"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

11

ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ

Η διάκριση

ΦΟΒΕΡΟ είναι το πέλαγος που διαπλέουμε. Φοβερό και γεμάτο σκοπέλους, δίνες, υφάλους, θηρία, πειρατές, κύματα και ανεμοστρόβιλους. Σκόπελος είναι ο άγριος κι αιφνίδιος θυμός. Δίνη είναι η απελπισία που κυκλώνει το νου και τον τραβάει στο βυθό της απογνώσεως. Ύφαλος είναι η άγνοια ,που θεωρεί το κακό για καλό. Θηρίο είναι το βαρύ και άγριο σώμα. Πειρατές είναι οι φοβεροί δαίμονες της κενοδοξίας , που ληστεύουν τον πνευματικό πλούτο. Κύμα είναι η κοιλιά, που με τη γαστριμαργία εξογκώνεται και μας ρίχνει με ορμή στα σαρκικά πάθη. Ανεμοστρόβιλος είναι η υπερηφάνεια, που άλλοτε μας ανεβάζει στον ουρανό κι άλλοτε μας καταποντίζει στην άβυσσο.

Όπως το φίδι δεν μπορεί νʼ αποβάλλει το παλαιό δέρμα χωρίς να περάσει από στενή τρύπα, έτσι κι εμείς δεν μπορούμε νʼ απαλλαγούμε από τον παλαιό άνθρωπο χωρίς να περάσουμε από τον στενό και δύσκολο δρόμο της νηστείας και του εξευτελισμού.

Όπως τα πολύσαρκα πουλιά δεν μπορούν να πετάξουν στον ουρανό , έτσι κι εκείνος που τρέφει και περιποιείται τησάρκα του ,δεν μπορεί να υψωθεί πνευματικά.

Όπως ο ξεραμένος βόρβορος δεν ικανοποιεί τους χοίρους, έτσι και η μαραμένη σάρκα δεν ικανοποιεί τους δαίμονες.

Όπως τα πολλά ξύλα πνίγουν τη φωτιά και δημιουργούν καπνό, έτσι και η υπερβολική λύπη θολώνει και σκοτίζει την ψυχή.

Όπως ο τυφλός τοξότης χάνει το στόχο του, έτσι αποτυχαίνει στη ζωή του όποιος αντιλέγει στον πνευματικό του πατέρα.

Όπως το κατεργασμένο σίδερο μπορεί να διαμορφώσει το ακατέργαστο , έτσι κι ο ζηλωτής και θερμός μπορεί να σώσει τον ράθυμο και ψυχρό.

Όπως τʼ αυγά που θερμαίνονται ζωογονούνται, έτσι κι οι αμαρτωλοί λογισμοί που δεν φανερώνονται στην εξομολόγηση, μετατρέπονται σε αμαρτωλά έργα.

Όπως τʼ άλογα που τρέχουν στον ιππόδρομο συναγωνίζονται μεταξύ τους, έτσι στην καλή συνοδία ο ένας αδελφός παρακινεί στον αγώνα τον άλλο.


Όπως τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο, έτσι κι οι πονηρές σκέψεις σκοτίζουν το νου.

Όπως ο μελλοθάνατος δεν ασχολείται με τις θεατρικές παρατάσεις, έτσι κι εκείνος που πραγματικά πενθεί , αποφεύγει την καλοπέραση.

Όπως ο φτωχός , βλέποντας τους βασιλικούς θησαυρούς ,νιώθει περισσότερο τη φτώχεια του, έτσι κι εκείνος που μελετάει τις αρετές των μεγάλων οσίων, αποκτάει πιο ταπεινό φρόνημα.

Όπως το σίδερο έλκεται από το μαγνήτη , έτσι κι εκείνος που χρόνισε στα πάθη, έλκεται απʼ αυτά και χωρίς να το θέλει.

Όπως το λάδι γαληνεύει τη θάλασσα, έτσι και η νηστεία κατευνάζει τις διεγέρσεις του σώματος.

Όπως το νερό που πιέζεται ανεβαίνει ψηλά, έτσι και η ψυχή που δοκιμάζεται , υψώνεται προς το Θεό.

