Ψυχολογικά προβλήματα.

[thomas25]

Σημερα βλεπουμε πολλους ανθρωπους να μιλανε για "ψυχολογικα προβληματα" εσεις τι πιστευεται οτι ειναι τα ψυχολογικα προβληματα?
Ειναι η απομακρυνση του ανθρωπου απο τον Θεο με αποτελεσμα ο ανθρωπος να βιωνει την κολαση?
Ειναι μια απλα βλαβη του εγκεφαλου? Αν ειναι βλαβη πως μπορει ενα χαπι να γιατρευει την ψυχη? (πραγμα που εγω δεν το πιστευω).
Ευχαριστω.

[smarti]

Ενας γεροντας μου ειπε,οτι ειναι η απομακρυνση απο το θεο!.

[srev]

Τα ψυχικά είναι τα κατ εξοχήν προβλήματα, πιστεύω. Τα δε ψυχοβιολογικά κατά κανόνα απορρέουν από τα πρώτα. Ποιός είναι όμως ικανός να το πιστέψει αυτό;

[aposal]

Η άποψή μου είναι πως όταν η ψυχή μας απομακρύνεται από τον Θεό, τότε φουντώνουν ο εγωισμός και η περηφάνια και μας οδηγούν σε παρεκλίσεις : υπερβολική στενοχώρια, άγχος, καταπίεση, αίσθημα ότι μας αδικούνε όλοι, ότι δεν αντέχουμε πια όλο αυτό το κυνηγητό, ότι έχουμε εγκλωβιστεί κάπου απ' όπου δεν μπορούμε να βγούμε. Κι έτσι αρχίζουν σιγά-σιγά οι δυσλειτουργίες των οργάνων μας που συνεπάγονται και παθολογικά προβλήματα, ως αποτέλεσμα των ψυχικών : καρδιές, εγκεφαλικά, καρκίνοι και διάφορες άλλες αρρώστιες.

[eortologio_gr]

...Ειναι μια απλα βλαβη του εγκεφαλου? Αν ειναι βλαβη πως μπορει ενα χαπι να γιατρευει την ψυχη? (πραγμα που εγω δεν το πιστευω).
Ευχαριστω.

Χωρίς να είμαι ψυχολόγος ή ψυχίατρος, πιστεύω ότι εφόσον δεν υπάρχει βιολογικό πρόβλημα δυσλειτουργίας, το κάθε χάπι βοηθά αναστέλοντας την λειτουργία ορισμένων κέντρων ωστε να αποκλείονται ορισμένες πορείες της προδιάθεσης της σκέψης.

Παράλληλα, με ψυχολογική διερεύνηση αναδρομών στην παιδική ηλικία, ερευνάται ο τύπος της προδιάθεσης και γίνεται προσπάθεια για την κατανόηση της προδιάθεσης απο τον ασθενή και η προσπάθεια επίλυψης η αρμονικής συμβίωσης μαζί της.

Αδυνατώ να δεχτώ ότι τα όποια ψυχολογικά προβλήματα οφείλονται "στον διάβολο" και στην επέμβαση των "εξαπτέρυγών του".

Τον τρόπο όμως μέσω του οποίου μπορεί να βοηθήσει η Ορθοδοξία τον γνωρίζουν οι καθ' υλη αρμόδιοι μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και ο "δικός μας" π.Αντωνιος.

Χρ.

[aposal]

Έχω τηξν άποψη ότι σ' ένα άτομο που πάσχει από κατάθλιψη, πιθανόν να ανιχνευτεί έλλειψη μιας ουσίας, πχ λιθίου.
Ο ψυχίατρος νομίζω ότι σταματάει εκεί και απλά χορηγεί στον ασθενή, ως φάρμακο, το λίθιο που του λείπει.
Δεν ψάχνει να βρει, ή δεν μπορεί να βρει, την αιτία που ο οργανισμός του ασθενούς δεν παράγει λίθιο.
Του αρκεί η χορήγηση του λιθίου προς άρση των συμπτωμάτων.
Δεν είμαι γιατρός γι' αυτό μπορεί να κάνω λάθος οπότε, παρακαλώ, διορθώστε με.

