"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Παρακάτω γίνεται αναφορά στα θαύματα που γίνονται στο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας στην Κύπρο...


1) Ο Παναής Χατζηιωνάς, προσβλήθηκε , νέος όντας από εξανθήματα (καρφίτες, στην κυπριακή διάλεκτο) και στα δύο του πόδια, με αποτέλεσμα να υποφέρει ιδιαιτέρως όταν περπατούσε. Πήγε στους γιατρούς, έβαλε αλοιφές αλλά τίποτα. Μία μέρα καθώς επέστρεφαν από το Σταυροβούνι μαζί με τον αδελφό του Βασίλη- το ταξίδι από τη Λύση στο Σταυροβούνι ήταν πάντα με τα πόδια - σταμάτησαν στην Ιερά Μονή της Αγίας Θέκλης, για να προσκυνήσουν. Εκεί πήρε λάσπη από το αγίασμα της Αγίας Θέκλης και άλειψε τα πόδια του. Μέχρι να φθάσουν στη Λύση είχαν εξαφανιστεί τα εξανθήματα και από τα δύο του πόδια. Σε μεγαλύτερη ηλικία και αμέσως μετά από την τουρκική εισβολή, στην προσφυγιά, έβγαλε ένα εξάνθημα - καρφίτη- πάνω στη μύτη. Και αυτή τη φορά πήρε λάσπη από την Αγία Θέκλη και αφού την άλειψε στο χώρο της ασθένειας το κακό εξαφανίστηκε.
Συχνά-πυκνά επικαλείτο το θαύμα, για να δείξει τη δύναμη του Θεού. Αυτά τα "βορβόπυλα" έλεγε, μπορούν να κάνουν ότι δεν κάνουν γιατροί και επιστήμονες. Ο Θεός ακόμη και μέσα από αυτά τα άχρηστα υλικά κάνει θαύματα.

2) Με την χάρη του Κυρίου μας και ευχή του πνευματικού μου οδηγού, θα παρουσιάσω ένα θαύμα του Κυρίου μας , που με τις πρεσβείες της Αγίας Θέκλης, με ευεργέτησε, παρά τις αμαρτίες μου. Υπέφερα περίπου δύο χρόνια. Είχα και στα δύο μου χέρα σκαθάρους. Πήγα στο γιατρό Π.Σ. Μου είπε δεν θεραπεύονται, αλλά θα σου δώσω καυστήριον να τους καίς. Όταν το έκανα, βλαστούσαν άλλοι. Στις 24 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την ημέρα που γιορτάζει η Εκκλησία τη μνήμη της Αγίας Θέκλης, πήγα και λειτουργήθηκα στο μοναστήρι στη Μοσφιλωτή. Ήταν Κυριακή. Αφού ψάλλαμε,λιτανεύσαμε τη εικόνα της Αγίας. Κοινώνησα με τη χάρη του Θεού. Όταν θα έφευγα έβαλα λάσπη στα χέρια μου. Από τότε θεραπεύτηκα και δεν ξαναπαρουσιάστηκε τέτοιο πρόβλημα σε μένα. Ευχαριστώ τον Κύριο που θεραπεύτηκα. Και την Αγία Θέκλη, επίσης θέλω να ευχαριστήσω όπου με την πρεσβεία της πιστεύω ότι ευεργετήθηκα.

Μπράβο, πολύ ωραίο. Τις μεσιτείες τησ Αγίας Θέκλας να έχουμε.

Ο Άγιος Βίος της από το www.synaxarion.gr:

Η Αγία Θέκλα η Ισαπόστολος (Εορτή Θέκλα)



