Νουθεσίες του π. Φιλόθεου
Δημοσιεύτηκε: Κυρ Μάιος 18, 2008 12:21 am
...Τό Ἅγιον Πνεῦμα διά τοῦ σοφοῦ παροιμιαστοῦ λέγει: «ἀδελφός ὑπό ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρά καί τετειχισμένη». Σᾶς ἀναγνωρίζω ὡς ἀνώτερόν μου, ἀλλά σᾶς γράφω μέ ὅλον τό θάρρος ὡς ἀδελφός σας γνήσιος καί σᾶς παρακαλῶ μηδόλως μέ παρεξηγήσητε, διότι τό ἐλατήριον τό ὁποῖον μέ ὠθεῖ νά σᾶς γράψω, πιστεύσατέ μοι, προέρχεται ἐξ ἀδόλου ἁγνῆς ἀγάπης διά τό καλόν σας, τήν ὠφέλειάν σας καί ἰδίως τήν ψυχικήν σας σωτηρίαν.
Ἴσως γνωρίζετε περισσότερα ἀπό ἐμέ ὡς κεκτημένος εὐρυτέρας μορφώσεως καί παιδείας ἀλλά δέν εἶσθε καί ἀναμάρτητος. Ὁ Δαβίδ εἶχε γνώσεις πολλάς, εἶχε προφητικόν χάρισμα, εἶχε πνεῦμα ἅγιον, ἦτο μέγιστος τῶν προφητῶν. Προφήτης καί Βασιλεύς παρά Θεοῦ χρισθείς. Ἐν τούτοις ὁ τοιοῦτος καί τηλικοῦτος ὠφελήθη, ἐδιορθώθη, ἐσώθη ἀπό μικρότερόν του, ἀπό ἐλάχιστον προφήτην τόν Νάθαν.
Τοῦτον τόν προφήτην Νάθαν κἀγώ μιμούμενος σήμερον γράφω πρός ὑμᾶς οὐχί βεβαίως ἐξ ἐμαυτοῦ ἀλλά τῇ προτροπῇ καί συνεργείᾳ τοῦ παντοκράτορας Θεοῦ, τοῦ μή θέλοντος τόν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ ὥς τό ἐπιστρέψαι καί ζῆσαι αὐτόν....
...Ὡς ἄνθρωπος ἥμαρτες, οὐδείς ἀναμάρτητος· ἥμαρτες, ἡσύχασον, μετανόησον· τό ἁμαρτάνειν καί μετανοεῖν ἀνθρώπινον, τό ἁμαρτάνειν καί μή μετανοεῖν ἀλλ' ἐπιμένειν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἐκεῖνο ὅλως σατανικόν ἐστί, λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος.
Ὑπάρχει, ἀγαπητέ, μετάνοια. Ἥμαρτε καί Δαβίδ καί Μανασσής, ἀλλά δέν ἀπελπίσθησαν, μετενόησαν. Ἥμαρτον Παῦλος καί Πέτρος, ἀλλά μετενόησαν, ἥμαρτον τελῶναι, πόρναι, ἄσωτοι, λησταί καί, πολλοί ἐξ αὐτῶν, μεταποιηθέντες διά τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας, ἡγίασαν. Ὁ Ἰούδας ἀπεγνώσθη καί ἐστερήθη καί τῆς προσκαίρου καί αἰωνίου ζωῆς. Ἔχεις τόσα παραδείγματα παλαιά καί νέα, μόνον ποίησον ἀπόφασιν στερεάν. Ὁ Θεός μέ ἀνοικτάς ἀγκάλας θά σέ δεχθῆ, οἱ Ἄγγελοι θά χαροῦν διά τήν μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν σου καί θά γίνης ὑπόδειγμα μετανοίας εἰς πολλούς ἁμαρτωλούς καί ὁδός σωτη¬ρίας.
