"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

[ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΜΑΪΟΥ


Οι άγιοι Βασίλειος και Εμμέλια

Ευγενείς Καππαδόκες. Ο Βασίλειος ήταν διδάσκαλος της ρητορικής και πρώτος διδάσκαλος του μεγάλου πατρός της Εκκλησίας, του συνώνυμου υιού του , διακρινόμενος για τη μεγάλη αρετή του. Θα είχε το πρωτείο της αρετής , αν δεν του το είχε πάρει ο υιός του, κατά τον Γρηγόριο Θεολόγο. Η μητέρα του Βασιλείου, η Μακρίνα, ήταν μαθήτρια του αγίου Γρηγορίου επισκόπου Νεοκαισάρειας του Θαυματουργού. Μαζί με τον σύζυγό της, η ευσεβής και ενάρετη Μακρίνα, κατά τον διωγμό του Μαξιμίνου, παρέμειναν επί μία τριετία στα δάση . Ο πατέρας της Εμμέλιας αναδείχθηκε μάρτυρας κατά τους τελευταίους διωγμούς. Πώς ένα τέτοιο λαμπρό περιβάλλον να μην αναδείξει τόσο αφοσιωμένες ψυχές στην υπηρεσία της Εκκλησίας;
Ο γάμος του Βασιλείου και της Εμμέλιας ήταν " συζυγία ψυχών και σωμάτων " κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Τον γάμο τους ευλόγησε ο Θεός , ώστε να γίνει πολύτεκνος και καλλίτεκνος. Υπήρξαν γονείς τεσσάρων υιών και πέντε θυγατέρων. Τρεις επίσκοποι. Μέγας Βασίλειος της Καισαρείας, Γρηγόριος της Νύσσης και Πέτρος της Σεβαστείας. Ένας μοναχός, ο Ναυκράτιος και μία μοναχή, η Μακρίνα . Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης σε επιστολή του προς τον μοναχό Ολύμπιο περί του βίου της αδελφής του γράφει για τους γονείς του: « Η μητέρα μας ήταν πολύ ενάρετη και ποθούσε να φυλάξει παρθενία και να περάσει ζωή άμεμπτη, αλλά επειδή έμεινε ορφανή από πατέρα και μητέρα και ήταν πολύ ωραία και η φήμη του κάλλους της παρακινούσε πολλούς να την νυμφευτούν και αν δεν νυμφευόταν με κανένα άνδρα θεληματικά, κινδύνευε να πάθει κανένα σατανικό πράγμα και να την αρπάξει κανένας από εκείνους που ήσαν κεντημένοι από το κάλλος της , για αυτό έστερξε να λάβει άνδρα τον πιο σεμνό στη ζωή , τον Βασίλειο, λέω, τον πατέρα μας ,για να τον έχει φύλακα της ζωής και της σωφροσύνης της… Ο πατέρας μας ήταν φρόνιμος και άξιος να κρίνει την καλή γνώμη των ανθρώπων… Η μητέρα μας … ήταν υποκείμενη σε τρεις διαφορετικούς εξουσιαστές, γιατί είχε υποστατικά στην επιφάνεια τριών εθνών... Αφού έλειψαν από τη μητέρα μας οι φροντίδες της ανατροφής των τέκνων της ,τότε, η ζωή της θυγατέρας της ,της Μακρίνας, έγινε συμβουλή καλή και παράδειγμα στην ασκητική πολιτεία. Για αυτό άφησε τις παλιές της συνήθειες κι έφτασε στα ίδια μέτρα της ταπεινοφροσύνης της Μακρίνας. Έκανε τον εαυτό της ίδιο με τις άλλες μοναχές… Έφτασε και η μητέρα μας σε βαθιά γεράματα κι απήλθε προς τον Κύριον… Αφού ευχήθηκε τα άλλα τέκνα της , όσα έλειπαν, άπλωσε τα χέρια της πάνω στη Μακρίνα και στον Πέτρο, που κάθονταν κοντά της, το ένα τέκνο της από το δεξιό μέρος και το άλλο από το αριστερό, κι είπε προς τον Θεό αυτά: " Σε εσένα ,Κύριε, αφιερώνω και την απαρχή και τον δέκατο καρπό της κοιλιάς μου. Απαρχή μου είναι αυτή η πρωτότοκη θυγατέρα μου και δέκατος είναι αυτός ο τελευταίος υιός. Σε εσένα είναι αφιερωμένα από τον νόμο και τα πρωτοφανήσιμα και τα δέκατα όλων των καρπών και δικές σου προσφορές κι αφιερώματα είναι. Λοιπόν ,ας έλθει ο αγιασμός και η χάρη Σου και στην απαρχή αυτή και στο δέκατο μου τούτο " . Έδειξε με τα χέρια της τη Μακρίνα και τον Πέτρο . Και αυτά λέγοντας έπαυσε από την ευχή μαζί και από τη ζωή, αφού παράγγειλε στα τέκνα της να θάψουν το σώμα της στο μνήμα του πατέρα τους . ( Καππαδοκία , 4ος αιώνας ) . ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Τετάρτη Ιουνίου
Οσία Σοφία

