Κωλύματα ιερωσύνης

[srev]

Ώντας το πρώτο μου μύνημα στον παρόντα διαδικτυακό τόπο να στείλω, κατ' αρχάς, χαιρετηστήριο μήνυμα σε όλα τα μέλη.

Να προχωρήσω στο θέμα μου, τώρα. Βρήκα στο Διαδίκτυο μιά λίστα με τα λεγόμενα κωλύματα ιεροσύνης ως ακολούθως:

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ-ΑΡΧΗ
Τι είναι και ποιά είναι τα "κωλύματα" Ιερωσύνης;
Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κάποιος Ιερέας είναι
α. Να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.
β. Να έχει νόμιμη ηλικία (25 Διάκος, 30Πρεσβύτερος, 35Επίσκοπος).
γ. Να διακρίνεται για την ορθόδοξη πίστη του.
δ. Να είναι αρτιμελής και να μην πάσχει ψυχικώς.
ε. Να μην έχει προγαμιαίες σχέσεις, έστω και με αυτήν ακόμη την αρραβωνιαστικιά του, και εντός του γάμου να μην έχει παρά φύση (σχέσεις), αλλά και κάθε άλλη έξω από τον γάμο του σεξουαλική σχέση, όπως είναι η πορνεία, ή η μοιχεία, ή η αρσενοκοιτία..
Άλλα κωλύματα Ιερωσύνης είναι: Η Αποστασία από την πίστη, η Αίρεση, ο φόνος, ο Ευνουχισμός, η Πορνεία η Μοιχεία, η Αρπαγή γυναικός, η Αθεμιτογαμία, η Διγαμία, η Φαρμακεία, η Μαντεία, η Γοητεία, η Ψευδομαρτυρία, η Τυμβωρυχία, η Ιεροσυλία.
Είναι επίσης τελείως ανεπίδεκτα οικονομίας τα κωλύματα Ιερωσύνης.
Δεν επιτρέπεται δηλαδή σε καμμιά περίπτωση να δοθή συμμαρτυρία, για να προσέλθη στις τάξεις της Ιερωσύνης κάποιος, που έχει κάποιο κώλυμα.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ-ΤΕΛΟΣ

Μπορεί κάποιος υπεύθυνα να με ενημερώσει για την ορθότητα αυτών των πληροφοριών; Έχω ακούσει ιστορίες ανθρώπων που σε παλιότερες εποχές (εντός του περασμένου αιώνα) χειροτονούντο ιερείς σε προχωρημένη ηλικία (π.χ. 40, 45) και αναριωτιέμαι αν πράγματι είχαν καταφέρει να ζήσουν ώς τότε χωρίς να έχουν υποπέσει σε κάποιο από τα κωλύματα αυτά.

Εάν, πάλι, κάποιος χειροτονηθεί ιερέας και ταυτόχρονα έχει κώλυμα ποιά είναι η πνευματική συνέπεια; Έχω ακούσει εκ στόματος π. Αθανασίου Σιμωνοπετρίτη (αν δεν κάνω λάθος) περίπτωσης ιερωμένου που είχε κώλυμα αλλά επίσκοπος και λοιποί αρμόδιοι της ιεραρχίας τον καθηζύχασαν ότι δεν υπάρχει κώλυμα παρόλη τη διαφορετική γνώση του π. Παϊσίου, όπου τελικά ο εν λόγω ιερέας έφυγε με ξαφνικό θάνατο (τον χτύπησε αυτοκίνητο).

Πότε και από ποιόν ή ποιούς καθορίστηκαν τα κωλύματα ιεροσύνης;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων,

Σπύρος.

[filotas]

Ο Απόστολος Παύλος λέει τον Τίτο:

"5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε εν Κρήτη, ίνα τα λείποντα επιδιορθώση, και καταστήσης κατά πόλιν πρεσβυτέρους, ως εγώ σοι διεταξάμην, 6 εί τις εστιν ανέγκλητος, μιάς γυναικός ανήρ, τέκνα έχων πιστά, μη εν κατηγορία ασωτίας ή ανυπότακτα. 7 δεί γάρ τον επίσκοπον ανέγκλητον είναι ως Θεού οικονόμον, μη αυθάδη, μη οργίλον, μη πάροινον, μη πλήκτην, μη αισχροκερδή, 8 αλλά φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, όσιον, εγκρατή, 9 αντεχόμενον τού κατά την διδαχήν πιστού λόγου, ίνα δυνατός ή και παρακαλείν εν τή διδασκαλία τή υγιαινούση και τους αντιλέγοντας ελέγχειν." (Τίτον κεφ.1, 5-9)

Και στον Τιμόθεο:

