Γάμος-Σχέσεις ανδρών και γυναικών
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 22, 2008 8:19 pm
2.Γάμος.
Σχέσεις ανδρών και γυναικών
… Ο Χριστός αναγνωρίζει τον άνδρα και τη γυναίκα σαν μια ζωντανή ύπαρξη και πουθενά δε χωρίζει τα φύλα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ώστε να κατηγορεί και να τιμωρεί τη γυναίκα και να αμνηστεύει τον άνδρα. Η γυναίκα κάνει και διδάσκει τα ίδια με τον άνδρα. Ο άνθρωπος έγινε «άρσεν και θήλυ».
Αλλʼ η ισοτιμία ανδρός και γυναικός δεν επιτρέπει ανταρσία της γυναίκας κατά του άνδρα της. Είναι πολλή μεγάλη τιμή για τη γυναίκα να κρατάει τη θέση, στην οποία την έταξε ο Θεός, λέει ο ιερός Πατήρ , όπως ακριβώς είναι ντροπή να επαναστατεί ενάντια στον άνδρα της.
Ο απ. Παύλος δίνει ισοτιμία στον άνδρα και στη γυναίκα, αλλά συνιστά ιεραρχία μέσα στο σώμα της οικογένειας. Κεφαλή του σώματος της οικογένειας είναι ο άνδρας και καρδιά αυτού του σώματος είναι η γυναίκα, όπως κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Ποτέ η κεφαλή δεν περιφρονεί την καρδιά και ποτέ η καρδιά δεν ξεσηκώνεται κατά της κεφαλής. Ο άνδρας αγαπά τη γυναίκα του και θυσιάζεται γιʼ αυτήν, και η γυναίκα σέβεται, ( έτσι ερμηνεύεται το «φοβήται» της Γραφής ) τον άνδρα της και θυσιάζεται γιʼ αυτόν.
Την ίδια διδασκαλία έχουν και οι τρεις ιεράρχες ως προς τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Δεν υπάρχουν δύο αρχές στην οικογένεια, αλλά μία. Στην τρισυπόστατη Θεότητα δεν υπάρχουν δύο αρχές ,αλλά μία, εκείνη του Θεού Πατέρα. Ο Πατέρας είναι άναρχος, έχει την αρχή Του από τον εαυτό Του. Ο Υιός είναι συνάναρχος με τον Πατέρα, έχει την αρχή Του από τον Πατέρα. Αλλά άμα Πατήρ άμα Υιός. Δεν υπάρχει χρόνος που ο Πατήρ δεν έχει στους κόλπους Του τον Υιό. Γιʼ αυτό ο Υιός είναι συνάναρχος και συναϊδιος με τον Πατέρα. Και το Άγιο Πνεύμα έχει την αρχή του από τον Πατέρα, είναι συνάναρχο και συναϊδιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Το Filioque του παπισμού ανυψώνει τον Υιό και υποβιβάζει το Άγιο Πνεύμα, γιατί καθιερώνει δύο αρχές στην Τριαδική Θεότητα…
…Ο γάμος είναι μυστήριο που παρομοιάζεται με το μυστήριο του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι πνευματικός δεσμός. Ο χριστιανικός γάμος δεν έχει κίνητρο το πάθος, ούτε είναι μόνο ένωση σωμάτων, αλλʼ είναι εξʼ ολοκλήρου πνευματικός, αφού σʼ έναν τέτοιο γάμο η ψυχή ενώνεται με τον Θεό μʼ έναν τρόπο ανέκφραστο ,που μόνο ο θεός γνωρίζει, λέει ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως...
Να κάνουμε μια μικρή παρένθεση εδώ: Η ομοφυλοφιλία που τείνει να καθιερωθεί στους δυτικούς λαούς και στην Ενωμένη Ευρώπη ως τρόπος συζυγίας, αποτελεί βεβήλωση του μυστηρίου του γάμου και άρνηση του ανθρώπου να εκφράζει εδώ στη γη τη ζωή του τριαδικού Θεού. Αυτή η αντίληψη και πρακτική του ανθρώπου της εποχής μας είναι χειρότερη από την αθεΐα και καταστρεπτικότερη για το μέλλον του ανθρώπινου γένους. Χειρότερη και από την βαβελική σύγχυση.