Μητέρα έξι τέκνων . Οι φροντίδες της πολυτεκνίας δεν της εμπόδισαν καθόλου την προς τα θεία ευλάβεια. Δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία και το σπίτι της είχε κάνει εκκλησία, αγρυπνώντας στις προσευχές. Επειδή πέθαναν τα τέκνα της, έγινε μητέρα ορφανών και συμπαραστάτης χηρών. Μοίρασε την περιουσία της και πλούτος της έγινε η πενία, που την συνόδευε η νηστεία και τα καρδιοστάλακτα δάκρυα.
Ποτέ δεν κουράστηκε στην προσευχή. Οι ψαλμοί ήταν συνέχεια στα χείλη και στην καρδιά της. Η ταπείνωσή της και σε αυτούς τους πιο μικρούς μεγάλη. Η χαρά της ήταν να δίνει. Η άσκηση της αδιάκοπη και αυστηρή. Τέλος φόρεσε και το μοναχικό σχήμα κι εκοιμήθη σε ηλικία 53 ετών ( Αίνος Θράκης ) . ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως ( Καλύβη Αγ. Ι. Χρυσοστόμου
Ι. Σκήτη Αγ. Παντελεήμονος – Κουτλουμουσίου Καρυές
Τ.Θ. 74,630 86 Άγιον Όρος )
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Δεκάτη Ιουνίου

Όσιος Θεοφάνης

Δεκαπέντε ετών έλαβε σύζυγο. Μετά τρία έτη πέθανε η σύζυγός του κι ο όσιος ακολούθησε τον ασκητικό βίο. Όταν πληροφορήθηκε πως μια πόρνη, η Πανσέμνη , γίνεται αιτία απωλείας πολλών , έβγαλε τα τρίχινα ρούχα που φορούσε , έβαλε πολύτιμα κι έφθασε στο πορνείο. Τη ζήτησε σε γάμο. Απορημένη εκείνη πως τη δεχόταν ένας νέος , πλούσιος κι ωραίος άνδρας , αυτήν που δώδεκα χρόνια ζούσε στην αμαρτία , δέχθηκε. Ο Θεοφάνης έφυγε ,για να ετοιμάσει δήθεν τα του γάμου . Έκτισε ένα κελλί πλάι στο δικό του. Μιλώντας της για τη μέλλουσα κρίση κατάφερε να την αποσπάσει από τη ματαιότητα. Μετά δεκατέσσερις μήνες ασκήσεως εκοιμήθη η Πανσέμνη. Το διάστημα αυτό στάθηκε ικανό να αποπλύνει τον ρύπο της αμαρτίας και μάλιστα αξιώθηκε του μεγάλου χαρίσματος της θαυματουργίας. Ευτυχής ο Θεοφάνης για το ότι έγινε συνεργός της σωτηρίας της είχε τέλος οσιακό ( Αντιόχεια , 4ος αιώνας ) .

