Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιάς Σεραφείμ, προς τον Αρχιεπισκοπο και την Ιερα Συνοδο της Εκκλησιας της Ελλαδος, με ημερομηνία 23 Μαΐου 2008:
Μακαριώτατέ μοι Δέσποτα,
Κατόπιν της πρότριτα γενομένης εκλογής νέου Επισκόπου των εν Ελλάδα ουνιτών δι' αποφάσεως του Πάπα Ρώμης κ. Βενεδίκτου 16ου, επιβεβαιούται πέραν οιασδήτινος αφελούς αμφιβολίας, ότι η αιρετική παπική παρασυναγωγή, ως απεκάλει αυτήν ο αοίδιμος πνευματικός ημών πατήρ Αρχιεπίσκοπος κυρός ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ουδ' όλως μετέβαλε την θηριώδη αυτής στάσιν έναντι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, εξ ης απεκόπη οδηγηθείσα εις μυρίας πτώσεις, διαστρεβλώνουσα υπαιτίως και μεθοδικώς και το δόγμα και το πολίτευμα και το ήθος της αδιαιρέτου Εκκλησίας.
Η ενθρόνησις δε εν μέσαις Αθήναιας την 24η λήγοντος μηνός Μαΐου ε.ε. του κ. Δημητρίου Σαλάχα ως Επισκόπου των εν Ελλάδι ανυπάρκτων ουνιτών αποβάλλει το προσωπείον της δήθεν αγαπητικής σχέσεως και της θεωρίας των «αδελφών Εκκλησιών» και αποκαλύπτει το αληθές δυσειδέστατον πρόσωπον του Παπισμού, του πλήξαντος καιρίως την αλήθειαν της πίστεως και εμμένοντος σατανικώς εν τη αφορήτω αυτού κακία.
Όθεν ευλόγως φρονώ ότι χρέος έχομεν όπως επανεκτιμήσωμεν κατόπιν και του επαισχύντου διά την Αδιαίρετον Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν κειμένου της Ραβέννας την περαιτέρω μετοχήν ημών, ως Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, ευθέως πλησσομένης υπό της κακοτρόπου Ρώμης, εν των διεξαγομένων μετ' αυτής διαλόγω και εν ταυτώ όπως επανεκτιμήσωμεν την μετοχήν ημών εις το συμπίλημα των αιρετικών παραφυάδων του παγκοσμίου Συμβουλίου των λεγομένων «Εκκλησιών» ως και το λυσιτελές ή μη της μετοχής ημών εις τους λοιπούς μετά των ετεροδόξων διαλόγους, διότι φοβούμαι ότι το μόνον επιτυγχανόμενον είναι η παροχή διά της ημετέρας συμμετοχής άλλοθι εις τας ηγεσίας αυτών περί της δήθεν πνευματικής ισοτιμίας μετά της Θεοϊδρύτου Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.
Η εκλογή και η ενθρόνησις του νέου ουνίτου Επισκόπου εν Αθήναις θέτει έκαστον εξ ημών προ των ιστορικών ευθυνών αυτού και ταπεινώς φρονώ ότι επί τέλους ήλθεν η ώρα να αντιδράσωμεν εις τον επιχειρούμενον βιασμόν της αξιοπρεπείας της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τον οποίον επιχειρεί ανερυθριάστως η εκπεσούσα Ρώμη. Θα ενθυμείσθε ασφαλώς την τραγικήν εκείνη εικόνα την οποίαν επαρουσίασεν η τηλοψία εκ της εξοδίου ακολουθίας του Πάπα Ρώμης Ιωάννου Παύλου Β΄, ότε εις θίασος ουνιτών αλλοεθνών έψαλλον εις την ελληνικήν γλώσσαν διά τους προφανείς λόγους της δήθεν οικουμενικότητος του παπικού θρόνου επιμνημόσυνον δέησιν παρουσία Αρχηγών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Δι' ο και πάνυ ευλαβώς εισηγούμαι, όπως δι' Αποφάσεως Υμών συμπεριληφθή το άκρως αυτό επίκαιρον θέμα εις τα προς συζήτησιν θέματα της ημερησίας διατάξεως της συγκληθησομένης τακτικής Συνόδου της Ιεραρχίας του προσεχούς Οκτωβρίου ε.ε. με ορισθησόμενον εισηγητήν τον βαθυνούστατον και ακραιφνέστατον θεολόγον και πολυγραφότατον συγγραφέα και αγαπητόν εν Χριστώ αδελφόν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. ΙΕΡΟΘΕΟΝ, όστις σημειωτέον ουδεμίαν γνώσιν της ημετέρας προτάσεως κέκτηται.
Επί δε τούτοις υποβάλλων την αδιάπτωτον αφοσίωσίν μου Υμίν, διατελώ μετ' αδελφικής αγάπης και της προσηκούσης τιμής,
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
+ο Πειραιώς Σεραφείμ
...
Ευγε!! Της Αρχιερωσυνης σου ταπεινοι προσκυνητες!! και παλι Ευγε!!
Λοιπον τι να σχολιασω εγω ο αναξιος και ελαχιστος. Αυτοι ειναι Ποιμενες και Αξιοι να διαφυλαξουν τα λογικα προβατα του Χριστου αυτες τις εσχατες ημερες, οπου ο βυθιος δρακων, ο λυκος της στεππας, εχει λυσσαξει και αποθρασυνθει και ζηταει να καταπιει τους Ορθοδοξους.
Μακαρι να ειναι ετσι ολοι μας οι Αρχιερεις να σταθουν και να κρατησουν αλλα και να αναχαιτισουν την λαιλαπα του αντιθετου που επιθυμει να αφανισει ει δυνατον την Αγια μας Ορθοδοξια.
