"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Ο δε Πιλατος έφη: και πως ουδέ εφοβούντο ουτω και τους γονείς υμών τα δαιμόνια; Και αυτοί αποκρισιν ουκ έδωκαν αυτω. Ειτα εξελθών εξω ο Πιλατος λεγει προς τον λαον: Έθος εστίν εν ταίς εορταίς των αζύμων ίνα ελευθερούται εις εκ των δεσμιων (ήν γαρ εν τη φυλακή κακουργος τις λεγομενος Βαραβας) και λεγει αυτοις τίνα εκ των δύο θέλετε ινα απολύσω υμιν, Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν ή τον Βαραββάν; (Λουκ. Κ. 23. Π. 18). Και αποκριθείς ο αγνώμων λαός είπεν αίρε τον Ιησούν, απολυσον δε ημίν τον Βαραββάν. Λεγει αυτοις ο Πιλατος τι ούν ποιήσω τω Ιησού; Λεγουσιν εκεινοι: σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν, και πάλιν έτεροι εξ αυτών εβόησαν: Εάν απολύσης τον Ιησούν, ουχ’ υπάρχεις φίλος του Καίσαρος Υιόν Θεού εαυτόν ονομάζει και βασιλέα ώστε εάν αυτόν απολύσης γίνεται βασιλεύς, και μέλλει λαβείν την βασιλείαν του Καίσαρος. Ο δε Πιλατος θυμωθεις επι τούτω λεγει: πάντοτε η γενεά υμών των Ιουδαίων διαβολικη και άπιστος εστί, και προς τους ευεργέτας αντιδικοι και αχαριστοι εστέ οι δε είπον: και τίνες υμών ήσαν ευεργέται;

συνεχίζεται

Ο Πιλατος εφη: Ο Θεός ελευθερώσας υμάς εκ χειρός Φαραώ, και διαπεράσας την Ερυθραν Θαλασσαν ωσεί ξηραν ο χορτάσας τη ορτυγομήτρα ο ποτίσας ύδωρ εκ πέτρας ανίκμου, ο και τον νόμον διδούς υμιν, τον οποίον κατελύσατε αρνησάμενοι τον Θεόν, και εάν μη εστάθη Μωυσής παρακαλών τον Θεόν, πικρώ θανάτω ηθέλατε απολεσθή άπαντες νυν δε λέγετέ μοι ότι εγώ επιβουλεύομαι τον Καίσαρα. Ταυτα δε ο Πιλατος ειπών, ηγέρθη μετά θυμού και παλιν οι Ιουδαίοι έκραξαν, λέγοντες ημείς τον Καίσαρα θελομεν βασιλεύειν ημίν και ουχί τον Χριστόν διά τούτο και ο Ηρώδης όταν ήκουσεν ότι μέλλει γενέσθαι βασιλεύς, ηθέλησε φονεύσαι αυτόν, ώστε αποστειλας απέκτεινε πάντα τα βρέφη τα εν τη βηθλεέμ. Ο δε πατήρ αυτού και η μήτηρ διέσωσαν αυτόν φυγόντες εις Αίγυπτον. Ταύτα ακούσας ο Πιλατος κατεσίγησε τον λαόν και λέγει: Λοιπόν ουτο εστίν ο Ιησούς, ον ο Ηρωδης εζητει φονεύσαι; Οι δε λέγουσι αυτω: ναι, ουτος εστίν. Απεστειλε λοιπόν τον Ιησούν προς αυτόν, όντα τότε και αυτόν εν Ιερουσολύμοις. Ο δε Ηρώδης ιδών τον Ιησούν λίαν εχάρη επεθύμει γαρ ιδείν αυτόν, ακουων αυτου τα θαυματα α εποίει ουχ’ ότι ήθελεν ινα κερδήση τι ψυχωφελές εκ της Θείας αυτου διδασκαλίας, αλλ’ επειδή ήκουεν ότι σοφος εστί και τερατουργός, δια ταύτα επεθύμει τροπον τινά ιδείν αλλόκοτον άνθρωπον, και ακούσαι τι παράξενον παρ’ αυτου. Ενδύσας ουν αυτόν λαμπραν εσθήτα, ήρξατο ερωτών αυτόν πόθεν ην, και εκ ποίου γενους, ο δε Ιησούς εσιώπα. Ειστήκοσαν δε και οι Αρχιερείς κατηγορούντες αυτόν. Ο ουν Ηρώδης θελων και θαύμα τι ιδείν εξ αυτου γενόμενον, και μη ιδών, και ότι ουδεν καν απόκρισιν έδωκεν αυτώ εμπαίξας αυτόν και εξουθενήσας, περιβαλών αυτόν εσθήτα λαμπράν απέστειλεν αύθις προς τον Πιλατον, και γεγόνασι φίλοι ότε Πιλατος Ηρώδης, εν εκεινη τη ημερα, προυπήρχον γάρ εν έχθρα.

