Είναι συνηθισμένο και γνωστό έξω από τα βαζάκια ή τα μπουκάλια στο σπίτι να κολλάμε μία ετικέτα
για να ξέρουμε τι έχουν μέσα. Γράφουμε απ' έξω κανέλα, δυόσμος, οινόπνευμα και είμαστε βέβαιοι
ότι πήραμε το σωστό μπουκάλι στα χέρια μας. Θα σας έχει συμβεί όμως αρκετές φορές να είναι άλλο
το περιεχόμενο και άλλο να λέει απ' έξω η ετικέτα. Μπορεί απ' έξω να λέει κανέλα και μέσα να μυρίζει σκόρδο ή απ' έξω να λέει λάδι και μέσα να μυρίζει πετρέλαιο. Υπάρχει βέβαια και πιο τρομερή και επικίνδυνη κατάσταση, διότι να μείνεις χωρίς κανέλα ή δυόσμο δεν είναι και μεγάλο το κακό.
Να έχει όμως μέσα κάποιο επικίνδυνο δηλητήριο ή μία τοξίνη, οι συνέπειες θα είναι τραγικές...
Τελικά ποια είναι η αλήθεια, πού βρίσκεται η πραγματικότητα; Στο τι λέει η ετικέτα ή το ποιο είναι το περιεχόμενο; Και αν μυρίζει πετρέλαιο το μπουκάλι που λέει απ' έξω λάδι, εσύ, εγώ, τι θα κάναμε; Θα το χρησιμοποιούσαμε ποτέ στη ζωή μας, στο σπίτι μας, στο φαΐ μας, επειδή λέει απ' έξω λάδι;
Τις σκέψεις αυτές τις έκανα παρατηρώντας τη ζωή μας πολλοι από μας που που λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό και ότι είμαστε χριστιανοί. Η ζωή μας μοιάζει με αυτό το μπουκάλι. Κοιτάζεις την ετικέτα απ' έξω και λέει "χριστιανός, παιδί του Θεού". Ανοίγεις το καπάκι της ζωής και περιμένεις να συναντήσεις αυτή τη γεύση, αυτό το άρωμα που διάβασες απ' έξω. Μα αντί για ζωή Χριστού συναντάς κοσμικότητα, σαρκικότητα, ειδωλολατρεία, εγωισμό. Τώρα ποιο απ' τα δύο ισχύει, ποιο απ' τα δύο να πιστέψεις, την ετικέτα ή το περιεχόμενο; Και μάλιστα όταν η διαφορά τού μέσα από το έξω είναι τόσο μεγάλη, ο προβληματισμός είναι σοβαρός και τα ερωτηματικά αμείλικτα.
Στις μέρες μας, που είναι "οι κακές μέρες του Τέλους" το φαινόμενο τούτο ανθεί και ακμάζει. Χριστιανοί στην ετικέτα μόνο. Όταν ζυγώσεις τη ζωή τους, είναι γεμάτη συμβιβασμό, συνθηκολόγηση με τον κόσμο της αμαρτίας και της αποστασίας. Καμία διαφορά δε βλέπεις στη ζωή τους. Ίσα-ίσα που είναι καθαρή και ευδιάκριτη η αγάπη τους και η προτίμησή τους στη ζωή του κόσμου γύρω μας. Ο Ιησούς Χριστός είναι μόνο στην ομολογία των χειλέων και βέβαια περιορίζεται σε κάποιες ώρες που πηγαίνουμε στην εκκλησία και συναναστρεφόμαστε πιστούς ανθρώπους της εκκλησίας.
