Θρησκόληπτοι και θρησκευόμενοι.

[Byzantine_Spirit]

Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και πολυ σημαντικό,
για την τιμή και την υπόληψη της θρησκείας μας,
της οποίας την εικόνα καταστρέφουν (έστω και για λίγο..),
οι Θρησκόληπτοι.
Οι Θρησκόληπτοι κατ΄εμέ, είναι όλοι εκείνοι
που ενω είναι Χριστιανοί, έχουν τυφλωθεί απο φανατισμό,
ο οποίος είναι καταστροφικός σε όλες του τις εκφάνσεις.
π.χ.
- Μπορεί οι θρησκόληπτοι, να εκκλησιάζονται καθημερινώς
αλλά μόνο το σώμα τους να είναι παρών εν ώρα θείας λειτουργίας.
- Μπορεί να κάνουν μεγάλους σταυρούς επιδεικνύοντας το πόσο
καλοί Χριστιανοί είναι.
- Στην κάτάκριση δε; πρώτοι και καλύτεροι. Πόσες φορές δεν
βγήκαν να διαδηλώσουν για διάφορα γεγονότα, ουρλιάζοντας
σαν χούλιγκανς στα γήπεδα; (να αντιστεκόμαστε ναι.
Αλλά γιατί δεν παίρνουμε παράδειγμα απο το Χριστό μας; )
Ο Θρησκευόμενος αντιθέτως, κατ' εμέ πάντα,
είναι απλός, ταπεινός και αθόρυβος.
Είναι ο συνειδητός Χριστιανός.
Και στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου (οποιασδήποτε εθνικότητας
ή θρησκείας) βλέπει το Χριστό.
Ας γίνουμε όλοι πιο συνηδητοποιημένοι και με περισσότερη
αγάπη, στα έργα.
Γιατί τα λόγια χωρίς έργα περισσεύουν..

[filotas]

Η σωστή ερώτηση είναι αν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους τυπικά θρησκευόμενους Χριστιανούς (θρησκόληπτοι) και στους πραγματικούς Χριστιανούς.

Αυτοί που περιγράφεις εσύ σαν θρησκόληπτους, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν πιστεύουν στον αληθινό Θεό, αλλά στον εαυτό τους ή στο Θεό που έχουν πλάσει αυτοί με το μυαλό τους. Στην πραγματικότητα μέσω της εκτέλεσης των θρησκευτικών τους καθηκόντων επιδεικνύονται στους ανθρώπους κι επιζητούν τον έπαινο των ανθρώπων κι όχι του Θεού. Αυτοί είναι οι άνθρωποι για τους οποίους ο Κύριος κατά την Τελική Κρίση θα πει ότι δεν τους γνωρίζει, ενώ εκείνοι θα ισχυρίζονται ότι τον υπηρέτησαν σωστά σ΄όλοι τους τη ζωή.

Η διαφορά ανάμεσα στους τύπους και την ουσία είναι η Αγάπη, η Αγάπη στο Θεό, την οποία ο πραγματικός Χριστιανός σύμφωνα με το θέλημα Του την εκφράζει αγαπώντας τους συνανθρώπους του. Ο πραγματικός Χριστιανός δεν επιζητεί τον έπαινο τον ανθρώπων, αλλά του Θεού, γι αυτό όπως είπε ο Χριστός, νηστεύει κρυφά, προσεύχεται κρυφά, κάνει ελεημοσύνη κρυφά.

Δεν είναι σωστό όμως εμείς να κρίνουμε απ΄ τα εξωτερικά φαινόμενα τους συνανθρώπους μας και να τους χωρίζουμε σε κατηγορίες: θρησκόληπτοι - πραγματικοί Χριστιανοί, γιατί δεν μπορούμε να διακρίνουμε τα κρυπτά της καρδίας τους. Μπορεί αυτόν που χαρακτηρίζουμε θρησκόληπτο να συνδυάζει σωστά τον τύπο με την ουσία κι αυτόν που χαρακτηρίζουμε πραγματικό Χριστιανό να μην είναι παρά ένας υποκριτής.