συνεχίζεται

Ο δε λαός έκραζεν προς τον Πιλάτον, λέγων σταύρωσον αυτόν. Ο δε λέγει τον βασιλέα υμών σταυρώσω; Οι δε μεγάλως έκραζον: ημείς ουκ έχομεν βασιλέα ειμή τον Καισαρα. Ταύτα ιδών ο Πιλάτος λέγει τοίς στρατιώταις αυτού φέρειν ύδωρ, όστις και νίπτων τας χειρας λέγει προς τον λαόν αθώος ειμί εγώ εκ του αίματος του δικαίου τούτου, υμείς δε όψεσθε, ότι αδίκως αυτόν φονεύετε, επειδή ούτε εγω εύρον εν αυτώ αιτίαν θανάτου, ούτε ο Ηρώδης, δια τούτο και ευθύς έπεμψεν αυτόν οπίσω εις εμέ απεκρίθησαν οι Ιουδαίοι και είπον το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών. Οι δε Αρχιερείς εθορυβούντο όπως τον Ιησούν συντόμως απολέσωσι. Τότε λέγει τω Ιησού ο Πιλάτος: Σύ ει ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Ο δε Ιησούς απόκρισιν ουκ έδωκεν αυτώ. Λέγει αυτώ ο Πιλάτος εμοί ου λαλείς; Ουκ οίδας ότι εξουσίν έχω σταυρώσαι σε και εξουσίαν έχω απολύσαι σε; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτώ ουκ είχες ουδεμίαν εξουσίαν κατ’ εμού, ει μη ην σοι δεδομένον άνωθεν.
Μετά δε ταύτα εκάθησεν ο Πιλάτος επι θρόνου υψηλού ίνα απόφασιν δώση κατά του Ιησού, ώρισεν ουν και ήλθεν ο Ιησούς έμπροσθεν αυτού και φέρων στέφανον εξ ακάνθων έθηκεν επι την καφαλήν αυτού μετά πυγμών, και περιέβαλεν αυτώ ιμάτιον πορφυρούν, και κάλαμον επι την δεξιάν αυτού. Είτα ποιήσας απόφασιν λέγει προς αυτόν η γενεά σου λέγει και μαρτυρεί σε ότι θέλεις να βασιλεύσης δια τούτο και ορίζω, ότι δέσωσί σε εις τον κίονα, και τύψαντές σε πρώτον με ράβδον πληγάς τεσσαράκοντα, καθώς οι νόμοι των Βασιλέων ορίζουσιν, είτα και εμπαίζοντές σε, τελευταίον να σε σταυρώσωσιν.

συνεχίζεται

Επίσης εκδίδεται υπό του Ιερομονάχου ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ (Ιερόν Ησυχαστήριον "Κοιμήσεως της Θεοτόκου" Μαρμάρι Ευβοίας). Πιστεύω όμως κι εγώ ότι άσχετα από τον εκδότη δεν αποτελεί κείμενο για να στηριχτεί κάποιος αφου έχει γραφεί από "κάποιον" Ιουδαίο χωρίς ποτέ να έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης πλην αρχαιολογικής. Καλό είναι να υπάρχει αλλά να το βλέπουμε με λίγο σκεπτικισμό.

Προσωπικά τα θεωρώ ψευδεπίγραφα , και υποκειμενικά.
Κουβέντα να γίνεται.-

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

( Ιδού το κατά του ΣΩΤΗΡΟΣ ημών παρά του Πιλάτου εκδοθέν ψήφισμα , ευρεθέν εν τη πόλει τη καλουμένη Ακυλλία, έν τινι σιδηρώ κιβωτίω, εν ώ ήν έτερον κιβώτιον θαυμαστού μαρμαρου, έχον εγκεκλεισμένην ταύτην την απόφασιν, γεγραμμένην Εβραιστί εν μεδβράνη, ήτις μετακομισθείσα εν τη βασιλίδι των πόλεων κατά το 1580 από Χριστού πατριαρχεύοντος τότε εν αυτή Ιερεμίου, μετεφράσθη Ελληνιστί.Έχει δε ούτως: )
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ
ΗΓΕΜΟΝΟς ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

ΤΗΝ ΕΞΕΔΩΚΕ
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
( Ίδε Τρόπαιον της Ορθοδόξου Πίστεως σελίς 238.
Έκδοσις Α΄ εν Βιέννη της Αυστρίας 1791 )

Συνεχίζεται

Έτος επταδεκάδετον Τιβερίου Καίσαρος βασιλέως Ρωμαίων,
Μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος εκατοστής εικοστής πρώτης,
Ηλιάδος ογδόης από πλάσεως Κόσμου κατά το ημέτερον και το
Μερισμόν των Εβραίων τετρακισχίλια εκατόν εβδομήκοντα τέσσαρα έτη, και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία, και ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη ογδοήκοντα και καταστροφής του Ιερού βασιλείου έτη ενενήκοντα επτά, επι των Υπάτων του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Πιζωνίου, και
Πάρκου Παυσανίου, και Προϋπάτου του Ιλλυρικού Βαλλερίου
Παλιστέρα, κοινού διοικητού της πόλεως Ιερουσαλήμ, Ηγεμόνος κρατίστου Πιλάτου,
Επιστάτου της κάτωθεν Γαλιλαίας Ηρώδου του δευτέρου της άκρας αρχιερωσύνης
Άννα και Καϊαφα, Αλινάτου και Μαήλ μεγίστου εις τον ναόν
Ραμπάμ Αμαμπέλ Γιοκτινώ, εκατοντάρχου Υπάτου Ρωμαίων και της πόλεως Ιερουσαλήμ Κορνηλίου Σούμπλιμα Σέξτου Μποπλίον Ρούφα, εν μηνί Μαρτίω κε΄.

