"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Ο fotios σωστοτατα ανεφερε οτι...

"Απλά θέλω να σου πω, πως όλοι οι Άγιοι, Όσιοι, Γέροντες κτλ
έκαναν μετάνοιες και μάλιστα 2000-3000-5000 την ημέρα, οι ασκητές."

Βλεπεις τιποτα "τυπικο" η "κεκανονισμενο" η "μη πηγαιο" σε αυτους τους ανθρωπους Byzantine_Spirit;

Δηλαδη τι επρεπε να πει ο καθενας απο αυτους τους Φωτεινους Φαρους της πιστεως μας;

Οτι ρε παιδια να το ψαξουμε το θεμα, τυπικα ειναι αυτα, δεν κανουμε κατι αλλο εμεις, πιο προχωρημενο...

Σε αυτα τα προτυπα αναφερθηκα και εγω, οχι στον μιζερο εαυτο μου, και στην μετανοια της πλακας που δειχνουμε ολοι μας συγκρινομενοι με αυτους τους ανθρωπους.

Ποναει η συγκριση Byzantine_Spirit, οταν δεν συμφερει και γινεται κριση και κατακριση.

Αυτο ισχυει για ολους μας.

Σαφως συζητηση κανουμε, μου εισαι ιδιαιτερα συμπαθης, δεν αντιλεγουμε εμπαθως, ο καθενας καταθετει τις αποψεις του οι οποιες ειναι και υποκειμενικες και ενιοτε εγωιστικες.

Διαλογος χωρις διαφωνιες, γινεται μονο μεταξυ νεκρων...

dionysisgr έγραψε:Σου ζητω συγνωμη Byzantine_Spirit, δεν γνωριζα καταρχην οτι εισαι γυναικα, και σε θεωρησα αντρα εξ'ορισμου.

Αυτο παλι τι παει να πει ??? ο διαλογος ειναι διαλογος, γινονται ερωτησεις και διδονται απαντησεις.

filotas έγραψε:
Οι μετάνοιες είναι η συμμετοχή του σώματος στην προσευχή. Επειδή ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ενότητα, ότι κάνει το κάνει συνολικά. Όπως λοιπόν αμαρτάνει συνολικά έτσι και ασκείται συνολικά.

Όταν προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε το νου μας στην προσευχή και να ταπεινώσουμε το πνεύμα μας για να υποδεχτεί το Βασιλιά των όλων, βοηθάει πολύ αν σ΄αυτή την προσπάθεια συμμετέχει και το σώμα.
............................................................................................................

Οι μετάνοιες βοηθούν πραγματικά στην κατάνυξη, αλλά δεν είναι απαραίτητες. Κάνε τις μόνο αν το αισθάνεσαι και σε βοηθούν. Συνενοήσου με τον Πνευματικό σου γι αυτό το θέμα.

Πολυ σωστα ! Ο αδελφος filotas με την απαντηση του,εκφραζει και τη θεση της Εκκλησιας.

Εννοω στο συντακτικο μου και στην προσφωνηση Melpomeni.

Ο fotios σωστοτατα ανεφερε οτι...

"Απλά θέλω να σου πω, πως όλοι οι Άγιοι, Όσιοι, Γέροντες κτλ
έκαναν μετάνοιες και μάλιστα 2000-3000-5000 την ημέρα, οι ασκητές."

Βλεπεις τιποτα "τυπικο" η "κεκανονισμενο" η "μη πηγαιο" σε αυτους τους ανθρωπους Byzantine_Spirit;

Μα θα κάνουμε σύγκριση αγαπητέ στους ασκητές που αγίασαν και σε εμάς τους λαϊκούς; Αυτοί οι άνθρωποι αγίασαν και μας άφησαν πίσω τους έναν "οδηγό". Αυτό όμως δε σημαίνει, πως όποιος άνθρωπος μετανοεί ειλικρινά, έστω και χωρίς να ακολουθήσει το τυπικό δε συγχωρείται απο το Θεό.

Δηλαδη τι επρεπε να πει ο καθενας απο αυτους τους Φωτεινους Φαρους της πιστεως μας;

Οτι ρε παιδια να το ψαξουμε το θεμα, τυπικα ειναι αυτα, δεν κανουμε κατι αλλο εμεις, πιο προχωρημενο...

Εδώ λυπάμαι διπλά γι' αυτό που γράφεις. Πρώτον δεν έχεις καταλάβει το πνεύμα μου (ηθελημένα) όταν είπα ότι ψάχνω και αναζητώ και είναι ηθελημένα διότι ήμουν απόλυτα σαφής και δεύτερον, προσθέτεις στα λεγόμενα μου το "προχωρημένο", που ουδέποτε το είπα και αλλάζει παντελώς το πνεύμα το λεγομένων μου.
Δε κοιτάζω το προχωρημένο αγαπητέ ή το παλαιομοδίτικο, γιατί στη θρησκεία δε χωράνε αυτά. Οπότε τέτοιους διαχωρισμούς δεν κάνω.
Κοιτάζω την ουσία.
Και η ουσία για μένα είναι το να βρίσκεται κάποιος κοντά στο Θεό με όλη του την ψυχή και με όλη του τη διάνοια και το κυριώτερο να προσπαθεί γι' αυτό.

Ποναει η συγκριση Byzantine_Spirit, οταν δεν συμφερει και γινεται κριση και κατακριση.