Από το βιβλίο «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»
ΤΟΜΟΣ Β΄
(ΤΕΥΧΗ 11-20)
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Όπως εκείνος που κρατάει αρώματα ,προδίδεται ,και χωρίς να το θέλει, από την ευωδία, έτσι κι όποιος έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, προδίδεται από τα λόγια και την ταπείνωσή του.

Όπως ο ήλιος φανερώνει το χρυσάφι που λάμπει ,έτσι και η αρετή φανερώνει τον άνθρωπο που την έχει.

Όπως ο άνεμος ταράζει τη θάλασσα, έτσι και ο θυμός ταράζει το νου.

Όπως δεν πολυορέγεται κανείς φαγητά που ποτέ δεν γεύθηκε, έτσι νιώθουν ελαφρότερους και σπανιότερους σαρκικούς πειρασμούς οι αγνοί στο σώμα.

Όπως οι κλέφτες αποφεύγουν το σπίτι που φυλάγεται από οπλισμένους φρουρούς, έτσι και οι νοητοί ληστές, οι δαίμονες, αποφεύγουν την προσευχόμενη ψυχή.

Όπως είναι δυνατό η φωτιά να γεννήσει χιόνι, έτσι είναι αδύνατο και η απόλαυση της πρόσκαιρης δόξας να γεννήσει την απόλαυση της αιώνιας.

Όπως μια σπίθα μπορεί να κάψει ολόκληρο δάσος, έτσι και μια ενάρετη πράξη μας μπορεί να καλύψει πλήθος αμαρτιών.

Όπως χωρίς όπλο δεν μπορεί κανείς να σκοτώσει θηρίο, έτσι και χωρίς ταπείνωση δεν μπορεί να νικήσει το θυμό.

Όπως είναι αδύνατο να ζήσει κανείς χωρίς τροφή, έτσι είναι αδύνατο να δείξει την παραμικρή αμέλεια αυτός που ποθεί την σωτηρία του.

Όπως η ακτίνα ,που μπαίνει από μια μικρή τρύπα μέσα στο σπίτι, φωτίζει τόσο, ώστε να φαίνεται ακόμα και η λεπτή σκόνη, έτσι κι ο φόβος του Θεού, που μπαίνει μέσα στην καρδιά, φανερώνει όλα τʼ αμαρτήματά μας.

Όπως δεν ξεφεύγουν τον κίνδυνο και πιάνονται εύκολα όλα τα καβούρια, που βαδίζουν πότε μπροστά και πότε πίσω, έτσι δεν προοδεύουν και δεν ωφελούνται οι άνθρωποι που άλλοτε γλεντούν και άλλοτε πενθούν.

Όπως εύκολα κλέβονται οι κοιμισμένοι, έτσι εύκολα χάνουν την αρετή όσοι την ασκούν μέσα στον κόσμο.

Όπως γρήγορα κατασπαράζεται όποιος , ενώ παλεύει με λιοντάρι, στρέφει αλλού το βλέμμα, το ίδιο παθαίνει κι όποιος ,ενώ παλεύει με τη σάρκα, ταυτόχρονα την αναπαύει.

Όπως κινδυνεύουν να πέσουν όσοι ανεβαίνουν σε σάπια σκάλα, έτσι κινδυνεύουν όσοι απολαμβάνουν κοσμικές δόξες, τιμές και εξουσίες.

Όπως είναι αδύνατο να μη σκέφτεται ο πεινασμένος το ψωμί, έτσι είναι απίθανο να μη συλλογίζεται το θάνατο και την κρίση αυτός που αγωνίζεται να σωθεί.

Όπως το νερό σβήνει τα γράμματα, έτσι και το δάκρυ σβήνει τις αμαρτίες.

Όπως μερικοί που δεν έχουν νερό, σβήνουν με άλλους τρόπους τα γράμματα, έτσι και οι ψυχές που δεν έχουν δάκρυα, σβήνουν τις αμαρτίες τους με τη λύπη και τους στεναγμούς.

Από το βιβλίο «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»
ΤΟΜΟΣ Β΄
(ΤΕΥΧΗ 11-20)
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