Μια πνευματική εμπειρία
Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιούλ 11, 2006 1:33 am
"Δεν αισθανομαι καλα που την εγραψα ειχα ηδη τις επιφυλαξεις μου,αλλα και μετα το αρκετα επιθετικο υφος του αδερφου προτιμω να την διαγραψω.(τι ειδους περιεργα κινητρα θα μπορουσε να ειχε η αφηγηση μιας εμπειριας σνα της δικης μου?δεν καταλαβαινω,τελος παντων ειναι προτιμοτερο καποιος να αμφιβαλλει παρα να ειναι ευκολοπιστος)
Καλα να ειστε
υς:ασφαλως γνωριζεις οτι προσωπικα στοιχεια μεσα στο διαδικτυο δεν ειναι φρονιμο να δημοσιευει κανεις.τελος παντων απλα ηθελα να μοιραστω μια εμπειρια που ειχα σε ενα φορουμ καθαρα χριστιανικο.Νομιζα πως ισως βοηθουσε καποιον-καποια.Αλλα πολυ φοβομουν και μια αντιμετωπιση σαν και την δικη σου.Τελικα σε ενα σημειο εχεις δικιο θα επρεπε να την κρατησω για μενα την εμπειρια ηταν λαθος μου που την εγραψα εδω.ΓΙ αυτο και την αποσυρω."
Λοιπον επανερχομαι αφενος γιατι ελαβα μαιλ που μου αλλαξε την αποψη αφετερου γιατι πραγματικα ισως καποιους βοηθαει η αφηγηση τετοιων εμπειριων...εννοειται πως ονοματα δεν προκειται να βαλω ξανα(ας κρινει καποιος αν ειναι αξιοπιστη η οχι η διηγηση με βαση τα οσα εχω γραψει κατα καιρους στο αθως,αν νομιζει καποιος πως ειμαι παραμυθας η αναξιοπιστος και γραφικος με βαση τα εως τωρα μου ποστ στο φορουμ,μια και το ποστ μου για την διηγηση ηταν το πρωτο και λογικο να μην "γνωριζομασταν"τοτε,εχει καλως).
Το περιστατικο συνεβη στα 21 μου στα κομνηνα ξανθης οπου λειτουργουσε ο παπας Αναστασιος.Για να ειμαι ειλικρινης εμενα μου φανηκε σαν χωριο το μερος,δεν ξαναπηγα απο τοτε,ενα ανηφορικο χωριο.Βεβαια δεν το γυρισα.εγω μενω και κατοικω στην θεσσαλονικη.Πως βρεθηκα εκει μην ρωτατε...
Παρεπιπτοντως πηγα μετα απο προταση του ξαδελφου μου.Εγω τοτε ημουν απιστος και δεν ειχα καμια ιδεα απο ορθοδοξια κτλ κτλ.Πηγα μαζι του κυριως για την εκδρομη.Ηταν πραγματι ωραια η διαδρομη.Οταν φτασαμε εκει ειχε πολυ κοσμο(προς εκπληξη μου).Τοσο πολυ που σκεφτομουν πως γινεται και αυτος ο παππους δεν ειναι γνωστος στα μμε!(αφου κακα τα ψεμματα στην τηλεοραση βγαινει κοσμος και κοσμακης).Τελος παντων λεωφορεια ερχοντουσαν στο μερος να φανταστειτε!!!.Καταλαβαινετε την εκπληξη μου.Περιμεναμε εξω απο την παραγκα του παππου να βγει ,να ρθει τελος παντων για να τον δουμε με την σειρα.Οταν ακουγα εμπειριες απο τους παρευρισκομενους τα θεωρουσα ολα αυτα γραφικα και τραβηγμενα απ τα μαλλια(σαν τον φιλο μου τον αδελφο εορτολογιο),μειδιουσα και επειδη αρχισαν να παιρναν οι ωρες και η σειρα μας αργουσε πολυ αγανακτησα και ημουν ετοιμος να φυγω(ποσο λαθος εκανα)μαλιστα πιεζα τον ξαδερφο μου να αποχωρησουμε εκεινη την στιγμη διοτι εκτος των αλλων οπως σας ειπα ηδη ολα αυτα τα θεωρουσα τουλαχιστον γραφικα....