[Byzantine_Spirit]

filotas..
Νομίζω ότι έχουμε χαθεί στις λεπτομέρειες παραλείποντας την ουσία.
Νομίζω πως ο καθένας, αυτό που έχει στην καρδιά του, το εκπέμπει.
Αν λοιπόν ένας χριστιανός είναι φανατικός πως θα είναι σωστός
και τυπικά και ουσιαστικά όπως λες;
Νομίζω πως μόνο τον τίτλο θα φέρει σε αυτή τη περίπτωση
και τίποτε παραπάνω.
Δηλαδή συμφωνείς εσύ με αυτή την εικόνα που περιγράφω
και που είναι πολύ συχνή εν συγκρίσει με την άλλη που δίνω;
Θα προτιμούσα να μιλήσουμε συγκεκριμένα και όχι γενικευμένα.
Επίσης, κάτι άσχετο με το θέμα..
Είμαστε εδω για να συζητάμε και να εκφέρουμε άποψη,
άποψη για τα πράγματα, απόψεις απο τα βιώματα μας,
αποψεις απο βιώματα άλλων κ.λ.π.
Δε μπορεί μονίμως όταν εκφέρει κάποιος άποψη,
να τον μεμφόμαστε ότι κρίνει, επικρίνει, κατακρίνει..
Κατάκριση είναι όταν βγάζουμε συμπεράσματα δικά μας,
χωρίς να μας έχει δοθεί αφορμή και αιτία.
Και κατάκριση είναι επίσης και ο τρόπος με τον οποίο
λέμε κάποια πράγματα. Κατά πόσο είμαστε επιθετικοί ή
απόλυτοι στα συμπεράσματα που βγάλαμε.
Προσωπικά, περιέγραψα μια κατάσταση την οποία την έχω δεί
πολλές φορές. Την έχω ζήσει και δεν είμαι η μοναδική νομίζω..
Μιλώ για γεγονότα λοιπόν.
Δεν είπα κάτι αξιοπερίεργο.
Αν είναι να μην εκφέρουμε άποψη, να μη δίνουμε παραδείγματα,
και να μη λέμε πράγματα που μας έχουν κεντρίσει,
τότε τι δουλειά έχουμε εδώ;

[Ierodiakonos]

Αυτό που έχω παρατηρήσει εδώ μέσα και δυστυχώς σε πολλές θεματικές ενότητες είναι ότι ερίζουμε! Ο ένας παρεξηγείτε επειδή ο άλλος ασχολείται με λεπτομέρειες, ο άλλος διότι δεν ασχολείται με λεπτομέρειες, ο άλλος επιτιμά τον αδελφό του για την γνώμη που έχει σε κάποιο θέμα και ο θιγόμενος αμέσως προτρέχει να τον κρίνει ως επιτιμητή των πάντων!
Εάν ψάχνετε θρησκόληπτους γυρίστε πρώτα στον έσω άνθρωπό σας και θέσατε το ερώτημα σε αυτόν! Δεν μας δίδει κανένας το δικαίωμα να κρίνουμε διατί κάποιος αδελφός μας κάνει μεγάλους σταυρούς ή μεγάλες μετάνοιες και ούτε γνωρίζουμε πώς ο καθένας βιώνει την Λατρευτική του ζωή! Μην έχουμε γνώμονα τον εαυτό μας διότι θα εκπλαγούμε όλοι μας από το θέαμα που θα αντικρίσουμε!
Σαφώς και είναι ανθρώπινο να σκεφτόμαστε αρνητικά όταν βλέπουμε υπερβολές, μήπως όμως να κοιτάμε πρώτα τις δικές μας και αντί να επιτιμούμε τους άλλους να επιτιμήσουμε τον εαυτό μας?

[Byzantine_Spirit]

Ierodiakonos..
Δε ξέρω αν οι άλλοι ερίζουν.
Προσωπικά προσπαθώ να μην ερίζω.
Αλλά αυτό το ζήτημα με την κριτική,
όπου είναι η πρώτη ατάκα των περισσότερων,
για να δεσμεύσει απόψεις, ναί, με εκνευρίζει.
Συμφωνώ πως πρέπει να κοιτάμε πάνω απ' όλα
τι κάνουμε εμείς. Αλλά ποιός σου είπε ότι δε το κοιτάζω;
Το ότι εκφέρω γνώμη αυτό σημαίνει ότι
κοιτάζω τους άλλους και όχι έμένα;
Οφείλω να σου πω πως όχι.
Απο εκεί και πέρα, εδώ έθεσα θέμα σημαντικό κατά τη γνώμη μου.
Αν θέλεις να πείς κάτι και γι' αυτό, είσαι ευπρόσδεκτος.

[Ierodiakonos]

Ειδάλλως θα αρνηθείς την παρουσία μου εδώ? Τί διαβάζω Χρίστε μου? Τί λες βρε ευλογημένη?

