Μηνύματα από το Ευαγγέλιο της Κυριακής (4-6-2006)

Πνευματικά άρθρα και Αναγνώσματα.Αποσπάσματα από διάφορα βιβλία.

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Απάντηση
pilotos
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1281
Εγγραφή: Δευ Μάιος 08, 2006 5:00 am

Μηνύματα από το Ευαγγέλιο της Κυριακής (4-6-2006)

Δημοσίευση από pilotos »

Πράξεις Αποστόλων, κεφ.20, εδ. 16-38

Σχετικά με το αποστολικό ανάγνωσμα να προσθέσουμε 2-3 στοιχεία ακόμα:

1. στ. 25 -26 Ο Απόστολος Παύλος προορατικά ανακοινώνει ότι δεν θα τον ξαναδούν οι πρεσβύτεροι της Εφέσου… Συλλογίζομαι ότι και σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει να επιδείξει πολλούςς τέτοιους προορατικούς πνευματικούς ανθρώπους, ανθρώπους της προσευχής, κυρίως μέσα στο Άγιο Όρος αλλά και σε άλλα μοναστήρια, μερικοί δε πολύ πρόσφατα κοιμήθηκαν εν Κυρίω. Ιδού τα πνευματικά χαρίσματα και η ζωντανή παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα στη ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας…

2. στ.31 Ο Απόστολος Παύλος με δάκρυα στα μάτια, για τρία ολόκληρα χρόνια, νουθετούσε τους ιερείς, τους πρεσβυτέρους της Εφέσου. Δάκρυα αγωνίας, δάκρυα παρηγοριάς, ώστε να φανούν αντάξιοι της χειροτονίας τους, ώστε να μην χαθεί ούτε ένας από αυτούς, ώστε να μην χαθεί ούτε μία ψυχή, ούτε ένας πιστός.

3. στ. 32 Ο Απόστολος Παύλος αναθέτει την πορεία των ιερεών στο Θεό και στη χάρη του. Μεγάλη ευλογία όταν αναθέτουμε τη ζωή μας στο Θεό, όταν του έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Αυτό δεν σημαίνει μοιρολατρία, ηττοπάθεια, αλλά αγώνας πνευματικός, αγώνας εσωτερικής κάθαρσης μέσω της μετοχής στα μυστήρια της Εκκλησίας και μέσω της εσωτερικής διαρκούς προσευχής.

4. στ 37 Όλοι ξέσπασαν σε κλάματα και αγκάλιασαν τον Παύλο και τον καταφιλούσαν. Και αισθάνονταν οδύνη γιατί δεν επρόκειτο να τον ξαναδούν. Έτσι είναι: Στην Ορθοδοξία ο άνθρωπος έχει αισθήματα., έχει σώμα, έχει καρδιά. Στεναχωριούνται οι πιστοί γιατί φεύγει ο Απόστολος Παύλος, δακρύζουν, όπως και πολλοί σήμερα , όταν φεύγουμε από το σπίτι είτε για να σπουδάσουμε σε άλλη πόλη, είτε στο στρατό, είτε στο εξωτερικό, είτε πολύ περισσότερο όταν πεθαίνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Δεν είναι δάκρυα απελπισίας, είναι δάκρυα για μια προσωρινή εντελώς στέρηση της κοινωνίας με το πρόσωπο που φεύγει για τα ξένα ή για το πρόσωπο που φεύγει για το ταξίδι της αιωνιότητας. Είναι δάκρυ ελπίδας (σε όλες τις περιπτώσεις) ότι σύντομα θα ανταμώσουμε ξανά είτε στην επίγεια ζωή, είτε στη μελλοντική αιώνια ζωή…

Και πάμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα (Κατά Ιωάννη, κεφ. 17, εδάφια 1-13) η αναφορά φτάνει μέχρι και στίχο 26.

Ωραίο απόσπασμα και πολύ διδακτικό:

Στ. 1 . < Δόξασε τον Υιό σου, για να σε δοξάσει και ο Υιός σου > Ο Πατέρας δοξάζει τον Υιό και ο Υιός τον Πατέρα . Αν ο Υιός ήταν κτίσμα, όπως βλάσφημα λέει η Εταιρεία Σκοπιά, πώς μπορεί ένα κτίσμα να δοξάσει τον Πατέρα; Κοινή η δόξα Πατέρα και Υιού, όπως πιστεύει ακράδαντα η Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού έχουν την ΙΔΙΑ ΘΕΪΚΗ ΟΥΣΙΑ.