Τελος παντων ο ξαδερφος με πηρε με το καλο(καλη του ωρα οπου και αν ειναι)και με πηγε πιο κατω σε μια καφετερια(που θυμαμαι ειχε και πισινα!!).Καθομασταν εκει και περιμεναμε ωρα ηπιαμε εναν καφε και γυρισαμε στην ουρα.Εκει ευτυχως μετα απο καμποση ωρα ο παππουλης εμφανιστηκε και με κανε εντυπωση το προσωπο του.Ηταν χαμογελαστο και κατασπρο!!Περιτριγυρισμενος απο παιδακια μεσα στην χαρα!!Ναι αυτο με κανε εντυπωση και μαλακωσε την αγανακτηση και την πωρωση που ειχα.περιμενα λοιπον τωρα με καμποση υπομονη,δεν αργησαμε να μπουμε στον διαδρομο της παραγκας(ας πουμε διαδρομο),οπου με προκαλεσαν(εμενα τον κακοπροαιρετο)αλγεινη εντυπωση τα βιβλιαρακια (αγιες γραφες κτλ που οικιοθελως ο καθενας αφηνε αν ηθελε κατι ευτελες βεβαια γι αυτα,κανεις δεν αφηνε σημειωτεον )που ηταν αραδιασμενα στο τραπεζι( εμενα μου βγηκε στην επιφανεια ολη η γνωστη φαυλοτητα των αρνητων,φυσικα η προαιρεση μου ηταν τοσο κακη που αδυνατουσα να το συνδυασω με την εκκλησια που ο παππους εχτιζε μονος του στο προαυλιο της παραγκας και η οποια μου φαινοταν μαλιστα μεγαλη για τα μετρα του χωριου και θεορατη για τα μετρα της παραγκας του παππου,εκκλησια που ηταν τοτε στα τσιμεντα ανετοιμη ακομα,τωρα δεν ξερω αν τελειωσε,οπως επισης δεν περασε καν απο το θολωμενο μου μυαλο αυτο ακριβως οτι ο παππουλης ζουσε σε παραγκα!) .μπαινει λοιπον ο συνονοματος ξαδερφος μου και βγαινει αμεσως και με κανει νοημα να μπω(κατοπιν θα μου πει οτι ο παππους αμεσως του ειπε οτι δεν ηρθε για εκεινον ).Τελος παντων εγω που ημουν προκατατειλλημενος αρχισα λιγο τα χαχανητα(μην φανταστειτε τιποτα τραβηγμενο απλα αυτα που κανουμε ολοι μας οταν βρισκομαστε σε δυσκολη θεση),προκαταληψη η οποια κορυφωθηκε οταν ειδα τον παππουλη να μου περναει το πετραχειλι(φυσικα τωρα ξερω οτι το λενε πετραχειλι τοτε ομως...)για να μου διαβασει ευχη.Ε εσκυψα και εγω το κεφαλι μου και μου περασε το πετραχειλι διαβαζοντας την ευχη.χτυπησε και τον σταυρο πανω στο κεφαλι και στους ωμους μου ηρεμα και εκεινη την ωρα εγιναν πραγματα που ποτε δεν ενιωσα εζησα στην ζωη μου.Με μιας σοβαρευτηκα,για την ακριβεια παγωσα!!!!Ενιωσα μια πιεση στο στηθος μου σαν δαγκανα ας πουμε να ξεριζωνεται απο την περιοχη της καρδιας!Μια μεγαλη πιεση που δεν την ειχα πριν βεβαια,πρωτογνωρη.Την στιγμη αμεσως που αποχωρησε η πιεση με πλημμυρισαν παρα πολλες δροσοσταλιδες μεσα παλι στην περιοχη της καρδιας.αμεσως μετα με λιγοτερη ενταση πλημμυρισαν την περιοχη του κεφαλιου μου.Ηταν ΥΠΕΡΟΧΑ.Μια αισθηση συγλονιστικη που ομως προηλθε ως θεραπεια σε κατι κακο(η ευχη ηταν για καταπολεμηση μαγειας).Δεν μπορειτε να με καταλαβετε βεβαια διοτι αυτες οι αισθησεις ηταν υπερκοσμιες(και μακαρι ποτε να μην τα ζησετε αυτα γιατι απο μεγαλο κακο ξεκινησαν ολα).Αμεσως μολις τελειωσε η ευχη εγω σηκωθηκα εμβροντητος και περπατωντας ημουν παναλαφρος!!!σχεδον παραπατουσα τοσο ελαφρυς ημουν.Νεο σοκ δηλαδη.Φυσικα με σημαδεψε η εμπειρια εκεινη...
Δοξασμενο να ναι το ονομα του Ζωντανου Τριαδικου Θεου,την ευχη του Πατερα Αναστασιου να χουμε ολοι μας...
υς:πολυ μετα διαβαζοντας ενα βιβλιο του γεροντα πορφυριου μιλουσε για δροσια που εμφανιζεται οταν επεμβαινει η θεια χαρις στα ατομα που εχουνδαιμονιο(και προφανως και μαγια)..
κατι ακομα ο ξαδερφος κατοπιν μου ειπε(αν θυμαμαι καλα μπροστα στον παππουλη)οτι την ωρα της ευχης δυσκολευοταν να πει την ευχη και κομπιαζε(φυσικα εγω δεν εδωσα σημασια τοση στα λογια της ευχης αφου ενιωθα ολα εκεινα που σας διηγηθηκα).Ο Γεροντας Αναστασιος ηταν ενας παπας Αγιος μακαρι να πρεσβευει για ολους εμας...
