ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Η προσευχή είναι η νοερή επικοινωνία και προσωπική μας συνομιλία με το Θεό, κατά την οποία, παράλληλα με τη δοξολογία και ευχαριστία που απευθύνουμε σʼ Αυτόν, ζητάμε και την εκπλήρωση ορισμένων αιτημάτων μας.
Η προσευχή: είναι για μας μεγάλο δώρο, αφού μπορούμε να μιλάμε όποτε θέλουμε με το Θεό.
Είναι μια ψηλάφηση του Θεού ή των Αγίων.
Δε μιλάμε με φαντάσματα.
Γιʼ αυτό και πρέπει να γίνεται σε ήσυχο μέρος, έτσι ώστε να έχουμε αυτοσυγκέντρωση. Πρέπει να συναισθανόμαστε ότι θα μιλήσουμε με τον ίδιο το Θεό.
Γράφει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
΄΄ Προσφέρουμε δεκάδες λόγια κι όταν τελειώνει η προσευχή δεν ξέρουμε τι είπαμε. Το σώμα είναι εδώ, ο νους είναι έξω. Μπαίνουμε στο ναό για προσευχή και όταν βγαίνουμε δεν θυμόμαστε τίποτα. Τα χείλη κινούνται, αλλά η ακοή μας δεν ακούει.΄΄
Βέβαια η περισυλλογή και η ανάβαση του νου προς το Θεό δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται τόσο εύκολα. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια για να μπορεί κάθε μας προσευχή να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Πολλοί υποστηρίζουν πως εφόσον μπορούμε να συνομιλούμε με το Θεό παντού και όποτε θέλουμε, δε χρειάζεται να πηγαίνουμε στη Θ.Λειτουργία. Η αλήθεια, όμως, είναι πως η Θ. Λειτουργία και όλες οι κοινές λειτουργικές προσευχές μας μαθαίνουν και μας καθοδηγούν στην ατομική μας προσευχή.
Η Θ. Λειτουργία είναι τι πιο μεγάλο σχολείο προσευχής.
Εκεί μαθαίνουμε πως: – να δοξολογούμε το Θεό για τη Δημιουργία (ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ)
– να Τον ευχαριστούμε για τις μικρές και μεγάλες Του ευεργεσίες (ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
– να Τον παρακαλούμε για όλα τα θέματα της ζωής μας (ΙΚΕΣΙΑ)
με σωστό και θεολογικό τρόπο ( εφόσον χρησιμοποιούμε τα σοφά λόγια των Πατέρων της Εκκλησίας ) χωρίς να ζητάμε ανόητα πράγματα που αφορούν αποκλειστικά το δικό μας όφελος.
Με τη Θ. Λατρεία:
– συνδεόμαστε με όλη την Παράδοση της Εκκλησίας εφόσον προσευχόμαστε στον ίδιο τόπο και με τα ίδια λόγια που προσευχήθηκαν οι Πατέρες μας και όλες οι προηγούμενες γενιές.
– επικοινωνούμε με τους γύρω μας και αισθανόμαστε πως όλοι έχουμε κοινούς στόχους στη ζωή. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το Θεό αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε πρώτα με το συνάνθρωπό μας.
Επειδή, λοιπόν, τα πλεονεκτήματα της Λατρευτικής Προσευχής είναι πολλά και επειδή ο άνθρωπος δεν θα βρει μόνος του ποτέ λύση στο πρόβλημα τι πρέπει να λέει στις προσευχές του, η Εκκλησία μας συνιστά κάποιες ακολουθίες που μπορούμε να τις λέμε και στα σπίτια μας:
Πρωί : Πρωινή προσευχή ή Ακολουθία του Όρθρου
Μεσημέρι : Προσευχή προ του φαγητού
Προσευχή μετά το φαγητό
Βράδυ : Προσευχή προ του δείπνου
Προσευχή μετά το δείπνο
Ακολουθία Μικρού Αποδείπνου
Κάποιοι συνηθίζουν να διαβάζουν περιστασιακά και τις εξής ακολουθίες: – Ακολουθία του Εσπερινού
– Χαιρετισμοί της Θεοτόκου
– Μικρή Παράκληση στην Παναγία
– Μεγάλη Παράκληση στην Παναγία
– Παρακλήσεις σε διάφορους Αγίους
– Ακολουθία Θείας Μετάληψης ( πριν τη Θ. Κοινωνία )
– Ευχαριστία μετά τη Θεία Μετάληψη ( μετά τη Θ. Κοινωνία )
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Το ΄΄ Πάτερ ημών΄΄ είναι η πιο γλυκιά και περιεκτική προσευχή. Είναι απλή, κατανοητή σε όλους και εξαντλεί όλα τα αιτήματα που μπορεί να απευθύνει ο άνθρωπος στο Θεό. Την έφτιαξε ο ίδιος ο Χριστός και μας την προσέφερε σαν δώρο. Είναι λοιπόν θεοπαράδοτη και γεμάτη θεία σοφία.