Δέν εἴμεθα ἁμαρτωλοί διότι ἁμαρτάνομεν, ἀλλ' ὅτι ἁμαρτάνοντες δέν μετανοοῦμεν, λέγει ὁ σοφός Ἰσαάκ. Μή ἀναβάλης τόν καιρόν τῆς μετανοίας, διότι ἄδηλος εἶναι ἡ ὥρα τοῦ θανάτου, μή ἐλθών ἐξαίφνης ἡ τομή τοῦ θανάτου, ὥσπερ ἄκαρπον δένδρον, ἐκόψη σε καί εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον παραπέμψη. Δράμε πρόφθασον! πρίν ἤ κλεισθῆ ἡ θύρα τῆς μετανοίας καί μείνης ἔξω κλαίων καί ὀδυρόμενος ἀνωφελῶς, διότι ἐν τῷ Ἅδῃ καί μετά θάνατον οὐκ ἐστί μετάνοια ἀλλ' ἀνταπόδοσις....
Σέ ἐπλήγωσεν ὁ δαίμων, ὁ παγκάκιστος ἐχθρός, καθάρισον τήν πληγήν τῆς ψυχῆς σου διά τῆς καθαρᾶς ἐξομολογήσεως καί διά τῆς μετανοίας, τῶν δακρύων καί τῆς προσευχῆς, ὡς διά τριῶν βελῶν, πλήγωσον τήν καρδίαν τοῦ δολίου Σατάν... Μή ἐντραπῆς, μή δειλιάσης, ἀνάστηθι καί ζήτησον βοήθειαν καί ἐνίσχυσιν παρά τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνο μόνον νά σέ φοβῆ, τό φοβερόν κριτήριον εἰς τό ὁποῖον ὅλα τά κρυπτά θά γίνουν φανερά καί θά καλύψη μεγίστη αἰσχύνη τούς ἁμαρτήσαντας καί μή μετανοήσαντας.
Αἱ ἀσθένειαι εἶναι δῶρον τοῦ Θεοῦ
...Γνώριζε τέκνον μου ὅτι αἱ ἀσθένειαι εἶναι δῶρον Θεοῦ, εἶναι σημεῖον τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Μᾶς παιδεύει ἐδῶ εἰς τήν πρόσκαιρον ζωήν ὀλίγον διά νά μᾶς ἀναπαύση εἰς τήν αἰώνιον, καί ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, λέγει τό Ἅγιον Πνεῦμα.
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶχον ἀσθενείας, θλίψεις, πειρασμούς εἰς τήν πρόσκαιρον ζωήν, ἀλλά τώρα χαίρουν καί θά χαίρουν αἰωνίως. Ὁ δικαιώτερος καί ἁγιώτερος τῶν ἀνθρώπων εἰς τήν παλαιάν Διαθήκην, ὁ Ἰώβ, ἔχασε τά παιδιά του, τήν περιουσία του, ἔμεινε γυμνός, ἀλλά καί ὅλο του τό σῶμα ἐλεπρώθη, κατεπληγώθη καί ἐκείτετο 12 χρόνια εἰς τήν κοπριάν. Ὁ ἀπ. Παῦλος, τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, ἦτο ἀσθενής καί παρεκάλη τόν Θεόν νά τόν θεραπεύση, ἀλλ' ὁ Θεός τοῦ εἶπε· σέ ἀρκεῖ ἡ Χάρις μου, διότι ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἔκτοτε, ὁ ἀπ. Παῦλος εὐχαριστεῖτο καί ἐκαυχᾶτο εἰς τάς ἀσθενείας του.
Λοιπόν καί σύ μή στενοχωρῆσαι, μή λυπῆσαι, διότι μέ τήν ἀσθένειαν πού σοῦ ἔδωκεν ὁ Θεός, μεγάλην δόξαν, τιμήν καί εὐτυχίαν σοῦ ἑτοιμάζει εἰς τούς οὐρανούς. Μόνον ἔχε ὑπομονήν καί δόξαζε, ὡς ὁ Ἰώβ καί ὁ ἀπ. Παῦλος, τόν Κύριον. Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος σωθήσεται, καί ἐν ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν... Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί ἡ εὐχή μου μαζί σου.
Διά τό δεινόν ἁμάρτημα τῆς κατακρίσεως
...Διά τήν ἀπαλλαγήν ἀπό τήν κατάκρισιν τρεῖς τρόποι ὑπάρχουν.
Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ προσευχή. Νά παρακαλῆς θερμῶς τόν Κύριον νά σέ φωτίση νά ἀπαλλαγῆς ἀπό τό δεινόν αὐτό ἁμάρτημα, τό ὁποῖον φθείρει καί ἀφανίζει ὅλας τάς ἀρετάς. Ἕνας πατήρ λέγει&
#903; τήν στιγμήν κατά τήν ὁποίαν θά ἀνοίξης τό στόμα σου νά κατακρίνης, νόμιζε τόν ἑαυτόν σου νεκρόν εἰς ὅλα τά ἔργα σου.
Δεύτερος τρόπος εἶναι, κατά τήν ὥραν τήν ὁποίαν ἀρχίζεις τήν κατάκρισιν, ἐνθυμίσου ὅτι λέγει Κύριος· "μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε, μή καταδικάζετε, ἵνα μή καταδικασθῆτε", καί ἀμέσως νά παύσης τήν κατάκρισιν· καί
Τρίτος τρόπος εἶναι, ὅταν ἀρχίζης νά κατακρίνης, νά γυρίζης τήν κατάκρισιν πρός τόν ἑαυτόν σου καί νά λέγης· ἐγώ ἔπραξα αὐτήν ἤ ἐκείνην τήν ἁμαρτίαν, ἐγώ εἶμαι ἁμαρτωλός περισσότερον ἀπό ὅλους τούς ἁμαρτωλούς. Ἔτσι κάνε διά νά σωθῆς. Προσεύχου πάντοτε, ἐνθυμοῦ τόν θάνατον, τήν Δευτέραν Παρουσίαν, τήν κρίσιν καί ἀνταπόδοσιν, τόν Παράδεισον καί τήν κόλασιν...
Ποικίλες πατρικές συμβουλές
Τοῦ μισόκαλου δαίμονος ὁ πόλεμος εἶναι διαρκής χωρίς ἀνακωχή. Προσοχή μεγάλη ἀπαιτεῖται, προσευχή ἀδιάλειπτος, ἀνδρεία, μεγαλοψυχία, πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη καί ταπεινοφροσύνη.
Ὅπου ὑπάρχει κακία, φιλονικία, ἐκεῖ κατοικεῖ ὁ διάβολος· ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι ὁ Θεός.
Ὁ Θεός καί οἱ Ἅγιοι περισσότερον ἀπό τό νά τούς κτίζωμεν ἐκκλησίας θέλουν, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, νά φυλάττωμεν τάς ἁγίας ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί ἰδίως νά ἔχωμεν ἀγάπην ἀναμεταξύ μας, νά ἀγαπῶμεν καί τούς ἐχθρούς μας, νά κάνωμεν καλόν εἰς ἐκείνους πού μᾶς κάνουν κακόν καί τότε θά εἴμεθα παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἐάν δέν ἔχωμεν ἀγάπην καί βλασφημῶμεν τά θεῖα, τότε εἴμεθα παιδιά τοῦ διαβόλου...
Ὅταν εἴμεθα ἀσθενεῖς ἤ ἔχομεν θλίψεις ἀπό πειρασμούς ἀνθρώπων ὁρατῶν, ἤ δαιμόνων ἀοράτων, νά μή ἀπογοητευώμεθα οὔτε νά ἀπελπιζώμεθα, ἀλλά νά ζητῶμεν ἐκ Θεοῦ ἐνίσχυσιν καί ὑπομονήν, διά νά μή ἀπωλέσωμεν τάς ψυχάς μας, ἀλλά νά τάς κερδίσωμεν... Ἔχετε θάρρος, πίστιν, ἐλπίδα καί ἀγάπην καί νά στοχάζεσθε πώς ἄνευ θλίψεων, ἀσθενειῶν καί πειρασμῶν δύσκολον νά σωθῶμεν.
Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τά ταξίματά μας, οὔτε θέλει νά κάνουμε τάματα. Θέλει νά παύσωμε νά ἁμαρτάνωμε καί νά τόν παροργίζωμεν. Θέλει νά μετανοῶμεν, καί δι' αὐτό ἀκριβῶς ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, νά σώση τούς ἁμαρτωλούς, τά ἀπολωλότα πρόβατα.