Ομως λογαριαζουν χωρις τον ξενοδοχο, και πονταρουν σε λαθος αλογο, γιατι ο Κυριος εξηλθε Νικων και ινα Νικησει!!
Τέτοιοι Άξιοι Ποιμένες μας αρμόζουν και μας πρέπουν. Εύγε!
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
-
dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Τέτοιοι Άξιοι Ποιμένες μας αρμόζουν και μας πρέπουν. Εύγε!
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
-
dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Αλλα και το Αγιον Ορος στεκεται στο Πνευματικο του υψος, που ειναι και δυσθεωρητο καθοτι 1000 και πλεον ετη το αναβιβαζει απο κορυφη σε κορυφη με τους Αγιους του, τους Λογιους, τους Γεροντες, τους Οσιους Καθηγουμενους, τους Ασκητες του και την εν γενει παρουσια του και την παγκοσμια ακτινοβολια του ως Φαρος της Ορθοδοξιας μεσα στην τρικυμια του εν τω πονηρω κειτομενου κοσμου.
Ακολουθει κειμενο περιληπτικης τοποθετησης και σαφους τηρησης αποστασεως απο τα τελουμενα στο Π.Σ.Ε. και την πανθρησκεια που μας ετοιμαζουν, πισω απο την πλατη μας, τα οργανα του εκπτωτου εωσφορου...
Πιο αναλυτικα..
Διαβάστε τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του εκτενούς υπομνήματος (60 σελίδες Α4) περί της συμμετοχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το οποίο συνέταξε πέρυσι η επί των Δογματικών Ιεροκοινοτική Επιτροπή, και ενέκρινε προ ολίγων εβδομάδων η Ιερά Κοινότης τον Αγίου Ορους. Το Υπόμνημα απεστάλη στον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, σε όλους τους Αρχιερείς, σε όλους τους Θεολόγους Καθηγητές Πανεπιστημίου και όπου αλλού έπρεπε.
Με τρόπο ορθοδοξότατο και ομολογιακό, αλλά συγχρόνως νηφάλιο και πλήρως τεκμηριωμένο, εκφράζεται η καλή ανησυχία και ο γενικότερος προβληματισμός των Αγιορειτών για τα διατυπούμενα και τελούμενα στους λεγόμενους θεολογικούς διάλογους του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.).
Το Αγιον Ορος για άλλη μια φορά στη χιλιόχρονη Ιστορία του αρθρώνει λόγο πατερικά θεολογικό, ο οποίος εκφράζει απόλυτα την διαχρονική αυτοσυνειδησία των Ορθοδόξων, ότι αποτελούμε την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» του Συμβόλου της Πίστεως.
Η αίσθηση ευθύνης των Αγιορειτών για την διατήρηση ακαινοτομήτου της παραδοθείσης πίστεως των πατέρων μας, πιστεύουμε και ευχόμεθα ότι θα παρακινήσει και άλλους ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας να ομιλήσουν και να πράξουν αναλόγως.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ Π.Σ.Ε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Από όσα αναπτύχθηκαν ανωτέρω, και ασφαλώς από όσα στοιχεία δεν ήταν δυνατόν να παρατεθούν, είναι φανερό ότι:
1. Το Π.Σ.Ε. αποδεικνύεται ένας οργανισμός που στόχο του έχει να καλλιεργήση την ενότητα των Χριστιανικών εκκλησιών και Ομολογιών σε δύο μορφές: α) ως κοινή δέσμευσι για αλληλοαναγνώρισι (mutual recognition), αλληλοεκτίμησι (mutual accountability), συμπόρευσι στην ιστορία (stay together), συνεργασία σε πρακτικό επίπεδο (cooperation) και στην ιεραποστολή (common witness)' β) ως κλήσι για ενότητα εν τη μια πίστει, τη μια ευχαριστία και τη κοινή ζωή τής αδιαιρέτου Εκκλησίας. Όπως είναι προφανές, ούτε η πρώτη μορφή αποτελεί αληθινή ενότητα ούτε η δεύτερη είναι εφικτή, επειδή οι προτεσταντικές Ομολογίες δεν αναγνωρίζουν ότι η αποστολική Πίστις είναι αυτή η ιδία Πίστις, την οποία κατέχει η συγκεκριμένη σήμερα ιστορική Ορθόδοξος Εκκλησία.
2. Υπό την παρούσα μορφή ενότητος οι εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε. προσανατολίζονται να αλληλοαναγνωρίσουν το Βάπτισμά τους. Δυστυχώς ωρισμένες Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν προχωρήσει στην αναγνώρισι του Βαπτίσματος των Αντιχαλκηδονίων και των προτεσταντικών Ομολογιών της Γερμανίας. Η πρωθύστερη όμως αναγνώρισις του Βαπτίσματος των ετεροδόξων χωρίς δογματική ενότητα, δεν είναι σύμφωνη προς την εκκλησιολογία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι προτεσταντικές εκκλησίες διατηρούν όλες τις αιρετικές διδασκαλίες που έχουν επισημάνει οι Ορθόδοξοι Πατριάρχαι και θεολόγοι από τον 16ον αιώνα και εντεύθεν.
3. Οι συμπροσευχές και η συμμετοχή σε λειτουργικές συνάξεις αποτελούσαν συνήθη πράξι στις οικουμενικές συναντήσεις του Π.Σ.Ε. Μόνο μετά την διαμαρτυρία τών Ορθοδόξων το 1998 σχεδιάσθηκε μία τροποποίησις, η οποία όμως δεν μεταβάλλει το καθεστώς των συμπροσευχών, που απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνας της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν πρέπει να συνεχίζονται.
