Η θεία Λειτουργία την Κυριακή
Δημοσιεύτηκε: Παρ Μαρ 27, 2009 12:12 pm
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Κάνω μία προσπάθεια για την ερμηνεία τής Θείας Λειτουργίας όσο μπορώ κατά την δύναμη μου. Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί και δίδονται, άλλά επειδή πάντα κάτι λίπη κάνω αυτήν την προσπάθεια, να δώσω χονδρικά άλλά ουσιώδη στοιχεία πώς πρέπει να στεκόμαστε κατά την Θεία Λειτουργία, και να παίρνουμε και εμείς μέρος και να λαμβάνουμε την Χάριν,καί να μην στεκόμαστε σαν ένα ξένο σώμα σαν από συνήθεια μέσα στην Εκκλησία μόνο και μόνο ότι είναι Κυριακή και πρέπει να πάω στην Εκκλησία.
Πρώτον και σπουδαίο είναι για τον κάθε έναν, αφού μπει στην Εκκλησία και πάρει την θέση του δεν πρέπει να μιλάει .Οταν εισερχόμεθα στον Ναόν λέει ο ιερός Χρυσόστομος εισερχόμεθα στα ανάκτορα των Ουρανών περπατούμε σε τόπο πού αστράφτει από φώς. Όλοι ή Αγία Τριάδα είναι παρών με μυριάδες Αγγέλων φτάνει να ξέρουμε ότι τά μύρια είναι δέκα χιλιάδες. Εδώ όμως λέει για μυριάδες. Για να μην πω πολλά ότι δεν μιλούν στην Εκκλησία λέω τούτο μόνο. Ο φτωχούλης μας ο Κωσμάς ο Αιτωλός λέει, αυτός πού μιλάει βάζει αναμμένα κάρβουνα στο κεφάλι του.
Ο Ρωμαιοκαθολικός καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου Ignan Dolllinger γράφει.
Μόνη η Ορθοδοξία αποτελεί σήμερον την άμωμων ενότητα της πίστεως. Η Ορθοδοξία διεφύλαξεν αλώβητον το ιερόν σύμβολον της πίστεως, της Εκκλησίας το θεμέλιον της αληθούς πίστεως σημείον και στήλιν και όρον ασφαλή και ασάλευτον
Η Ορθοδοξία μόνη διεφύλαξε απαραχάρακτον το δόγμα και ανόθευτον το αρχαίον εκκλησιαστικό πολίτευμα. Η Ορθοδοξία είναι η σταμνος ¨η το μάνα φέρουσα της αληθείας το γλυκαίνον τα των ευσεβών αισθητήρια. Δια τον Μ. Αθανάσιον η Ορθοδοξία είναι το θείον οξυγόνον άνευ του οποίου είναι αδύνατον η ζωή.
Ο ρωμαιοκαθολικός συγγραφεύς Joseph Casper εκστατικός ενώπιον του Ουρανίου μεγαλείου της Ορθοδόξου Θείας Λειτουργίας ομολογεί.
Όταν εισερχόμεθα εις έναν ανατολικόν Ναόν αισθανόμαστε, ότι είμαστε ενώπιον του Θεού, συναντάμεν τον Θεόν. Ο άνθρωπος προσέρχεται κατενώπιον του Θεού. Ο Θεός ο οποίος είναι κρυμμένος εις τα Άγια θέλει να τον πλησιάσει. Το εικονοστάσιον της ανατολικής Εκκλησίας δεν είναι φράγμα, είναι μια επίσημος Πύλη εις το βασίλειον του Ουρανού, εις το οποίον οδηγεί τον άνθρωπον η Λειτουργία, πολύ περισσότερον παρά εις ημάς» τους Ρωμαιοκαθολικούς φαίνεται, ότι η Ανατολική Εκκλησία υπερνικά τον χρόνον μέσα εις την Λειτουργίαν, βαδίζει προς αιωνιότητα, τρέχει εις αιώνες αιώνων. Ύψη και βάθη υπερπηδώνται, Ουρανός και γη ενώνονται
Αρχινώντας την Λειτουργία από την Είσοδο τού Ευαγγελίου συμβολίζει τον ερχομό τού Χριστού στον κόσμο, και το όνομα Αυτού Εμμανουήλ μέθ,υμών ο Θεός. Αυτό λέγεται η Μικρά Είσοδος. Ο τρόπος πού κρατεί ο ιερέας το Ευαγγέλιο κατά την Είσοδο, το κρατά μπροστά από το πρόσωπο του το οποίον το καλύπτει τελείως, και αφήνει μόνον μία χαραμάδα να βλέπει μόνον τά πόδια του να περπατάει.