"2 Δεί ούν τον επίσκοπον ανεπίληπτον είναι, μιάς γυναικός άνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, 3 μη πάροινον, μη πλήκτην, μη αισχροκερδή, αλλ' επιεική, άμαχον, αφιλάργυρον, 4 τού ιδίου οίκου καλώς προϊστάμενον, τέκνα έχοντα εν υποταγή μετά πάσης σεμνότητος 5 - ει δε τις τού ιδίου οίκου προστήναι ουκ οίδε, πώς εκκλησίας Θεού επιμελήσεται - 6 μη νεόφυτον, ίνα μη τυφωθείς εις κρίμα εμπέση τού διαβόλου. 7 δεί δε αυτόν και μαρτυρίαν καλήν έχειν από των έξωθεν, ίνα μη εις ονειδισμόν εμπέση και παγίδα τού διαβόλου. 8 Διακόνους ωσαύτως σεμνούς, μη διλόγους, μη οίνω πολλώ προσέχοντας, μη αισχροκερδείς, 9 έχοντας το μυστήριον της πίστεως εν καθαρά συνειδήσει. 10 και ούτοι δε δοκιμαζέσθωσαν πρώτον, είτα διακονείτωσαν ανέγκλητοι όντες. 11 γυναίκας ωσαύτως σεμνάς, μη διαβόλους, νηφαλίους, πιστάς εν πάσι. 12 διάκονοι έστωσαν μιάς γυναικός άνδρες, τέκνων καλώς προϊστάμενοι και των ιδίων οίκων. 13 οι γάρ καλώς διακονήσαντες βαθμόν εαυτοίς καλόν περιποιούνται και πολλήν παρρησίαν εν πίστει τή εν Χριστώ Ιησού. " (Τιμοθ. Α κεφ. 3, 2-13)

[filotas]

Χωρίς να μπορώ να το τεκμηριώσω θεολογικά, νομίζω ότι τα κωλύματα ιεροσύνης είναι θέμα που αφορά κυρίως την συμπεριφορά των κληρικών μετά τη χειροτονία τους, αλλά και το γεγονός ότι στο θυσιαστήριο είναι σωστό να προσφέρουμε τους καλύτερους απ' όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας.

Όμως αν σε μια τοπική Εκκλησία δεν υπάπάρχουν αρκετοί, που να πληρούν τα παραπάνω κριτήρια και παράλληλα να είναι διατεθημένοι να γίνουν κληρικοί, τότε τι γίνεται; Είναι προτιμώτερο να μείνει ο λαός αλειτούργητος; Τι είναι χειρότερο να μην υπάρχει παπάς σ' ένα χωριό, ή να μην είναι ο παπάς πλήρως σύμφωνος με τα άυστηρά πράγματι κριτήρια, που θέτουν οι Πατέρες της Εκκλησίας;

Εγώ δεν έχω εύκολη απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα και φαντάζομαι ούτε οι περισσότεροι Μητροπολίτες.

[aposal]

Καλώς ήρθες στην παρέα μας, srev, από το Σύδνεϋ. Αν θέλεις, μας λες και το Χριστιανικό σου όνομα, για να συζητούμε πιο σωστά!
Τον ηλικιακό περιορισμό που αναφέρεις, δεν τον γνωρίζω, μου φαίνεται κάπως υπερβολικός, όπως και αυτός με τις προγαμιαίες σχέσεις σχέσεις. Δηλαδή μόνον κάποιος εν δυνάμει άγιος μπορεί να γίνει κληρικός;
Είναι μια απορία που έχω κι εγώ.

[PerlMaster]

Πάντα είχα την απορία γιατί κάποιου, ας πούμε που του έχει κοπεί το μικρό δάκτυλο του ποδιού από ατύχημα, να μη μπορεί να γίνει Ιερέας.

[ntinoula]

Σχετικά με το κώλυμα λόγω προγαμιαίων σχέσεων, απάντησε μόλις σήμερα το αρχοντόπουλο σε άλλο θέμα:

Κώλυμα ιεροσύνης

- Γέροντα, αφού η εξομολόγηση τα σβήνει όλα, τότε γιατί αυτός που κάνει μεγάλη σαρκική αμαρτία δε μπορεί να γίνει ιερέας;
- (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό;
- Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν. Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ό Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό;
- Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.
- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία.

ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
Σωτήριος Λυσίκατος

Αν ένας ληστής ή εγκληματίας είχε μετανοήσει για την παλιά του ζωή και τα εγκλήματά του και είχε γίνει νέος άνθρωπος, θα μπορούσε να γίνει δίκαιος και σωστός δικαστής; Κι επίσης πώς ως δικαστής ή ως εισαγγελέας θα κρίνει κάποιον, έχοντας κάνει τα ίδια ακριβώς λάθη... όσο μετανοημένος και να είναι. Δεν είναι όλα τόσο απλά όσο τα περιγράφετε!

