Ο παππάς και το αλκοολτέστ

[eleimon]

To παρακατω κειμενο ειναι αληθινο γεγονος...ΠΗΓΗ ΨΗΓΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Παπάς ο ένας λαϊκός ο άλλος - κουμπάροι - επιστρέφανε από το Άγιο Όρος

Δάφνη, Σταυρονικήτα, Διονυσίου η σύντομη διαδρομή ...για να γεμίσουν οι μπαταρίες.

Στο λεωφορείο της επιστροφής ανάμεσα στα σχόλια των ημερών για το όρος:

Παπάς: Να σου πω κάτι, δεν θα το πιστέψεις.

Λαϊκός: Πες μου, τι είναι;

Παπάς; Μια φορά είχα πάει σε μια αγρυπνία σ' ένα γνωστό μου στη Θήβα. Ήμαστε πολλοί παπάδες γιατί γιόρταζε η Εκκλησία, αλλά και ο κόσμος έφθανε μέχρι το δρόμο. Στην ώρα της Θειας κοινωνίας ετοιμάσαμε τέσσερα Άγια ποτήρια για να μην καθυστερούμε και τον κόσμο, είχε περάσει και η ώρα.

Εγώ κάπως καθυστέρησα, με φώναξε ο Δεσπότης κάτι να μου πει και άργησα να βγω στον κόσμο.

Βγαίνοντας τελικά ίσα που πρόλαβα και κοινώνησα πέντε- έξι.

Το ποτήρι ήταν γεμάτο μέχρι πάνω και έτσι κατέλυσα μόνος. Χαιρέτισα τους πατέρες και έφυγα γρήγορα, είχα άλλωστε και διαδρομή μέχρι την Αθήνα.

Παπάς: Ακούς ή κοιμήθηκες;

Λαϊκός: Έλα συνέχισε.

Παπάς: Βγαίνοντας από την Θήβα να σου κι' ένα περιπολικό της τροχαίας να μου κάνει σήμα να σταματήσω.

Αστυνομικοί: Καλησπέρα πάτερ, πως κι΄από δω;

Παπάς: Επιστρέφω στην Αθήνα.

Αστυνομικοί: Γυρνάνε και οι παπάδες την νύχτα;

Παπάς: Βρε ευλογημένε σε αγρυπνία ημουν με τον π. Ν στην Εκκλησία σας που γιορτάζει

Αστυνομικοί: Μια και σε σταματήσαμε, να κάνουμε ένα αλκοτέστ.

Παπάς: όπως νομίζετε παιδιά

Ετοίμαζαν οι Αστυνομικοί το αλκοτέστ, σβούρα το μυαλό του παπά - γεμάτο το Άγιο ποτήρι, το κατέλυσα μόνος μου ...λες ; μπα όχι... έχει ο Θεός.

Αστυνομικοί: Φύσα παπά.

Παπάς : Ορίστε φύσηξα, πάρτο.

Αστυνομικοί: Αρνητικό, δεν μου λες παπά δεν πίνεις καθόλου κρασι, ο δείκτης είναι κάτω από τα φυσιολογικά, άντε στο καλό.

Παπάς: Καληνύχτα παιδιά

Ξεμάκρυνε ο Πάπας, σαν άνθρωπος ίσως κάποιο δευτερόλεπτο παλαντζάρισε η ψυχή του, μα σαν ιερεύς χάιδεψε λίγο το στήθος του, ένα χαμόγελο φάνηκε στα χείλη του και ένα Δόξα Σοι ο Θεός έσκισε τον Ουρανό και έφτασε στο θρόνο του Θεού.

Παπάς: Κατάλαβες ή κοιμάσαι τόση ώρα

Λαϊκός: Κατάλαβα πατερ., κατάλαβα

Είχε γυρίσει ο λαϊκός προς το παράθυρο, και ένα δάκρυ χαράς και ευγνωμοσύνης γλίστρησε απ' τα μάτια γιατί ένοιωσε τώρα μες τα κατάβαθα της ψυχής η πίστη του να μην είχε κολληθεί... αλλά πακτώθηκε, έγινε ένα.

[iliasgr]

πολυ ωραια ιστορια