Αυτό συμβολίζει ότι ό Χριστός όταν ήρθε στον κόσμο επισκίασε κάθε σοφία, γνώση και θεούς ‘’’’τών ειδώλων’’’’καί αυτήν ακόμη την Π.Γραφή. Γιαυτό κατά ανάλογη στάση αφού δεχόμαστε τον Χριστό με σκυμμένο κεφάλι, χάρη ευλαβείας κάνουμε και την ανάλογη ευχή μέσα μας, λέγοντας.Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου ή ότι άλλο επιθυμεί η ψυχή σου. Οι ψάλτες ψάλουν αντιφωνηκά πότε ο ένας και πότε ο άλλος για να σπάει η μονοτονία ενός μόνον ψάλτη όσο και καλά να ψάλει.Kaτά την Μικρά Είσοδο μπροστά προχωρούν τά παιδιά με αναμμένες λαμπάδες .
Αυτό συμβολίζει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο πού ήρθε πιο μπροστά από τον Χριστό για να μάς τον δήξει. Ιδού ο Αμνός τού Θεού. Μία άλλη ερμηνεία είναι ότι ο Χριστός είναι η Σοφία τού Θεού στον κόσμο, και το Φώς τού κόσμου. Όποια ερμηνεία να πάρεις ή και τής δύο είναι ωραίες. Πριν την ανάγνωσιν τού Απόστολου ο Ιερέας μεγαλοφώνος θα πεί το Δύναμης, και ψάλλετε πολύ μελωδικά ο Τρισάγιος ύμνος, το Άγιος ο Θεός κ.τ.λ.
Το Δύναμης συμβολίζει το θαύμα πού έγινε το 450 στην Κωνσταντινούπολη και έχει ως εξής. Την χρονολογία αυτή καί επί 4 μήνες όλη η γή κουνιόταν από σεισμούς, καί ο κόσμος από φόβο δέν κοιμόταν στά σπίτια τους, αλλά έξω στά πάρκα μέσα σέ σκηνές, όπως πρίν στήν Καλαμάτα, αλλά ποτέ δέν έπαψαν νά προσεύχονται στόν Θεό. Οι άλλοι βλασφημούν.
Καί ξαφνικά ένα σύννεφο άρπαξε ένα παιδί καί τό πήγε μέχρι τόν ουρανό καί εκεί εδιδάχθη από τούς Αγγέλους πώς να ψάλετε το Άγιος ο θεός, καί γιαυτό ψάλετε τόσο μελωδικά από τούς ψάλτες χωρίς τεμπελιά. Επιστρέφοντας το παιδί κάτω στήν γή ψέλνοντας με τούς Αγγέλους το Άγιος ο Θεός άρχισε και ο λαός να ψάλει μαζί, καί αυτομάτως σταμάτησαν οί σεισμοί. Μέ διαταγή της βασίλισσας Πουλχερίας δόθηκε, να ψάλετε
Κάνω μία προσπάθεια για την ερμηνεία τής Θείας Λειτουργίας όσο μπορώ κατά την δύναμη μου. Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί και δίδονται, άλλά επειδή πάντα κάτι λίπη κάνω αυτήν την προσπάθεια, να δώσω χονδρικά άλλά ουσιώδη στοιχεία πώς πρέπει να στεκόμαστε κατά την Θεία Λειτουργία, και να παίρνουμε και εμείς μέρος και να λαμβάνουμε την Χάριν,καί να μην στεκόμαστε σαν ένα ξένο σώμα σαν από συνήθεια μέσα στην Εκκλησία μόνο και μόνο ότι είναι Κυριακή και πρέπει να πάω στην Εκκλησία.
Πρώτον και σπουδαίο είναι για τον κάθε έναν, αφού μπει στην Εκκλησία και πάρει την θέση του δεν πρέπει να μιλάει .Οταν εισερχόμεθα στον Ναόν λέει ο ιερός Χρυσόστομος εισερχόμεθα στα ανάκτορα των Ουρανών περπατούμε σε τόπο πού αστράφτει από φώς. Όλοι ή Αγία Τριάδα είναι παρών με μυριάδες Αγγέλων φτάνει να ξέρουμε ότι τά μύρια είναι δέκα χιλιάδες. Εδώ όμως λέει για μυριάδες. Για να μην πω πολλά ότι δεν μιλούν στην Εκκλησία λέω τούτο μόνο. Ο φτωχούλης μας ο Κωσμάς ο Αιτωλός λέει, αυτός πού μιλάει βάζει αναμμένα κάρβουνα στο κεφάλι του.
Ο Ρωμαιοκαθολικός καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου Ignan Dolllinger γράφει.
Μόνη η Ορθοδοξία αποτελεί σήμερον την άμωμων ενότητα της πίστεως. Η Ορθοδοξία διεφύλαξεν αλώβητον το ιερόν σύμβολον της πίστεως, της Εκκλησίας το θεμέλιον της αληθούς πίστεως σημείον και στήλιν και όρον ασφαλή και ασάλευτον
Η Ορθοδοξία μόνη διεφύλαξε απαραχάρακτον το δόγμα και ανόθευτον το αρχαίον εκκλησιαστικό πολίτευμα. Η Ορθοδοξία είναι η σταμνος ¨η το μάνα φέρουσα της αληθείας το γλυκαίνον τα των ευσεβών αισθητήρια. Δια τον Μ. Αθανάσιον η Ορθοδοξία είναι το θείον οξυγόνον άνευ του οποίου είναι αδύνατον η ζωή.
