Ιστορία Ακριβής

[pan]

Θα το βαλω σε μικρα κοματια για να μην κουραζουν τον αναγνωστη.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΚΡΙΒΗΣ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΥΠΟ ΙΟΥΔΑΙΟΥ ΤΙΝΟΣ
ΑΙΝΕΑ
ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙΣΑ ΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΤΙΝΙΔΑ ΓΛΩΣΣΑΝ
ΥΠΟ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΠΑΡΧΟΥ
ΤΟΥ ΕΚ ΡΩΜΗΣ
ΜΕΤΕΝΕΧΘΕΙΣΑ Δ’ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
ΥΠΟ ΑΒΕΡΚΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Σώζεται έν τινι χειρογράφω εν τω Αγίω Όρει.


Αφου οι στρατιωται συνελαβαν τον Ιησουν, δια της προδοσιας του Ισκαριωτου Ιουδα, ήγαγον αυτόν προς Άνναν και Καιαφαν τους Αρχιερεις, ειτα και προς Πιλατον τον Ηγεμονα ός ην Ρωμαίος (ην δε παρασκευη πρωί). Ιδων δε ο Ιουδας ότι ήγαγον τον Ιησούν ενώπιον του Πιλάτου, και ότι κατεκριθη δια της αυτου προδοσίας, μετεμελήθη, και εβουλετο επιστρεψαι τα τριακοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και τοις πρεσβυτέροις των Ιουδαίων, επειδη και γνωστον εγένετο τοις πάσι το αυτου κακουργημα έλεγε γαρ κατ’ αυτου υβριστικώς πας ο λαος: ο προδότης, ο παρανομος, ο άπιστος, ο αχάριστος, ο τον διδάσκαλον αυτού προδόσας εις θάνατον, ο παρ’ αυτού τους πόδας νιπτόμενος, ο το βαλάντιον αυτου κατέχων, και όσα θέλων διδους εξ αυτών και όσα θέλων κρύπτων και πάσαν την αιτίαν της σταυρώσεως ετίθουν εις αυτόν. Ούτος ουν αγανακτών, και μη δυνάμενος τους ονειδισμους υπομενειν και τοσούτο υπο παντων υβριζόμενος κατακρίνεσθαι, παραγενόμενος εις τον Ναον, και ευρών τους Αρχιερεις και Γραμματείς ειπείν αυτοίς: ήμαρτον παραδούς αιμα αθώον, γινώσκω αληθως ότι κακως εποιησα, λαβετε λοιπον τα αργυρια τα οποια μοι εδώκατε, οι δε ειπον: τι προς ημας; Συ όψει! Μη θελοντες δ’ οι Ιουδαίοι δέξασθαι τα αργύρια, ρίψας αυτά ο Ιουδας εν μέσω αυτων, έφυγε και απήλθεν εις τον εαυτού οίκον του ποιησαι αγχόνην δια σχοινίου εις το κρεμασθηναι εύρε δε την σύζυγον αυτου καθημένην, και εψήνουσαν αλέκτορα εν τη πυρά, και λέγει αυτή:

[pan]

γύναι ετοίμασόν μοι σχοινίον ότι βούλομαι ίνα κρεμασθώ ως και μοι πρέπει η δε είπεν αυτώ: τι άρα λ΄ργεις τα ρήματα ταύτα; Και οΙουδας λεγει αυτή: γίνωσκε εν αληθεία ότι αδίκως παρέδωκα τον Διδάσκαλόν μου Ιησούν τοις κακουργοις προς Πίλατον του θανατώσαι αυτόν, ότι αυτός μέλλει αναστηθήναι τη τριτη ημέρα, και ουαί ημίν! Εκείνη δε λέγει αυτώ: μη λέγε μηδέ νόμιζε ούτως ότι ώσπερ ουτος ο αλεκτωρ εψηνομενος εν τη ανθρακιά φωνησαι ου δύναται, ουδε ζησαι, ουτω και ο Ιησούς ουκ αναστήσεται δυνηθειη, ως συ λέγεις και ευθύς συν τω λογω αυτής, ο αλεκτορ έδωκετας πτερυγας αυτου, και έκραξε τρίτον κατά την φωνην αυτου εκ τούτου πεισθεις ο Ιούδας έτι πλέον, και ποιήσας ευθύς την αγχόνην εκρεμάσθη ο αλιτήριος και απήγξατο.

