Σελίδα 3 από 23
Δημοσιεύτηκε: Τρί Αύγ 05, 2008 7:36 pm
από smarti
Εμεις στο χωριο,εχουμε εναν πολυ γλυκο παππουλη ,δεν τον εχω ακουσει ποτε να μιλαει για λεφτα και οταν ερχεται να κανει ευχελαιο η αγιασμο αν εχω θα δωσω και θα νιωθω και καλα και αν δεν εχω δεν θα δωσω αλλα μετα παλι νιωθω ασχημα.Το να δωσεις κατι για ενα μικρο ευχαριστω,δεν το θεωρω και τοσο σπουδαιο πραγμα.Το να μην δωσεις ,ομως ,ενω τα σκορπαμε σε εντελως ασχετα πραγματα ,το βρισκω πολυ κακο.Εστω και ενα μικρο ποσο ,οσο μπορει ο καθενας ,δεν το θεωρω κακο .Ισα ,ισα αυτα τα λιγα μπορουν να βοηθησουν μια φτωχη οικογενεια να παρει το ψωμακι για τα παιδακια της. :) :) Αν ερχοταν ο Χριστος και μας εκανε ευχελαιο και ξεραμε οτι ,οτι και να του δωσουμε ,θα αλλαξει χερι και θα παει εκει που πρεπει η εκει που υπαρχει αναγκη,δεν θα διναμε ,εστω και κατι? :) [/b]
Δημοσιεύτηκε: Τρί Αύγ 05, 2008 7:45 pm
από strumfi
Ionas:
"ΔΩΡΕΑΝ ΛΑΒΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ.
Επιμένω σ' αυτό το θέμα διότι είναι η ρίζα του κακού στα Εκκλησιαστικά πράγματα..."
=D>
Δημοσιεύτηκε: Τρί Αύγ 05, 2008 8:50 pm
από strumfi
Merkourios έγραψε:
Διάβασα παραπάνω ότι γιά 1 ευχέλαιο δίνουμε 10 ευρώ.
Ποιός έρχεται σήμερα στό σπίτι σου (μέ ταξί ή με τό αυτοκίνητό του) , ν΄ αφήσει τίς ασχολίες του καί τα παιδιά του, καί να στηθεί μία ώρα όρθιος διαβάζοντας καί ψέλνοντας γιά 10 ευρώ, όσο κάνουν δηλαδή 2 καφέδες στίς καφετέριες πού μερικοί πηγαίνουν;
10 Χ 5 = 50 μαύρα...
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 5:18 am
από Ionas
Αγαπητοί φίλοι(ες)
Μένω κατάπληκτος ότι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι ο
Μαμωνάς μόνο η Strumfi και ολίγον η Theodora είδαν το θέμα σύμφωνα με την Αγιοπατερική Παράδοση....Μάλιστα η Smarti λέει ότι και στο Χριστό θα δίναμε αν μας έκανε Ευχέλαιο!!!!!!!!
Μα αγαπητή Smarti, δεν διάβασες τίποτα από αυτά που γράφουμε? Αυτό έκανε ο Σίμων ο μάγος στον Απόστολο Πέτρο και του είπε ο Πέτρος: "Το αργύριόν σου να χαθή μαζί σου ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΣΕΣ ΟΤΙ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ".
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 5:56 am
από smarti
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 6:07 am
από smarti
Υ.Σ Τωρα που το σκεφτηκα και παλι ,νομιζω δεν θα αισθανομουν καθολου καλα,αν δεν εδιινα τιποτα.Οπως αναπαυει τον καθενα. :) :) Μη θυμωσεις!!
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 9:02 am
από alithis
οχι ,αγαπητε Ιωνα,δεν ειναι σιμωνια να προσφερεις εκουσιως ,χωρις να σου ζητηθει μαλιστα , καποιο χρηματικο ποσο για μια ιεροπραξια στο σπιτι!σιμωνια-και αυτο ηταν που εκανε ο Σιμων ο μαγος,εξ ου ο ο ορος "σιμωνια"-ειναι να ζητας να λαβεις επι χρημασι τη Χαρη του Θεου ή να πωλεις επι χρημασι τη Χαρη του Θεου!