Ἡ παρακοή γεννᾶ θάνατον. Ἐπειδή εὑρίσκεσαι εἰς τήν παρακοήν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία, σέ συμβουλεύω νά μετανοήσεις, ὄχι μέ λόγια, ἀλλά πραγματικά. Ἀληθής μετάνοια εἶναι νά συναισθανθῆς τήν ἁμαρτία σου, τήν παρακοήν, τό σκάνδαλον καί εἰλικρινῶς νά ἐξομολογηθῆς.
Ὁ στέφανος τῆς ὑπακοῆς εἶναι, ὡς λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἴσος μέ τόν στέφανον τοῦ μαρτυρίου.
Οὐδεμίαν ὠφέλειαν λαμβάνει ὁ Χριστιανός ὅταν μεταλαμβάνη ἀπροετοίμαστος, ἔστω καί ἄν εἶναι ἑτοιμοθάνατος, καί ἀντί νά ἀποκομίζη ὠφέλειαν, ἀποκομίζει ζημίαν ἀνυπολόγιστον. Ὅταν μεταλαμβάνη κανείς χωρίς νά ἔχη καθαρισθῆ, διά τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως, εἰς τάς ἁμαρτίας ὅπου εἶχε προηγουμένως προσθέτη καί ἄλλην πολύ μεγαλυτέραν.
Ἀνάγκη νά ἐμβαθύνωμεν εἰς τό ζήτημα τῆς κολάσεως, διότι οἱ περισσότεροι ἀπό τούς χριστιανούς, λαϊκούς ἤ κληρικούς, σήμερον πολιτεύονται ὡσάν αἱ ἀλήθειαι τῆς χριστιανικῆς πίστεως νά ἦσαν μῦθοι.
Δύο ἀναγκαῖα ὅπλα εἶναι ἀνάγκη νά ἔχης εἰς τόν κατά τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ πόλεμον, τήν ταπείνωσιν καί τήν ἀληθινήν καί καθαράν ἀγάπην πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον.
Ἄλλο συμφερότερον, ἀναγκαιότερον, τιμιώτερον δέν εἶναι ἀπό τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Σᾶς συμβουλεύω, ὡς πατήρ σας, νά ζητᾶτε τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἀλλά νά τήν ζητῆτε μέ πίστιν καί μέ μεγάλην ἐπιθυμίαν καί θά τήν λάβετε. "Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην Αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν".
Τά παραπάνω ἀποσπάσματα στόν π. Φιλόθεο, προέρχονται ἀπό τό τετραμηνιαῖο περιοδικό "Ὁ ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου" τῶν ἐκδόσεων "Ὀρθόδοξος Κυψέλη" (Σπαρτάκου 6, 56626 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310/212659).
Ἴσως γνωρίζετε περισσότερα ἀπό ἐμέ ὡς κεκτημένος εὐρυτέρας μορφώσεως καί παιδείας ἀλλά δέν εἶσθε καί ἀναμάρτητος. Ὁ Δαβίδ εἶχε γνώσεις πολλάς, εἶχε προφητικόν χάρισμα, εἶχε πνεῦμα ἅγιον, ἦτο μέγιστος τῶν προφητῶν. Προφήτης καί Βασιλεύς παρά Θεοῦ χρισθείς. Ἐν τούτοις ὁ τοιοῦτος καί τηλικοῦτος ὠφελήθη, ἐδιορθώθη, ἐσώθη ἀπό μικρότερόν του, ἀπό ἐλάχιστον προφήτην τόν Νάθαν.
Τοῦτον τόν προφήτην Νάθαν κἀγώ μιμούμενος σήμερον γράφω πρός ὑμᾶς οὐχί βεβαίως ἐξ ἐμαυτοῦ ἀλλά τῇ προτροπῇ καί συνεργείᾳ τοῦ παντοκράτορας Θεοῦ, τοῦ μή θέλοντος τόν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ ὥς τό ἐπιστρέψαι καί ζῆσαι αὐτόν....
...Ὡς ἄνθρωπος ἥμαρτες, οὐδείς ἀναμάρτητος· ἥμαρτες, ἡσύχασον, μετανόησον· τό ἁμαρτάνειν καί μετανοεῖν ἀνθρώπινον, τό ἁμαρτάνειν καί μή μετανοεῖν ἀλλ' ἐπιμένειν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἐκεῖνο ὅλως σατανικόν ἐστί, λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος.