συνεχίζεται

[pan]

Ερχομένου δε του Ιησού προς Πιλάτον τον Ηγεμόνα, προσεκύνουν Αυτόν ακουσίως οι του Πιλάτου στρατιώται ίσταντο δε και έτεροι στρατιώται έμπροσθεν του Πιλάτου κατέχοντες σημαίας εις τας χειρας και κλίνουσαι αι σημαίαι προσεκύνουν τον Ιησούν θαυμάζοντες δε του Πιλάτου, είπον οι Ιουδαίοι προς αυτόν: Κυριε, ουχ’ ότι αι σημαιαι προσκυνησουν τον Ιησουν, αλλ’ οι στρατιώται ταύτας κατεχουσιν αμελώς και δια τουτο κλινουσιν αι σημαίαι λεγει ο Πιλάτος τω αρχισυναγωγω: έλενξον άνδρας ισχυρούς δωδεκα ώστε κατέχειν αυτάς ισχυρώς και τουτου γενομενου εκελευσεν ο Πιλατος τον υπηρέτην εκβαλείν έξω τον Ιησούν και παλιν εισαγαγειν αυτόν ερχομένου δε του Ιησού πάλιν έκλινον αι σημαίαι και προσεκύνησαν αυτόν ως και πρότερον τότε ο Πιλάτος εθαύμασεν οι δε Ιουδαιοι είπον: μάγος εστί και δια τούτο ποιεί ταύτα λέγει ο Πιλάτος τω Ιησού: ακούεις τι ούτοι σου καταμαρτυρούσιν; Αποκριθεί ο Ιησούς έφη: πάς άνθρωπος εξουσίαν έχει τού λαλείν εί τι θέλη είπον ουν οι Ιουδαίοι προς αυτον : έχομεν ειπείν κατά σου, πρώτον, ότι εξ αμαρτίας εγεννήθης δευτερον ότι δια σε οτε εγεννηθης εφονεύθησαν αι 14 χιλιάδες βρέφη εν Βηθλεέμ, τρίτον, ότι ο πατήρ σου και η μήτηρ σου έφυγον εις Αίγυπτον, διοτι ουδεν ειχον θάρρος εις τον λαόν.


συνεχίζεται

[dionysisgr]

Αγαπητε, απο ποια πηγη τα αντλεις αυτα τα στοιχεια και μας τα παραθετεις;

Εχουμε υπ'οψιν τετοιους και αλλους λογους του Κυριου, καθως και τετοια γεγονοτα εκτος Ευαγγελιων, οπως με τον Ιουδα και τον κοκκορα, κλπ στην Εκκλησιαστικη μας Ιερα Παραδοση και στις Αγιες Γραφες;

Αναφερουν οι Ορθοδοξοι Πατερες της Εκκλησιας μας, τετοια στοιχεια;

βοηθησε μας, εγω προσωπικα, τουλαχιστον, δεν εχω υπ'οψιν μου τετοια γνωση. Μηπως ειναι ψευδεπιγραφα των Γνωστικων κειμενα, η αλλα μεταγενεστερα, εξ'εσπεριας ορμωμενα;

[pan]

ΕΚΔΟΣΙΣ Ι.Μ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΚΡΙΒΗΣ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΥΠΟ ΙΟΥΔΑΙΟΥ ΤΙΝΟΣ
ΑΙΝΕΑ
ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙΣΑ ΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΤΙΝΙΔΑ ΓΛΩΣΣΑΝ
ΥΠΟ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΠΑΡΧΟΥ
ΤΟΥ ΕΚ ΡΩΜΗΣ
ΜΕΤΕΝΕΧΘΕΙΣΑ Δ’ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
ΥΠΟ ΑΒΕΡΚΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Σώζεται έν τινι χειρογράφω εν τω Αγίω Όρει.