Η πρώτη, η αθεΐα δηλαδή, δεν αρνείται το γάμο. Αρνείται απλώς τον θρησκευτικό και τον αντικαθιστά με τον πολιτικό ή με την ελεύθερη συμβίωση. Η δεύτερη, η βαβελική σύγχυση δεν περιόρισε τον ορίζοντα του μέλλοντος ,απλώς τον διέστρεψε και αύξησε τους λαούς και τις φυλές της γης. Η ομοφυλοφιλία αρνείται και καταστρέφει τα πάντα. Διαστρέφει και καταστρέφει τη μοναδικότητα ,την ετερότητα και αμοιβαιότητα των φύλων και σταματά τη συνέχεια της γης. Είναι διαστροφή της φύσεως, συνέπεια της ηθικής και πνευματικής αλλοτριώσεως, της παντελούς άγνοιας του Θεού και των λόγων των όντων. Αυτονόμηση και απολυτοποίηση της σαρκικής ηδονής. Φαινόμενο εκφυλιστικό του πολιτισμού μας.
Να κλείσουμε την μικρή παρένθεσή μας για το σοδομικό πάθος και τη γενετήσια διαστροφή και να συνεχίσουμε το λόγο μας πάνω στη διδασκαλία των πατέρων για την ισοτιμία των φύλων. Ο άνδρας και η γυναίκα στα μεν σωματικά πράγματα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ,είναι χωρισμένοι.. στα παλαίσματα όμως της αρετής ρίχνονται και οι δύο στο ίδιο στάδιο και αγωνίζονται τα ίδια αγωνίσματα. Με τον ίδιο τρόπο, και οι γυναίκες τρέχουν και δεν εμποδίζονται από τους αγώνες αυτούς, αλλά παρατάσσονται και αναγορεύονται και παίρνουν έπαθλα και βραβεία για τις νίκες τους παράλληλα με τους άνδρες.
Και ο Μ. Βασίλειος λέει ότι από τον Κτίστη η γυναίκα έγινε έτσι, ώστε εξʼ ίσου με τον άνδρα να δέχεται την αρετή. Οι γυναίκες είναι σε όλα συγγενείς με τους άνδρες, διότι για την κατασκευή της γυναίκας ο Θεός δεν πήρε μόνο σάρκα από τον άνδρα, αλλά και οστά, ώστε η σταθερότητα, η δύναμη και η υπομονή να είναι εξʼ ίσου και στους δύο. Και προς τους άνδρες λέει: Σεις οι άνδρες να μη καταδεχθείτε να θεωρήσετε τις γυναίκες κατώτερες ως προς την ευσέβεια και την αρετή. Και απευθυνόμενος προς τις γυναίκες λέει: Σεις οι γυναίκες να μην υστερήσετε (προβάλλοντας ως παράδειγμα προφανώς τη μάρτυρα Ιουλίττα ,στη μνήμη της οποίας εκφωνεί το λόγο), αλλά χωρίς δικαιολογίες και άλλες προφάσεις να επιμένετε στην κατόρθωση της αρετής και από την πείρα σας να δείτε ότι το φύλο σας καθόλου δεν σας εμποδίζει από αυτή. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι στις εργασίες για την πλήρωση των βιοτικών αναγκών τα φύλα έχουν χωρισθεί. Άλλες είναι οι εργασίες των ανδρών και άλλες των γυναικών και δε μπορεί να γίνει ανταλλαγή. Για την κατόρθωση όμως του αγιασμού και της θεώσεως οι αγώνες είναι κοινοί κα τα βραβεία ίσα. «Ίσοι οι αγώνες και κοινοί οι στέφανοι», λέει…
Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου ΤΙΜΟΘΕΟΥ (ΤΖΙΑΒΑΡΑ)
«Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ»
ΝΑΥΠΛΙΟ 2003
Σχέσεις ανδρών και γυναικών
… Ο Χριστός αναγνωρίζει τον άνδρα και τη γυναίκα σαν μια ζωντανή ύπαρξη και πουθενά δε χωρίζει τα φύλα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ώστε να κατηγορεί και να τιμωρεί τη γυναίκα και να αμνηστεύει τον άνδρα. Η γυναίκα κάνει και διδάσκει τα ίδια με τον άνδρα. Ο άνθρωπος έγινε «άρσεν και θήλυ».