4. Ο στόχος τον Π.Σ.Ε. για παγχριστιανική ορατή ενότητα έχει ως υπόβαθρο την προτεσταντική εκκλησιολογία περί της "αοράτου" Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και των ορατών ιστορικών μορφών της, από τις οποίες καμμία δεν κατέχει το πλήρωμα της αποστολικής Πίστεως, της Καθολικότητος και της εν Χάριτι ζωής. Για τον λόγο αυτό ο στόχος του Π.Σ.Ε. για ορατή ενότητα δεν έχει νόημα για τους Ορθοδόξους, οι οποίοι αναγνωρίζουν στην Ορθόδοξο Εκκλησία το πλήρωμα της αποστολικής Πίστεως και της εν Χριστώ ζωής. Η παγχριστιανική ενότης Ορθοδόξως κατανοείται ως επιστροφή όλων των ετεροδόξων στην Ορθόδοξο Πίστι και δια του τρόπου αυτού επανάκαμψί τους στην κοινωνία της Ορθοδόξου Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας (Λειτουργία Μεγ. Βασιλείου).
5. Στο Π.Σ.Ε. υπάρχει η τάσις να επεκταθή η διαχριστιανική ενότης και να συμπεριλάβη όλες τις θρησκείες του κόσμου, επειδή δήθεν η εκ Θεού σωτηρία προορίζεται για όλους τους ανθρώπους και μας είναι άγνωστοι οι τρόποι τής φιλανθρωπίας του Θεού. Αυτή η ενότης για την Ορθόδοξο Εκκλησία είναι εντελώς απαράδεκτη, διότι ναι μεν η σωτηρία προσφέρεται από τον Θεό σε όλους τους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι την απορρίπτουν ακολουθώντας δρόμους που δεν συντελούν στην αποδοχή τής σωτηρίας.
6. Ωρισμένες προτεσταντικές ομάδες απαιτούν από το Π.Σ.Ε. επίσημο βήμα για να ζητήσουν να τους αναγνωρισθούν ακραίες αντιευαγγελικές ηθικές επιλογές (ομοφυλοφιλία κ.λπ). Δεν βρίσκουν προς το παρόν συγκατάθεσι. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι χάριν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα προχωρήση η ήδη αρξαμένη συζήτησις και θα απαιτηθή η ίση αναγνώρισις όλων των ηθικών τάσεων. Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν μπορεί να αγνοήση την ευαγγελική διδασκαλία και να συμπορεύεται με την ανομία (Ησ. 52,11 - Β' Κορ. 6, 14-7, 1). Η χειροτονία των γυναικών από πολλές προτεσταντικές εκκλησίες είναι επίσης ένα σοβαρό δείγμα μείζονος αθετήσεως της Παραδόσεως της Εκκλησίας των Αποστόλων και των Πατέρων.
7. Η μαρτυρία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν γίνεται δεκτή στο σύνολό της από τις προτεσταντικές εκκλησίες του Π.Σ.Ε., όπως φαίνεται από την εξηκονταετή ιστορία του Π.Σ.Ε. και την πολύ μακρύτερη ιστορία των Ορθοδοξο-προτεσταντικών επαφών. Όλα δείχνουν ότι το επιδιωκόμενο στο Π.Σ.Ε. είναι η ομογενοποίησις των εκκλησιών-μελών του Π.Σ.Ε. μέσω ενός μακροχρονίου συμφυρμού.
8. Η αλλοίωσις του φρονήματος των Ορθοδόξων (θεολόγων που μετέχουν του Π.Σ.Ε. και άλλων) είναι γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την μελλοντική πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Ο κίνδυνος ενδο-ορθοδόξων σχισμάτων είναι υπαρκτός.
9. Κατ' επίδρασιν του Π.Σ.Ε. Ορθόδοξοι και Αντιχαλκηδόνιοι παρακάθηνται ως η Ορθόδοξη πτέρυγα του Π.Σ.Ε., αλληλοαναγνωριζόμενοι ως ορθόδοξοι. Το ίδιο πνεύμα ωδήγησε στην απαράδεκτη από Ορθοδόξου πλευράς συμφωνία (Κοινές Δηλώσεις) των Ορθοδόξων και των Αντιχαλκηδονίων θεολόγων στους ανεπισήμους διαλόγους καί στον επίσημο διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις αντίστοιχες αντιχαλκηδόνιες εκκλησίες.
10. Οι προοπτικές για το μέλλον (προτάσεις για κοινό εορτασμό του Πάσχα και σύγκλησι Οικουμενικής Συνελεύσεως χωρίς δογματική ενότητα) δεν είναι ευοίωνες και απαιτείται πολλή προσοχή και επαγρύπνησις.
11. Η διακοπή των σχέσεων των Ορθοδόξων Εκκλησιών με το Π.Σ.Ε. ήταν ένα μόνιμο ερώτημα που συνεχίζει να είναι επίκαιρο, όσο οι προτεσταντικές εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε. δεν φαίνεται να αφίστανται των εκκλησιολογικών τους προϋποθέσεων. Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες με την συμμετοχή τους στο Π.Σ.Ε. δείχνουν στην πράξι ότι παραιτούνται από την εκκλησιολογική τους ταυτότητα. Στο σημείο αυτό οι Ρωμαιοκαθολικοί, απέχοντες τυπικά από το Π.Σ.Ε., είναι συνεπέστεροι στην εκκλησιολογία τους από ό,τι είμαστε οι Ορθόδοξοι στην δική μας.