Γεννήθηκε από ειδωλολατρική οικογένεια στο Ικόνιο. Μνηστεύθηκε με κάποιο νέο, το Θάμυρη, με τον οποίο έμελλε να συζευχθεί. Εν τω μεταξύ ήλθε στο Ικόνιο ο Απόστολος Παύλος και κήρυττε το λόγο του Θεού στο σπίτι ενός ευσεβή άνδρα, του Ονησιφόρου, μετέπειτα αποστόλου (+ 7 Σεπτεμβρίου). Η συνεχής προσέλευση στο θείο κήρυγμα προσείλκυσε την προσοχή της Θέκλας. Και κάποια νύκτα, μέσα στο ακροαζόμενο πλήθος ήταν και αυτή. Τα λόγια που άκουσε την τράβηξαν τόσο πολύ, ώστε την έκαναν να επανέλθει πολλές φορές να ακούσει τον Απ. Παύλο. Αυτό, όμως, όταν το έμαθαν η μητέρα της και ο μνηστήρας της, προκειμένου να την επαναφέρουν στην ειδωλολατρία συκοφάντησαν τον Απ. Παύλο, με αποτέλεσμα ο ηγεμών Καστίλλιος να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να τον διώξει από την πόλη. Αλλά η Θέκλα είχε πάρει την απόφαση να δοθεί ολοκληρωτικά στη διακονία του Ευαγγελίου. Συγγενείς και πρώην φίλοι της την πολέμησαν ανελέητα. Αυτή όμως, είχε στη θύμηση της τα λόγια του διδασκάλου της Απ. Παύλου: "Θύρα μοι ανέωγε μεγάλη και ενεργής, και αντικείμενοι πολλοί". Μου ανοίχτηκε, δηλαδή, πόρτα μεγάλη, για καρποφόρα Ιεραποστολική δράση. Και γι' αυτό, λόγω του φθόνου που έχει ο σατανάς για κάθε καλό, πολλοί και τώρα παρουσιάζονται ενάντιοι και πολέμιοι. Τελικά η Θέκλα στην πορεία της Ιεραποστολικής της δράσης πέρασε πολλά μαρτύρια, από τα όποια, όμως, με θαυματουργικό τρόπο βγήκε άθικτη. Πέθανε 90 χρονών σε κάποιο όρος της Σελεύκειας.


Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την ψυχήν, και πρώταθλος πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλεώς, Χριστόν αγαπήσασα, συ γαρ της ευσέβειας, πτερωθείσα τω πόθω, ήθλησας υπέρ φύσιν, Ισαπόστελε Θέκλα διό σε ο Πανοικτίρμων νύμφην ηγάγετο.



Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς.

Της παρθενίας τω κάλλει εξέλαμψας, μαρτυρίου στεφάνω κεκόσμησαι, αποστολήν πιστεύη Παρθένε ως ένδοξος, και του πυρός μεν την φλόγα, εις δρόσον μετέβαλες, του ταύρου δε τον θυμόν, προσευχή σου ημέρωσας ως πρωτόαθλος.

Την ευλογία της να έχουμε! Η ορθοδοξία μας δόξα τω Θεώ έχει πολλούς αγίους - πρότυπα!
Δυστυχώς όμως εμείς, περί άλλων τυρβάζουμε!
Ο Θεός να μας δίνει μετάνοια και ταπείνωση!

Καλημέρα εγώ θα σας διηγηθώ ένα θαύμα που έγινε στον πατέρα μου το 1947. Πόλεμος.... Οι στρατιώτες από βουνό σε βουνό Βίτσι, χιόνι πολύ και παγωνιά. Βρήκαν ένα μέρος να ξαποστάσουν την νύχτα... Απέναντί τους μακρυά αλλά φαινόταν η εκκλησιά του Αγ. Παντελεήμων στο χωριό του πατέρα μου. Το βράδυ κουρασμένοι όπου βρήκαν ακούμπησαν το σώμα τους να ξεκουραστούν. Μόλις χάραξε ο πατέρας μου φώναξε : αδέρφια σηκωθείτε θα μας χτυπήσουν οι Γερμανοί...... Θα έχουμε πολλές απώλειες να φύγουμε.... εγώ θα σωθώ σκέφτηκε μεσα του αλλά πρέπει να σώσω και τους άλλους.
Είχε δει στον ύπνο του τον Αγ. Παντελεήμων που τον επήρε αγκαλιά και τον πήγε στην εκκλησιά του.
Δεν πέρασε μία ώρα όλοι οι συμπολεμιστές του εκτός από αυτόν και ακόμη έναν ήταν νεκροί. Ο πατέρας μου βαριά τραυματισμένος στο κεφάλι.... Όταν συνήλθε ήταν στην Εκκλησιά του Αγ. Παντελεήμων. Από κει με ελικόπτερο τον μετέφεραν στο στρατιωτικό νοσοκομείο Αθηνών. 5 βληματα στο κεφάλι. 6 μήνες έτρωγε με χωνί από την μύτη. Του έμειναν 2 βλήματα στο κεφάλι όπου δεν μπορούσαν να βγούν .Ούτε σημάδι....
Ευλογημένο το όνομά του ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ........Από τότε είναι γερός και υγιής 83 ετώ σήμερα. Ο Θεός ας του δίνει υγεία και χρόνια.

ΑΜΗΝ!
Την κάρα του Αγίου Παντελεήμονα (ήταν γιατρός) την είχε φιλοξενήσει η ενορία μου, επί 10 ημέρες, λόγω της ετήσιας εορτής των Δημητρίων!
Την προσκύνησα και έμεινα έκπληκτος από το πόσο ευωδίαζε!