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Δέκατη Πέμπτη Ιουνίου

Αγία Μόνικα

Μητέρα του αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος. Υπομονετική σύζυγος σκληρού πατρικίου. Όταν την ρώτησαν πως ποτέ δεν την έδειρε ο νευρικός και μέθυσος σύζυγός της ,απάντησε: « Ποτέ δεν του αντιμίλησα ». Μάλιστα ,πριν το θάνατό του (+ 371) κατάφερε να τον κάμει να ασπασθεί τον Χριστιανισμό . Εκτός από την ιερό Αυγουστίνο είχε άλλα δύο τέκνα. Τον Ναβίγιο και την Περπέτουα . Στολισμένη με κάθε αρετή προσπάθησε να εμπνεύσει στα παιδιά της τα χριστιανικά δόγματα, μη θεωρώντας τον εαυτό της μητέρα όσο δεν θα κατάφερνε να τους μεταδώσει την ευαγγελική χάρη. Η χαρά της ήταν αφάνταστη, όταν ημέρα με την ημέρα έβλεπε το πλησίασμα των παιδιών της στον Θεό. Η χαρά της, την περίοδο των σπουδών του Αυγουστίνου, μεταβλήθηκε σε άμετρη λύπη για την αποχώρησή του από τα θεία. Δεν έπαυσε όμως ποτέ την προσευχή της στον Θεό. Παρέδωσε το πνεύμα της με αγαλλίαση , γιατί την αξίωσε ο Θεός να δει τον καρπό των ευχών της. Τη μεταστροφή του υιού της. Τότε εννόησε και ο Αυγουστίνος , ο οποίος χαρακτηρίσθηκε « ο υιός των δακρύων της », τον ψυχικό πλούτο της ηρωικής και αγαθής μητέρας του, και, καθώς έγραφε, αισθάνθηκε να χάνει την ίδια του τη ζωή ( Ταγάστη Νουμιδίας Αφρικής , + 387 ). ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως ( Καλύβη Αγ. Ι. Χρυσοστόμου
Ι. Σκήτη Αγ. Παντελεήμονος – Κουτλουμουσίου Καρυές
Τ.Θ. 74,630 86 Άγιον Όρος )
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Εικοστή πρώτη Ιουνίου

Αγία Βασίλισσα

Προσήλθε στον Χριστό από τον μάρτυρα υιό της Κέλσιο κατά θαυμαστό τρόπο. Όταν ο ηγεμόνας σύζυγός της την ρωτά να μάθει με ποιες μαγείες κατόρθωσαν οι χριστιανοί τις γυναίκες να αφήνουν τους άνδρες τους και τα παιδιά και τους γονείς τους, του απαντά θαρρετά: « Δεν είναι μαγείες, αλλά ο Χριστός που λέει πως όποιος προτιμά πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα και τέκνα ή άλλα πράγματα, δεν μπορεί να είναι μαθητής Του γνήσιος. Αυτήν την ευαγγελική φωνή άκουσε και ο Κέλσιος και προτίμησε τον ουράνιο πατέρα του από τον επίγειο ». Αφού άκουσε αυτά από την αγία Βασίλισσα ο ηγεμόνας, δεν διστάζει σύζυγο και τέκνο να τους φυλακίσει, να τους κάψει και να τους παραδώσει σε φρικτά βασανιστήρια μέχρι να αποκεφαλιστούν ( 2ος -3ος αιώνας ) . ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Εικοστή δευτέρα Ιουνίου

Αγία Ιουλιανή

Μαρτύρησε με τον υιό της Σατορνίνο και τελειώθηκαν στη φωτιά. Άγνωστος ο χρόνος και ο τόπος του μαρτυρίου τους. ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Εικοστή Τρίτη Ιουνίου

Άγιος Ευστόχιος

Από ιερέας των ειδώλων έγινε πρεσβύτερος των χριστιανών. Τέκνα και συγγενείς του οδήγησε στο μαρτύριο και μαζί τους τελειώθηκε ( Λύστρα , 2ος - 3ος αιώνας ) .

