Προσκύνηση Τιμίου Σταυρού

[theodosis79]

Καλσπερα. Εχω μια απορία. οταν κάνουμε παράκληση στον Τίμιο Σταυρό ή του απαγγέλουμε τους χαιρετισμούς, σε ποιον απευθυνόματε? Αφού λένε οτι ο σταυρός είναι ένα άψυχο αντικείμενο. Μήπως εμμέσως επικαλούμαστε τον Κύριο Ιησού Χριστό? Τι αισθήματα πρέπει να έχουμε όταν απευθυνόμαστε στον Τίμιο Σταυρό?

[panosgreece]

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε για τον τρόπο που κάνουμε τον Σταυρό μας: «Όταν ενώνεις τα τρία δάκτυλα για να κάνεις τον Σταυρό, ομολογείς ότι ο Θεός είναι Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Όταν φέρεις τα τρία δάκτυλα ψηλά στο μέτωπο και το ακουμπάς, ομολογείς πως ο Χριστός ήταν ψηλά, είναι Θεός, κάθεται στο θρόνο του Ουρανού. Όταν κατεβάζεις τα τρία δάκτυλα χαμηλά, ομολογείς πως ο Χριστός άφησε το θρόνο του Ουρανού, κατέβηκε κάτω χαμηλά και φόρεσε σάρκα ανθρώπινη. Όταν φέρεις τα τρία δάκτυλα στον δεξιό ώμο, ομολογείς την ύπαρξη του Παραδείσου και παρακαλείς τον Θεό να σε βάλει εκεί, στα δεξιά Του με τους δικαίους. Όταν φέρεις τα τρία δάκτυλα στον αριστερό ώμο, ομολογείς την ύπαρξη της αιώνιας κόλασης και παρακαλείς τον Θεό να μη σε βάλει εκεί με τους αμετανόητους αμαρτωλούς. Και όταν, τέλος, όλη την παλάμη τη φέρεις στο στήθος, δηλώνεις την άπειρη ευχαριστία σου για τα αγαθά που Εκείνος σου προσφέρει».

[dionysisgr]

panosgreece, δεν ρωτησε αυτο ο αδελφος, αλλα δεν πειραζει και αυτα που εγραψες δεν βλαπτουν, αντιθετα ωφελουν.

theodosis79, οντως ο Σταυρος μπορει να ειναι ενα υλικο κομματι της κτιστης φυσεως, ομως απο την στιγμη που επανω του σταυρωθηκε ο Κυριος με την διπλη Του φυση, την Θεανθρωπινη δηλαδη, (οπως αυτη ενωθηκε ασυγχυτως, ατρεπτως, αναλλοιωτως), ο Τιμιος λοιπον και Ζωοποιος Σταυρος αγιαστηκε και φυσικα εκτοτε αγιαζει και τους προσκυνουντας αυτον.

Ειναι φορεας της Χαριτος και της ακτιστου ενεργειας του Κυριου, που διαπερνα τη φυση, την καθιστα αγωγο και μετοχο αυτης.

Οπως δηλαδη αγιαζεται ενας ανθρωπος που καθαιρει εαυτον απο τα παθη, ετσι και ο Σταυρος απο ξυλο ατιμιας και ευτελισμου καθισταται ξυλον ζωης και σωτηριας αναδιδων αφθονη και ατελευτητη Χαρη σε οποιον προσερχεται με Πιστη και ευλαβεια προς προσκυνηση του.

Η Θεολογια που ακολουθει τον Σταυρο θελει πολλα βιβλια για να καταστει σαφεστερα και πληρεστερα, ακομα και το σχημα του δηλωνει την πανσθενουργο Δυναμι του Κυριου που στραφηκε παντου, και ενωσε εις Αυτον ολα τα πριν διεστωτα και απομακρυσμενα απο την Ζωοποιο Του ενεργεια, καθως αυτα ειχαν καταστει δεσμια της φθορας και του θανατου.

Η φθορα και ο θανατος συνεχιζονται βεβαια, τωρα πια ομως μετα την θυσια Του Κυριου, ειναι παροδικα και προσκαιρα, διοτι θαρθει καιρος που θα ανακαινιστουν σε αφθαρτα και αιωνια.

Οπου λοιπον Σταυρος εκει και ο Χριστος, για εμας τους Ορθοδοξους που τιμουν οσο κανεις αλλος τον Σταυρο Του, εξ'ου και η συγγραφη των Οικων του Σταυρου, και αλλων ευχων εις αυτον.