[pan]

Και επι τουτοις απεκρίθησαν δώδεκα θεοσεβείς Ιουδαίοι και είπον: Ημεις λεγομεν ότι η γέννησις αυτου και η ανατροφή ουκ έστιν εξ αμαρτίας ως λέγετε και ότι εις μνηστείαν εδόθη τω Ιωσήφ η μήτηρ αυτου Μαριάμ, ου δια γάμον, αλλα δια τήρησιν και πασαν την πολιτείαν αυτου καλως γνωρίζομεν οι ταύτα Ιουδαίοι λέγοντες εισίν ούτοι: Λάζαρος, Σαμουήλ, Φινεές, Κρήσπος, Δάγριππος, Ευμεσές, Ιούδας και οι λοιποί λέγει ουν προς αυτόν ο Πιλατος: εις την ζωην του Καισαρος θελω ινα ομοσητε εάν εκτος αμαρτίας εστιν η γέννησις αυτου απεκρίθησαν ούτοι ο νόμος ημών ορίσειμη ομνύειν όλως, ότι μεγάλη αμαρτίαν εστίν η γέννησις αυτού ει δε ψευδόμεθα καρατομηθήναι ημάς κέλευσον απεκρίθησαν ουν οι κατηγορούντες τον Ιησούν Ιουδαιοι λεγοντες: και πιστεύεις περισσότερον τοι τοιούτοις δώδεκα, ή παντί τω λαώ, όστις ακριβώς γνωρίζει αυτόν μάγον και βλάσφημον και υιόν Θεού εαυτόν ονομάζοντα; Τότε εκέλευσεν ο Πιλάτος εξελθείν πάντας από του πραιτωρίου άνευ μόνον των ρηθέντων δώδεκα και τούτου γενομένου λέγει προς αυτούς κρυφίως ο Πιλάτος: τον ανθρωπον τουτον ειδομεν ότι δια φθόνου μανίας βούλονται οι Ιουδαιοι ινα φονεύσωσι, κατηγορούντες αυτόν ότι καταλύει τα Σάββατα, και αυτος τότε μάλιστα ποιεί κάλα έργα θεραπεύων τους ασθενείς ταύτα δια καταδίκην θανάτου εις αυτόν ουκ έστιν οι δε δώδεκα εκεινοι λέγουσιν αυτώ: Ναι Κύριέ μου, ούτος έχει η αλήθεια.

συνεχίζεται

[pan]

Εξήλθε ουν ο Πιλατος έξω μετ’ οργης και θυμου, και λεγει προς τον Ανναν και Κιαφαν και προς τον όχλον: τίνα κατηγορίαν φερετε κατά του ανθρωπου τουτου; Απεκρίθη ο όχλος και ειπεν: εάν μη ην ουτος γόης και μαγος και βλασφημος και κακοποιος, ου προς το μεγαλειον το ον ήγομεν και παρεδίδομεν. Λεγειν ουν ο Πιλατος: επει υμεις νόμον έχετε, εξετάσατε αυτοι κατά τον νόμον υμών και ως ήν δικαιον, ουτω ποιήσετε οι δε ειπον: ο νομος ημών ουδενα άνθρωπον παραχωρει φονεύσαι. Λεγει αυτοις ο Πιλατος: Ει υμείς φονεύειν ου βούλεσθε, ποσον μαλλον εγώ! Τοτε ο Πιλατος στραφεις εις το εαυτου παλατιον και φωνησας τον Ιησουν ειπεν αυτω: συ ει ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτω: σύ λέγεις τούτο, ή οι Ιουδαίοι σοί είπον ίνα με ερωτήσεις; Ο δε έφη: μήτοι Ιουδαίοις ειμί εγώ: ο λαός ο Ιουδαικός και οι αρχιερείς παρέδωκάν σε εις χείρας μου και ειπόν μοι ότι ο βασιλεύς ει σύ των Ιουδαίων ο δε Ιησούς έφη: η βασιλεία η εμή ουκ έστι εν τω κόσμω τούτω και ο Πιλάτος: Λοιπόν βασιλεύς ει σύ; Απεκρίθη ο Ιησούς: σύ είπας εγώ εις τούτο εγεννήθην ίνα μαρτυρώ την αλήθειαν και ει τις εκ της αληθείας εστί, πιστεύει μου τους λόγους και ποιεί αυτούς. Λέγει αυτώ ο Πιλάτος: τι εστίν αλήθεια; Ο δε έφη: εγώ ειμί η αλήθεια, ο λαλών την αλήθειαν. Αφείς δε ο Πιλάτος τον Ιησούν μόνον, εξήλθεν έξω και λέγει τοις Ιουδαίοις: εγώ ουδεμίαν αιτίαν θανάτου ευρίσκω εν τω ανθρώπω τούτω προς ταύτα απεκρίθησαν οι Ιουδαίοι και είπον: ούτος έφη δύναται καταλύσαι τον Ναόν τούτον και εν τρισίν ημέραις οικοδομήσαι αυτόν, όν έκτισεν ο Σολομών επι τεσσαράκοντα και έξ έτη, αναστάς δε ο αρχιερεύς λέγει τω Ιησού: εξορκίζω σε κατά του Θεού του ζώντος, ίνα ημίν είπης ει σύ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού λέγει ο Ιησούς: σύ είπας τότε ο αρχιερεύς διέρρηξε τα ιμάτια αυτου λέγων ότι εβλασφήμησε, και τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων!