Άγιος Γάϊος

Πατέρας τριών τέκνων Πρόβη, Ουρβανού, και Λολλίας. Ήταν ανηψιός του παραπάνω αγίου Ευστοχίου . Όλοι είχαν μαρτυρικό τέλος . ύστερα από φρικτά βασανιστήρια ( Λύστρα , 2ος - 3ος αιώνας ) .

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Εικοστή Πέμπτη Ιουνίου

Οι όσιοι Δαβίδ και Ευφροσύνη

Ζεύγος θαυματουργών Ρώσων αγίων με οσιακό τέλος. Κατά κόσμον ονομάζονταν Πέτρος και Φεβρωνία και ήσαν δούκες του Μουρ. (Μουρ Ρωσίας ,+1228).

Άγιος Γεώργιος ο εξ Ατταλείας Νεομάρτυς

Συνεζεύχθη τη θυγατέρα Τούρκου αγά , από τον οποίο όταν ήταν παιδί είχε αρπαχτεί. Όταν από μια υπηρέτρια , που την είχαν στείλει οι γονείς του κρυφά , μαθαίνει τη χριστιανική καταγωγή του , απαρνείται το πλούσιο σπίτι του και προσποιούμενος προσκύνημα στη Μέκκα αναχωρεί για τα Ιεροσόλυμα, όπου μετανοημένος ζητά το έλεος του Θεού. Επιστρέφει στην Κρήνη της Μικράς Ασίας και νυμφεύεται τη χριστιανή Ελένη Μαυρογιάννη, εργαζόμενος ως καφεπώλης και ιπποκόμος. Όταν κάποτε συναντιέται με τον πρώην πεθερό του, ομολογεί την πίστη του στον Χριστό, με αποτέλεσμα να τελειώσει τη ζωή του στην αγχόνη. Νεκρός, παρουσιάζεται στο όνειρο της θετής του μητέρας Μαρίας και την παρακαλεί να προσέχει τη σύζυγό του , η οποία θα γεννήσει θυγατέρα. Από τον πρώτο του γάμο είχε αποκτήσει έναν υιό ( Αττάλεια – Ιεροσόλυμα – Κρήνη +1823 ). ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας»
Αγιορείτου Μοναχού Μωυσέως
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Εικοστή εβδόμη Ιουνίου

Αγία Ιωάννα η Μυροφόρος

Σύζυγος Χουζά, ο οποίος υπήρξε επίτροπος του Ηρώδη Αντύπα. Διάκονος , μαθήτρια και μυροφόρος Κυρίου. Μία από τις πρώτες γυναίκες που είδαν τον Άγγελο Κυρίου και τους δόθηκε η χαρά να μηνύσουν την Ανάστασή Του ( Ιεροσόλυμα ,1ος αιώνας ) . ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως ( Καλύβη Αγ. Ι. Χρυσοστόμου
Ι. Σκήτη Αγ. Παντελεήμονος – Κουτλουμουσίου Καρυές
Τ.Θ. 74,630 86 Άγιον Όρος )
Εκδόσεις Ακρίτας

[ Τρίτη Ιουλίου

Άγιος Μάρκος

Επειδή δεν σεβάστηκε τα είδωλα κι ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό οδηγήθηκε στο μαρτύριο. Μετά την αποκεφάλισή του , η σύζυγός του, που τον ακολουθούσε, παρέλαβε με χαρά την τίμια κάρα του, σαν τον πολυτιμότερο θησαυρό που θα μπορούσε να της αφήσει κληρονομιά. Μαρτύρησε σε άγνωστο τόπο και χρόνο.

Άγιος Μωκιανός.

Συμμαρτύρησε με τον παραπάνω άγιο Μάρκο. Στη σύζυγό του και τρία τέκνα του που τον ακολουθούσαν κλαίγοντας ,συνέστησε να σιωπούν και να μεταβάλουν τη λύπη τους σε χαρά για την εκούσια προσφορά του στον Χριστό. Άγνωστος ο τόπος και ο χρόνος του μαρτυρίου του. ]

Από το βιβλίο « Οι έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας »
Αγιορείτου μοναχού Μωϋσέως
Εκδόσεις Ακρίτας