Δοξασμενο το Ονομα του Χριστου μας.
Καλα να ειστε
υς:ασφαλως γνωριζεις οτι προσωπικα στοιχεια μεσα στο διαδικτυο δεν ειναι φρονιμο να δημοσιευει κανεις.τελος παντων απλα ηθελα να μοιραστω μια εμπειρια που ειχα σε ενα φορουμ καθαρα χριστιανικο.Νομιζα πως ισως βοηθουσε καποιον-καποια.Αλλα πολυ φοβομουν και μια αντιμετωπιση σαν και την δικη σου.Τελικα σε ενα σημειο εχεις δικιο θα επρεπε να την κρατησω για μενα την εμπειρια ηταν λαθος μου που την εγραψα εδω.ΓΙ αυτο και την αποσυρω."
Λοιπον επανερχομαι αφενος γιατι ελαβα μαιλ που μου αλλαξε την αποψη αφετερου γιατι πραγματικα ισως καποιους βοηθαει η αφηγηση τετοιων εμπειριων...εννοειται πως ονοματα δεν προκειται να βαλω ξανα(ας κρινει καποιος αν ειναι αξιοπιστη η οχι η διηγηση με βαση τα οσα εχω γραψει κατα καιρους στο αθως,αν νομιζει καποιος πως ειμαι παραμυθας η αναξιοπιστος και γραφικος με βαση τα εως τωρα μου ποστ στο φορουμ,μια και το ποστ μου για την διηγηση ηταν το πρωτο και λογικο να μην "γνωριζομασταν"τοτε,εχει καλως).
Το περιστατικο συνεβη στα 21 μου στα κομνηνα ξανθης οπου λειτουργουσε ο παπας Αναστασιος.Για να ειμαι ειλικρινης εμενα μου φανηκε σαν χωριο το μερος,δεν ξαναπηγα απο τοτε,ενα ανηφορικο χωριο.Βεβαια δεν το γυρισα.εγω μενω και κατοικω στην θεσσαλονικη.Πως βρεθηκα εκει μην ρωτατε...
Παρεπιπτοντως πηγα μετα απο προταση του ξαδελφου μου.Εγω τοτε ημουν απιστος και δεν ειχα καμια ιδεα απο ορθοδοξια κτλ κτλ.Πηγα μαζι του κυριως για την εκδρομη.Ηταν πραγματι ωραια η διαδρομη.Οταν φτασαμε εκει ειχε πολυ κοσμο(προς εκπληξη μου).Τοσο πολυ που σκεφτομουν πως γινεται και αυτος ο παππους δεν ειναι γνωστος στα μμε!(αφου κακα τα ψεμματα στην τηλεοραση βγαινει κοσμος και κοσμακης).Τελος παντων λεωφορεια ερχοντουσαν στο μερος να φανταστειτε!!!.Καταλαβαινετε την εκπληξη μου.Περιμεναμε εξω απο την παραγκα του παππου να βγει ,να ρθει τελος παντων για να τον δουμε με την σειρα.Οταν ακουγα εμπειριες απο τους παρευρισκομενους τα θεωρουσα ολα αυτα γραφικα και τραβηγμενα απ τα μαλλια(σαν τον φιλο μου τον αδελφο εορτολογιο),μειδιουσα και επειδη αρχισαν να παιρναν οι ωρες και η σειρα μας αργουσε πολυ αγανακτησα και ημουν ετοιμος να φυγω(ποσο λαθος εκανα)μαλιστα πιεζα τον ξαδερφο μου να αποχωρησουμε εκεινη την στιγμη διοτι εκτος των αλλων οπως σας ειπα ηδη ολα αυτα τα θεωρουσα τουλαχιστον γραφικα....