Ὑπάρχει, ἀγαπητέ, μετάνοια. Ἥμαρτε καί Δαβίδ καί Μανασσής, ἀλλά δέν ἀπελπίσθησαν, μετενόησαν. Ἥμαρτον Παῦλος καί Πέτρος, ἀλλά μετενόησαν, ἥμαρτον τελῶναι, πόρναι, ἄσωτοι, λησταί καί, πολλοί ἐξ αὐτῶν, μεταποιηθέντες διά τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας, ἡγίασαν. Ὁ Ἰούδας ἀπεγνώσθη καί ἐστερήθη καί τῆς προσκαίρου καί αἰωνίου ζωῆς. Ἔχεις τόσα παραδείγματα παλαιά καί νέα, μόνον ποίησον ἀπόφασιν στερεάν. Ὁ Θεός μέ ἀνοικτάς ἀγκάλας θά σέ δεχθῆ, οἱ Ἄγγελοι θά χαροῦν διά τήν μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν σου καί θά γίνης ὑπόδειγμα μετανοίας εἰς πολλούς ἁμαρτωλούς καί ὁδός σωτη¬ρίας.
Δέν εἴμεθα ἁμαρτωλοί διότι ἁμαρτάνομεν, ἀλλ' ὅτι ἁμαρτάνοντες δέν μετανοοῦμεν, λέγει ὁ σοφός Ἰσαάκ. Μή ἀναβάλης τόν καιρόν τῆς μετανοίας, διότι ἄδηλος εἶναι ἡ ὥρα τοῦ θανάτου, μή ἐλθών ἐξαίφνης ἡ τομή τοῦ θανάτου, ὥσπερ ἄκαρπον δένδρον, ἐκόψη σε καί εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον παραπέμψη. Δράμε πρόφθασον! πρίν ἤ κλεισθῆ ἡ θύρα τῆς μετανοίας καί μείνης ἔξω κλαίων καί ὀδυρόμενος ἀνωφελῶς, διότι ἐν τῷ Ἅδῃ καί μετά θάνατον οὐκ ἐστί μετάνοια ἀλλ' ἀνταπόδοσις....
Σέ ἐπλήγωσεν ὁ δαίμων, ὁ παγκάκιστος ἐχθρός, καθάρισον τήν πληγήν τῆς ψυχῆς σου διά τῆς καθαρᾶς ἐξομολογήσεως καί διά τῆς μετανοίας, τῶν δακρύων καί τῆς προσευχῆς, ὡς διά τριῶν βελῶν, πλήγωσον τήν καρδίαν τοῦ δολίου Σατάν... Μή ἐντραπῆς, μή δειλιάσης, ἀνάστηθι καί ζήτησον βοήθειαν καί ἐνίσχυσιν παρά τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνο μόνον νά σέ φοβῆ, τό φοβερόν κριτήριον εἰς τό ὁποῖον ὅλα τά κρυπτά θά γίνουν φανερά καί θά καλύψη μεγίστη αἰσχύνη τούς ἁμαρτήσαντας καί μή μετανοήσαντας.
Αἱ ἀσθένειαι εἶναι δῶρον τοῦ Θεοῦ
...Γνώριζε τέκνον μου ὅτι αἱ ἀσθένειαι εἶναι δῶρον Θεοῦ, εἶναι σημεῖον τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Μᾶς παιδεύει ἐδῶ εἰς τήν πρόσκαιρον ζωήν ὀλίγον διά νά μᾶς ἀναπαύση εἰς τήν αἰώνιον, καί ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, λέγει τό Ἅγιον Πνεῦμα.