συνεχίζεται

[Σπάρτακος]

Δεν γνωρίζω τίποτα περι του χειρογράφου, και δεν έχω γνώμη.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι κυκλοφορούν κείμενα, που προσπαθούν να πείσουν τους πιό απλούς, προς ορισμένες κατευθύνσεις, και αυτοί που τα έγραψαν ψεύδονται ( χρησιμοποιούν κυρίως απειλές και φόβητρα) και ως προς το περιεχόμενο, και ως προς τις συνθήκες και τις περιστάσεις που γράφτηκαν αυτά, και ως προς τον συγγραφέα.
Κλασσικό παράδειγμα η λεγομένη Αγία Επιστολή η ευρεθείσα ( υποτίθεται) επι του Παναγίου Τάφου, και είναι γραφείσα και αποσταλθείσα απο τον ίδιο τον Κύριο ( υποτίθεται), και παλαιότερα την διάβαζαν πολλοί απλοί χριστιανοί σαν να ήταν Ευαγγέλιο ή κατι ισάξιο. Υπάρχουν κείμενα, προφητείες κ.λ.π. γνήσια, υπάρχουν άλλα ανεξάρτητα απο που προέρχονται απο Άγιο Όρος, Βατικανό κ.λ.π. που έχουν μόνο αρχαιολογική αξία αλλά όχι πνευματική, υπαρχουν και άλλα παμπάλαια κείμενα που σώζονται όπως το δηλητήριο σε φιάλη π.χ. ευαγγέλιο του Ιούδα απόσταγμα αρρωστημένης Γνωστικής φιλοσοφίας.

[pan]

Λέγει δε ο Πιλάτος κατ’ ιδίαν προς τους αρχιερείς: ου γάρ εστί δίκαιον αποθάνειν τον τοιούτον άνθρωπον, όστις εποίησε πολλά αγαθά εις πολλούς οι δε είπον: ει ατιμάση τις, Κύριέ μου, τον Καίσαρα άξιος θανάτου εστί, πόσο μάλλον ούτος ο υβρίσας τον Θεόν; Τότε ο Πιλάτος εκβαλών άπαντας έξω, λέγει τω Ιησού : τι θέλεις ποιήσω σοι; Ο δε έφη: ποίησον εις εμέ όπως εστίν ωρισμένον ο γάρ Μωυσής και οι Προφήται έγραψαν σταυρωθήναι με δει και αναστήναι, ακούσαντες ούν και οι Ιουδαίοι ταύτα, είπον προς τον Πιλάτον: και άλλην μεγαλυτέραν ύβριν ζητείς ακούσαι παρ’ αυτού προς τον Θεόν; Έφη ο Πιλάτος : ύβρεως λόγος αυτός προς τον Θεόν ουκ έστιν, επειδή εν τις των προφητών βιβλίοις ευρίσκεται γεγραμμένος. Οι δε Εβραίοι είπον: η ημετέρα γραφή λέγει: εάν υβρίση ο άνθρωπος άνθρωπον, λαμβάνει μετά ράβδου πληγάς τεσσαράκοντα, ει δε και υβρίση τον Θεόν να λιθοβολήται…
Κατ’ εκείνην δε την ώραν ηλθεν είδησις προς τον Πιλατον εκ της συζυγου αυτου Πρόκλης λεγούσης, πρόσεχε σεαυτώ μη συγκαταβής του γενέσθαι τι κατ’ αυτού, ότι κατά την νύκτα ταύτην φοβερά όνειρα είδον δι’ αυτόν. Ο δε Πιλατος έφη τοις Ιουδαίοις: εάν ύβρις εστί προς τον Θεόν ο λόγος, ον λέγετε ότι είπεν ο Ιησούς, λάβετε αυτόν υμείς και κρίνατε κατά των νόμων ημών. Οι δε αρχιερείς και γραμματείς λέγουσι τω Πιλατω : ημείς θέλομεν ινα σταυρώσης αυτόν. Ο δε έφη: ουκ έστι τούτο καλόν τι γαρ κακόν εποίησεν; Οι δε είπον: βασιλέα εαυτόν λέγει και Υιόν Θεού