12. Οι Ορθόδοξοι δεν κερδίζουμε τίποτε από την συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε. Αντίθετα, αποκομίζουμε ζημία και φθορά. Η αποστολή μας, να κηρύξουμε το μήνυμα της Ορθοδοξίας προς τους ετεροδόξους, δεν ευοδώνεται, επειδή οι Προτεστάντες στο Π.Σ.Ε. δεν προσανατολίζονται προς αποδοχή της Ορθοδοξίας αλλά προς συνύπαρξι μαζί της στο επιδιωκόμενο μόρφωμα των πλήρως αλληλοαναγνωριζομένων εκκλησιών. Ο προσανατολισμός τους αυτός είναι σύμφωνος με την εκκλησιολογία τους. Οι Ορθόδοξοι όμως μπορούμε να συμμετ
έχουμε σε ένα Οργανισμό (το Π.Σ.Ε.), του οποίου η σύστασις, η δομή και η λειτουργία βασίζονται στην προτεσταντική εκκλησιολογία, χωρίς η συμμετοχή μας να σημαίνη παραίτησι από την εκκλησιολογία μας;
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
Κατόπιν τούτων η Ορθόδοξος στάσις έναντι του Π.Σ.Ε. θα μπορούσε να χαραχθή βάσει των ακολούθων θέσεων:
1. Η συμμετοχή των Ορθοδόξων στο Π.Σ.Ε. δεν αποβαίνει προς όφελος ούτε της Ορθοδόξου Εκκλησίας ούτε των ετεροδόξων, αλλά ούτε και λυσιτελής είναι για την ποθούμενη ενότητα όλων των Χριστιανών στην αληθινή αποστολική Πίστι και την Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Μήπως επέστη ο καιρός οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να διακόψουν τις σχέσεις τους με το Π.Σ.Ε.;
2. Εάν για λόγους υψίστου, καλώς νοουμένου και θεοφιλούς συμφέροντος ωρισμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών (βλ. Πηδάλιον, εκδ. Ρηγόπουλου 1982, σελ. 56, τί εστι το συμφέρον) ή και για λόγους ενημερώσεως κριθή απαραίτητη κάποια μορφή συνεργασίας με το Π.Σ.Ε., πρέπει να απαιτηθή η μετονομασία τού Π.Σ.Ε. σε «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο» και να υπάρχη χαλαρή σχέσις με αυτό, δι' απλών παρατηρητών, χωρίς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που αντιβαίνουν στην εκκλησιολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
3. Στην περίπτωσι αυτή δεν θα γίνωνται συμπροσευχές και λατρευτικές εκδηλώσεις. Η συμμετοχή θα είναι απολύτως ακαδημαϊκού επιπέδου, απαραιτήτως δε οι Ορθόδοξες θέσεις θα διατυπώνωνται με την μορφή των χωριστών Δηλώσεων, όπως γινόταν μέχρι την Γεν. Συνέλευσι του Νέου Δελχί (1961).
Η ένωσις, αν ποτέ γίνη, δεν θα είναι αποτέλεσμα συμφυρμού αλλά καρπός προσευχής, πιστότητος στην Ορθόδοξο αυτοσυνειδησία μας και κυρίως δώρο του Πανάγαθου Θεού.
Εν Αγίω Ορει τη 18η Φεβρουαρίου 2007
Τα μέλη της Επιτροπής:
Ο της Ι. Μ. Βατοπαιδίου Καθηγούμενος + Αρχιμ. Εφραίμ
Ο της Ι. Μ. Φιλοθέου Γέρων Λουκάς
Ο της Ι. Μ. Γρηγορίου Καθηγούμενος + Αρχιμ. Γεώργιος
Ακολουθει κειμενο περιληπτικης τοποθετησης και σαφους τηρησης αποστασεως απο τα τελουμενα στο Π.Σ.Ε. και την πανθρησκεια που μας ετοιμαζουν, πισω απο την πλατη μας, τα οργανα του εκπτωτου εωσφορου...
Πιο αναλυτικα..
Διαβάστε τα συμπεράσματα και τις προτάσεις του εκτενούς υπομνήματος (60 σελίδες Α4) περί της συμμετοχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το οποίο συνέταξε πέρυσι η επί των Δογματικών Ιεροκοινοτική Επιτροπή, και ενέκρινε προ ολίγων εβδομάδων η Ιερά Κοινότης τον Αγίου Ορους. Το Υπόμνημα απεστάλη στον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, σε όλους τους Αρχιερείς, σε όλους τους Θεολόγους Καθηγητές Πανεπιστημίου και όπου αλλού έπρεπε.
Με τρόπο ορθοδοξότατο και ομολογιακό, αλλά συγχρόνως νηφάλιο και πλήρως τεκμηριωμένο, εκφράζεται η καλή ανησυχία και ο γενικότερος προβληματισμός των Αγιορειτών για τα διατυπούμενα και τελούμενα στους λεγόμενους θεολογικούς διάλογους του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.).
Το Αγιον Ορος για άλλη μια φορά στη χιλιόχρονη Ιστορία του αρθρώνει λόγο πατερικά θεολογικό, ο οποίος εκφράζει απόλυτα την διαχρονική αυτοσυνειδησία των Ορθοδόξων, ότι αποτελούμε την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» του Συμβόλου της Πίστεως.
Η αίσθηση ευθύνης των Αγιορειτών για την διατήρηση ακαινοτομήτου της παραδοθείσης πίστεως των πατέρων μας, πιστεύουμε και ευχόμεθα ότι θα παρακινήσει και άλλους ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας να ομιλήσουν και να πράξουν αναλόγως.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ Π.Σ.Ε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Από όσα αναπτύχθηκαν ανωτέρω, και ασφαλώς από όσα στοιχεία δεν ήταν δυνατόν να παρατεθούν, είναι φανερό ότι:
1. Το Π.Σ.Ε. αποδεικνύεται ένας οργανισμός που στόχο του έχει να καλλιεργήση την ενότητα των Χριστιανικών εκκλησιών και Ομολογιών σε δύο μορφές: α) ως κοινή δέσμευσι για αλληλοαναγνώρισι (mutual recognition), αλληλοεκτίμησι (mutual accountability), συμπόρευσι στην ιστορία (stay together), συνεργασία σε πρακτικό επίπεδο (cooperation) και στην ιεραποστολή (common witness)' β) ως κλήσι για ενότητα εν τη μια πίστει, τη μια ευχαριστία και τη κοινή ζωή τής αδιαιρέτου Εκκλησίας. Όπως είναι προφανές, ούτε η πρώτη μορφή αποτελεί αληθινή ενότητα ούτε η δεύτερη είναι εφικτή, επειδή οι προτεσταντικές Ομολογίες δεν αναγνωρίζουν ότι η αποστολική Πίστις είναι αυτή η ιδία Πίστις, την οποία κατέχει η συγκεκριμένη σήμερα ιστορική Ορθόδοξος Εκκλησία.