Αλλʼ η ισοτιμία ανδρός και γυναικός δεν επιτρέπει ανταρσία της γυναίκας κατά του άνδρα της. Είναι πολλή μεγάλη τιμή για τη γυναίκα να κρατάει τη θέση, στην οποία την έταξε ο Θεός, λέει ο ιερός Πατήρ , όπως ακριβώς είναι ντροπή να επαναστατεί ενάντια στον άνδρα της.
Ο απ. Παύλος δίνει ισοτιμία στον άνδρα και στη γυναίκα, αλλά συνιστά ιεραρχία μέσα στο σώμα της οικογένειας. Κεφαλή του σώματος της οικογένειας είναι ο άνδρας και καρδιά αυτού του σώματος είναι η γυναίκα, όπως κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Ποτέ η κεφαλή δεν περιφρονεί την καρδιά και ποτέ η καρδιά δεν ξεσηκώνεται κατά της κεφαλής. Ο άνδρας αγαπά τη γυναίκα του και θυσιάζεται γιʼ αυτήν, και η γυναίκα σέβεται, ( έτσι ερμηνεύεται το «φοβήται» της Γραφής ) τον άνδρα της και θυσιάζεται γιʼ αυτόν.
Την ίδια διδασκαλία έχουν και οι τρεις ιεράρχες ως προς τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Δεν υπάρχουν δύο αρχές στην οικογένεια, αλλά μία. Στην τρισυπόστατη Θεότητα δεν υπάρχουν δύο αρχές ,αλλά μία, εκείνη του Θεού Πατέρα. Ο Πατέρας είναι άναρχος, έχει την αρχή Του από τον εαυτό Του. Ο Υιός είναι συνάναρχος με τον Πατέρα, έχει την αρχή Του από τον Πατέρα. Αλλά άμα Πατήρ άμα Υιός. Δεν υπάρχει χρόνος που ο Πατήρ δεν έχει στους κόλπους Του τον Υιό. Γιʼ αυτό ο Υιός είναι συνάναρχος και συναϊδιος με τον Πατέρα. Και το Άγιο Πνεύμα έχει την αρχή του από τον Πατέρα, είναι συνάναρχο και συναϊδιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Το Filioque του παπισμού ανυψώνει τον Υιό και υποβιβάζει το Άγιο Πνεύμα, γιατί καθιερώνει δύο αρχές στην Τριαδική Θεότητα…
…Ο γάμος είναι μυστήριο που παρομοιάζεται με το μυστήριο του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι πνευματικός δεσμός. Ο χριστιανικός γάμος δεν έχει κίνητρο το πάθος, ούτε είναι μόνο ένωση σωμάτων, αλλʼ είναι εξʼ ολοκλήρου πνευματικός, αφού σʼ έναν τέτοιο γάμο η ψυχή ενώνεται με τον Θεό μʼ έναν τρόπο ανέκφραστο ,που μόνο ο θεός γνωρίζει, λέει ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως...
Να κάνουμε μια μικρή παρένθεση εδώ: Η ομοφυλοφιλία που τείνει να καθιερωθεί στους δυτικούς λαούς και στην Ενωμένη Ευρώπη ως τρόπος συζυγίας, αποτελεί βεβήλωση του μυστηρίου του γάμου και άρνηση του ανθρώπου να εκφράζει εδώ στη γη τη ζωή του τριαδικού Θεού. Αυτή η αντίληψη και πρακτική του ανθρώπου της εποχής μας είναι χειρότερη από την αθεΐα και καταστρεπτικότερη για το μέλλον του ανθρώπινου γένους. Χειρότερη και από την βαβελική σύγχυση.