Όταν διαβάζεις το Ευαγγέλιο, ο Θεός μιλάει σε σένα.
Όταν προσεύχεσαι, εσύ μιλάς στο Θεό.
Όταν λες το ΄΄ Πάτερ ημών΄΄ εσύ μιλάς στο Θεό` και ο Θεός μιλάει σε σένα.
Αγ. Αυγουστίνος
Δόξα του Θεού είναι ο άνθρωπος ο ζωντανός. Και ΄΄ ζωντανός ΄΄ άνθρωπος είναι μόνο εκείνος, που στρέφει τα μάτια του προς το Θεό.
Αγ. Ειρηναίος
Προσευχή
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.
Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
O Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας. Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.
Aναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. Eκείνος προνοεί για σας. Mη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Aυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Aυτός γνωρίζει. Eσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας. Mη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε, όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται. O Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. Nα ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.
Oι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. Στην τελείωση οδηγεί ο Kύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Tου. Kαι μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. Kαι να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους. Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: "Κύριε, όχι όπως θέλω, αλλ' όπως εσύ, "γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης". Xωρίς λοιπόν το Xριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.
Άγιος Nεκτάριος Πενταπόλεως
Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.
Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
O Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας. Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.
Aναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. Eκείνος προνοεί για σας. Mη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Aυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Aυτός γνωρίζει. Eσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας. Mη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε, όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται. O Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. Nα ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.
Oι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. Στην τελείωση οδηγεί ο Kύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Tου. Kαι μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. Kαι να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους. Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: "Κύριε, όχι όπως θέλω, αλλ' όπως εσύ, "γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης". Xωρίς λοιπόν το Xριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.
Άγιος Nεκτάριος Πενταπόλεως
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
aposal
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25313
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Αποσπάσματα από το βιβλίο : “ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ” (έκδοση Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά, 2003).
Η αγάπη προς τον Θεό είναι ανώτερη, όταν εκφράζεται ως ευγνωμοσύνη. Είναι ανάγκη να αγαπάμε, όχι ως καθήκον, αλλά όπως είναι ανάγκη να τρώμε.
Προσευχή και μετάνοια και ελεημοσύνη. Δώστε έστω και ένα ποτήρι νερό αν δεν έχετε χρήματα. Και να ξέρετε, ότι όσο αγιάζεστε τόσο εισακούονται οι προσευχές σας.
Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μην ζητάμε από τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κλπ, ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον για να τα υπομένουμε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι και εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε και αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίνει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει τον λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Εφ’ όσον πιστεύουμε στην αγαθή Του πρόνοια, εφ’ όσον πιστεύουμε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθό, γιατί να μην δείχνουμε εμπιστοσύνη; Άρα λοιπόν, υπομονή και πίστη και γαλήνη. Κι αν το ξεχάσουμε εμείς, ο Κύριος ποτέ δεν ξεχνάει και αν είναι για το καλό μας θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι ΟΤΑΝ πρέπει.
Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας.
Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με το Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε «δώσ’ μου τούτο, εκείνο …». Είναι αρκετό να λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από εμάς για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα, ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι να ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Η αγάπη προς τον Θεό είναι ανώτερη, όταν εκφράζεται ως ευγνωμοσύνη. Είναι ανάγκη να αγαπάμε, όχι ως καθήκον, αλλά όπως είναι ανάγκη να τρώμε.
Προσευχή και μετάνοια και ελεημοσύνη. Δώστε έστω και ένα ποτήρι νερό αν δεν έχετε χρήματα. Και να ξέρετε, ότι όσο αγιάζεστε τόσο εισακούονται οι προσευχές σας.
Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μην ζητάμε από τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κλπ, ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον για να τα υπομένουμε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι και εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε και αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίνει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει τον λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Εφ’ όσον πιστεύουμε στην αγαθή Του πρόνοια, εφ’ όσον πιστεύουμε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθό, γιατί να μην δείχνουμε εμπιστοσύνη; Άρα λοιπόν, υπομονή και πίστη και γαλήνη. Κι αν το ξεχάσουμε εμείς, ο Κύριος ποτέ δεν ξεχνάει και αν είναι για το καλό μας θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι ΟΤΑΝ πρέπει.
Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας.
Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με το Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε «δώσ’ μου τούτο, εκείνο …». Είναι αρκετό να λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από εμάς για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα, ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι να ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.