Τελος παντων ο ξαδερφος με πηρε με το καλο(καλη του ωρα οπου και αν ειναι)και με πηγε πιο κατω σε μια καφετερια(που θυμαμαι ειχε και πισινα!!).Καθομασταν εκει και περιμεναμε ωρα ηπιαμε εναν καφε και γυρισαμε στην ουρα.Εκει ευτυχως μετα απο καμποση ωρα ο παππουλης εμφανιστηκε και με κανε εντυπωση το προσωπο του.Ηταν χαμογελαστο και κατασπρο!!Περιτριγυρισμενος απο παιδακια μεσα στην χαρα!!Ναι αυτο με κανε εντυπωση και μαλακωσε την αγανακτηση και την πωρωση που ειχα.περιμενα λοιπον τωρα με καμποση υπομονη,δεν αργησαμε να μπουμε στον διαδρομο της παραγκας(ας πουμε διαδρομο),οπου με προκαλεσαν(εμενα τον κακοπροαιρετο)αλγεινη εντυπωση τα βιβλιαρακια (αγιες γραφες κτλ που οικιοθελως ο καθενας αφηνε αν ηθελε κατι ευτελες βεβαια γι αυτα,κανεις δεν αφηνε σημειωτεον )που ηταν αραδιασμενα στο τραπεζι( εμενα μου βγηκε στην επιφανεια ολη η γνωστη φαυλοτητα των αρνητων,φυσικα η προαιρεση μου ηταν τοσο κακη που αδυνατουσα να το συνδυασω με την εκκλησια που ο παππους εχτιζε μονος του στο προαυλιο της παραγκας και η οποια μου φαινοταν μαλιστα μεγαλη για τα μετρα του χωριου και θεορατη για τα μετρα της παραγκας του παππου,εκκλησια που ηταν τοτε στα τσιμεντα ανετοιμη ακομα,τωρα δεν ξερω αν τελειωσε,οπως επισης δεν περασε καν απο το θολωμενο μου μυαλο αυτο ακριβως οτι ο παππουλης ζουσε σε παραγκα!) .μπαινει λοιπον ο συνονοματος ξαδερφος μου και βγαινει αμεσως και με κανει νοημα να μπω(κατοπιν θα μου πει οτι ο παππους αμεσως του ειπε οτι δεν ηρθε για εκεινον ).Τελος παντων εγω που ημουν προκατατειλλημενος αρχισα λιγο τα χαχανητα(μην φανταστειτε τιποτα τραβηγμενο απλα αυτα που κανουμε ολοι μας οταν βρισκομαστε σε δυσκολη θεση),προκαταληψη η οποια κορυφωθηκε οταν ειδα τον παππουλη να μου περναει το πετραχειλι(φυσικα τωρα ξερω οτι το λενε πετραχειλι τοτε ομως...)για να μου διαβασει ευχη.Ε εσκυψα και εγω το κεφαλι μου και μου περασε το πετραχειλι διαβαζοντας την ευχη.χτυπησε και τον σταυρο πανω στο κεφαλι και στους ωμους μου ηρεμα και εκεινη την ωρα εγιναν πραγματα που ποτε δεν ενιωσα εζησα στην ζωη μου.Με μιας σοβαρευτηκα,για την ακριβεια παγωσα!!!!Ενιωσα μια πιεση στο στηθος μου σαν δαγκανα ας πουμε να ξεριζωνεται απο την περιοχη της καρδιας!Μια μεγαλη πιεση που δεν την ειχα πριν βεβαια,πρωτογνωρη.Την στιγμη αμεσως που αποχωρησε η πιεση με πλημμυρισαν παρα πολλες δροσοσταλιδες μεσα παλι στην περιοχη της καρδιας.αμεσως μετα με λιγοτερη ενταση πλημμυρισαν την περιοχη του κεφαλιου μου.Ηταν ΥΠΕΡΟΧΑ.Μια αισθηση συγλονιστικη που ομως προηλθε ως θεραπεια σε κατι κακο(η ευχη ηταν για καταπολεμηση μαγειας).Δεν μπορειτε να με καταλαβετε βεβαια διοτι αυτες οι αισθησεις ηταν υπερκοσμιες(και μακαρι ποτε να μην τα ζησετε αυτα γιατι απο μεγαλο κακο ξεκινησαν ολα).Αμεσως μολις τελειωσε η ευχη εγω σηκωθηκα εμβροντητος και περπατωντας ημουν παναλαφρος!!!σχεδον παραπατουσα τοσο ελαφρυς ημουν.Νεο σοκ δηλαδη.Φυσικα με σημαδεψε η εμπειρια εκεινη...
Δοξασμενο να ναι το ονομα του Ζωντανου Τριαδικου Θεου,την ευχη του Πατερα Αναστασιου να χουμε ολοι μας...
υς:πολυ μετα διαβαζοντας ενα βιβλιο του γεροντα πορφυριου μιλουσε για δροσια που εμφανιζεται οταν επεμβαινει η θεια χαρις στα ατομα που εχουνδαιμονιο(και προφανως και μαγια)..
κατι ακομα ο ξαδερφος κατοπιν μου ειπε(αν θυμαμαι καλα μπροστα στον παππουλη)οτι την ωρα της ευχης δυσκολευοταν να πει την ευχη και κομπιαζε(φυσικα εγω δεν εδωσα σημασια τοση στα λογια της ευχης αφου ενιωθα ολα εκεινα που σας διηγηθηκα).Ο Γεροντας Αναστασιος ηταν ενας παπας Αγιος μακαρι να πρεσβευει για ολους εμας...
Δοξασμενο το Ονομα του Χριστου μας.