συνεχιζεται

pan έγραψε:Έτος επταδεκάδετον Τιβερίου Καίσαρος βασιλέως Ρωμαίων,
Μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος εκατοστής εικοστής πρώτης,
Ηλιάδος ογδόης από πλάσεως Κόσμου κατά το ημέτερον και το
Μερισμόν των Εβραίων τετρακισχίλια εκατόν εβδομήκοντα τέσσαρα έτη, και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία, και ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη ογδοήκοντα και καταστροφής του Ιερού βασιλείου έτη ενενήκοντα επτά, επι των Υπάτων του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Πιζωνίου, και
Πάρκου Παυσανίου, και Προϋπάτου του Ιλλυρικού Βαλλερίου
Παλιστέρα, κοινού διοικητού της πόλεως Ιερουσαλήμ, Ηγεμόνος κρατίστου Πιλάτου,
Επιστάτου της κάτωθεν Γαλιλαίας Ηρώδου του δευτέρου της άκρας αρχιερωσύνης
Άννα και Καϊαφα, Αλινάτου και Μαήλ μεγίστου εις τον ναόν
Ραμπάμ Αμαμπέλ Γιοκτινώ, εκατοντάρχου Υπάτου Ρωμαίων και της πόλεως Ιερουσαλήμ Κορνηλίου Σούμπλιμα Σέξτου Μποπλίον Ρούφα, εν μηνί Μαρτίω κε΄.

συνεχιζεται

Κανενα απο αυτα που εβγαζαν κατα δεκαδες οι Ιησουιτες Μοναχοι θα ειναι, οπως η δηθεν επιστολη της περιγραφης του Κυριου, απο τον ποντιο πιλατο..

Και φυσικα ειναι ψευδεπιγραφο, και το απορριπτει η Εκκλησια, οπως και ολα τα αλλα επισης που δεν περιλαμβανονται στον Κανονα των Αγιων Γραφων (Βιβλια Παλαιας και Καινης Διαθηκης), οπως αυτος θεσπιστηκε επι τριτης συνοδου της Καρθαγενης το 397 μ.Χ. εαν δεν κανω λαθος, και οριστικοποιηθηκε εκει, υπαρχουν αλλοι σοφοτεροι και ειδικοτεροι, ας επιμεληθουν.

Βεβαια δεν μας απαγορευει κανεις να το διαβασουμε, αλλα μονο για φιλολογικους, λογους, καθως ΟΛΑ τα Ιερα Κειμενα που αποσκοπουν και διασφαλιζουν την σωτηρια μας, εχει ευδοκησει Το Παναγιο Πνευμα, και ειναι στην διαθεση μας 17 αιωνες και βαλε τωρα.

Τα υπολοιπα δεν ειναι και για αφορισμο, να τα δημοσιευει κανεις, αλλα μην δινετε και ιδιαιτερη σημασια.

Εγώ Πόντιος Πιλάτος ο Ηγεμών διά της Βασιλείας των Ρωμαίων ένδοθεν του Πραιτωρίου της Ηγεμονίας κρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον ΙΗΣΟΥΝ τον λεγόμενον υπό του πλήθους ΧΡΙΣΤΟΝ, Ναζωραίον και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώδη του νόμου του Μωσαϊκού, εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Τιβερίου Καίσαρος. Καθορίζω και απόφασίζω δια τουτο, ότι ο θάνατος αυτου να είναι εις τον σταυρόν, όμως μετά των ήλων κατά το σύνηθες των υποδίκων, επεί συνηθροίσθη αυτός μετά των πολυαρίθμων πλουσίων και πτωχών, και ούτε έπαυσε συνέχων θορύβους εν πάση τη Ιουδαία ποιών εαυτόν ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και βασιλέα του Ισραήλ, απειλών χαλασμόν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόβον του Καίσαρος, έχων έτι τόλμης εισελθείν μετά Βαϊων και θριάμβων, μετά μέρους του πλήθους ώσπερ Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ εις τον Ιερόν Ναόν. Όθεν ορίζομεν τον πρώτον και ημέτερον εκατόνταρχον Κόϊντον τον Κορνήλιον συνάγειν παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιγούμενον, πορφύρα περιβαλλόμενον, στεφανούμενον μετά ακανθίνου στεφάνου βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επι του ώμου, ίνα η παράδειγμα τοις πάσις κακοποιοίς,

συνεχίζεται