Διάσωση απο φωτιά - Αγία Μαρίνα και Αγία Φιλοθέη

[efthumhs]

Μιά άγνωστη επέμβαση - θαύμα σέ πολλούς είναι η θαυματουργική επέμβασή της Αγίας Μαρίνας μαζί με την Αγία Φιλοθέη, με τη διάσωση της Εκάλης Αθηνών από τήν καταστροφική πυρκαγιά της 3ης Αὐγούστου τοῦ 1981. Τό θαυμαστό αὐτό γεγονός τοῦ εἶχε διηγηθεῖ ὁ μακαριστός γέροντας Ἀρχιμανδρίτης Κοσμᾶς Καράμπελας, ἱδρυτής καί πνευματικός πατέρας τοῦ μοναστηριοῦ τῆς Ὁσίας Φιλοθέης Ἐκάλης. Τό διηγοῦνται ἐπίσης καί οἱ μοναχές πού ἐγκαταβιώνουν μέχρι σήμερα τή Μονή.

Ἔκαιγε ἡ φωτιά ἀρκετές ἡμέρες τό πανέμορφο βουνό. Ὕστερα ἀπό κάμποσες ἡμέρες ἡ φωτιά μέ τή βοήθεια τοῦ ἰσχυροῦ ἀνέμου κατέβαινε ἀπειλητική πρός στή μεριά τῆς Ἐκάλης, καί ἤδη «ἔλειχε» τήν περιοχή πάνω ἀπό τήν ὁδό Θέτιδος.

Ἐπί λέξει μοῦ διηγήθηκε ὁ γέροντας: «Ἦταν βαθειά χαράματα γύρω στίς 4 μέ 5, οἱ φλόγες κατέβαιναν ἀπειλητικές πρός τήν περιοχή μας.Ἦταν λίγο πιό πάνω ἀπό τήν ὁδό Θέτιδος. Μάλιστα εἶχαν μπεῖ στήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ τῆς οἰκογένειας Κούτλα. Ὅλοι μας ὁλονυχτίς ἤμασταν σέ ἀπόγνωση. Περίμενα ξάγρυπνος. Ξάγρυπνοι ἦταν καί ὅλοι οἱ κάτοικοι, μαζί μ’ ἐμένα καί οἱ ἀδελφές καί τά παιδιά τοῦ Ὀρφανοτροφείου, πού ἦταν ἕτοιμα γιά φύγουν. Ὅλοι ἔκλαιγαν. Εἶχαν ἤδη φθάσει τά στρατιωτικά αὐτοκίνητα πάνω στήν πλατεῖα Μακεδονίας, γιά νά πάρουν τά παιδιά τοῦ Ὀρφανοτροφείου μας.

Σέ μιά τελευταία κίνηση μου προσευχόμενος πῆρα μέ εὐλάβεια τά ἅγια λείψανα καί θερμοπαρακαλοῦσα τήν ὁσία Φιλοθέη, ἀλλά καί τήν προστάτιδα τῆς περιοχῆς μας ἁγία Μαρίνα νᾶ μᾶς βοηθήσουν. Βγῆκα ἔξω στήν ὁδό Παπάγου πηγαίνοντας πρός τά πάνω καί σταύρωνα μέ τά ἅγια λείψανα πρός τήν περιοχή τοῦ ὀλέθρου. Καί κεῖ πού προχωροῦσα, ὦ τοῦ θαύματος! ἔκανα λίγα μέτρα διαδρομή, καί ὁ ἀέρας, πού ἔπνεε μέ μανία σπρώχνοντας τίς φλόγες πρός τήν Ἐκάλη, ἀπρόσμενα γύρισε καί ἔπρωχνε τίς φλόγες πρός τά πίσω. Λές καί μιά ἀόρατη δύναμη ἔφερε αὐτή τή στροφή του. Τό κακό νικήθηκε σέ λίγο ἡ φωτιά τέθηκε σέ ἔλεγχο. Εἴχαμε γλυτώσει. Κάνοντας μέ δάκρυα στά μάτια τό σταυρό μου ἔλεγα τά ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων μας, καί στεκόμουνα βλέποντας τό θαυμαστό γύρισμα τοῦ ἀέρα.

Σέ δυό λεπτά, δυό τρεῖς στρατιῶτες ἀπό τά αὐτοκίνητα πού εἶχαν ρθεῖ γιά νά πάρουν τά παιδιά, ἔρχονται. Μέ καλημερίζουν καί λαχανιασμένοι καί μέ ἔνταση στή φωνή τους, μοῦ διηγοῦνται, ὅτι εἶδαν δυό γυναικεῖες σιλουέτες, πρίν λίγο νά κατηφορίζουν ἀπό τή περιοχή τῆς καταστροφῆς. Τίς ἀκούσαμε νά λένε καθαρά. -Ἐμεῖς κάναμε τό καθῆκον μας. Πᾶμε τώρα στά σπίτια μας. Καί εἴδαμε τή μιά γυναικεία σιλουέτα νά μπαίνει ἐδῶ στό μοναστήρι, καί τήν ἄλλη, πού ἦταν καί πιό νέα νά κατηφορίζει.Σέ λίγα δευτερόλεπτα τίς χάσαμε ἀπό τά μάτια μας. Παππού, ποιές ἦταν; πού πῆγαν; μέ ρωτοῦσαν γεμάτοι μέ ἀγωνία οἱ στρατιῶτες. Κατάλαβα τί εἶχε γίνει, συνεχίζει ὁ γέροντας Κοσμᾶς, «παιδιά τούς εἶπα μέ δάκρυα δέν τίς γνωρίσατε;», ἦταν ἡ ἁγία Μαρίνα καί ἡ ἁγία Φιλοθέη. Αὐτές μᾶς ἔσωσαν!».