[pan]

Είς δε άνθρωπος Ιουδαίος, ονόματι Νικόδημος, σταθείς εν μέσω αυτών, εφη: τίνα λόγον έχετε κατά του ανθρώπου τουτου; Ούτος γαρ πολλά θαύματα ποιεί, τα οποία ουδείς των ανθρώπων εποίησεν ουδεποτε άφετε ούν αυτόν, και ει μεν εστίν του Θεού, σταθήναι θέλουσιν όσα αν ποιή ειδέ εστιν από ανθρώπου θέλουσι λυθή, καθώς εγενετο ότε ο Θεός απέστειλεν τον Μωυσην εις την Αιγυπτον, και είπε προς τον Φαραώ ινα ποιήση σημείον , και εποίησεν. Είχεν δε ο Φαραώ δυο μαγους, τον Ιαννήν, και Ιαμβρήν, οιτινες ποιήσαντες και αυτοί σημεία μαγικα κατελύθησαν υπό μωσαικής ράβδου, διότι ουκ ήσαν εκ Θεού. Ειχον γαρ αυτούς ως θεούς οι Αιγύπτιοι ουτος ουν ο Ιησους τον Λαζαρον νεκρόν τεταρταίον όντα, με μόνον τον λόγον αυτού ανέστησε, και βλέπομεν πραγματικώς αυτόν ζώντα τα εργα Αυτού ιδού παρίστανται αληθινά, προς έλεγχον του φθόνου των Γραμματέων και Φαρισαίων δια τούτο δέομαί σου μη παραχωρήσης φονευθήναι τον τοιούτον ιατρόν. Ταυτα ακούσαντες οι Γραμματείς και οι Φρισαίοι ωργίσθησαν κατά του Νικοδήμου και είπον: συ κατά αλήθειαν υπέρ του Ιησού λαλεις και ούτω να ήνε και η μερίς σου μετ’ αυτού. Ο δε Νικόδημος έφη: Αμην, αμην συν τούτω έτερος Ιουδαίος λέγει τω Πιλατο δέομαί σου Κύριε άκουσόν μου. Εγώ ήμην ασθενής επι κλινης ετη τριακοντα και οκτώ, ουτος λοιπόν ιδών με πάραυτα ευσπλαχνισθείς λέγει μοι: έγειρε, άρον σου τον κράββατον και υπαγε εις τον οικον σου και συν τω λογω εγερθείς ήρα το κλινίδιόν μου και απηλθον εις τον οικον μου παρομοίως και ο ποτέ τυφλός, και ο λεπρός και έτεροι λεπροι και παράλυτοι, έκραζον και ωμολόγουν, ότι λόγω μόνον του Ιησού ημείς ιάθημεν και υγιείς εσμέν. Λεγουσιν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι: αλλά τα Σάββατα ου τηρεί, ευρέθη δε εκει και τις γυνή , ονομαζομένη Βερονίκη, και είπεν: επι δώδεκα ήμην εν ρύσει αίματος και μόνον ότε ηψάμην του κρασπέδου του ιματιου Αυτού παρευθύς ευρέθην υγιής. Λέγουσι οι Γραμματείς: μαρτυρίαν γυναικός ο νόμος ου δέχεται. Και πάλιν έτεροι θεοσεβείς εβοήθησαν λέγοντες: Ούτος ο άνθρωπος μεγαλα σημεία και τέρατα εποίησε, διατί με μονον πεντε αρτους εχορτασε πεντε χιλιαδας λαον εν τη Ερήμω και παλιν άλλοτερ με επτα άρτους εχόρτασε χιλιαδας τέσσαρας και οι δαιμονες αυτόν φοβουνται κατά πολλά.

Συνεχίζεται