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶχον ἀσθενείας, θλίψεις, πειρασμούς εἰς τήν πρόσκαιρον ζωήν, ἀλλά τώρα χαίρουν καί θά χαίρουν αἰωνίως. Ὁ δικαιώτερος καί ἁγιώτερος τῶν ἀνθρώπων εἰς τήν παλαιάν Διαθήκην, ὁ Ἰώβ, ἔχασε τά παιδιά του, τήν περιουσία του, ἔμεινε γυμνός, ἀλλά καί ὅλο του τό σῶμα ἐλεπρώθη, κατεπληγώθη καί ἐκείτετο 12 χρόνια εἰς τήν κοπριάν. Ὁ ἀπ. Παῦλος, τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, ἦτο ἀσθενής καί παρεκάλη τόν Θεόν νά τόν θεραπεύση, ἀλλ' ὁ Θεός τοῦ εἶπε· σέ ἀρκεῖ ἡ Χάρις μου, διότι ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἔκτοτε, ὁ ἀπ. Παῦλος εὐχαριστεῖτο καί ἐκαυχᾶτο εἰς τάς ἀσθενείας του.
Λοιπόν καί σύ μή στενοχωρῆσαι, μή λυπῆσαι, διότι μέ τήν ἀσθένειαν πού σοῦ ἔδωκεν ὁ Θεός, μεγάλην δόξαν, τιμήν καί εὐτυχίαν σοῦ ἑτοιμάζει εἰς τούς οὐρανούς. Μόνον ἔχε ὑπομονήν καί δόξαζε, ὡς ὁ Ἰώβ καί ὁ ἀπ. Παῦλος, τόν Κύριον. Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος σωθήσεται, καί ἐν ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν... Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί ἡ εὐχή μου μαζί σου.
Διά τό δεινόν ἁμάρτημα τῆς κατακρίσεως
...Διά τήν ἀπαλλαγήν ἀπό τήν κατάκρισιν τρεῖς τρόποι ὑπάρχουν.
Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ προσευχή. Νά παρακαλῆς θερμῶς τόν Κύριον νά σέ φωτίση νά ἀπαλλαγῆς ἀπό τό δεινόν αὐτό ἁμάρτημα, τό ὁποῖον φθείρει καί ἀφανίζει ὅλας τάς ἀρετάς. Ἕνας πατήρ λέγει&
#903; τήν στιγμήν κατά τήν ὁποίαν θά ἀνοίξης τό στόμα σου νά κατακρίνης, νόμιζε τόν ἑαυτόν σου νεκρόν εἰς ὅλα τά ἔργα σου.
Δεύτερος τρόπος εἶναι, κατά τήν ὥραν τήν ὁποίαν ἀρχίζεις τήν κατάκρισιν, ἐνθυμίσου ὅτι λέγει Κύριος· "μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε, μή καταδικάζετε, ἵνα μή καταδικασθῆτε", καί ἀμέσως νά παύσης τήν κατάκρισιν· καί
Τρίτος τρόπος εἶναι, ὅταν ἀρχίζης νά κατακρίνης, νά γυρίζης τήν κατάκρισιν πρός τόν ἑαυτόν σου καί νά λέγης· ἐγώ ἔπραξα αὐτήν ἤ ἐκείνην τήν ἁμαρτίαν, ἐγώ εἶμαι ἁμαρτωλός περισσότερον ἀπό ὅλους τούς ἁμαρτωλούς. Ἔτσι κάνε διά νά σωθῆς. Προσεύχου πάντοτε, ἐνθυμοῦ τόν θάνατον, τήν Δευτέραν Παρουσίαν, τήν κρίσιν καί ἀνταπόδοσιν, τόν Παράδεισον καί τήν κόλασιν...
Ποικίλες πατρικές συμβουλές
Τοῦ μισόκαλου δαίμονος ὁ πόλεμος εἶναι διαρκής χωρίς ἀνακωχή. Προσοχή μεγάλη ἀπαιτεῖται, προσευχή ἀδιάλειπτος, ἀνδρεία, μεγαλοψυχία, πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη καί ταπεινοφροσύνη.
Ὅπου ὑπάρχει κακία, φιλονικία, ἐκεῖ κατοικεῖ ὁ διάβολος· ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι ὁ Θεός.
Ὁ Θεός καί οἱ Ἅγιοι περισσότερον ἀπό τό νά τούς κτίζωμεν ἐκκλησίας θέλουν, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, νά φυλάττωμεν τάς ἁγίας ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί ἰδίως νά ἔχωμεν ἀγάπην ἀναμεταξύ μας, νά ἀγαπῶμεν καί τούς ἐχθρούς μας, νά κάνωμεν καλόν εἰς ἐκείνους πού μᾶς κάνουν κακόν καί τότε θά εἴμεθα παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ἐάν δέν ἔχωμεν ἀγάπην καί βλασφημῶμεν τά θεῖα, τότε εἴμεθα παιδιά τοῦ διαβόλου...