[srev]

Ο Διάβολος δεν προκαλεί ψυχοβιολογικά προβλήματα με τον τρόπο που, για παράδειγμα, ένα καυτό σίδερο προκαλεί με την επαφή έγκαυμα. Η δράση και στόχος του είναι στο οντολογικό επίπεδο και το αντίκτυπο είναι άμεσο στην καθημερινή ζωή (προτού γίνει -μη γένοιτο- τετελεσμένο στη μέλλουσα ζωή).

Πόσους -ας πούμε- πνευματικούς (με Π κεφαλαίο) γνωρίζετε ή έχετε ακούσει που έχουν ψυχολογικά πρβλήματα; Πόσους ματαιόδοξους, από την άλλη, και φιλόδοξους γνωρίζετε που έχουν αυτοκτονήσει ή νοσούν από ψυχολογικές διαταραχές;

Ουσιαστικά οι ασθένειες, έχω ακούσει και συμφωνώ, έχουν σχέση με την πνευματική κατάσταση. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να προβλέψει την ψυχοβιολογική του εξέλιξη με βάση την πνευματική του κατάσταση γιατί ούτε προόραση έχουμε, ούτε διόραση, ούτε και πνευματική διάκριση όπως πολλοί άγιοι. Όποιος όμως πιστεύει στο Χριστό, ότι είναι ο δημιουργός εν Αγία Τριάδι του σύμπαντος κόσμου και ότι τίποτε δε γίνεται χωρίς Εκείνον, τότε δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος να παραξενεύεται κάποιος με αυτήν την εξήγηση.

Σπύρος.

[aposal]

Σπύρο συμφωνώ μαζί σου. Το μεγάλο πρόβλημα, νομίζω, της εποχής μας είναι ότι δεν ελπίζουμε παρά μόνο, οι δυστυχείς, στις δικές μας δυνάμεις.
Δεν συνειδητοποιούμε ότι Εκείνος που μας έπλασε, έχει διαρκώς τον φύλακα άγγελό του από πάνω μας, να μας προστατεύει.
Δεν ελπίζουμε, δεν βλέπουμε φως στο τούνελ, στενοχωριόμαστε, αγχωνόμαστε, απελπιζόμαστε.
Μετατρέπουμε, μόνοι μας, τη ζωή μας σε πρόγευση κόλασης. Μετά, πώς να μην αρρωστήσουμε;

[Teri]

Φανταστείτε δύο ομόκεντρους κύκλους.
Ο εσωτερικός είναι το πεδίο δράσης του ψυχολόγου.
Ο εξωτερικός είναι το πεδίο δράσης του ψυχίατρου.

Όπως καταλαβαίνουμε το εύρος γνώσεων του ψυχιάτρου είναι μεγαλύτερο και σαφώς εμπεριέχει και το γνωστικό πεδίο ενός ψυχολόγου. Ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει διάγνωση πέραν της ψυχολογικής και έχει το δικαίωμα να χορηγήσει και φαρμακευτικά σκευάσματα αν το κρίνει απαραίτητο.

Αυτά από τις πενιχρές μου γνώσεις .

Προσωπικά θεωρώ ότι τα ψυχολογικά προβλήματα σπάνια έχουν οργανική προέλευση. Αυτό δυστυχώς δεν είναι αμφίδρομο. Πολλές φορές ένα σύμπτωμα οργανικό -πχ ένας παρατεταμένος πονοκέφαλος- προέρχεται από κάποιο άγχος, στενοχώρια κλπ που καταπιέζεται. Έτσι δημιουργείται το ψυχοσωματικό πρόβλημα.

[thomas25]

Πραγματικά όλα αυτά που διάβασα είναι πέρα για πέρα πολύ ωφέλημα!
Σαν κρητηριο ( δεν ξερω αν κανω καλα) βαζω τους Αγιους... και λεω..
Οι Αγιοι ειχαν κατάθλιψη? οχι
Ειχαν αγχος? οχι

Αρα το θεμα ειναι καθαρα σε πνευματικο επιπεδο και οχι σε σωματικο!
Μιλαω παντα για τα ατομα που ειναι υγιει σωματικα! Γιατι εχω τον πατερα ενος φιλου μου που χτύπησε στο κεφαλι και απο τοτε του δινουν ψυχοφαρμακα γιατι πιστευει πως εχει AIDS!Ενω ο ανθρωπος ειναι καλα! Αυτο ειναι καθαρα σωματικο προβλημα αλλα δεν παυει να ειναι και μια δοκιμασία απο τον Θεο!

ΥΓ. Πως κανω διόρθωση στο κείμενο?