[ntinoula]

Κι επίσης αν ο εξομολογούμενος πει στον ιερέα ότι έχει προγαμιαίες σχέσεις, ο ιερέας δε θα έρθει σε δύσκολη θέση αφού είχε κι αυτός; Τι θα του πει;

[srev]

Καλώς ήρθες στην παρέα μας, srev, από το Σύδνεϋ. Αν θέλεις, μας λες και το Χριστιανικό σου όνομα, για να συζητούμε πιο σωστά!
Τον ηλικιακό περιορισμό που αναφέρεις, δεν τον γνωρίζω, μου φαίνεται κάπως υπερβολικός, όπως και αυτός με τις προγαμιαίες σχέσεις σχέσεις. Δηλαδή μόνον κάποιος εν δυνάμει άγιος μπορεί να γίνει κληρικός;
Είναι μια απορία που έχω κι εγώ.

Το όνομά μου αναφέρεται στο τέλος του μηνύματος, δεν το πρόσεξες.

Τι πληροφορίες τις βρήκα στο http://orthodox-answers.blogspot.com.

Ευχαριστώ για τις ώς τώρα απαντήσεις. Στο σχόλιο ενός άλλου φίλου για το "απείραχτο ποτήρι" έχω μια απορία. Ένας άγιος που έχει φτάσει στο ανώτατο οντολογικό επίπεδο ως άνθρωπος, παρότι μπορεί να είχε βαρίες αμαρτίες πριν μεταστραφεί, γιατί θεωρείται ότι όντως έφτασε στο αυτό επίπεδο αγιασμού, αφού δεν είναι "απείραχτο ποτήρι". Ο μέγας απόστολος Παύλος ήταν ο πρώη Σαούλ, εξίσου μέγας διώκτης των Χριστιανών. Πώς έφτασε σε αυτό το ιλλιγιώδες ύψος εν θεώ;

Σπύρος.

[alithis]

αγαπητοι,


τα κολληματα της ιερωσυνης-για καποιον που θελει να γινει ιερευς ή για να συνεχισει να ειναι ιερευς καποιος ηδη κεχειροτονημενος-ειναι οντως αυτα που αναφερει ο αδελφος μας,σπυρος-srev.
ta σημαντικοτερα εξ αυτων ειναι ο φονος-ακουσιος ή εκουσιος- και η πορνεια-μοιχεια.
συμφωνα με τους ιερους κανονες και την Ιερα Παραδοση της Εκκλησιας μας ,καποιος που υπεπεσε σε αυτα δεν μπορει να γινει ιερωμενος-αγιος γινεται,ιερευς δεν γινεται- και,εαν ηδη ειναι ιερωμενος,δεν μπορει να συνεχισει να επιτελει ιεροπραξιες-δηλ.καθαιρειται ή τιθεται σε ισοβιον αργια!
εχω ομως την γνωμη ,οτι εαν καποιος διαπιστωσει οτι εχει την κληση και την κλιση για να γινει ιερευς και εχει καποιο μικρο ή μεγαλυτερο κωλλημα ιερωσυνης-υπαρχουν παρα πολλα που οριζονται απο τους ιερους κανονες ως τετοια-θα πρεπει να απευθυνθει στον επισκοπο που θελει να τον χειροτονηει και να του εκθεσει το θεμα του.ο επισκοπος ειναι αρμοδιος να κρινει αν πρεπει ή οχι να γινει οικονομια στην περιπτωση του υποψηφιου κληρικου-ή του ηδη κληρικου.θα συνυπολογισει πολλους παραγοντες και συμφωνα με την αγιοπνευματικη και κοινωνικη του πειρα θα κρινει.ειναι θεμα της δικης του αρμοδιοτητος αποκλειστικως και μονον φρονω.

[Merkourios]

Καλώς ήρθες στην παρέα μας, srev, από το Σύδνεϋ. Αν θέλεις, μας λες και το Χριστιανικό σου όνομα, για να συζητούμε πιο σωστά!
Τον ηλικιακό περιορισμό που αναφέρεις, δεν τον γνωρίζω, μου φαίνεται κάπως υπερβολικός, όπως και αυτός με τις προγαμιαίες σχέσεις σχέσεις. Δηλαδή μόνον κάποιος εν δυνάμει άγιος μπορεί να γίνει κληρικός;
Είναι μια απορία που έχω κι εγώ.

Το όνομά μου αναφέρεται στο τέλος του μηνύματος, δεν το πρόσεξες.