Ὅταν εἴμεθα ἀσθενεῖς ἤ ἔχομεν θλίψεις ἀπό πειρασμούς ἀνθρώπων ὁρατῶν, ἤ δαιμόνων ἀοράτων, νά μή ἀπογοητευώμεθα οὔτε νά ἀπελπιζώμεθα, ἀλλά νά ζητῶμεν ἐκ Θεοῦ ἐνίσχυσιν καί ὑπομονήν, διά νά μή ἀπωλέσωμεν τάς ψυχάς μας, ἀλλά νά τάς κερδίσωμεν... Ἔχετε θάρρος, πίστιν, ἐλπίδα καί ἀγάπην καί νά στοχάζεσθε πώς ἄνευ θλίψεων, ἀσθενειῶν καί πειρασμῶν δύσκολον νά σωθῶμεν.
Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τά ταξίματά μας, οὔτε θέλει νά κάνουμε τάματα. Θέλει νά παύσωμε νά ἁμαρτάνωμε καί νά τόν παροργίζωμεν. Θέλει νά μετανοῶμεν, καί δι' αὐτό ἀκριβῶς ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, νά σώση τούς ἁμαρτωλούς, τά ἀπολωλότα πρόβατα.
Ἡ παρακοή γεννᾶ θάνατον. Ἐπειδή εὑρίσκεσαι εἰς τήν παρακοήν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία, σέ συμβουλεύω νά μετανοήσεις, ὄχι μέ λόγια, ἀλλά πραγματικά. Ἀληθής μετάνοια εἶναι νά συναισθανθῆς τήν ἁμαρτία σου, τήν παρακοήν, τό σκάνδαλον καί εἰλικρινῶς νά ἐξομολογηθῆς.
Ὁ στέφανος τῆς ὑπακοῆς εἶναι, ὡς λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἴσος μέ τόν στέφανον τοῦ μαρτυρίου.
Οὐδεμίαν ὠφέλειαν λαμβάνει ὁ Χριστιανός ὅταν μεταλαμβάνη ἀπροετοίμαστος, ἔστω καί ἄν εἶναι ἑτοιμοθάνατος, καί ἀντί νά ἀποκομίζη ὠφέλειαν, ἀποκομίζει ζημίαν ἀνυπολόγιστον. Ὅταν μεταλαμβάνη κανείς χωρίς νά ἔχη καθαρισθῆ, διά τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως, εἰς τάς ἁμαρτίας ὅπου εἶχε προηγουμένως προσθέτη καί ἄλλην πολύ μεγαλυτέραν.
Ἀνάγκη νά ἐμβαθύνωμεν εἰς τό ζήτημα τῆς κολάσεως, διότι οἱ περισσότεροι ἀπό τούς χριστιανούς, λαϊκούς ἤ κληρικούς, σήμερον πολιτεύονται ὡσάν αἱ ἀλήθειαι τῆς χριστιανικῆς πίστεως νά ἦσαν μῦθοι.
Δύο ἀναγκαῖα ὅπλα εἶναι ἀνάγκη νά ἔχης εἰς τόν κατά τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ πόλεμον, τήν ταπείνωσιν καί τήν ἀληθινήν καί καθαράν ἀγάπην πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον.
Ἄλλο συμφερότερον, ἀναγκαιότερον, τιμιώτερον δέν εἶναι ἀπό τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Σᾶς συμβουλεύω, ὡς πατήρ σας, νά ζητᾶτε τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἀλλά νά τήν ζητῆτε μέ πίστιν καί μέ μεγάλην ἐπιθυμίαν καί θά τήν λάβετε. "Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην Αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν".
Τά παραπάνω ἀποσπάσματα στόν π. Φιλόθεο, προέρχονται ἀπό τό τετραμηνιαῖο περιοδικό "Ὁ ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου" τῶν ἐκδόσεων "Ὀρθόδοξος Κυψέλη" (Σπαρτάκου 6, 56626 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310/212659).