2. Υπό την παρούσα μορφή ενότητος οι εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε. προσανατολίζονται να αλληλοαναγνωρίσουν το Βάπτισμά τους. Δυστυχώς ωρισμένες Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν προχωρήσει στην αναγνώρισι του Βαπτίσματος των Αντιχαλκηδονίων και των προτεσταντικών Ομολογιών της Γερμανίας. Η πρωθύστερη όμως αναγνώρισις του Βαπτίσματος των ετεροδόξων χωρίς δογματική ενότητα, δεν είναι σύμφωνη προς την εκκλησιολογία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι προτεσταντικές εκκλησίες διατηρούν όλες τις αιρετικές διδασκαλίες που έχουν επισημάνει οι Ορθόδοξοι Πατριάρχαι και θεολόγοι από τον 16ον αιώνα και εντεύθεν.
3. Οι συμπροσευχές και η συμμετοχή σε λειτουργικές συνάξεις αποτελούσαν συνήθη πράξι στις οικουμενικές συναντήσεις του Π.Σ.Ε. Μόνο μετά την διαμαρτυρία τών Ορθοδόξων το 1998 σχεδιάσθηκε μία τροποποίησις, η οποία όμως δεν μεταβάλλει το καθεστώς των συμπροσευχών, που απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνας της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν πρέπει να συνεχίζονται.
4. Ο στόχος τον Π.Σ.Ε. για παγχριστιανική ορατή ενότητα έχει ως υπόβαθρο την προτεσταντική εκκλησιολογία περί της "αοράτου" Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και των ορατών ιστορικών μορφών της, από τις οποίες καμμία δεν κατέχει το πλήρωμα της αποστολικής Πίστεως, της Καθολικότητος και της εν Χάριτι ζωής. Για τον λόγο αυτό ο στόχος του Π.Σ.Ε. για ορατή ενότητα δεν έχει νόημα για τους Ορθοδόξους, οι οποίοι αναγνωρίζουν στην Ορθόδοξο Εκκλησία το πλήρωμα της αποστολικής Πίστεως και της εν Χριστώ ζωής. Η παγχριστιανική ενότης Ορθοδόξως κατανοείται ως επιστροφή όλων των ετεροδόξων στην Ορθόδοξο Πίστι και δια του τρόπου αυτού επανάκαμψί τους στην κοινωνία της Ορθοδόξου Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας (Λειτουργία Μεγ. Βασιλείου).
5. Στο Π.Σ.Ε. υπάρχει η τάσις να επεκταθή η διαχριστιανική ενότης και να συμπεριλάβη όλες τις θρησκείες του κόσμου, επειδή δήθεν η εκ Θεού σωτηρία προορίζεται για όλους τους ανθρώπους και μας είναι άγνωστοι οι τρόποι τής φιλανθρωπίας του Θεού. Αυτή η ενότης για την Ορθόδοξο Εκκλησία είναι εντελώς απαράδεκτη, διότι ναι μεν η σωτηρία προσφέρεται από τον Θεό σε όλους τους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι την απορρίπτουν ακολουθώντας δρόμους που δεν συντελούν στην αποδοχή τής σωτηρίας.
6. Ωρισμένες προτεσταντικές ομάδες απαιτούν από το Π.Σ.Ε. επίσημο βήμα για να ζητήσουν να τους αναγνωρισθούν ακραίες αντιευαγγελικές ηθικές επιλογές (ομοφυλοφιλία κ.λπ). Δεν βρίσκουν προς το παρόν συγκατάθεσι. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι χάριν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα προχωρήση η ήδη αρξαμένη συζήτησις και θα απαιτηθή η ίση αναγνώρισις όλων των ηθικών τάσεων. Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν μπορεί να αγνοήση την ευαγγελική διδασκαλία και να συμπορεύεται με την ανομία (Ησ. 52,11 - Β' Κορ. 6, 14-7, 1). Η χειροτονία των γυναικών από πολλές προτεσταντικές εκκλησίες είναι επίσης ένα σοβαρό δείγμα μείζονος αθετήσεως της Παραδόσεως της Εκκλησίας των Αποστόλων και των Πατέρων.
7. Η μαρτυρία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν γίνεται δεκτή στο σύνολό της από τις προτεσταντικές εκκλησίες του Π.Σ.Ε., όπως φαίνεται από την εξηκονταετή ιστορία του Π.Σ.Ε. και την πολύ μακρύτερη ιστορία των Ορθοδοξο-προτεσταντικών επαφών. Όλα δείχνουν ότι το επιδιωκόμενο στο Π.Σ.Ε. είναι η ομογενοποίησις των εκκλησιών-μελών του Π.Σ.Ε. μέσω ενός μακροχρονίου συμφυρμού.
8. Η αλλοίωσις του φρονήματος των Ορθοδόξων (θεολόγων που μετέχουν του Π.Σ.Ε. και άλλων) είναι γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την μελλοντική πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Ο κίνδυνος ενδο-ορθοδόξων σχισμάτων είναι υπαρκτός.