Δεν πονάει η σύγκριση αγαπητέ διότι πολύ απλά δεν γίνεται να συγκριθούμε με τους ανθρώπους που αγίασαν και δεν μπορούμε να τους φτάσουμε ούτε στο μικρό τους δαχτυλάκι. Ουδέποτε σκέφτηκα προσωπικά να συγκρίνω τον εαυτό μου με Άγιους ανθρώπους.
Δεν πονάει η σύγκριση λοιπόν, τα χάλια μας πονάνε και η αλήθεια, για όσους δε την δέχονται.

Και θα φέρω ένα τελευταίο προσωπικό παράδειγμα.
Μέσα στα τυπικά της Εκκλησίας μας, υπάρχει και το εξής απλό:
Το να λέμε το "Πάτερ ημών" 7 φορές την ημέρα.
Η προσευχή αυτή, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι παρακαταθήκη του Κυρίου μας, που την είπε πρώτος με τα χείλη του.
Καλώς κάναμε λοιπόν και την μάθαμε και την αποστηθίσαμε.
Απο εκεί και πέρα..
Ξεκίνησα να το λέω 7 φορές την ημέρα.
Και έκανα το εξής:
Ξεκίναγα.."Πάτερ ημών"...κ.λ.π. έφτανα στο τέλος και μέτραγα,
"1 φορά έλεγα"...συνέχιζα..."Πάτερ Ημών"...κ.λ.π. "2 φορές έλεγα"..
και για να μην πολυλογώ έφτανα στις 7 φορές όπου πιό πολύ είχα το νού
μου να μη χάσω το μέτρημα τελικά, παρά στην ουσία και το περιεχόμενο των λόγων αυτής της προσευχής.
Επειδή αυτό γινόταν λοιπόν μηχανικά, κάποιες ημέρες το ξέχασα να το πω.
Αλλά αντ' αυτου, υπήρχαν πολύ περισσότερες φορές όπου η σκέψη μου, πήγαινε στο Θεό και προσευχόμουν σε Αυτόν αυθόρμητα.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ αγαπητέ φίλε.
Νομίζω ότι είμαι απόλυτα σαφής πλέον για το τι εννοώ.
Η ουσία επεναλμβάνω είναι στο να μετανοήσει ένας άνθρωπος ειλικρινά για τα χάλια του. Τώρα είτε το κάνει ακολουθώντας το τυπικό είτε το πηγαίο και το αυθόρμητο, νομίζω πως το αποτέλεσμα μετράει και μεταστροφή ενός ανθρώπου προς το καλύτερο.
Έχω επιλέξει στη ζωή μου το τι δρόμο θα ακολουθήσω, όσον αφορά
τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις και αυτόν τον δρόμο,
θα τον πάω καρφί-ευθεία.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε θα κοιτάζω δεξιά κι αριστερά,
τι γίνεται γύρω μου.

και κάτι ακόμα φίλε dionysisgr γιατί είμαι και πείσμων...

Απάντηση στην αρχική μου ερώτηση δεν πήρα απο σένα.
Μου απήντησες οτιδήποτε εκτός απο αυτό που πρωτορώτησα.
Και την παραθέτω και πάλι την αρχική μου ερώτηση.

Άμα κλαίς και παρακαλείς το Θεό,
να σε ελεήσει και να σε συγχωρήσει,
χωρίς απαραίτητα να ακολουθηθεί κάποιο τυπικό,
δεν πιάνεται;

Ierodiakonos..
Μη μας μαλώνετε...
Άκρη προσπαθούμε να βγάλουμε.
Θα μας πείτε τη γνώμη σας για το θέμα και
για το θέμα που προέκυψε αν θέλετε;

Εμ δεν είσθε έτοιμοι να συνομιλήσετε και συνεχώς αντιμάχεσθε και θέλετε και μετάνοιες!

ΣΩΣΤΟΣ :thumbleft:

Εμενα μου συμβαινει κατι παραξενο με τις μετανοιες, οταν σπανια κανω μου φαινονται σαν, πως να το πω, κοροιδια? θεατρο?
Να κανω μετανοιες μπρος στον Κυριο και η ζωη μου να ειναι αστα....
Σαν θεατρο μου φαινετε.


Byzantine_Spirit πολυ καλο ειναι το ψαξιμο και επιβαλετε.

Άμα κλαίς και παρακαλείς το Θεό,
να σε ελεήσει και να σε συγχωρήσει,
χωρίς απαραίτητα να ακολουθηθεί κάποιο τυπικό,
δεν πιάνεται;

Διευκρινισε το "τυπικο" και "τον δικο του τροπο", ωστε να μην υπαρχει παρεξηγηση για το τι εννοεις διοτι αυτα ειναι πολυ γενικα.
Π.χ.
Να μην ακολουθηθει "τυπικο" οπως η εξομολογηση αλλα "ο δικος του τροπος"?
Αντι να πεις τους Χαιρετισμους να πεις κατι δικο σου?
Αντι να κανεις μετανοιες να κλαις προσευχομενος για τις αμαρτιες σου?
Υπαρχει διαφορα.
Η γνωμη μου ειναι οτι διαφορετικοι τροποι (φορμες) μετανοιας δεν υπαρχουν, ουτε το τυπικο ειναι μια φορμα μετανοιας, η μετανοια ειναι μια και εκφραζετε με εναν και μονο τροπο, την αλλαγη ζωης.
Εχεις δικιο παντως οτι το α' ποστ σου δεν ειναι ειρωνικο.

panos0
Δεν είμαι αιρετική.
Μόνο για το θέμα της μετάνοιας μίλησα.
Εννοείται πως κατόπιν ακολουθεί η εξομολόγηση.
Απορώ πάντως...
...ΤΟΣΟ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ;;;;!!!!! 8O