Τι πληροφορίες τις βρήκα στο http://orthodox-answers.blogspot.com.

Ευχαριστώ για τις ώς τώρα απαντήσεις. Στο σχόλιο ενός άλλου φίλου για το "απείραχτο ποτήρι" έχω μια απορία. Ένας άγιος που έχει φτάσει στο ανώτατο οντολογικό επίπεδο ως άνθρωπος, παρότι μπορεί να είχε βαρίες αμαρτίες πριν μεταστραφεί, γιατί θεωρείται ότι όντως έφτασε στο αυτό επίπεδο αγιασμού, αφού δεν είναι "απείραχτο ποτήρι". Ο μέγας απόστολος Παύλος ήταν ο πρώη Σαούλ, εξίσου μέγας διώκτης των Χριστιανών. Πώς έφτασε σε αυτό το ιλλιγιώδες ύψος εν θεώ;

Σπύρος.

----------------------------------------------


Οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει Άγιος, αλλά οποιοσδήποτε Άγιος δεν μπορεί να γίνει ιερέας !

Παράδοξο βέβαια, με τα ανθρώπινα μέτρα. Ένας φονιάς, ή ένας πρώην ανήθικος μπορεί να γίνει Άγιος εφ΄ όσον ειλικρινά μετανοήσει, δεν μπορεί όμως να γίνει καί ιερέας, άς κάνει καί θαύματα, άς ανασταίνει καί νεκρούς !

Άλλο Αγιότης άλλο ιεροσύνη.

Κι΄ ακόμη, δεν έπεται ότι όποιος είναι ιερέας είναι καί Άγιος, μπορεί όμως να γίνει περισσότερο εύκολα Άγιος από εμάς εφ΄ όσον πρίν καί μετά την ιεροσύνη τήρησε καί τηρεί τίς εντολές τού Κυρίου.

Ο Απόστολος Παύλος ήταν διώκτης καί βλάσφημος πρίν βαπτιστεί.

Με το βάπτισμα καθαρίστηκε καί έγινε απείραχτο ποτήρι, χωρίς ουλές συγκόλησης από την προηγούμενη ( πρό Χριστού) ζωή του.

Εάν ο Παύλος ήταν φονιάς μετά την βάπτισή του δεν έκανε γιά ιερέας έστω καί εάν μετανοούσε με χιλιάδες καθημερινές γονυκλισίες, δάκρυα, καί προσευχές...

Ο Κύριος θέλει καθαρά καί απείραχτα σκεύη στήν αυλή του.

Ούτε προγαμιαίες, ούτε ανηθικότητες...

Όποιος έγινε ιερέας με κωλύματα, συμφέρει να κρεμάσει το ράσο του στό καρφί τού τοίχου τού σπιτιού του καί να βγεί από την αυλή τής ιερωσύνης εάν θέλει να σωθεί καί να μή κολαστεί, έστω κι΄ άν έλθουν να τόν διαβάσουν μετά επίσκοποι καί Πατριάρχες...

Οί εντολές τού Θεού είναι σαφείς, θέλει καθαρή την αυλή του !

Τό "εγώ νομίζω...", εγώ πιστεύω...", "κι΄ όλοι έτσι κάνουν σήμερα...", είναι λόγια παιδιάστικα, με αιώνια όμως βαρύτητα εάν παραμένουμε συνεχώς στήν πλάνη μας...

Τί είπαν οί μαθητές στόν Κυριο όταν τούς είπε ότι χωρίς να τρώνε σάρκα καί να πίνουν αίμα Κυρίου ( Αγία Κοινωνία), δέν σώζονται...

Σκληρός ο λόγος σου Κύριε, "μά ανθρωποφάγοι θα γίνουμε;"

-Μήπως θέλετε υπάγειν; ρώτησε ο Χριστός. Θέλετε να φύγετε; Ιδού ο δρόμος, είστε ελεύθεροι ( εγώ δεν σάς έχω ανάγκη, εσείς με έχετε εάν θέλετε να σωθείτε...)

- Πρός τινα απελευσόμεθα Κύριε; ( καί σε ποιόν άλλον νά πάμε Κύριε; ).

Συνεπώς, οί εντολές είναι αυτές, βγαίνουν από τήν Αγία Γραφή, είναι λόγια τού Αγίου Πνεύματος καί τών Πατέρων τής Εκκλησίας μας.

Μπορεί να μάς φαίνονται βαρείς, αλλά εφ΄ όσον έτσι το θέλει ο Θεός, εμάς δεν πρέπει να μάς πέφτει λόγος καί να κάνουμε εκπτώσεις καί σκόντο στά προσόντα τών ιερέων.