Στ. 3 < Αυτή είναι η αιώνια ζωή , να γνωρίζουν εσένα τον μόνο αληθινό Θεό και αυτόν που απέστειλες τον Ιησού Χριστό > . Τον Θεό Πατέρα τον γνώριζαν οι μονοθεϊστές από την Παλιά Διαθήκη. Το καινούριο στοιχείο της Καινής Διαθήκης είναι η ύπαρξη του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η αποκάλυψη του Τριαδικού Θεού στο κόσμο , το να γνωρίσουν τον ΕΝΑ και τρισυπόστατο Θεό, την Τρισυπόστατη Μονάδα. Αν είχαν δίκιο οι πολέμιοι της τριαδικότητας του Θεού( ο Άρειος και η Εταιρεία Σκοπιά), τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν πως μπορεί ο Υιός να δίνει ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ…

Στ. 6 < Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους >
Ποιο όνομα εννοεί εδώ ο Ιησούς; Το όνομα Γιαχβέ ή Ιεχωβά δεν μπορεί να είναι , γιατί απλούστατα αυτό το όνομα του Θεού το γνώριζαν οι μονοθεϊστές και αυτό φαίνεται από τα βιβλία της Παλιάς Διαθήκης. Άρα κάποιο ΑΛΛΟ ΟΝΟΜΑ φανέρωσε ο Ιησούς στους ανθρώπους και το όνομα αυτό είναι : Πατέρας .

Στ. 10 < Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου>
Άλλο ένα χωρίο που δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι ομοούσιοι. Πως γίνεται να υπάρχει αυτή η ισότητα, αν ο Υιός δεν ήταν ομοούσιος; Πως θα μπορούσε ένα κτίσμα (όπως βλάσφημα αποκαλεί τον Κύριο μας Ιησού Χριστό η Εταιρεία Σκοπιά), να μιλάει έτσι στο Θεό Πατέρα;

Στ. 11 < Φύλαξέ τους ,ώστε να είναι ΕΝΑ, όπως εμείς >
Ο Πατέρας και ο Υιός είναι ΕΝΑ, όπως ξεκάθαρα τονίζει ο Ιησούς και σε αυτό το χωρίο. Είναι αυτό που λέει και το σύμβολο της Πίστης της Μίας , Αγίας , Αποστολικής Εκκλησίας, της οποίας μοναδική συνέχεια είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Αυτά τα επαναλαμβάνει συνεχώς και παρακάτω : στ. 21 < για να είναι όλοι ένα. Όπως συ, Πατέρα, με εμένα και εγώ με εσένα, έτσι και αυτοί να είναι ΕΝΑ , για να πιστέψει ο κόσμος...> στ. 22 < εγώ με τη δύναμη που μου έδωσες (ως άνθρωπο), έδωσα σε αυτούς, για να είναι ένα, όπως ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ >

Στ. 24 Ο Ιησούς ζητάει από τον Πατέρα να βρίσκονται κοντά του οι μαθητές του, για να βλέπουν τη δόξα τουΥιού , την οποία έδωσε στον Υιό, γιατί < με αγάπησες ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ >
Άλλο ένα χωρίο της Καινής Διαθήκης που δείχνει ότι ο Ιησούς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κτίσμα (όπως αναιδέστατα τον ονομάζει η Εταιρεία των ψευδοπροφητειών, η Σκοπιά) αλλά είναι γέννημα( με δύο μ) του Πατέρα (και όχι γένημα ,δημιούργημα ) πριν τη δημιουργία του κόσμου.Και γιατί να βλέπουν τη δόξα του Υιού και όχι του Πατέρα; Γιατί ακριβώς η δόξα του Υιού και η δόξα του Πατέρα είναι ΕΝΑ και ΤΟ ΑΥΤΟ,γιατί Πατέρας και Υιός είναι ΕΝΑ. Αυτή τη δόξα του Τριαδικού Θεού ευελπιστούμε να δούμε, αν ζήσουμε με προσευχή, νηστεία, καθαρή καρδιά, μετοχή στα μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αγάπη κλπ.

στ. 25 < Πατέρα δίκαιε, ο κόσμος δεν σε γνώρισε, αλλά εγώ σε γνώρισα >
Κανένας άνθρωπος ή άγγελος ,κανένα κτίσμα δεν μπορεί να γνωρίσει το Θεό Πατέρα. Ο Υιός γνωρίζει τον Πατέρα, γιατί δεν είναι κτίσμα, δεν είναι δημιούργημα, αλλά είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ με τον Πατέρα, είναι της ΑΥΤΗΣ ΘΕΪΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ με τον Πατέρα.

Στ. 26 < Και έκανα σε αυτούς γνωστό το όνομά σου και θα το κάνω γνωστότερο, ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες, να είναι μέσα τους και εγώ ο ίδιος να είμαι μέσα τους > Ο Υιός γνώρισε στους ανθρώπους το όνομα του Θεού, το όνομα Πατέρας, που αγαπάει όλο τον κόσμο, το όνομα του Τριαδικού Θεού (αυτή είναι η διαφορά από την Παλιά Διαθήκη).Ο Υιός έρχεται μέσα μας με τη Θεία Κοινωνία (κατά Ιωάννη ,κεφ. 6, στ. 40-60) , με το Σώμα και το Αίμα Του, και είναι πανταχού παρών, όπως και ο Πατέρας, ως μέτοχος της ΘΕΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. Και το Άγιο Πνεύμα, όπως και ο Υιός (ΠΡΟΣΩΠΑ και τα δυο), κατοικεί μέσα μας, όντας και αυτός( ο άλλος Παράκλητος) κοινός μέτοχος της ΜΙΑΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ,
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Αναγνώσματα”