑ ΑΚΟΜΗ. Η ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ.
Οπως η Υπεραγια Μητερα μας σου υπενθυμισε αδελφη μου, δοκιμαζομενη εισαι ,αλλα οχι μονη. Ηδη μελη σε αυτο το φορουμ προσευχονται για σενα.
Η Αγαπη του Κυριου και η Προνοια Του δεν εγκαταλειπουν ποτε. Ας το θυμομαστε ολοι οι ολιγοπιστοι ... πρωτη και χειροτερη εγω !
Πολυ συγκινητικη η εμπειρια σου !

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Δημοσιεύτηκε: Τετ Ιαν 02, 2008 8:52 am
από WHEEL
    • Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. Με συγκινήσατε αφάνταστα με αυτά που μου γράψατε. Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να είναι ευλογημένος για όλους μας.
      Σε απάντηση ενός φίλου αν η οικογένειά μου είναι θρησκευόμενη, σας αναφέρω ότι η μητέρα μου είναι πραγματικά άνθρωπος του Θεού αφού την χαρακτηρίζει η ταπείνωση και η μεγάλη της πίστη στον Θεό. έχοντας υποφέρει αρκετά στην μέχρι τώρα ζωή της. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου δεν ήταν της εκκλησίας, είχε όμως πιστεύω καλή καρδιά αλλά ήταν ευάλωτος στις επιθέσεις του κακού. Πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του δοκιμάστηκε με πολλές στεναχώριες και λίγο πριν το τέλος γνώρισε τον Θεό.
      Να σας έχει ο Θεός όλους καλά και να συνεχίζετε να γράφετε γιατί κάποιοι άνθρωποι μπορούν να πάρουν δύναμη από τα όμορφα λόγια σας.

Δημοσιεύτηκε: Τετ Ιαν 02, 2008 9:13 am
από aposal
Αδελφή μου εύχομαι ο Θεός να σου δίνει πάντα υπομονή, δύναμη και πίστη!
Είναι μερικές φορές που, πράγματι, τα προβλήματα της επίγειας ζωής μας, μας φέρνουν στα πρόθυρα της απελπισίας. Κάποια στιγμή είχα ρωτήσει, σχετικά, τον πρωτοπρεσβύτερο της ενορίας μου, γιατί μου συμβαίνει αυτό και ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που πήρα την στροφή προς την Εκκλησία και άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο αμαρτωλός είμαι! Δεν θα έπρεπε - λογικά - από την στιγμή που κάνω αγώνα (υποτίθεται) να ζήσω πιο Χριστιανικά, τα πράγματα να μου έρχονται πιο εύκολα; Γιατί τόσες πολλές δυσκολίες;
Μου απάντησε πως αυτές οι δυσκολίες που για μερικούς είναι σαν κατάρα, για μας του Χριστιανούς πρέπει να είναι ευλογία και πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό που τις δεχόμαστε! Εκείνος ξέρει, πολύ καλύτερα από εμάς, ποιες είναι οι ανάγκες μας, και τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να γίνουμε καλύτεροι Χριστιανοί (που είναι και το ζητούμενο) και εφόσον επιτρέπει να μας συμβούν κάποιες δύσκολες καταστάσεις, σημαίνει ότι είναι για το καλό μας! Να μην ξεχνούμε ποτέ πως οτιδήποτε μας συμβαίνει, έχει την έγκριση του Θεού! Εκείνος ξέρει το γιατί, και όταν ωριμάσουμε πνευματικά, θα το καταλάβουμε κι εμείς!