O Xριστιανικός αγώνας

[eleimon]

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

Μια μέρα η βασίλισσα Σεμίραμις των Αιγυπτίων ζήτησε από τον βασιλιά σύζυγό της μια χάρη. Να βασιλεύσει κι αυτή μια μόνο μέρα, για να χαρεί κι αυτή τη βασιλεία.

Ο βασιλιάς χαμογέλασε, αλλά δεν έδωσε απάντηση. Αυτή όμως πάλι και πάλι παρακαλούσε και ικέτευε το βασιλιά να της επιτρέψει να βασιλεύσει για μια μόνο μέρα.

Με τα πολλά παρακάλια έπεισε στο τέλος το βασιλιά που υποχώρησε και της είπε:΄΄Επιτέλους θα σου κάνω τη χάρη να βασιλεύσεις για μια μόνο μέρα και να δούμε τι θα κάνεις.΄΄

Αυτή με χαρά έπεσε στα πόδια του και τον προσκύνησε :΄΄σκλάβα σου όλη μου τη ζωή θα είμαι΄΄, του είπε. Ο βασιλιάς έδωσε διαταγή ότι την άλλη μέρα από την ανατολή μέχρι τη δύση θα βασιλεύσει η Σεμίραμις και σ’ αυτή θα υπακούουν.

Την άλλη μέρα το πρωί η Σεμίραμις κάθεται χαρούμενη στο θρόνο με το στέμμα και το δαχτυλίδι-σφραγίδα στο χέρι της. Πρώτη διαταγή της να συλλάβουν το βασιλιά και να τον κλείσουν στη φυλακή.

Δεύτερη διαταγή, να αποκεφαλίσουν το βασιλιά και να φέρουν το κεφάλι του μπροστά της. Το σχέδιό της πέτυχε. Έμεινε πια αυτή μόνη βασίλισσα όχι μια μέρα, αλλά για όλη της τη ζωή.

Ας προσέξουμε λοιπόν κι εμείς αδελφοί μου, γιατί η φοβερή ΄΄Σεμίραμις΄΄, η ΑΜΑΡΤΙΑ έρχεται με παρακάλια και μας ζητά να την πράξουμε και να της δώσουμε τόπο στη ζωή μας ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.

Ας προσέξουμε μην την αφήσουμε να πάρει τη σφραγίδα της δικής μας καρδιάς στο χέρι. Αν την αφήσουμε και υποχωρήσουμε για μια φορά, πρώτη διαταγή της θα είναι να μας φυλακίσει στην τυραννία των παθών και στο τέλος να μας φονεύσει πνευματικά. Προσοχή! Μην την αφήσουμε να μας κυριέψει. Όχι στην πρώτη υποχώρηση!

[eleimon]

Ποιες είναι οι αρετές;

Κατά τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό τέσσερις είναι οι γενικές (ψυχικές όπως χαρακτηριστικά αναφέρει) αρετές :
Η ΑΝΔΡΕΙΑ, Η ΦΡΟΝΗΣΗ, Η ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

v Ανδρεία είναι η δύναμη και η καρτερία στους κατά Θεό αγώνες και πειρασμούς
v Φρόνηση είναι η γνώση εκείνων που πρέπει και εκείνων που δεν πρέπει να κάνουμε
v Σωφροσύνη είναι να κρατούμε τον εαυτό μας μακριά από κάθε έργο και λογισμό που δεν αρέσει στο Θεό
v Δικαιοσύνη είναι όχι απλώς ότι θα πρέπει να είμαστε δίκαιοι, αλλά ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά από τους Πατέρες για να δηλώσει το σύνολο των αρετών
Από αυτές τις τέσσερις γεννιούνται οι ακόλουθες αρετές:
Πίστη, ελπίδα, αγάπη, προσευχή, ταπείνωση, πραότητα, μακροθυμία, ανεξικακία, χρηστότητα, αοργησία, κατάνυξη, σεμνότητα, ευλάβεια, πόθος της βασιλείας του Θεού.

[eleimon]

Kαι πως θα καλλιεργησουμε αυτες τις αρετες?

Η καλλιέργεια των αρετών επιτυγχάνεται με την άσκηση. Ολόκληρη η χριστιανική διδασκαλία είναι ένα στάδιο ασκήσεως. Ένας αδιάκοπος ασκητισμός όχι μόνο της ερήμου αλλά και των πόλεων. Η άσκηση είναι μία επίμονη και ατέλειωτη πορεία, μέσα στην οποία ο άνθρωπος μεταμορφώνει τον εαυτό του. Είναι το μέτρο και το μέγεθος της μετοχής του ανθρώπου στην χριστιανική ζωή.

Η άσκηση δεν είναι μόνο έργο των μοναχών, αλλά και κάθε χριστιανού που επιθυμεί να σωθεί και να θεωθεί. Είναι μια πορεία σωτηρίας για κάθε άνθρωπο, πλούσιο ή φτωχό, μορφωμένο ή μη, άνδρα ή γυναίκα, γέροντα ή νέο.
Ποια είναι τα εργαλεία της ασκήσεως;
Ø Η νηστεία
Ø Η εγκράτεια
Ø Η αγρυπνία
Ø Η γονυκλισία
Ø Η σιωπή
Ø Η κακοπάθεια
Ø Οι στερήσεις
Όλα αυτά έχουν σκοπό να οδηγήσουν τον άνθρωπο στη συντριβή της καρδιάς, την κατάνυξη. Δεν αποτελούν όμως τα ίδια σκοπό, γι’ αυτό και τα ονομάσαμε εργαλεία. Δεν είναι ο σκοπός μας, αλλά το μέσο για την απόκτηση των αρετών. Η άσκηση είναι η δύναμη που καταστέλλει τις επαναστάσεις του σώματος και μαραίνει το θυμό και τις επιθυμίες.

Ένα άλλο τελευταίο μέσο για την επίτευξη των αρετών είναι
η προσευχή, και μάλιστα η αδιάλειπτη προσευχή, όπως τη συνιστά ο απ.Παύλος.
Ο προσευχόμενος αδιάλειπτα και με καθαρότητα ελκύει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στολίζεται με τους καρπούς του, δηλαδή την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, τη μακροθυμία, τη χρηστότητα, την αγαθοσύνη, την πίστη, την πραότητα, την εγκράτεια.
Αυτό βέβαια δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται πολύς κόπος, αδιάκοπος αγώνας και μεγάλη υπομονή στην προσευχή.

[michail]

Καί τίποτα να μήν υπήρχε μετά θάνατον σώματος,εάν οι άνθρωποι ασκούσαν τίς αρετές τούς διάγοντας βίον αυστηρά χριστιανικό ,οί συνθήκες επάνω στό θαυμά Τού Κυρίου όπου και περαστικοί είμαστε όλοι,θά ήταν στά πρότυπα τού παραδείσου.Οσον αφορά δέ τό :"Χρειάζεται πολύς κόπος, αδιάκοπος αγώνας και μεγάλη υπομονή στην προσευχή.", αυτά δέν γίνονται μάταια,καί στό εγγύς μέλλον... θά διαπιστώσουμε οτι ήταν πολύ χρήσιμα ,καί τό κόστος ελάχιστο εμπροσθέν οφελειών πού θά έχουμε έξ αυτών,μίας καί θά είναι καί ο συνηγορός μας κατά κάποιον τρόπο ,τήν αναπόφευκτη ώρα τής Θείας κρίσης .