Η πρώτη, η αθεΐα δηλαδή, δεν αρνείται το γάμο. Αρνείται απλώς τον θρησκευτικό και τον αντικαθιστά με τον πολιτικό ή με την ελεύθερη συμβίωση. Η δεύτερη, η βαβελική σύγχυση δεν περιόρισε τον ορίζοντα του μέλλοντος ,απλώς τον διέστρεψε και αύξησε τους λαούς και τις φυλές της γης. Η ομοφυλοφιλία αρνείται και καταστρέφει τα πάντα. Διαστρέφει και καταστρέφει τη μοναδικότητα ,την ετερότητα και αμοιβαιότητα των φύλων και σταματά τη συνέχεια της γης. Είναι διαστροφή της φύσεως, συνέπεια της ηθικής και πνευματικής αλλοτριώσεως, της παντελούς άγνοιας του Θεού και των λόγων των όντων. Αυτονόμηση και απολυτοποίηση της σαρκικής ηδονής. Φαινόμενο εκφυλιστικό του πολιτισμού μας.
Να κλείσουμε την μικρή παρένθεσή μας για το σοδομικό πάθος και τη γενετήσια διαστροφή και να συνεχίσουμε το λόγο μας πάνω στη διδασκαλία των πατέρων για την ισοτιμία των φύλων. Ο άνδρας και η γυναίκα στα μεν σωματικά πράγματα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ,είναι χωρισμένοι.. στα παλαίσματα όμως της αρετής ρίχνονται και οι δύο στο ίδιο στάδιο και αγωνίζονται τα ίδια αγωνίσματα. Με τον ίδιο τρόπο, και οι γυναίκες τρέχουν και δεν εμποδίζονται από τους αγώνες αυτούς, αλλά παρατάσσονται και αναγορεύονται και παίρνουν έπαθλα και βραβεία για τις νίκες τους παράλληλα με τους άνδρες.
Και ο Μ. Βασίλειος λέει ότι από τον Κτίστη η γυναίκα έγινε έτσι, ώστε εξʼ ίσου με τον άνδρα να δέχεται την αρετή. Οι γυναίκες είναι σε όλα συγγενείς με τους άνδρες, διότι για την κατασκευή της γυναίκας ο Θεός δεν πήρε μόνο σάρκα από τον άνδρα, αλλά και οστά, ώστε η σταθερότητα, η δύναμη και η υπομονή να είναι εξʼ ίσου και στους δύο. Και προς τους άνδρες λέει: Σεις οι άνδρες να μη καταδεχθείτε να θεωρήσετε τις γυναίκες κατώτερες ως προς την ευσέβεια και την αρετή. Και απευθυνόμενος προς τις γυναίκες λέει: Σεις οι γυναίκες να μην υστερήσετε (προβάλλοντας ως παράδειγμα προφανώς τη μάρτυρα Ιουλίττα ,στη μνήμη της οποίας εκφωνεί το λόγο), αλλά χωρίς δικαιολογίες και άλλες προφάσεις να επιμένετε στην κατόρθωση της αρετής και από την πείρα σας να δείτε ότι το φύλο σας καθόλου δεν σας εμποδίζει από αυτή. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι στις εργασίες για την πλήρωση των βιοτικών αναγκών τα φύλα έχουν χωρισθεί. Άλλες είναι οι εργασίες των ανδρών και άλλες των γυναικών και δε μπορεί να γίνει ανταλλαγή. Για την κατόρθωση όμως του αγιασμού και της θεώσεως οι αγώνες είναι κοινοί κα τα βραβεία ίσα. «Ίσοι οι αγώνες και κοινοί οι στέφανοι», λέει…
Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου ΤΙΜΟΘΕΟΥ (ΤΖΙΑΒΑΡΑ)
«Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ»
ΝΑΥΠΛΙΟ 2003