9. Κατ' επίδρασιν του Π.Σ.Ε. Ορθόδοξοι και Αντιχαλκηδόνιοι παρακάθηνται ως η Ορθόδοξη πτέρυγα του Π.Σ.Ε., αλληλοαναγνωριζόμενοι ως ορθόδοξοι. Το ίδιο πνεύμα ωδήγησε στην απαράδεκτη από Ορθοδόξου πλευράς συμφωνία (Κοινές Δηλώσεις) των Ορθοδόξων και των Αντιχαλκηδονίων θεολόγων στους ανεπισήμους διαλόγους καί στον επίσημο διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις αντίστοιχες αντιχαλκηδόνιες εκκλησίες.
10. Οι προοπτικές για το μέλλον (προτάσεις για κοινό εορτασμό του Πάσχα και σύγκλησι Οικουμενικής Συνελεύσεως χωρίς δογματική ενότητα) δεν είναι ευοίωνες και απαιτείται πολλή προσοχή και επαγρύπνησις.
11. Η διακοπή των σχέσεων των Ορθοδόξων Εκκλησιών με το Π.Σ.Ε. ήταν ένα μόνιμο ερώτημα που συνεχίζει να είναι επίκαιρο, όσο οι προτεσταντικές εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε. δεν φαίνεται να αφίστανται των εκκλησιολογικών τους προϋποθέσεων. Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες με την συμμετοχή τους στο Π.Σ.Ε. δείχνουν στην πράξι ότι παραιτούνται από την εκκλησιολογική τους ταυτότητα. Στο σημείο αυτό οι Ρωμαιοκαθολικοί, απέχοντες τυπικά από το Π.Σ.Ε., είναι συνεπέστεροι στην εκκλησιολογία τους από ό,τι είμαστε οι Ορθόδοξοι στην δική μας.
12. Οι Ορθόδοξοι δεν κερδίζουμε τίποτε από την συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε. Αντίθετα, αποκομίζουμε ζημία και φθορά. Η αποστολή μας, να κηρύξουμε το μήνυμα της Ορθοδοξίας προς τους ετεροδόξους, δεν ευοδώνεται, επειδή οι Προτεστάντες στο Π.Σ.Ε. δεν προσανατολίζονται προς αποδοχή της Ορθοδοξίας αλλά προς συνύπαρξι μαζί της στο επιδιωκόμενο μόρφωμα των πλήρως αλληλοαναγνωριζομένων εκκλησιών. Ο προσανατολισμός τους αυτός είναι σύμφωνος με την εκκλησιολογία τους. Οι Ορθόδοξοι όμως μπορούμε να συμμετ
έχουμε σε ένα Οργανισμό (το Π.Σ.Ε.), του οποίου η σύστασις, η δομή και η λειτουργία βασίζονται στην προτεσταντική εκκλησιολογία, χωρίς η συμμετοχή μας να σημαίνη παραίτησι από την εκκλησιολογία μας;
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
Κατόπιν τούτων η Ορθόδοξος στάσις έναντι του Π.Σ.Ε. θα μπορούσε να χαραχθή βάσει των ακολούθων θέσεων:
1. Η συμμετοχή των Ορθοδόξων στο Π.Σ.Ε. δεν αποβαίνει προς όφελος ούτε της Ορθοδόξου Εκκλησίας ούτε των ετεροδόξων, αλλά ούτε και λυσιτελής είναι για την ποθούμενη ενότητα όλων των Χριστιανών στην αληθινή αποστολική Πίστι και την Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Μήπως επέστη ο καιρός οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να διακόψουν τις σχέσεις τους με το Π.Σ.Ε.;
2. Εάν για λόγους υψίστου, καλώς νοουμένου και θεοφιλούς συμφέροντος ωρισμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών (βλ. Πηδάλιον, εκδ. Ρηγόπουλου 1982, σελ. 56, τί εστι το συμφέρον) ή και για λόγους ενημερώσεως κριθή απαραίτητη κάποια μορφή συνεργασίας με το Π.Σ.Ε., πρέπει να απαιτηθή η μετονομασία τού Π.Σ.Ε. σε «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο» και να υπάρχη χαλαρή σχέσις με αυτό, δι' απλών παρατηρητών, χωρίς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που αντιβαίνουν στην εκκλησιολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
3. Στην περίπτωσι αυτή δεν θα γίνωνται συμπροσευχές και λατρευτικές εκδηλώσεις. Η συμμετοχή θα είναι απολύτως ακαδημαϊκού επιπέδου, απαραιτήτως δε οι Ορθόδοξες θέσεις θα διατυπώνωνται με την μορφή των χωριστών Δηλώσεων, όπως γινόταν μέχρι την Γεν. Συνέλευσι του Νέου Δελχί (1961).
Η ένωσις, αν ποτέ γίνη, δεν θα είναι αποτέλεσμα συμφυρμού αλλά καρπός προσευχής, πιστότητος στην Ορθόδοξο αυτοσυνειδησία μας και κυρίως δώρο του Πανάγαθου Θεού.
Εν Αγίω Ορει τη 18η Φεβρουαρίου 2007
Τα μέλη της Επιτροπής:
Ο της Ι. Μ. Βατοπαιδίου Καθηγούμενος + Αρχιμ. Εφραίμ
Ο της Ι. Μ. Φιλοθέου Γέρων Λουκάς
Ο της Ι. Μ. Γρηγορίου Καθηγούμενος + Αρχιμ. Γεώργιος
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
-
panagiotis2
- Τακτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 68
- Εγγραφή: Σάβ Φεβ 17, 2007 6:00 am
- Επικοινωνία:
-
dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Κοιταξε, ξεκιναμε απο τις αντιδρασεις, τα λογια και σιγα σιγα φτανουμε και στις πραξεις.