Ο ρωμαιοκαθολικός συγγραφεύς Joseph Casper εκστατικός ενώπιον του Ουρανίου μεγαλείου της Ορθοδόξου Θείας Λειτουργίας ομολογεί.
Όταν εισερχόμεθα εις έναν ανατολικόν Ναόν αισθανόμαστε, ότι είμαστε ενώπιον του Θεού, συναντάμεν τον Θεόν. Ο άνθρωπος προσέρχεται κατενώπιον του Θεού. Ο Θεός ο οποίος είναι κρυμμένος εις τα Άγια θέλει να τον πλησιάσει. Το εικονοστάσιον της ανατολικής Εκκλησίας δεν είναι φράγμα, είναι μια επίσημος Πύλη εις το βασίλειον του Ουρανού, εις το οποίον οδηγεί τον άνθρωπον η Λειτουργία, πολύ περισσότερον παρά εις ημάς» τους Ρωμαιοκαθολικούς φαίνεται, ότι η Ανατολική Εκκλησία υπερνικά τον χρόνον μέσα εις την Λειτουργίαν, βαδίζει προς αιωνιότητα, τρέχει εις αιώνες αιώνων. Ύψη και βάθη υπερπηδώνται, Ουρανός και γη ενώνονται
Αρχινώντας την Λειτουργία από την Είσοδο τού Ευαγγελίου συμβολίζει τον ερχομό τού Χριστού στον κόσμο, και το όνομα Αυτού Εμμανουήλ μέθ,υμών ο Θεός. Αυτό λέγεται η Μικρά Είσοδος. Ο τρόπος πού κρατεί ο ιερέας το Ευαγγέλιο κατά την Είσοδο, το κρατά μπροστά από το πρόσωπο του το οποίον το καλύπτει τελείως, και αφήνει μόνον μία χαραμάδα να βλέπει μόνον τά πόδια του να περπατάει.
Αυτό συμβολίζει ότι ό Χριστός όταν ήρθε στον κόσμο επισκίασε κάθε σοφία, γνώση και θεούς ‘’’’τών ειδώλων’’’’καί αυτήν ακόμη την Π.Γραφή. Γιαυτό κατά ανάλογη στάση αφού δεχόμαστε τον Χριστό με σκυμμένο κεφάλι, χάρη ευλαβείας κάνουμε και την ανάλογη ευχή μέσα μας, λέγοντας.Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου ή ότι άλλο επιθυμεί η ψυχή σου. Οι ψάλτες ψάλουν αντιφωνηκά πότε ο ένας και πότε ο άλλος για να σπάει η μονοτονία ενός μόνον ψάλτη όσο και καλά να ψάλει.Kaτά την Μικρά Είσοδο μπροστά προχωρούν τά παιδιά με αναμμένες λαμπάδες .
Αυτό συμβολίζει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο πού ήρθε πιο μπροστά από τον Χριστό για να μάς τον δήξει. Ιδού ο Αμνός τού Θεού. Μία άλλη ερμηνεία είναι ότι ο Χριστός είναι η Σοφία τού Θεού στον κόσμο, και το Φώς τού κόσμου. Όποια ερμηνεία να πάρεις ή και τής δύο είναι ωραίες. Πριν την ανάγνωσιν τού Απόστολου ο Ιερέας μεγαλοφώνος θα πεί το Δύναμης, και ψάλλετε πολύ μελωδικά ο Τρισάγιος ύμνος, το Άγιος ο Θεός κ.τ.λ.
Το Δύναμης συμβολίζει το θαύμα πού έγινε το 450 στην Κωνσταντινούπολη και έχει ως εξής. Την χρονολογία αυτή καί επί 4 μήνες όλη η γή κουνιόταν από σεισμούς, καί ο κόσμος από φόβο δέν κοιμόταν στά σπίτια τους, αλλά έξω στά πάρκα μέσα σέ σκηνές, όπως πρίν στήν Καλαμάτα, αλλά ποτέ δέν έπαψαν νά προσεύχονται στόν Θεό. Οι άλλοι βλασφημούν.
Καί ξαφνικά ένα σύννεφο άρπαξε ένα παιδί καί τό πήγε μέχρι τόν ουρανό καί εκεί εδιδάχθη από τούς Αγγέλους πώς να ψάλετε το Άγιος ο θεός, καί γιαυτό ψάλετε τόσο μελωδικά από τούς ψάλτες χωρίς τεμπελιά. Επιστρέφοντας το παιδί κάτω στήν γή ψέλνοντας με τούς Αγγέλους το Άγιος ο Θεός άρχισε και ο λαός να ψάλει μαζί, καί αυτομάτως σταμάτησαν οί σεισμοί. Μέ διαταγή της βασίλισσας Πουλχερίας δόθηκε, να ψάλετε