[Byzantine_Spirit]

Ierodiakonos..
Μάλλον δε διάβασες τι σου έγραψα.
Που το έβγαλες αυτό το συμπέρασμα εσύ,
δε γνωρίζω. :-k
Πάντως με την απάντηση που μου έδωσες,
ξελιγώθηκα απο τα γέλια. (δεν εννοώ ειρωνικά,
ούτε ότι σε κοροϊδεύω, να εξηγούμαστε) :)

[filotas]

Ουσιαστικά δε διαφωνώ μαζί του αγαπητή φίλη, ότι δεν είναι σωστό να είναι κάποιος τυπολάτρης θρησκόληπτος. Η διαφωνία μου βρίσκεται στο ποιος βάζει τα πρότυπα. Ποιος κατά τη γνώμη σου είναι αληθινός Χριστιανός και ποιος θρησκόληπτος; Που μπορείς να τραβήξεις τη γραμμή;

Για κάποιους ανθρώπους εγώ για παράδειγμα είμαι θρησκόληπτος, γιατί προσπαθώ κατά δύναμιν ν΄ ακολουθώ τους κανόνες της Εκκλησίας μας. Για κάποιους άλλους δεν τους ακολουθώ αρκετά πιστά ώστε να θεωρούμαι πιστός Χριστιανός.

Ποιος βάζει τα κριτήρια, λοιπόν. Αυτό προσπάθησα να σου πω πιο πάνω, ότι το βάθος της καρδιάς του ανθρώπου μόνο ο Θεός το γνωρίζει, κι εσύ μπορεί να θεωρείς κάποιον άνθρωπο θρησκόληπτο κι η συμπεριφορά του να είναι αποτέλεσμα μεγάλης άσκησης και πνευματικής προσπάθειας. Ενώ να υπάρχει κάποιος άλλος πιο άνετος που μιλά για Θεό, αλλά δεν τηρεί ούτε τα στοιχειώδη θρησκευτικά του καθήκοντα, όπως η καθημερινή προσευχή και ο τακτικός εκκλησιασμός.

Δεν μπορεί κάποιος να λέει ότι είναι πραγματικός Χριστιανός όταν δεν μετέχει στη ζωή της Εκκλησίας. Όμως δεν είναι πραγματικός Χριστιανός αυτός που μετέχει τυπικά και για το θεαθήναι στη ζωή της Εκκλησίας. Χρειάζεται μέτρο και διάκριση και καλός Πνευματικός οδηγός.

[Byzantine_Spirit]

filotas..
Συμφωνώ στα περισσότερα μαζί σου.
Απο τα λεγόμενά σου όμως,
βγαίνει ότι κρίνω επιπόλαια κάποιον ως Θρησκόληπτο,
παραλείποντας όμως μία λέξη κλειδί απο τα γραφόμενα μου
για την οποία δε σχολίασες κάτι και είναι σημαντική.
Τη λέξη φανατικός

[filotas]

Ναι πράγματι, έχεις δίκιο. Βέβαια οι λέξεις φανατικός και Χριστιανός δεν πάνε μαζί.

Φανατικός = εμπαθής.

Επομένως φανατικός και πραγματικός Χριστιανός δε γίνεται, γιατί ο Χριστιανός ακόμη κι αν έχει πάθη, μετανοεί γι αυτά και ζητά το έλεος του Θεού.

Τώρα φανατικός θρησκόληπτος μάλλον γίνεται. Είναι αυτοί που διώχνουν όσους βλέπουν Φως στην Εκκλησία και παν να μπουν, αλλά είναι ήδη μέσα οι μεγάλοι αδελφοί (της παραβολής του Ασώτου) και αξιώνουν να καθαριστούν από τις αμαρτίες τους και να υποταχθούν στο αυστηρό τυπικό τους πριν μπουν. Λες και μπορεί ένας άνθρωπος να καθαριστεί απ΄τις αμαρτίες του αν δεν μπει στην Εκκλησία, ή αυτοί που είναι μέσα είναι "καθαροί".

Γι αυτό καλά είναι όταν θέλει κάποιος να μπει στην Εκκλησία να κοιτά το πρόσωπο του Χριστού μας και να ζητά τη δική του αποδοχή για να μπει κι όχι την αποδοχή των ανθρώπων και να ψάξει να βρει ένα καλό Πνευματικό, που θα τον ισορροπεί ανάμεσα στο Ευαγγέλιο και τις άστοχες κουβέντες των "καλοπροαίρετων".