"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

"Τιποτα δεν ειναι μεγαλυτερο απο τη καθαρη καρδια,γιατι μια τετοια καρδια γινεται θρονος του Θεου.Και τι ειναι ενδοξοτερο απο το θρονο του Θεου?Ασφαλως τιποτα..Λεει ο Θεος γι αυτους που εχουν καθαρη καρδια"Θα κατοικησω αναμεσα τους και θα πορευομαι μαζι τους.Θα ειμαι Θεος τους κι αυτοι θα ειναι λαος μου"Ποιοι λοιπον ειναι ευτυχεστεροι απ αυτους τους ανθρωπους?και απο ποιο αγαθο μπορουν να μεινουν στερημενοι?δε βρισκονται ολα τ αγαθα και τα χαρισματα του Αγιου Πνευματος στις μακαριες ψυχες τους?τι περισσοτερο χρειαζονται? Τιποτα,στ αληθεια τιποτα! Γιατι εχουν μεσα τους το μεγαλυτερο αγαθο,το Θεο!Ποσο πλανιουνται οι ανθρωποι που αναζητουν την ευτυχια μακρια απο τον εαυτο τους,στις ξενες χωρες και στα ταξιδια,στο πλουτο και στη δοξα,στις μεγαλες περιουσιες και στις απολαυσεις,στις ηδονες και σ ολες τις χλιδες και ματαιοτητες,που καταληξη τους εχουν τη πικρα.Η ανεγερση του πυργου της ευτυχιας εξω απο την καρδια μας,μοιαζει με οικοδομηση κτιριου σε εδαφος που σαλευεται απο συνεχεις σεισμους.Συντομα ενα τετοιο οικοδομημα θα σωριαστει στη γη!...Η ευτυχια βρισκεται μεσα στον ιδιο μας τον εαυτο και μακαριος ειναι ο ανθρωπος που το καταλαβε αυτο.Εξεταστε τη καρδια σας και δειτε τη πνευματικη σας κατασταση.Μηπως εχασε τη παρρησια της προς το Θεο?μηπως η συνειδηση διαμαρτυρεται για παραβαση των εντολων Του?μηπως σας κατηγορει για αδικιες,για ψεματα,για παραμεληση των καθηκοντων προς το Θεο και τον πλησιον?Ερευνηστε μηπως κακιες και παθη γεμισαν τη καρδια σας μηπως γλυστρισε αυτη σε δρομους στραβους και δυσβατους...Αδελφοι μου,ο Πολυελεος Θεος θελει την ευτυχια ολων μας και σ αυτη και στην αλλη ζωη.Γι αυτο ιδρυσε την αγια του Εκκλησια.Για να μας καθαριζει απο την αμαρτια,να μας αγιαζει,να μας συμφιλιωνει και να μας χαριζει τις ευλογιες του ουρανου.Ας τρεξουμε,και η εκκλησια ειναι ετοιμη να σηκωσει το βαρυ φορτιο μας,να μας χαρισει τη παρρησια προς το Θεο να γεμισει τη καρδια μας ευτυχια και μακαριοτητα".....

Ηταν ενα αποσπασμα απο τις διδαχες του Αγιου Νεκταριου της Αιγινης....προσκυνω καθε χρονο τη χαρη του στην Αιγινα και ευχομαι καποια στιγμη να πραγματοποιησουμε ολοι μαζι ενα προσκυνημα στη χαρη του...ιδιως στη παλια μονη μπορουμε να επισκεφτουμε το σπιτι οπου εζησε,το βραχο που ειχε για μαξιλαρι,ν αγγιξουμε το κρεβατι του....και να προσκυνησουμε τα ιερα του λειψανα...να εχουμε την ευλογια του ολοι...
Σηλυβριας τον γονον και Αιγινης τον εφορον,τον εσχατοις χρονοις
φανεντα,αρετης φιλον γνησιον,Νεκταριον τιμησωμεν πιστοι,ως
ενθεον θεραποντα Χριστου,αναβλυζει γαρ ιασεις παντοδαπας,τοις
τοις ευλαβως κραυγαζουσι,δοξα τω σε δοξασαντι Χριστω,δοξα τω σε
θαυμαστωσαντι,δοξα τω ενεργουντι δια σου,πασιν ιαματα.

Πανέμορφο το κείμενο που ανάρτησες!!! Μακάρι να να νιώθαμε έτσι, μακάρι να μη μας ένοιαζε τίποτε το υλικό σ αυτό τον κόσμο και να άνοιγαν τα μάτια της ψυχής μας ώς προς τον Κύριο...

Η απορία μου είναι πάντα, στο γιατί δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή την μεγάλη αγάπη που μας προσφέρει ο Θεός. Είχα διαβάσει κάπου πως άν καταλαβαίναμε το μεγαλείο της πίστης μας δεν θα θέλαμε να μείνουμε στον κόσμο αλλά θα κάναμε το πάν για να προσευχόμαστε πάντα αδειαλείπτως και να μαστε κοντά στον Θεό. Ισως και να μονάζαμε...

Ισως ο Θεος να μας θελει να αγωνιζομαστε και να δοκιμαζομαστε στην αρενα που λεγεται ΖΩΗ. Ο γερων Παισιος ελεγε οτι αισθανονταν ο πιο αμαρτωλος πανω στη γη,και ελεγε στους λαικους οτι εσας ο Θεος θα σας κρινει με πιο ελαφρυντικα απο μενα γιατι πολεματε μεσα στο κοσμο,μεσ στον πειρασμο,ειστε μαχητες καθημερινα...εμεις ας προσευχομαστε στο Θεο και ας του ζηταμε να μας δινει πιστη και δυναμη στον αγωνα μας...και πιστευω οτι δε θα αφησει κανεναν μας,εξαλλου ολοι μας εχουμε ενα κοινο σκοπο,το δρομο της σωτηριας..

Πάντα όμως δεν αγωνιζόμαστε στη ζωή? είτε πνευματικά είτε υληστικά για να καταφέρουμε τον σκοπό μας; και πως μπορείς να σώσεις την ψυχή σου? η προσευχή, οι ελεημοσύνες και οι υπόλοιπες αρετές φτάνουν? Προσωπικά προσπαθώ πάρα πολύ να βοηθάω τους συνανθρώπους μου αλλά πάλι νομίζω πως δεν φτάνει μόνο αυτό γιατί μπορεί να κάνω ένα καλό αλλά μετά αθελά μου πέυτω στην υπερηφάνια και το λέω. Είναι σα να το σβήνω στην ουσία και να ξεκινάω πάλι απο την αρχή. αγάπης αγώνας άγονος ...

Αν νόμιζες ότι αυτά που κάνεις φτάνουν τότε θα σταματούσες να αγωνίζεσαι
Αν ήταν διαφορετικά και ήθελε ο Θεός κι άλλους αγγέλους γιατί δεν του έφταναν αυτούς που είχε μπορούσε μέσα από της πέτρες και την άμμο της θαλάσσης να φτιάξει αγγέλους Δεν μας θέλει ρομπότ αλλά αγωνιζόμενους για να μας καμαρώνει και ο ίδιος.. μπορούμε άραγε να καταλάβουμε πόσο πολύ αγάπησε ατό που έφτιαξε με τα χέρια του και δεν θέλει να καταστραφεί ποτέ;; Και μετά την θυσία του χωρίς τέλος ζωή αιώνιον;;;

ΕΥΓΕ ΚΥΡΙΕ ΧΑΡΗ!!!!!!!!