τα χρηματα που δινουμε στον ιερεα μας,διοτι αφ'ενος εχει και η οικογενεια του-και ιδιως αν εχει παιδια,οπου πολλοι ιερεις μας ειναι και πολυτεκνοι- καποιες αναγκες και αφ'ετερου καθε ιερευς,εκτος απο το φιλοπτωχο της ενοριας του,εχει και ενα...προσωπικο του φιλοπτωχο που παρεχει σε οικογενειες με πραγματικη αναγκη κατα μηνα βοηθεια,επ'ουδενι δεν μπορουν να θεωρηθουν σιμωνια!!
σας ειπα σε αλλη δημοσιευση μου τι ελεγε σχετικως στους ιερεις και ο π.Σοφρωνιος του Εσσεξ!και το εχει επιβεβαιωσει και ο π.Ζαχαριας!
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 9:13 am
από Ionas
Δηλαδή, αγαπητέ Αληθή, η απόφαση των Αγίων Πατέρων της Στ΄Οικουμενικής Συνόδου που μετέφερα παραπάνω δεν ισχύει που τα ονομάζουν Σιμωνία αυτά και λένε:
Διότι δεν αγοράζεται η ΧΑΡΙΣ, ούτε με χρήματα τον αγιασμό του Πνεύματος μεταδίδομεν
Αλλά μετράει περισσότερο η δική μας συνήθεια που έχουμε μάθει όλα να αγοράζονται??? Αγοράζεται ο Ατίμητος και όλη μας την περιουσία να δίναμε?
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 9:24 am
από Ionas
Είναι μεγάλη ανάγκη να βγούμε από αυτό το καθεστώς της Σιμωνίας, το οποίο αποτελεί κατάρα και δεν μπορεί η Αγία μας Εκκλησία να στενάζει από το Μαμωνά της απωλείας...Ας μην εθελοτυφλούμε, δεν βλέπετε ότι η αγάπη των πολλών έχει ψυγεί κατά κύριο λόγο από αυτές τις καταστάσεις;
Στις Πράξεις των Αποστόλων βλέπουμε: « Ήσαν σε αυτούς όλα κοινά και δεν υπήρχε κανείς ανάμεσά τους που να μην έχει τα αναγκαία…». Κάθε χριστιανός πωλούσε τα υπάρχοντά του και κατέθετε τα χρήματα στα πόδια των Αποστόλων. Αυτοί τα διαχειρίζονταν και έδινα στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτό είναι παράδειγμα για τη ζωή στην ενορία , η οποία στην ιδανική της μορφή θα ήταν ένα χριστιανικό κοινόβιο στα πρότυπα της πρώτης Εκκλησίας. Επειδή σήμερα δεν έχουμε τόση πίστη, θα μπορούσε τουλάχιστον η λειτουργία του Ναού της ενορίας να ακολουθή αυτά τα πρότυπα. Συγκεκριμένα θάπρεπε:
1) Να γίνη η επαναφορά της εκλογής «ψήφω κλήρου και λαού» των επισκόπων αλλά και ων κατώτερων κληρικών.
2) Οι εκκλησιαστικές επιτροπές στους ναούς να είναι αιρετές από το λαό.
3) Να υπάρχουν κατάλογοι των ενοριτών. Συνταγμένοι με βάση την ομολογία πίστεως που θα υπέγραφαν οι πιστοί.
4) Συνεισφορά των ενοριτών μέρος των εισοδημάτων τους, μέχρι και του ενός δεκάτου. Σαν θυσία ευπρόσδεκτη στο Θεό για όσους έχουν ανάγκη στην ενορία και γενικότερα για τις ανάγκες της Εκκλησίας. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μεγάλη ευλογία.
5) Κατάργηση των «τυχερών» με ποινή αφορισμού και καθαίρεσης.
6) Ενεργότερη συμμετοχή των πιστών στα δρώμενα στην Εκκλησία.
7) Οι ποιμένες να αναζητήσουν το απολωλός σε κάθε ενορία. Ο ποιμήν ο καλός αφήνει τα 99 πρόβατα και αναζητά το χαμένο.
Οι Επίσκοποι να είναι υποχρεωμένοι να βοηθούν τις φτωχειές ενορίες καθώς και η αρχιεπισκοπή συνοδικά να βοηθά τις φτωχειές Επισκοπές (Μητροπόλεις).
Δημοσιεύτηκε: Τετ Αύγ 06, 2008 11:14 am
από alithis
o κανονας της συνοδου τηρειται μια χαρα σημερα απο τη συντριπτικη πλειονοψηφια των καλων κληρικων μας!δεν ερχεται σε καμια απολυτως αντιθεση με την ευλογημενη κ σοφη συνηθεια των χριστιανων μας