[panosgreece]

Η Εκκλησία μας δεν τιμά το σταυρό αυτό καθεαυτό, σαν απλό σχήμα, αποδεσμευμένο από τον εσταυρωμένο Κύριο. Αυτό θα ήταν πράγματι ειδωλολατρία. Αλλά τον τιμά σαν το σύμβολο της μεγάλης θυσίας του Χριστού, από την όποια απορρέει ή χάρη, ο αγιασμός και ή σωτηρία του ανθρώπου. Τον ασπάζεται και τον προσκυνά σαν το σημείο του Υιού του ανθρώπου (Ματθ. 24, 30), πού έχει προσλάβει μυστικά και ακατάληπτα, όπως είπαμε, τη χάρη και τη δύναμη Του.
Βλέποντας ο πιστός το σχήμα του σταυρού, κάνοντας το σημείο του σταυρού, προσκυνώντας τον "τύπον" και το σύμβολο του σταυρού, βλέπει με τα μάτια της ψυχής του και προσκυνά τον εσταυρωμένο Ιησού. "Δεν ασπαζόμαστε το σταυρό σαν Θεό, αλλά δείχνοντας τη γνήσια διάθεση της ψυχής μας προς τον Εσταυρωμένο", γράφει ο άγιος Ιερώνυμος. Και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός διευκρινίζει ότι, εκτός από το τίμιο Ξύλο, "προσκυνούμε και τον τύπο του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, αν και είναι από διαφορετική ύλη κατασκευασμένος, όχι βέβαια τιμώντας ,την ύλη - μη γένοιτο -, αλλά τον τύπο, σαν σύμβολο του Χριστού".

[panosgreece]

Η Εκκλησία μας ψάλλει θριαμβευτικά: «Κύριε όπλον κατά του διαβόλου τον σταυρόν Σου ημίν δέδωκας, φρύττει γαρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν, ότι νεκρούς ανιστά και θάνατον κατήργησεν». Το σύμβολο του Τιμίου Σταυρού είναι το θαυμαστό φυλακτήριο των πιστών. Δεν υπάρχει αγιαστική πράξη της Εκκλησίας μας που να μην σταυρώνονται οι πιστοί, δεν υπάρχει στιγμή προσευχής που να μην ποιούμε το σημείο του Σταυρού, δεν υπάρχει δύσκολη στιγμή που να μην αγιάζουμε το σώμα μας με το σημείο του Σταυρού για να θωρακιζόμαστε έτσι κατά των δυνάμεων του κακού. Ο Τίμιος Σταυρός αντικατέστησε όλα τα δεισιδαίμονα και αναποτελεσματικά φυλακτήρια του παρελθόντος.

[dionysisgr]

Ετσι. τωρα εισαι μεσα στο θεμα. Επισταμενως και θεολογικως.

(Ελπιζουμε μονο να ωφεληθηκε ο theodosis79, που υπεβαλλε το ερωτημα, και να μην τα γραφουμε μονοι μας και μονοι μας τα διαβαζουμε.)

[theodosis79]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. Απλά ηθελα να ρωτησω, όταν πχ λέμε την παράκληση στην Παναγία μας ακούει η Παναγία, όταν λέμε πχ στον Αγιο Νεκτάριο μας ακούει ο Αγιος Νεκτάριος κ.ο.κ. Οταν προσευχόμαστε ή λεμε παράκληση στον Τίμιο Σταυρό ποιος μας ακουει? Εννοώ, απευθυνόμαστε σε κάποιο πρόσωπο?

[dionysisgr]

Ολες τις παρακλησεις σου, τις εχει υπ'οψιν Του προτου ακομα τις αναπεμψεις, καταρχην και πρωτος ο Τριαδικος Θεος μας.

Και του Σταυρού και όλες τις αλλες.

Κατοπιν κινουνται η Θεοτοκος και οι Αγιοι, (αναλογα σε ποιο Αγιο Προσωπο ανεπεμψες την παρακληση) και μεσιτευουν για σενα στον Παντοκρατορα, και Παντεποπτη Θεον, και εφοσον Αυτος και μονο Αυτος Κρινει προς το συμφερον της αιωνιου ψυχης σου οτι ειναι καλον, τοτε ευδοκει να γινει το θελημα σου πραγματικοτητα.

Αρα το ταχυδρομειο ειναι ενα, οι ταχυδρομοι πολλοι, και οι αποστολεις ακομα πιο πολλοι, ανεξαρτητως διευθυνσης γραμματων..