Αμα βλεπεις και φτανει το θεμα σε Αρχιερεις και Ιερα Κοινοτητα Αγιου Ορους και με επιστολες σε Θεολογους Καθηγητες, ωριμαζει σιγα σιγα η ιδεα της οριστικης αποχωρησης της Ορθοδοξης Εκκλησιας μας απο το ανουσιο Π.Σ.Ε.
Πιστευω οτι θα γινει πραξη η αποχωρηση μας, σε συντομο χρονικο διαστημα.
Εχουν κουραστει με την κοροιδια των παπικων, οι Αρχιερεις μας, και εχουν αλλωστε και η Οικονομια και η Συγκαταβαση τα ορια τους.
Το μονο που ενδιαφερει τους παπικους ειναι να μας καπελωσουν και να μας φερουν στα νερα τους στο ονομα της ψευτο-αγαπης και της καθολικης ενοτητας, οπως αυτοι την φανταζονται.
Ομως ας μην τα βαζουμε με τους Ιεραρχες μας. Αυτοι εδωσαν και διδουν την μαρτυρια τους τοσα χρονια. Δεν μπορουσαν να μην πανε στο Π.Σ.Ε. γιατι θα μας ελεγαν φανατικους και μισσαλοδοξους, τωρα μετα απο τοσα χρονια (60) που συμμετεχουμε και κανουμε τοση υπομονη, το μονο που δεν μπορουν να μας προσαψουν ειναι οτι ειμαστε απομονωμενοι.
Καναμε το καθηκον μας, προς τον Οικουμενικο διαλογο, πηγαμε με καλη τη πιστη, αλλα μαλλον ειναι καιρος, να γυρισουμε στα καθ'ημας, και να τους αφησουμε να πορευονται την οδο της απωλειας και της αλαζονειας των.
Μαλλον φτανουμε σε αυτα τα ορια οπου να'ναι.
Αμα βλεπεις και φτανει το θεμα σε Αρχιερεις και Ιερα Κοινοτητα Αγιου Ορους και με επιστολες σε Θεολογους Καθηγητες, ωριμαζει σιγα σιγα η ιδεα της οριστικης αποχωρησης της Ορθοδοξης Εκκλησιας μας απο το ανουσιο Π.Σ.Ε.
Πιστευω οτι θα γινει πραξη η αποχωρηση μας, σε συντομο χρονικο διαστημα.
Εχουν κουραστει με την κοροιδια των παπικων, οι Αρχιερεις μας, και εχουν αλλωστε και η Οικονομια και η Συγκαταβαση τα ορια τους.
Το μονο που ενδιαφερει τους παπικους ειναι να μας καπελωσουν και να μας φερουν στα νερα τους στο ονομα της ψευτο-αγαπης και της καθολικης ενοτητας, οπως αυτοι την φανταζονται.
Ομως ας μην τα βαζουμε με τους Ιεραρχες μας. Αυτοι εδωσαν και διδουν την μαρτυρια τους τοσα χρονια. Δεν μπορουσαν να μην πανε στο Π.Σ.Ε. γιατι θα μας ελεγαν φανατικους και μισσαλοδοξους, τωρα μετα απο τοσα χρονια (60) που συμμετεχουμε και κανουμε τοση υπομονη, το μονο που δεν μπορουν να μας προσαψουν ειναι οτι ειμαστε απομονωμενοι.
Καναμε το καθηκον μας, προς τον Οικουμενικο διαλογο, πηγαμε με καλη τη πιστη, αλλα μαλλον ειναι καιρος, να γυρισουμε στα καθ'ημας, και να τους αφησουμε να πορευονται την οδο της απωλειας και της αλαζονειας των.
Μαλλον φτανουμε σε αυτα τα ορια οπου να'ναι.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
-
filotas
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4119
- Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Αυτό είναι το νόημα και η ουσία. Για να επιστρέψουν οι πλανημένοι στην Εκκλησία πρέπει να παραμείνει σταθερή σαν βράχος στα λόγια του Χριστού, των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας και στις πράξεις των Αγίων Πάντων. Καμιά υποχώρηση δεν νοείται ειδικά απέναντι σε αναξιόπιστους και επίβουλους συνομιλητές.dionysisgr έγραψε:Η ένωσις, αν ποτέ γίνη, δεν θα είναι αποτέλεσμα συμφυρμού αλλά καρπός προσευχής, πιστότητος στην Ορθόδοξο αυτοσυνειδησία μας και κυρίως δώρο του Πανάγαθου Θεού.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ,
πολύ με συγκινεί. Είναι πανάξιος, λεβέντης,
Ελληνας, υπόδειγμα.
Η ένωση, αν ποτέ γίνει, δε πρέπει να την λέμε ένωση,
αλλά επιστροφή των πεπλανημένων παιδιών του Θεού.
Αλλά όσο και να προσευχόμαστε εμείς,
και όσο και να θέλει ο Χριστός την επιστροφή των,
αν δεν θέλουν και τα ίδια τα παιδιά Του,
δεν γίνεται τίποτα. Ας έχουμε εμπιστοσύνη λοιπόν στο σχέδιό Του
που έχει για να μας σαγηνεύσει όλους,
ώστε να μας κουβαλά μαζί Του για πάντα.
ΕΞΗΛΘΕΝ ΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ !!!
πολύ με συγκινεί. Είναι πανάξιος, λεβέντης,
Ελληνας, υπόδειγμα.
Η ένωση, αν ποτέ γίνει, δε πρέπει να την λέμε ένωση,
αλλά επιστροφή των πεπλανημένων παιδιών του Θεού.
Αλλά όσο και να προσευχόμαστε εμείς,
και όσο και να θέλει ο Χριστός την επιστροφή των,
αν δεν θέλουν και τα ίδια τα παιδιά Του,
δεν γίνεται τίποτα. Ας έχουμε εμπιστοσύνη λοιπόν στο σχέδιό Του
που έχει για να μας σαγηνεύσει όλους,
ώστε να μας κουβαλά μαζί Του για πάντα.
ΕΞΗΛΘΕΝ ΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ !!!
-
dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Εαν εχεις την ευγενη καλωσυνη, αδελφε μου jimysn, μπορεις να μας εξηγησεις, σε ποιους ακριβως αναφερεσαι οταν λες: "πιστουληδες" και "τρωνε χορταρακι"; και ποιοι κανουν την "δουλεια τους";jimysn έγραψε:Οταν΄θέλουμε να μην ασχολούμαστε με τα δικά μας ασχολούμαστε με τα των άλλων και είναι γνωστό πολύ γνωστό.... μόνο λογάκια ώστε να τρώνε το χορταράκι οι πιστούληδες και εμείς να κάνουμε τη δουλίτσα μας... και εν τέλει εις υγείαν τα κορόιδα.
Εχεις υπ'οψιν σου καποιους συγκεκριμενους να μας πεις, η, οι ατυχεστατες αυτες εκφρασεις σου, παιρνουν αμπαριζα και συλληβδην ολο το φορουμ;
Αν θελεις κανε αγαπη και βοηθησε μας, να καταλαβουμε τι εννοεις.
Mε αγαθη διαθεση σε ερωτω, αλλα και επειδη αφηνεις υπονοουμενα ασχημα αλλα και ακρως υποτιμητικα, για τους ομοδοξους σου αδελφους, και δινεις δικαιωμα για αυτην την ερωτηση, που θελω να πιστευω οτι δεν δημιουργηθηκε μονο σε εμενα αλλα και σε πολλους αλλους συνομιλητες μας.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
Το ποιοι είναι να το βρείς.....και γιατί κατ'ανάγκην να αναφέρομαι μόνο στο φόρουμ και ό,τι ίπταται εντός αυτού???
Αν στα ερωτήματα δεν μπορείς να δώσεις απαντήσεις τότε δεν σου φταίω εγώ. Ανοίξτε τα μάτια των ψυχών και χωρίς παρωπίδες θα δείτε ποιοι είναι αυτοί που μας θέλουν κοιμώμενους....
Η ορθόδοξη πίστη πολεμείται πάντα εκ των έσω....γιατί τους αλλόδοξους ή τους έχοντας αίρεση τους γνωρίζω.....απο τους εσωτερικούς λύκους με προβιές προβάτων ποιος θα μας σώσει????
Την ορθοδοξία΄σήμερα την έχουν ορισμένοι για να βολεύονται και μάλιστα να καρπώνονται οφέλη
Εν πάσει περιπτώσει δεν παίρνει η μπάλα όλους.....γιατί πολλοί είναι οι άξιοι και ικανοί που τιμούν το σχήμα και την ιερωσύνη τους.
Εμεις οι απλοί "πιστοί" χρειάζεται να διακρίνουμε....ώστε να μην παρασυρόμαστε. Και οι δικαιολογίες του τύπου ...απο μας προέρχονται και είναι η εικόνα της σημερινής κοινωνίας είναι πολύ πτωχές...απλά γιατί άνθρωποι σαν αυτούς οδηγούν την κοινωνία εκεί που την έχουν φτάσει.
Θέλω απλούστατα να μην τα μασάμε όλα όσα μας δίνουν στην πιατέλα.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ
Αυτά κι ελπίζω να έγινα πιο σαφής.
Αν στα ερωτήματα δεν μπορείς να δώσεις απαντήσεις τότε δεν σου φταίω εγώ. Ανοίξτε τα μάτια των ψυχών και χωρίς παρωπίδες θα δείτε ποιοι είναι αυτοί που μας θέλουν κοιμώμενους....
Η ορθόδοξη πίστη πολεμείται πάντα εκ των έσω....γιατί τους αλλόδοξους ή τους έχοντας αίρεση τους γνωρίζω.....απο τους εσωτερικούς λύκους με προβιές προβάτων ποιος θα μας σώσει????
Την ορθοδοξία΄σήμερα την έχουν ορισμένοι για να βολεύονται και μάλιστα να καρπώνονται οφέλη
Εν πάσει περιπτώσει δεν παίρνει η μπάλα όλους.....γιατί πολλοί είναι οι άξιοι και ικανοί που τιμούν το σχήμα και την ιερωσύνη τους.
Εμεις οι απλοί "πιστοί" χρειάζεται να διακρίνουμε....ώστε να μην παρασυρόμαστε. Και οι δικαιολογίες του τύπου ...απο μας προέρχονται και είναι η εικόνα της σημερινής κοινωνίας είναι πολύ πτωχές...απλά γιατί άνθρωποι σαν αυτούς οδηγούν την κοινωνία εκεί που την έχουν φτάσει.
Θέλω απλούστατα να μην τα μασάμε όλα όσα μας δίνουν στην πιατέλα.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ
Αυτά κι ελπίζω να έγινα πιο σαφής.
-
panagiotis2
- Τακτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 68
- Εγγραφή: Σάβ Φεβ 17, 2007 6:00 am
- Επικοινωνία:
αδερφε jimmy.νομιζω οτι εισαι αδικος και αδιακριτος.νομιζω πως καταλαβα που το πας... ομως....σκεψου οτι μπορει να υπαρχουν νεοι ανθρωποι στο φορουμ που κανουν τα πρωτα πνευματικα τους βηματα και εσυ να τους ριχνεις στα βαθεια!εν πασει περιπτωσει νομιζω οτι πρεπει ολοι οι χριστιανοι ορθοδοξοι να εχουν ομονοια και να μην ριχνουν αναθεματα ο ενας στον αλλον. το πιασες το υπονοουμενο?
ΟΝ ΓΑΡ ΑΓΑΠΑ ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΙΔΕΥΕΙ...